جز سنگینی ظالمانه راهی برای توصیف آن وجود ندارد. من همانجا نشستم، خم شده در تخته ام، و تلاش کردم تا به قرائت دسته جمعی در یکشنبه رحمت الهی گوش دهم. انگار کلمات به گوشم می خوردند و می پریدند.

ادامه مطلب →