روز سیزدهم: لمس و صدای شفابخش او

من دوست دارم شهادت شما را با دیگران درمورد اینکه چگونه خداوند زندگی شما را تحت تأثیر قرار داده و از طریق این عقب نشینی برای شما شفا آورده است به اشتراک بگذارم. اگر در لیست پستی من هستید، می توانید به سادگی به ایمیلی که دریافت کرده اید پاسخ دهید یا بروید اینجا کلیک نمایید. فقط چند جمله یا یک پاراگراف کوتاه بنویسید. در صورت انتخاب می تواند ناشناس باشد.

WE رها نشده اند. ما یتیم نیستیم…

بیایید روز سیزدهم را شروع کنیم: به نام پدر و پسر و روح القدس آمین.

بیا روح القدس ای تسلی دهنده الهی و مرا از حضور خود پر کن. بیشتر از این، مرا با اعتمادی پر کن که حتی وقتی نمی توانم خدای خود را آنطور که می خواهم احساس کنم، حتی وقتی صدای خود او را نمی شنوم، حتی وقتی نمی توانم چهره او را با چشمانم ببینم، او را از همه جهات دوست خواهم داشت. او به سمت من می آید. بله، در ضعف من به سراغ من بیایید. ایمانم را زیاد کن و دلم را پاکیزه گردان که «خوشا به حال پاک دلان که خدا را خواهند دید». من این را از طریق خداوند من عیسی مسیح می خواهم، آمین.

IT یک شب طوفانی زمستانی آن شب در نیوهمپشایر بود. قرار بود ماموریت کلیسا بدهم اما برف سختی می بارید. من به کشیش محله گفتم که اگر لازم باشد لغو کند، متوجه شدم. "نه، ما باید ادامه دهیم، حتی اگر فقط یک روح بیاید." من موافقت کردم.

یازده نفر از کولاک عبور کردند. Fr. شب را با افشای مراسم مقدس در محراب آغاز کرد. زانو زدم و به آرامی شروع به زدن گیتار کردم. من احساس کردم که خداوند در قلبم می گوید که کسی آنجا به حضور واقعی او در محراب ایمان ندارد. ناگهان کلماتی به ذهنم خطور کرد و شروع به خواندن آنها کردم:

راز بر راز
شمع می سوزد، روح من در آرزوی توست

تو دانه گندمی هستی که بره های تو باید بخوریم
عیسی، اینجا هستی…

من به معنای واقعی کلمه یک خط را می خواندم و خط بعدی همانجا بود:

در لباس مبدل نان، درست همان طور است که شما گفتید
عیسی، اینجا هستی…

وقتی آهنگ تمام شد، می‌توانستم صدای گریه کسی را در جمع کوچک بشنوم. می دانستم که روح کار می کند، و من فقط باید از سر راه بروم. من پیام کوتاهی دادم و دوباره به پرستش عیسی در مراسم عشای ربانی بازگشتیم.

آخر غروب، جمع کوچکی را در وسط راهرو دیدم و رفتم آن طرف. زنی میانسال ایستاده بود و اشک روی صورتش جاری بود. او به من نگاه کرد و گفت: "20 سال درمان، 20 سال نوار و کتاب خودیاری ... اما امشب، من شفا یافتم."

وقتی به خانه در کانادا برگشتم، آن آهنگ را ضبط کردم، که می‌توانیم بخشی از دعای افتتاحیه امروز خود باشیم…

بفرمایید

راز بر راز
شمع می سوزد، روح من در آرزوی توست

تو دانه گندمی، برای ما بره های تو که بخوریم
عیسی، اینجا هستی
در لباس مبدل نان، درست همان طور است که شما گفتید
عیسی، اینجا هستی

مکان مقدس، ملاقات چهره به چهره
عود سوز، دل ما برای تو می سوزد

تو دانه گندمی، برای ما بره های تو که بخوریم
عیسی، اینجا هستی
در لباس مبدل نان، درست همان طور است که شما گفتید
عیسی، اینجا هستی
من در حال حاضر روی زانو هستم، چون تو به نوعی اینجا هستی
عیسی، اینجا هستی

من اینجا هستم، همانطور که هستم
من ایمان دارم پروردگارا، به بی ایمانی من کمک کن

تو دانه گندمی، برای ما بره های تو که بخوریم
عیسی، اینجا هستی
در لباس مبدل نان، درست همان طور است که شما گفتید
عیسی، اینجا هستی
من در حال حاضر روی زانو هستم، چون تو به نوعی اینجا هستی
عیسی، اینجا هستی
فرشتگان اینجا هستند، مقدسین و فرشتگان اینجا هستند
عیسی، اینجا هستی
عیسی، اینجا هستی

مقدس، مقدس، مقدس
بفرمایید
شما نان زندگی هستید

-مارک مالت، از بفرمایید، 2013©

لمس شفابخش

عیسی قبل از صعود به بهشت وعده داد که تا آخرالزمان با ما خواهد ماند.

من در تمام روزها با شما هستم، حتی تا پایان دنیا. (متی 28:20)

منظورش این بود عینا.

من نان زنده‌ای هستم که از آسمان نازل شد. هر که این نان را بخورد تا ابد زنده خواهد ماند. و نانی که خواهم داد، گوشت من برای حیات جهان است... زیرا که گوشت من غذای واقعی است و خون من نوشیدنی حقیقی است. (یوحنا 6:51، 55)

هنگامی که سلطنت وحشیانه نیکولای چائوچسکو، دیکتاتور رومانیایی در سال 1989 سقوط کرد، عکس های هزاران کودک و نوزاد در یتیم خانه های دولتی در رسانه های غربی منتشر شد. پرستاران غرق در تعداد کودکان بودند، در تخت های فلزی محصور بودند و پوشک را مانند خط مونتاژ عوض می کردند. آنها برای بچه ها صدا نمی زدند یا آواز نمی خواندند. آنها به سادگی بطری ها را در دهان خود می چسبانند و سپس آنها را به میله های گهواره خود نگه می داشتند. پرستاران گفتند که بسیاری از نوزادان بدون هیچ دلیلی جان خود را از دست دادند. همانطور که بعداً کشف کردند، به دلیل یک کمبود محبت جسمی دوست داشتنی.

عیسی می دانست که ما باید او را ببینیم و لمس کنیم. او زیباترین و فروتن ترین هدیه را از حضور خود در عشای ربانی برای ما به یادگار گذاشت. او اینجاست، در لباس مبدل ناندر آنجا زندگی می‌کنم، دوست می‌دارم و با رحمت نسبت به تو می‌تپم. پس چرا تا آنجا که می توانیم به او که پزشک و شفا دهنده بزرگ است نزدیک نمی شویم؟

چرا زنده را در میان مردگان جستجو می کنید؟ او اینجا نیست اما بزرگ شده است. (لوقا 24: 5-6)

بله، برخی او را به معنای واقعی کلمه در میان مردگان جستجو می کنند - کلمه مرده درمانگران خود شیفته، روانشناسی موسیقی پاپ، و شیوه های عصر جدید. برو پیش عیسی که در انتظار توست. او را در مراسم عشای ربانی بجویید. او را در پرستش بجویید... و او را خواهید یافت.

قبل از اینکه عیسی وارد مصائب خود شود، به من و شما فکر کرد و دعا کرد:پدر، آنها هدیه تو به من هستند.» ^[1]جان 17: 24 تصور کنید که! شما هدیه پدر به عیسی هستید! در عوض، عیسی خود را در هر مراسم عشای ربانی به شما هدیه می کند.

خداوند کار بزرگی را در بسیاری از شما آغاز کرده است، و این فیض ها از طریق مراسم عشای ربانی ادامه خواهد یافت. نجابت خود را عبادت واقعی قرار ده. قلب خود را برای پذیرایی از او در مراسم عشای ربانی آماده کنید. و چند دقیقه بعد از مراسم عشای ربانی به عشق و تشکر از او برای دوست داشتن شما بگذرانید.

عیسی در آن میزبان است. چگونه می تواند شما را تغییر ندهد؟ پاسخ این است که نمی شود - مگر اینکه قلب خود را به روی او باز کنید و بگذارید او شما را دوست داشته باشد، همانطور که شما او را دوست دارید.

صدای شفابخش

زمانی خواندم که روان‌شناس می‌گوید، در حالی که او کاتولیک نبود، آنچه کلیسا از طریق اعتراف ارائه می‌کرد، واقعاً همان کاری بود که او سعی کرد در عمل خود انجام دهد: اجازه دهید مردم وجدان‌های پریشان خود را تخلیه کنند. این به تنهایی یک روند درمانی بزرگ را در بسیاری از افراد آغاز کرد.

در مقاله دیگری، من خواندم که یک افسر پلیس می گوید که آنها اغلب پرونده های "پرونده های سرد" را برای سال ها باز می گذارند، زیرا این یک واقعیت است که قاتلان در نهایت فقط باید در مقطعی به کسی بگویند که چه کرده اند - حتی اگر آنها انجام دهند. مبهم هستند. آری در دل انسان چیزی هست که نمی تواند بار گناهش را تحمل کند.

عیسی، روانشناس بزرگ، این را می دانست. به همین دلیل است که او راز باور نکردنی آشتی را از طریق کشیشی برای ما گذاشت:

بر آنها دمید و به آنها گفت: «روح القدس را دریافت کنید. گناهان هر کس را که ببخشی، آمرزیده می‌شود، و گناهان آن‌هایی را که حفظ می‌کنی باقی می‌ماند.» (یوحنا 20:22-23)

بنابراین ، به گناهان خود اعتراف كنید و برای یكدیگر دعا كنید تا شفا یابید. (جیمز 5:16)

تا شفا پیدا کنی یک جن گیر یک بار به من گفت: "یک اعتراف خوب قوی تر از صد جن گیری است." در واقع، من بارها از طریق اعتراف، قدرت رهایی عیسی را از ارواح سرکوبگر تجربه کرده ام. رحمت الهی او برای دل پشیمان از چیزی دریغ نمی کند:

اگر روحی مانند جسدی در حال پوسیدگی بود تا از دیدگاه انسان دیگر هیچ امیدی برای ترمیم حاصل نشود و همه چیز از دست رفته باشد ، در مورد خدا چنین نیست. معجزه رحمت الهی آن روح را به طور کامل احیا می کند. آه ، چقدر بدبخت هستند کسانی که از معجزه رحمت خدا سواستفاده نمی کنند! -رحمت الهی در روح من ، دفتر خاطرات ، ن. 1448

بنابراین لازم است - از آنجایی که مسیح خودش آن را بنا نهاد - اعتراف الف منظم بخشی از زندگی ما

"... کسانی که مرتباً به اعتراف می روند و این کار را با تمایل به پیشرفت انجام می دهند" متوجه پیشرفتی خواهند شد که در زندگی معنوی خود دارند. "جستجوی مقدسات ، مطابق با پیشه ای که از خدا دریافت کرده است ، بدون اینکه مرتباً در این راز تغییر و آشتی شرکت کنید ، توهم خواهد بود." - پاپ JOHN PAUL II ، کنفرانس مجازات های رسول ، 27 مارس ، 2004 ؛ catholicculture.org

La کتک زدن کلیسای کاتولیک می افزاید:

بدون آنکه کاملاً ضروری باشد ، کلیسا اقرار به گناهان روزمره (گناهان حجیم) را به شدت توصیه می کند. در واقع اعتراف منظم به گناهان وجدان ما کمک می کند تا وجدان خود را شکل دهیم ، با گرایش های شیطانی مبارزه کنیم ، اجازه دهیم خود را توسط مسیح شفا دهیم و در زندگی روح پیشرفت کنیم. با دریافت مکرر بخشش رحمت پدر از طریق این راز ، ما ترغیب می شویم که همانطور که او مهربان است ، مهربان باشیم ...

اعتراف و تبرئه انفرادی و یکپارچه تنها راه عادی برای مومنان برای آشتی دادن خود با خدا و کلیسا باقی می ماند، مگر اینکه عدم امکان فیزیکی یا اخلاقی این نوع اعتراف را بهانه کند. دلایل عمیقی برای این وجود دارد. مسیح در هر یک از مقدسات در حال کار است. او شخصاً خطاب به هر گناهکاری می‌گوید: پسرم، گناهانت آمرزیده شد. او پزشکی است که از هر یک از بیمارانی که برای شفای آنها به او نیاز دارند مراقبت می کند. او آنها را بزرگ می کند و آنها را دوباره در ارتباط برادرانه قرار می دهد. بنابراین اعتراف شخصی بیانگرترین شکل آشتی با خدا و با کلیسا است. -کتک زدن کلیسای کاتولیک (CCC)، n. 1458، 1484

خواهر و برادر عزیزم در مسیح، اگر می خواهید در این روزهای نبرد شفا و تقویت شوید، به طور مکرر دست دراز کنید و عیسی را در مراسم عشای ربانی «لمس» کنید تا به یاد بیاورید که یتیم نیستید. اگر زمین خورده اید و احساس می کنید که رها شده اید، به صدای آرامش بخش او از طریق خدمتکارش، کشیش، گوش فرا دهید: "من شما را از گناهان پاک می کنم..."

و از این رو، مسیح در آیین های مقدس به "لمس" ما ادامه می دهد تا ما را شفا دهد. (CCC, n. 1504)

چه هدایایی که عیسی برای ما به جا گذاشته است: خود او، اطمینان بخشنده او تا شما در او بمانید، همانطور که او در شما می ماند.

من انگور هستم ، شما شاخه ها هستید. هر که در من و من در او باقی بماند ثمرات زیادی خواهد داشت ، زیرا بدون من هیچ کاری نمی توانید انجام دهید (یوحنا 15: 5)

لحظه ای وقت بگذارید و آنچه را که در دلتان است در دفتر خاطرات خود بنویسید... دعای شکرگزاری، پرسشی، تردیدی... و فضایی برای عیسی فراهم کنید تا با قلب شما صحبت کند. و بعد با این دعا ببند…

در من بمان

عیسی من الان اینجا در من به تو نیاز دارم
عیسی من الان اینجا در من به تو نیاز دارم
عیسی من الان اینجا در من به تو نیاز دارم

در من بمان تا تو بمانم
در من بمان تا من در تو بمانم
خداوندا، اکنون مرا با روح القدس خود پر کن
در من بمان تا در تو بمانم

عیسی من معتقدم که تو اکنون در من هستی
عیسی من معتقدم که تو اکنون در من هستی
و عیسی ایمان دارم، ای تو اکنون در من هستی