Irakurle baten eskutik:
Berritze karismatikoa aipatzen duzu (zure idatzian Gabonetako Apokalipsia) argi positiboan. Ez dut lortzen. Oso tradizionala den eliza batera joaten naiz, jendea behar bezala janzten da, isilik egoten da Tabernakuluaren aurrean, tradizioaren arabera katekizatuta gaudela pulpitutik etab.
Eliza karismatikoetatik urrun egoten naiz. Nik ez dut hori katolizismo gisa ikusten. Aldarean maiz agertzen den zinema pantaila bat agertzen da ("Liturgia", etab.). Emakumeak aldarean daude. Denak oso kasualki jantzita daude (bakeroak, zapatilak, praka motzak, etab.) Denek eskuak altxatzen dituzte, oihuak, txaloak, isilik. Ez dago belauniko edo bestelako keinu errespetagarririk. Iruditzen zait hau asko Pentekosteko deituratik ikasi zela. Inork ez du uste Tradizioaren "xehetasunak" garrantzitsuak direnik. Ez dut bakerik sentitzen han. Zer gertatu da Tradizioarekin? Tabernakuluarekiko errespetuagatik isiltzea (txalorik ez egitea!) ??? Jantzi apalera?
Eta ez dut sekula ikusi hizkuntza benetako dohaina zuen inor. Haiekin txorakeriak esateko esaten dizute ...! Duela urte batzuk probatu nuen, eta EZER EZ nuen esaten! Ezin al du gauza mota horrek EDOZEIN izpiritu deitu? Badirudi "charismania" deitu behar zaiola. Jendeak hitz egiten duen "hizkuntzak" xelebreak dira! Mendekoste ondoren, jendeak predikazioa ulertu zuen. Badirudi edozein izpirik gauza horietan sartu daitekeela. Zergatik nahi luke inork sagaratuta ez dauden eskuak? Batzuetan, jendeak dituen zenbait bekatu larrien berri izaten dut, eta hala ere, aldarean daude bakeroekin, besteei eskuak jartzen. Ez al dira espiritu horiek pasatzen? Ez dut lortzen!
Nahiago nuke Tridenteko mezara joatea, non Jesus denaren erdian dagoen. Ez dago entretenimendurik, gurtza besterik ez.
Irakurle maitea,
Eztabaidatzea merezi duten zenbait puntu garrantzitsu planteatzen dituzu. Jainkoaren berritze karismatikoa al da? Asmakizun protestantea da, edo diabolikoa ere bai? Hauek dira "Espirituaren dohainak" edo jainkogabeak "graziak"?