IT خواندن نوشته های این وب سایت در بعضی مواقع ، به ویژه موارد دشوار است آزمایش هفت ساله که شامل حوادث نسبتاً هوشیارانه ای است. به همین دلیل است که می خواهم احساس مشترکی را که تصور می کنم در حال حاضر چندین خواننده با آن دست و پنجه نرم می کنند متوقف کرده و برطرف کنم: احساس افسردگی یا غم و اندوه از وضعیت فعلی چیزها و چیزهای آینده.
ما همیشه باید در واقعیت ریشه داشته باشیم. در واقع ، برخی ممکن است تصور کنند آنچه من در اینجا نوشتم هشدار دهنده است ، من تحمل های خود را از دست داده ام و به موجودی تیره و تیز فکر تبدیل شده ام که در غاری زندگی می کند. پس باشه اما برای همه کسانی که گوش خواهند داد تکرار می کنم: چیزهایی که درباره آنها هشدار داده ام به سمت ما می آیند با سرعت قطار باری. ما تازه در این باره احساس آن را در کشورهای غربی آغاز کرده ایم سال باز شدن. دو سال پیش ، من در نوشتم شیپورهای هشدار - قسمت چهارم پیام اخطار وجود رویدادهای آینده که ایجاد خواهند کرد تبعید. این یک کلمه برای آینده نیست ، بلکه یک واقعیت فعلی برای بسیاری از ارواح از سرزمینهایی مانند چین ، مینامار ، عراق ، مناطقی از آفریقا و حتی مناطقی از ایالات متحده است. و ما کلمات شکنجه تقریباً هر روز آشکار می شود زیرا نهادهای اصلی حاکم نه تنها برای "حقوق همجنسگرایان" تلاش می کنند، بلکه با تهاجم به سمت خاموش کردن مخالفان حرکت کنید با آنها ... این ، در حالی که میمون ها شروع به کسب می کنند همان حقوق به عنوان انسان - یکی از اصول صحبت شده در آینده وحدت کاذب.
این فقط آغاز دردهای سخت زایمان است.
اما مهمتر از همه ، ما باید نگاه خود را معطوف به رحمت و عظمت بزرگی کنیم که خداوند در این طوفان فعلی قرار است در بعضی مواقع زمین را با آن طغیان کند.
ریشه غم و اندوه ما
وقتی عیسی به مرد ثروتمند گفت که باید برود و همه چیز را بفروشد، غمگین رفت. ما ممکن است همین احساس را داشته باشیم. می بینیم که سبک زندگی ما احتمالاً در سال های آینده به شدت تغییر خواهد کرد. ممکن است ریشه غم و اندوه ما در اینجا نهفته باشد: فکر اینکه باید آسایش خود را از دست بدهیم و «پادشاهی» کوچکمان را رها کنیم.
خواه زمان تغییر بنیادی بر ما باشد ، عیسی این مسئله را داشته است همیشه از شاگردانش خواستار چشم پوشی از امور شدند:
هرکس از شما که از تمام داشته های خود چشم پوشی نکند ، نمی تواند شاگرد من باشد. (لوقا 14:33)
معنای عیسی در اینجا یک است روح جدا شدن. این مسئله اینقدر از داشته های ما نیست ، بلکه عشق و ارادت واقعی ما در کجا نهفته است.
هر که پدر یا مادر را بیش از من دوست دارد ، لیاقت من را ندارد ، و هر که دختر یا پسر را بیش از من دوست دارد ، شایسته من نیست. و هر که صلیب خود را بر نگیرد و به دنبال من نیاید ، شایسته من نیست. (مات 10: 37-38)
در واقع خدا می خواهد به ما برکت دهد او می خواهد که ما از خلقت او لذت ببریم و همه نیازهایمان را تامین کنیم. سادگی و فقر روحی به معنای تهیدستی و تهیدستی نیست. شاید امروز نیاز داریم که قلبمان را دوباره راه اندازی کنیم. دوباره «در جستجوی پادشاهی آسمان» به جای پادشاهی زمین. زدن چمن حیاط. حیاط را چشم انداز کنید. خانه را رنگ کنید. چیزها را مرتب نگه دارید.
اما حاضر باشید همه چیز را رها کنید.
این حالت روحی است که شاگرد عیسی به آن نیاز دارد. در یک کلام ، چنین روحیه یک است زائر.
شادی کردن! دوباره می گویم شادی!
برای هر سلامتی که دارید این روز را شاد کنید. این روز را برای زندگی خود که تا ابد وجود دارد تشکر کنید. از هدیه حضور عیسی در مسجد مقدس در شهرها و شهرهای ما تشکر کنید. از گلها و برگهای سبز و هوای گرم تابستان (یا اگر در استرالیا زندگی می کنید هوای خنک زمستانی) تشکر کنید. در آفرینش او نازل شو غروب خورشید را تماشا کنید. زیر ستاره بنشینید. خوبی های او را که در جهان هستی نوشته شده بشناسید.
خداوند را به خاطر محبت بی پایانش به شما برکت دهید. او را به خاطر رحمتش که با صبر و حوصله منتظر توبه ما بوده است، درود فرست. خدا را در همه حالات خوب و بد خود شکر کنید زیرا اراده الهی او همه چیز را به نیکی فرمان می دهد. و چه کسی می داند؟ شاید این آخرین روز شما بر روی زمین باشد و بیهوده نگران «آخر زمان» باشید. در واقع، به ما دستور داده شده است که «اصلاً هیچ نگرانی نداشته باشیم» (فیلسیان 4: 4-7).
من هر روز برای خوانندگانم دعا می کنم. لطفاً برای من هم دعا کنید. باشد که همه ما نشانه های شادی برای جهانی غرق در غمها باشیم.
ای برادران، در مورد زمان و فصل، نیازی به نوشتن چیزی برای شما نیست. زیرا خود شما به خوبی می دانید که روز خداوند مانند دزد در شب خواهد آمد. هنگامی که مردم می گویند: «آرامش و امنیت»، بلای ناگهانی مانند درد زایمان بر زن باردار بر سرشان می آید و رهایی نمی یابند. اما شما ای برادران در تاریکی نیستید تا آن روز مانند دزد شما را فرا گیرد. زیرا همه شما فرزندان نور و فرزندان روز هستید. ما اهل شب و تاریکی نیستیم. بنابراین، مانند بقیه نخوابیم، بلکه هوشیار و هوشیار باشیم. کسانی که می خوابند شب می خوابند و مستان شب مست می شوند. اما چون روزگار هستیم، هوشیار باشیم، سینه‌بند ایمان و عشق و کلاه خود را که امید نجات است بر سر بگذاریم. زیرا خدا ما را برای غضب مقدر نكرد، بلكه برای به دست آوردن نجات به وسیله خداوند ما عیسی مسیح، كه برای ما مرد، تا چه بیدار باشیم و چه در خواب، با او زندگی كنیم. بنابراین، همدیگر را تشویق کنید و یکدیگر را بسازید، چنانکه واقعاً انجام می دهید. (اول تسالونیکیان 1:5-1)
اولین بار در تاریخ 27 ژوئن 2008 منتشر شد.
بیشتر خواندن:
