چاههای زندگی

 

چه آیا به معنای تبدیل شدن به یک است خوب زندگی کردن?

 

بچشید و ببینید

روح هایی که به درجه ای از قداست دست یافته اند چیست؟ در آنجا کیفیتی وجود دارد ، "ماده ای" که فرد می خواهد در آن ماندگار شود. بسیاری پس از مواجهه با مادر مبارک یا ترزا یا جان پل دوم ، افراد تغییر یافته را ترک کرده اند ، حتی اگر گاهی اوقات چیز کمی بین آنها صحبت می شد. پاسخ این است که این روحهای خارق العاده تبدیل شده اند چاه های زندگی.

هرکس به من ایمان بیاورد ، همانطور که کتاب مقدس می گوید: رودخانه های آب زنده از درون او سرچشمه می گیرند. (یوحنا 7:38)

مزامیر می نویسد:

ای مزه کن و ببین که پروردگار خوب است! (Ps 34: 8)

مردم گرسنه و عطش دارند طعم و دیدن پروردگار ، امروز آنها در اوپرا وینفری ، در یک بطری مشروبات الکلی ، در یخچال ، در رابطه جنسی غیرقانونی ، در فیس بوک ، در جادوگری ... به طرق مختلف به جستجوی او می پردازند و سعی می کنند سعادت را که برای آن ایجاد شده اند پیدا کنند. اما نقشه مسیح این بود که بشریت او را پیدا کند در کلیسای او- نهادی نیست ، فی نفسه- اما در اعضای زنده خود ، آن است چاه های زندگی:

ما سفیرانی برای مسیح هستیم ، گویی خدا از طریق ما متوسل می شود. (2 Cor 5:20)

این قرن عطش اصالت دارد ... دنیا از ما سادگی زندگی ، روح نماز ، اطاعت ، فروتنی ، جدا شدن و از خودگذشتگی را انتظار دارد. -POPE PAUL VI ، بشارت در جهان مدرن، 22، 76

این همان معنای سنت پل است که گفت ،

من با مسیح مصلوب شده ام. دیگر این من نیستم که زندگی می کنم ، بلکه مسیح است که در من زندگی می کند (Gal 2:20)

اگر این جمله را به سه قسمت تقسیم کنیم ، آن را پیدا می کنیم تشریح "خوب زندگی کردن"

 

"من مصوب شده ام"

هنگامی که یک چاه آب حفر می شود ، تمام لجن ، سنگ و خاک باید روی سطح برداشته شوند. معنای "مصلوب شدن با مسیح" این است: آوردن تمام لجن های نفس ، سنگ عصیان و خاک گناه. برای روح مسیحی بسیار دشوار است که مخلوط آبهای زنده زنده با این مخلوط شود. جهان سلیقه می کند ، اما از آب های شور و سیراب که نعمت هایی را که آرزو داشتند از آنها بنوشند ، آلوده کرده است.

هر چقدر بیشتر شخص برای خود بمیرد ، مسیح بیشتر در درون خود قیام می کند.

تا زمانی که یک دانه گندم روی زمین نیفتد و بمیرد ، فقط یک دانه گندم باقی می ماند. اما اگر بمیرد ، میوه زیادی می دهد. (جان 12:24)

با این حال ، "یک سوراخ سوراخ" کافی نیست. باید محفظه ای باشد که بتواند "آب زنده روح القدس" را "در خود داشته باشد"

 

"دیگر من که زندگی می کنم دیگر نیست"

در چاه ها ، محفظه ای از سنگ یا بتن در امتداد دیواره های داخلی ساخته می شود تا زمین از "عقب نشینی" به داخل چاه جلوگیری کند. ما با "کارهای خوب" چنین محفظه ای را می سازیم. این سنگها فرم از مسیحی ، علامت بیرونی که می گوید "من ظرف آبهای زنده هستم". همانطور که کتاب مقدس می گوید ،

نور شما باید در برابر دیگران بدرخشد ، تا آنها کارهای خوب شما را ببینند و پدر آسمانی شما را تسبیح و ستایش کنند ... ایمان خود را بدون کارها به من نشان دهید ، و من ایمان خود را از کارهای خود به شما نشان خواهم داد. (مت 5:16 ؛ جیمز 2:18)

بله ، دنیا باید بچشد و ببین که پروردگار خوب است. بدون چاه قابل مشاهده ، یافتن آبهای زنده به سختی امکان پذیر است. بدون محفظه ، چاه در زیر "هوس گوشت و شهوت چشم و غرور زندگی" شروع به غار می کند (1 یوحنا 2:16) و با خارهای "اضطراب دنیوی و فریب" رشد می کند از ثروت "(مت 13:22). از طرف دیگر ، چاه با فقط "کارهای خوب" ، اما فاقد "ماده" ایمان زنده واقعی به مسیح - آبهای زنده - اغلب "مانند مقبره های سفید شده هستند ، که از بیرون زیبا به نظر می رسند ، اما در داخل آن پر از استخوان مرده و هر نوع آلودگی است. … در خارج شما صالح به نظر می رسید ، اما در درون شما پر از ریا و بدی است. " (مات 23: 27-28).

پاپ بندیکت در اولین دائره المعارف خود تأکید می کند که دوست داشتن همسایه دو م componentsلفه دارد: یکی ملفه عمل از عشق ، خود کار خیر و دیگری عشق است چه کسی ما به دیگری منتقل می کنیم ، یعنی خدایی که عشق است. هر دو باید حضور داشته باشند. در غیر این صورت ، مسیحی خطر دارد که صرفاً به یک مددکار اجتماعی تقلیل یابد و نه به عنوان یک شاهد منصوب از سوی خدا. وی خاطرنشان کرد که قرار نبود حواریون

... یک کار کاملاً مکانیکی توزیع انجام دهید: آنها قرار بود مردانی "پر از روح و خرد" باشند (رجوع کنید به اعمال 6: 1-6). به عبارت دیگر ، خدمات اجتماعی مورد نظر آنها کاملاً مشخص بود ، اما در عین حال یک سرویس معنوی نیز بود. -POPE BENEDICT XVI ، Deus Caritas Est، شماره 21

پیروی از دستورات عیسی مسیح ، تولید کارهای خوب در این راه ، بدان معناست که دیگر این من نیستم که زندگی می کنم ، یا بهتر بگویم ، من برای خودم زندگی می کنم ، بلکه برای همسایه ام زندگی می کنم. با این حال ، این "من" نیست که می خواهم بدهم ، بلکه مسیح است ...

 

"مسیحی که در من زندگی می کند"

چگونه مسیح در من زندگی می کند؟ از طریق دعوت قلب ، یعنی نماز.

اینک من در ایستاده ام و می کوبم. اگر کسی صدای من را بشنود و در را باز کند ، من به او خواهم آمد و با او غذا می خورم ، و او با من. (Rev 3:20)

این نماز است که روح القدس را ترسیم می کند در قلب من ، که سخنان ، اعمال و افکار من را با حضور خدا پر می کند. این همین حضور است که از درون من به روح خشکیده کسانی که می خواهند عطش معنوی خود را فرومایند سرازیر می شود. امروز به نحوی ، درک ضرورت نماز در زندگی مسیحی را از دست داده ایم. اگر غسل تعمید ، طغیان اولیه فضل است ، این دعا است که روح من را دائماً با آب زنده ای پر می کند تا برادرم بنوشد. آیا ممکن است شلوغ ترین ، فعال ترین و آشکارترین با استعدادترین وزرای مسیحی امروزی در برخی مواقع چیزی بیش از گرد و غبار به دنیا ارائه دهند؟ بله ، این امکان وجود دارد ، زیرا آنچه باید بدهیم فقط دانش یا خدمت ما نیست ، بلکه خدای زنده است! ما او را با تخلیه مداوم خود - از شر راه - به او می دهیم ، اما سپس به طور مداوم خود را با او از طریق یک زندگی داخلی نماز "بدون توقف" پر می کنیم. اسقف ، کشیش یا غیر روحانی که می گوید "وقت نماز ندارد" کسی است که بیشترین نیاز به نماز را دارد ، در غیر این صورت ، مرتد وی قدرت تغییر قلب را از دست می دهد.

به گفته م. همچنین این دعا است که به من امکان می دهد تا کشف و ایجاد کنم
حرفه شما ، سنگهای لازم برای تبدیل شدن به واحه ای قابل مشاهده در صحرای جهان:

نماز به فضل مورد نیاز ما برای اقدامات شایسته احترام می گذارد. -کتک زدن کلیسای کاتولیک، ن. 2010

مانند پمپ چرخشی ، کارهای خوب ، اگر با روحیه خیرخواهانه واقعی انجام شود ، آبهای زنده را بیشتر به درون روح می کشاند و این به یک الگوی موزون بین زندگی داخلی و خارجی مسیحی تبدیل می شود: توبه ، کارهای خوب ، دعا ... بسیار عمیق تر ، فرم آن را می سازد و آن را پر از خدا می کند.

عشق از طریق عشق رشد می کند. -POPE BENEDICT XVI ، Deus Caritas Est، شماره 18

در من بمان ، همانطور که من در تو باقی می مانم ... هر که در من بماند و من در او ثمرات زیادی خواهم داد ، زیرا بدون من هیچ کاری نمی توانی انجام دهی ... اگر احکام مرا حفظ کنی ، در عشق من خواهی ماند. (یوحنا 15: 4-5 ، 10)

 

شما می خواهید چه نوع خوبی باشید؟

این بدان معنا نیست که خدا نمی تواند از طریق افراد خواسته یا حتی ناخواسته کار کند. در واقع ، بسیاری از کسانی هستند که "کاریزادات" دارند که قدرتمند به نظر می رسند. اما آنها اغلب مانند ستاره های تیراندازی هستند که لحظه ای خیره می شوند ، پس از مدت کوتاهی فراموش می شوند ، زندگی آنها فقط برای یک لحظه روشن می شود ، اما قطب نمای ماندگاری باقی نمی گذارد. آنچه در اینجا صحبت می کنم مواردی است ستارگان ثابت، آن خورشیدهای فروزان "مقدس" نامیده می شوند که حتی مدتها پس از سوختن زندگی زمینی ، نور آنها به طور مداوم به ما می رسد. این همان معیشتی است که شما برای تبدیل شدن به آن نیاز دارید! چاهی که آبهای زنده را ارائه می دهد که دنیای اطراف شما را تغییر داده و دگرگون می کند و مدتها پس از پایان حضور شما حضور او را ترک می کند.

بگذارید همه آنچه را که در اینجا گفتم را به قول سنت پاول - یکی از بزرگترین چاههای زنده مسیحیت که سال آن را جشن می گیریم خلاصه کنم. زندگی مسیحی بر روی عیسی بنا شده است ، همانطور که چاه بر روی زمین ساخته شده است.

اگر کسی روی این پایه را با طلا ، نقره ، سنگهای قیمتی ، چوب ، یونجه یا کاه بنایی بنا کند ، کار هر یک از آنها آشکار می شود ، زیرا روز آن را فاش می کند. با آتش آشکار خواهد شد و آتش کیفیت کار هر یک را آزمایش می کند. (اول کورس 1: 3-12)

چاه خود را با چه چیزی می سازید؟ طلا ، نقره و سنگهای قیمتی یا چوب ، یونجه و کاه؟ کیفیت این چاه توسط "زندگی درونی" روح ، رابطه ای که با خدا دارید تعیین می شود. و دعا is این رابطه - ارتباط عشق و حقیقت است که در اطاعت و فروتنی بیان می شود. چنین روحی غالباً حتی نمی داند که در حال ساخت چاه گوهرهای گرانبها است ... اما دیگران اینگونه هستند. زیرا آنها می توانند در او مزه کنند و ببینند که خداوند خوب است. عیسی گفت درختی با میوه اش شناخته می شود. این زندگی داخلی پنهان درخت است که میوه را تعیین می کند: سلامت ریشه ها ، شیره و هسته. چه کسی می تواند کف چاه را ببیند؟ این زندگی عمیق داخلی چاه است ، جایی که آبهای تازه کشیده می شود ، جایی که سکوت و سکوت و دعایی وجود دارد که خداوند قادر است به روح نفوذ کند تا دیگران بتوانند جام میل خود را در قلب شما فرو کنند و پیدا کنند او که آرزو کرده اند.

این نوعی مسیحی است که مادر مریم دهه هاست برای تولید آن ظاهر می شود. رسولانی که در رحم فروتنی او شکل گرفته اند ، خواهند شد چاه های زندگی در صحرای بزرگ زمان ما بنابراین او می گوید ، "دعا کنید ، دعا کنید ، دعا کنید"که شما آب خواهید داد.

مقدسین - به عنوان مثال ترزا مبارك كلكتا در نظر بگیرند - از برخورد خود با پروردگار مسیحی ، مرتباً ظرفیت عشق به همسایه را تمدید می كردند ، و بالعکس این ملاقات واقعاً و عمق خود را در خدمت به دیگران پیدا می كرد. بنابراین عشق به خدا و عشق به همسایه جدا نیستند ، آنها یک فرمان واحد را تشکیل می دهند. در مثال مبارک ترزا از کلکته ، ما یک تصویر واضح از این واقعیت داریم که زمان اختصاص داده شده به خدا در نماز نه تنها از خدمات موثر و دوست داشتنی کم نمی کند برای همسایه ما اما در واقع منبع تمام نشدنی آن سرویس است. -POPE BENEDICT XVI ، Deus Caritas Est، شماره 18 ، 36

ما این گنج را در ظروف خاکی نگهداری می کنیم ... (دوم قرآنی 2: 4)