WE اکنون در حال عبور از نیمه راه عقب نشینی ما هستند. خدا تموم نشده، کار بیشتری هست. جراح الهی شروع به رسیدن به عمیق ترین نقاط زخم ما می کند، نه برای اینکه ما را اذیت و ناراحت کند، بلکه برای شفای ما. مواجهه با این خاطرات می تواند دردناک باشد. این لحظه از استقامت; این لحظه راه رفتن با ایمان و نه بینایی است، با اعتماد به روندی که روح القدس در قلب شما آغاز کرده است. در کنار شما مادر مبارک و برادران و خواهران شما، مقدسین، همه شفاعت شما را می کنند. آنها اکنون از آنچه در این زندگی بودند به شما نزدیکتر هستند، زیرا آنها کاملاً با تثلیث مقدس در ابدیت متحد شده اند، که به واسطه غسل ​​تعمید شما در درون شما ساکن است.

با این حال، ممکن است احساس تنهایی کنید، حتی زمانی که برای پاسخ دادن به سؤالات یا شنیدن سخنان خداوند با شما تلاش می کنید، رها شده اید. اما همانطور که مزمورنویس می گوید: «از روح تو به کجا بروم؟ از حضور تو کجا فرار کنم؟»^[1]مزمور 139: 7 عیسی وعده داد: «من همیشه تا آخر زمان با شما هستم.»^[2]مت 28: 20ادامه مطلب →