در حالی که با مراقبه در "مدرسه مریم" ، کلمه "فقر" به پنج اشعه تبدیل شد. اولین…

IN اولین رمز و راز شادی آور ، دنیای مری ، رویاها و نقشه های او با جوزف ، ناگهان تغییر کرد. خدا نقشه دیگری داشت. او شوکه شده و ترسیده بود ، و بدون شک احساس می کرد که قادر به انجام چنین کاری بزرگ نیست. اما پاسخ او برای 2000 سال تکرار شده است:

باشد که طبق قول تو با من انجام شود.

هرکدام از ما با برنامه خاصی برای زندگی خود متولد می شویم و برای انجام آن هدایای خاصی به ما داده می شود. و با این حال ، چند بار می بینیم که به استعدادهای همسایگان خود غبطه می خوریم؟ "او بهتر از من آواز می خواند ؛ او باهوش تر است ؛ او به نظر می رسد بهتر است؛ او خوش زبان تر است ..." و غیره.

اولین فقری که باید به تقلید از فقر مسیح از آن استقبال کنیم ، فقر است پذیرش خودمان و طرح های خدا. اساس این مقبولیت اعتماد است - توکلی که خداوند مرا برای هدفی طراحی کرده است که مهمترین و مهمترین چیز این است که توسط او دوست داشته شوم.

همچنین پذیرفتن این که من از نظر فضایل و مقدسات فقیر هستم ، در حقیقت گناهکار هستم ، و کاملاً متکی به ثروت رحمت خدا هستم. از نظر خودم ، من ناتوان هستم ، و بنابراین دعا کنید ، "پروردگارا ، من را به یک گناهکار رحم کن."

این فقر چهره دارد: به آن می گویند فروتنی.

Blessed are the poor in spirit. (متی 5: 3)

IN دومین رمز و راز شادی آور ، مری برای کمک به پسر عموی خود الیزابت که او نیز در انتظار فرزند است راه می افتد. کتاب مقدس می گوید که مری "سه ماه" در آنجا ماند.

سه ماهه اول بارداری معمولاً برای خانم ها خسته کننده ترین است. رشد سریع کودک ، تغییر در هورمون ها ، همه احساسات ... و با این حال ، در این زمان بود که مری نیازهای خود را برای کمک به پسر عموی خود فقیر کرد.

مسیحی اصیل کسی است که خودش را در خدمت دیگری خالی کند.

خدا اول است.

همسایه من دوم است.

من سوم هستم

این قدرتمندترین شکل فقر است. این صورت است که از عشق.

...he emptied himself, taking the form of a slave... becoming obedient to death, even death on a cross.  (فیل 2: 7)

WE در رمز و راز شادی سوم تأمل کنید که عیسی نه در یک بیمارستان عقیم شده و نه در یک قصر به دنیا آمد. پادشاه ما را در آخور گذاشتند "چون دیگر جایی برای آنها در مسافرخانه نبود."

و جوزف و مریم اصرار بر راحتی نداشتند. آنها به دنبال بهترین ها نبودند ، اگرچه به حق می توانستند آن را مطالبه کنند. آنها از سادگی راضی بودند.

زندگی مسیحی معتبر باید ساده و ساده باشد. فرد می تواند ثروتمند باشد و در عین حال سبک زندگی ساده ای داشته باشد. این بدان معناست که به جای اینکه بخواهد (در حد عقل) با آنچه که فرد نیاز دارد زندگی کند. کمد های ما معمولاً اولین دماسنج سادگی هستند.

همچنین سادگی به معنای زندگی در بدخلقی نیست. من یقین دارم كه یوسف آخور را تمیز كرد ، مریم آن را با پارچه ای تمیز به صف كرد و محله های كوچك آنها تا آنجا كه ممكن بود برای آمدن مسیح مرتب شد. بنابراین باید قلب ما را برای آمدن منجی آماده کرد. فقر سادگی برای او جا باز می کند.

همچنین دارای چهره است: قناعت.

I have learned the secret of being well fed and of going hungry, of living in abundance and being in need. I have the strength for everything through him who empowers me. (فیل 4: 12-13)

با توجه طبق قانون لاوی ، زنی که بچه به دنیا آورده است باید به معبد بیاورد:

یک گوسفند یک ساله برای هولوکاست و یک کبوتر یا یک لاک پشت برای یک پیشکش گناه ... اگرچه ، او توانایی خرید یک بره را ندارد ، ممکن است دو لاک پشت بگیرد ... " (لاو 12: 6 ، 8)

در رمز و راز شادی چهارم ، مری و جوزف یک جفت پرنده ارائه می دهند. در فقر آنها ، تمام توان آنها بود.

از مسیحی اصیل نیز خواسته می شود ، نه تنها از زمان ، بلکه از منابع - پول ، غذا ، دارایی - "تا درد بگیرد"، مادر مبارک ترزا می گفت."

بنی اسرائیل به عنوان راهنما دهم یا ده درصد از "اولین میوه های" درآمد خود به "خانه خداوند". در عهد جدید ، پولس در مورد حمایت از کلیسا و کسانی که انجیل را خدمت می کنند سخنان کوتاهی نمی کند. و مسیح بر فقرا از همه برتر است.

من هرگز کسی را ملاقات نکرده ام که ده درصد از درآمد خود را که هیچ چیزی نداشته باشد ، تمرین کند. گاهی اوقات "انبارها" آنها هرچه بیشتر بدهند سرریز می شوند.

هدیه و هدیه به شما داده می شود ، مقیاس خوبی ، با هم جمع شده ، متزلزل و پر از آب ، در دامان شما ریخته خواهد شد " (لک 6:38)

فقر فداکاری ، فقر فداکاری است که در آن ما به مازاد خود ، کمتر به عنوان پول بازی و بیشتر به عنوان وعده غذایی بعدی "برادرم" نگاه می کنیم. عده ای فراخوانده می شوند تا همه چیز را بفروشند و به فقرا بدهند (مات 19:21). ولی همه ما فراخوانده شده اند "از همه دارایی های ما دست بکشند" - عشق ما به پول و عشق به چیزهایی که می تواند خریداری کند - و حتی آنچه را که نداریم بدهند.

در حال حاضر ، ما می توانیم بی اعتقادی خود را به مشیت خدا احساس کنیم.

سرانجام ، فقر فداکاری وضعیتی روحی است که در آن همیشه آماده ام که از خودم بخواهم. من به فرزندانم می گویم: "پول را در کیف پول خود حمل کنید ، فقط در صورت ملاقات با عیسی ماسک مبدل به فقیر. پول داشته باشید نه آنقدر که بخواهید خرج کنید ، بلکه پول بدهید."

این نوع فقر چهره دارد: هست سخاوتمندانه.

Bring the whole tithe into the storehouse, that there may be food in my house, and try me in this, says the Lord: Shall I not open for you the floodgates of heaven, to pour down blessing upon you without measure?  (مال 3:10)

...this poor widow put in more than all the other contributors to the treasury. For they have all contributed from their surplus wealth, but she, from her poverty, has contributed all she had, her whole livelihood. (12 مارس: 43-44)

حتی داشتن فرزند خدا به عنوان فرزند خود هیچ تضمینی برای خوب شدن همه چیز نیست. در معمای شاد پنجم ، مری و جوزف کشف کردند که عیسی در کاروان آنها گم شده است. پس از جستجو ، او را در معبد اورشلیم پیدا می کنند. کتاب مقدس می گوید که آنها "حیرت زده شدند" و "آنها نمی فهمیدند که او به آنها چه گفت".

پنجمین فقر ، که ممکن است سخت ترین باشد ، فقر آن است تسلیم: قبول اینکه ما قادر نیستیم از بسیاری از مشکلات ، مشکلات و معکوسهای هر روز جلوگیری کنیم. آنها می آیند - و ما متعجب می شویم - مخصوصاً وقتی غیر منتظره و ظاهراً لیاقت ندارند. این دقیقاً همان جایی است که ما فقر خود را تجربه می کنیم ... ناتوانی ما در درک اراده مرموز خدا.

اما پذیرفتن اراده خدا با خلوص قلب ، پیشنهاد دادن به عنوان اعضای روحانیت سلطنتی ، رنج ما در برابر خدا برای تبدیل شدن به فضل ، همان استعدادی است که عیسی صلیب را پذیرفت و گفت ، "نه اراده من بلکه تو انجام شود." مسیح چقدر فقیر شد! چقدر به خاطر آن ثروتمند هستیم! و چقدر روح دیگران ثروتمند خواهد شد وقتی که طلا از رنج ما از فقر تسلیم برای آنها ارائه می شود.

اراده خدا غذای ماست ، حتی اگر گاهی طعم تلخی داشته باشد. صلیب واقعاً تلخ بود ، اما هیچ قیامتی بدون آن وجود نداشت.

فقر تسلیم چهره دارد: صبر.

I know your tribulation and poverty, but you are rich... Do not be afraid of anything you are going to suffer... remain faithful until death, I will give you the crown of life. (مکاشفه 2: 9-10)