Ezequiel 12

Ting-init nga Yuta ni George Inness, 1894

Gihangyo ko nga ihatag kanimo ang Maayong Balita, ug labi pa niini, aron mahatag kanimo ang akong kinabuhi; gihigugma mo ako pag-ayo. Mga anak ko, sama ako sa usa ka inahan nga nagpahimugso kaninyo, hangtod nga si Cristo matawo sa sulod ninyo. (1 Tes 2: 8; Gal 4:19)

IT hapit na usa ka tuig sukad gikuha namon sa akong asawa ang among walo ka mga anak ug namalhin sa usa ka gamay nga bahin sa yuta sa mga kapatagan sa Canada taliwala sa wala’y dapit. Tingali kini ang katapusan nga lugar nga akong gipili .. usa ka lapad nga kadagatan sa mga uma sa uma, pipila nga mga kahoy, ug daghang hangin. Apan ang tanan nga uban pang mga pultahan gisirhan ug kini ang gibuksan.

Samtang nag-ampo ko karong buntaga, namalandong sa dali, hapit kadaghan nga pagbag-o sa direksyon sa among pamilya, nabalik sa akon ang mga pulong nga nakalimtan nako nga nabasa nako sa wala pa mobati nga gitawag kami nga mobalhin… Ezequiel, Kapitulo 12.

Kahayag

Kaniadtong 2009, nagpuyo kami sa usa ka gamay nga lungsod, nga ningbalhin didto duha pa lang ka tuig ang milabay. Wala kami sa mood nga ibton usab ang among pamilya. Apan parehas kami ug ang akong asawa nagbatyag usa ka dili maibalik nga tawag sa kabanikanhan. Nianang orasa, naabut nako ang usa ka tudling sa Kasulatan nga nakalukso sa panid, apan karon lang, nangahas ako nga isulti, adunay kahulugan.

Anak sa tawo, nagpuyo ka sa taliwala sa usa ka masuklanon nga balay; sila adunay mga mata nga makakita apan dili makakita, ug mga igdulungog sa pagpamati apan dili makadungog; kay sila usa ka masuklanon nga balay. (Ezequiel 12: 2)

Sa tinuud, sa diha nga gitawag ako ni Jesus sa kini nga apostolado pinaagi sa a kusug nga kasinatian sa wala pa ang Mahal nga Sakramento, Nabasa ko usab gikan sa basahon ni Isaias:

Unya nadungog ko ang tingog sa Ginoo nga nag-ingon, "Kinsa man ang akong ipadala? Kinsa man ang moadto alang kanato?" "Ania ako," ingon ko; "padalhi ko!" Ug siya miingon: Lakaw ug sultihi kining katawohan: Pamati kamo, apan dili kamo makasabut. Pagtan-aw pag-ayo, apan wala kay nahibal-an. (Isaias 6: 8-9)

Ang oras sa kining pagka-apostolado mao Sa panahon rebelyon sa Balay sa Diyos: apostasiya.

Ang ikog sa yawa ninglihok sa pagkabungkag sa kalibutan nga Katoliko. Ang kangitngit ni satanas misulod ug mikaylap sa tibuuk nga Simbahang Katoliko bisan hangtod sa taluktok niini. Ang apostasiya, ang pagkawala sa pagtuo, mikaylap sa tibuuk kalibutan ug sa labing kataas nga lebel sa sulod sa Simbahan. —POPE PAUL VI, Pakigpulong sa Ikaunom nga Anibersaryo sa Fatima Apparitions, Oktubre 13, 1977

Nagpadayon ang Ginoo sa pagsulti kang propeta Ezequiel:

Karon, anak sa tawo, sa adlaw, samtang nagtan-aw sila, andama ang imong mga bagahe nga ingon sa paglalin, ug pag-usab samtang nagtan-aw sila, gumula ka gikan sa imong pagpuyo sa usa ka dapit. tingali makakita sila nga sila usa ka masuklanon nga balay. Ug pagapagulaon mo ang imong mga bantug ingon sa usa ka hininginlan sa adlaw sa pagtan-aw nila sa adlaw ... kay gihimo ko ikaw nga usa ka timaan alang sa balay sa Israel. (Ezequiel 12: 3-6)

Kung dili tungod sa grasya ug pagdihog sa akong kalag karon, dili ako mangahas sa pagsulat niini; apan gibati nako nga kinahanglan nako…

USA KA TIMAAN?

Parehas ang akong asawa ug akong pamilya nagpuyo sa laing probinsya sa Canada. Layo kami sa mga oras sa mga mahal ug gihigugma naton. Ania kita sa kinataliwad-an sa bisan diin, halayo sa mga higala, shopping center, ug labi ka sakit, adlaw-adlaw nga Misa. Kanunay ako naglibog niini tungod kay ang adlaw-adlaw nga Misa mao ang kalag sa akong pagka-apostolado, ang gigikanan ug kinatumyan sa matag grasya. Gipangutana ko ang akong espirituhanon nga direktor kung ngano nga gipagawas kami sa Dios, gidestiyero gikan sa mga suporta nga kanunay namo nabatonan. Mitubag siya nga wala’y ginhawa, "Giandam ka sa Diyos kung kanus-a na dili magamit ang mga suporta nga kini." Ug busa, gipangita ko Siya kung diin Siya, didto, natago sa akong kabus nga kalag… ug pinaagi sa akong Magtatabang, ang Balaang Espiritu, Nakaplag ako Kaniya nga akong gihandum.

Ug busa, gipresentar ang mga katungdanan sa among atubangan, ang akong asawa ug ako naggasto sa miaging tuig nga paghimo sa usa ka bilding ngadto sa usa ka kamalig, ang usa ngadto sa manukan; namalit kami usa ka gatas nga baka, pipila nga mga hen ug broiler, ug nagtanum usa ka daghang tanaman. Gibakuran namon ang among sibsibanan, namalit usa ka tigulang nga gabas, rake, ug baler, ug sa dili madugay maghimo kami og dagami. Gipuno namon ang among gagmay nga kamalig nga mga oats ug trigo ug gilimpyohan og maayo ang among tubig. Ingon sa gipalihok kita sa Diyos panginabuhi sa kaugalingon, nagsalig kutob sa mahimo sa "sistema," nga nahimong labi ka kalisud sa Kasadpang kalibutan nga yano nga mabuhi. Ingon og giandam Niya kita alang sa mga panahon nga hapit na moabut — ang labing sakit nga mga pagsulay nga nakita sa kalibutan. . Gibuhat naton kini sa "daylight," dili sa tago. Nag-andam kami sa espirituhanon ug oo, pisikal, alang sa mga adlaw nga hapit na. Mapaubsanon, akong gipangutana, nagsulat ba ang Ginoo usa ka mensahe kanimo, niining panahona nga wala’y pulong, apan sa mga aksyon nga gipalihok Niya kanato nga buhaton?

DAYON…

Si propeta Ezequias nagpadayon sa pagsulat:

Ug ang pulong ni Jehova miabut kanako: anak sa tawo, unsa ba kini nga sanglitanan nga anaa kanimo sa yuta sa Israel: Ang mga adlaw modangat, ug walay panan-awon nga moabut? Busa umingon ka kanila: Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Hunongon ko kini nga sanglitanan; dili na nila kini gikutlo pag-usab sa Israel. Hinuon, ingna sila: Ang mga adlaw haduol na, ug usab ang katumanan sa matag panan-awon. Bisan unsa ang akong gipamulong katapusan, ug kini pagahimoon nga wala’y paglangan. Sa imong mga adlaw, balay nga masuklanon, bisan unsang butanga nga akong gipamulong, igapadala ko, nagaingon ang Ginoong DIOS ... Anak sa tawo, pamati sa balay sa Israel nga nag-ingon: Ang panan-awon nga iyang nakita halayo pa kaayo; nagpanagna siya sa halayo nga umalabut. " Busa umingon ka kanila: Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Walay bisan kinsa sa akong mga pulong nga igalangan pa; Bisan unsa ang akong igasulti mao ang katapusan, ug kini mahinabo, nagaingon ang Ginoong Jehova. (Ezequiel 12: 21-28)

Samtang gipadayon nako nga dili naton mahibal-an kung unsa ang tiyempo sa plano sa Diyos, dili ako tinuud kung wala ko isulti kanimo nga gibati nako nga naa sa sulod sa akong bukog nga kita layo nga mga gutlo gikan sa mga panghitabo nga nagbag-o sa kalibutan, kung dili a balaang pagpataliwala nga magtakda sa kurso alang sa katapusan sa kini nga panahon.

Siyempre, daghan ang mga moingon, "Nabati na namo kini kaniadto! Ikaw pa usa ka tingog, nga adunay maayong katuyoan o dili, nagmugna labi ka makahadlok, dili maayo nga pagkabalaka sa katapusan nga mga panahon, ug usa ka paglihis gikan sa diin hinungdanon gyud. " Ang akong tubag prangka:

Ang Ginoo wala maglangan sa iyang saad, sama sa pagtamod sa pipila nga "paglangan," apan siya mapailubon kanimo, dili gusto nga adunay bisan kinsa nga mawala apan nga ang tanan moabut sa paghinulsol. Apan ang adlaw sa Ginoo moabut sama sa usa ka kawatan… (2 Ped 3: 9-10)

Dili kini akong katungdanan kung kanus-a ipahinabo sa Ginoo ang katapusan nga pagsulay nga gitudlo sa Catechism, ang Panahon sa Kalinaw gipaabut sa mga Amahan sa Simbahan ug mga bag-ong Santo Papa, o ang
pag-abut sa antagonista nga gitawag sa Tradisyon nga "Antikristo. "Apan katungdanan naton ang pagtan-aw ug pag-ampo nga ang mga kasakit sa pagtrabaho nga kauban nila — ug kana himuon sa daghang mga kaso dayon mikalas milyon-milyon nga mga kinabuhi- ayaw kami katingala nga "sama sa usa ka kawatan" sa gabii. 

Kung makita nimo ang usa ka panganod nga mobangon sa kasadpan giingon nimo dayon nga moulan — ug ingon usab… Kamong mga salingkapaw! Nahibal-an nimo kung giunsa ang paghubad sa dagway sa yuta ug sa langit; ngano nga dili ka mahibal-an kung unsaon nimo hubaron ang karon nga panahon? (Lukas 12:54, 56)

FIAT!

Akong mga higala, gibati ko sama sa gibati kaniadto ni St. Boniface, kang kinsang handumanan atong gisaulog karon. Nagtan-aw sa mga kahimtang sa iyang umaabot, nga sa ulahi mahimo’g namartir (ug mao kini), ingon niya,

Nalisang ako sa akong hunahuna niining tanan. Ang kahadlok ug pagkurog miabut kanako ug ang kangitngit sa akong mga sala hapit na motabon kanako. Malipayon kong gibiyaan ang buluhaton sa paggiya sa Simbahan nga akong gidawat kung makit-an nako ang ingon nga aksyon nga kinahanglan sa panig-ingnan sa mga amahan o sa balaang Kasulatan. -Liturhiya sa mga Oras, Vol. III, p. 1456

Ug busa, samtang nagapanaw ako taliwala sa sibsibanan ug pagka-apostol, magpadayon ako, pinaagi sa grasya sa Dios, sa pagsulti sa mga pulong nga nahaluna sa akong kasingkasing. Anaa na kita karon sa panahon sa haying, busa palihug pasayloa ako kung nagsulat ako o nag-broadcast gamay nga dili kanunay. Bisan pa, kung kining lugar nga gidala sa Diyos ang akong pamilya naa sa Iyang kabubut-on, nan kini nga mga oras sa kahilom bahin usab sa Iyang plano. Gisalig ko ang imong mga pag-ampo labi sa bisan unsa, ug natandog ako sa pagkamanggihatagon nga pagbuhagay sa imong mga sulat ug mga donasyon nga literal nga nagpugong sa lobo gikan sa pultahan. Gihigugma mo ako pag-ayo, bisan kinsa ka man nga kanunay moadto sa kini nga "espirituhanon nga sibsibanan."

Higugmaa si Jesus sa bug-os mong kasingkasing, ug ang tanan mamaayo ra.

Ig-ampo mo ako, aron dili ako makakalagiw sa kahadlok sa mga lobo. —POPE BENEDICT XVI, Abril 24, 2005, St. Peter's Square, Makahatag