
Kung ang kagawasan nga mamugnaon nahimo’g kagawasan sa paghimo’g kaugalingon,
unya kinahanglan ang Magbubuhat sa iyang kaugalingon gilimod ug sa katapusan
ang tawo gihuboan usab sa iyang pagkahalangdon ingon usa ka binuhat sa Dios,
ingon ang dagway sa Diyos sa kinauyokan sa iyang pagkatawo.
… Kung ang Diyos gihikaw, nawala usab ang dignidad sa tawo.
—POPE BENEDICT XVI, Pakigpulong sa Pasko sa Roman Curia
Disyembre 21, 20112; Vatican.va
IN ang klasiko nga diwata sa Bag-ong Mga Bisti sa Emperador, duha ka mga kalalakin-an ang nangadto sa lungsod ug nagtanyag nga maghabol og bag-ong sinina alang sa emperador — apan adunay espesyal nga mga kabtangan: ang mga bisti dili makita sa bisan kinsa nga adunay kaarang o buangbuang. Gikuha sa emperador ang mga lalaki, apan syempre, wala gyud sila’y gihimo nga sinina samtang nagpakaaron-ingnon nga nagbisti sila. Bisan pa, wala’y bisan kinsa, lakip na ang emperador, nga moangkon nga wala sila’y nakita ug, busa, makit-an nga buangbuang. Mao nga ang matag usa nagsalipod sa maayong panapton nga dili nila makita samtang ang emperador naghubo sa kadalanan nga hubo. Sa katapusan, usa ka gamay nga bata ang misinggit, “Apan wala gyud siya gisul-ob!” Bisan pa, wala mailhi sa emedad nga emperador ang bata ug nagpadayon sa iyang binuang nga prosesyon.Padayon sa pagbasa →