تفسیر مکاشفه

 

بدون بدون شک ، کتاب مکاشفه یکی از بحث برانگیزترین کتاب مقدس است. در یک انتهای طیف اصولگرایانی قرار دارند که هر کلمه را به معنای واقعی کلمه یا خارج از متن می گیرند. از سوی دیگر کسانی که معتقدند کتاب در قرن اول تحقق یافته است یا تفسیری صرفاً تمثیلی از کتاب می دانند.

اما در مورد زمان های آینده ، ما بار؟ آیا مکاشفه حرفی برای گفتن دارد؟ متأسفانه ، در میان بسیاری از روحانیون و متکلمین گرایش جدیدی وجود دارد که بحث در مورد جنبه های نبوی آخرالزمان را به سطل آشغال منتقل می کنند ، یا اینکه تصور مقایسه زمان ما با این پیشگویی ها را خطرناک ، بسیار پیچیده یا کاملاً نادرست می دانند.

با این وجود تنها یک مشکل در این موضع گیری وجود دارد. این پرواز در مقابل سنت زنده کلیسای کاتولیک و سخنان خود Magisterium پرواز می کند.

 

دو بحران

ممکن است تعجب کند که چرا در تأمل در بخشهای آشکارتر نبوی مکاشفه چنین تردیدی وجود دارد. من معتقدم که این امر به یک بحران عمومی ایمان به کلام خدا مربوط می شود.

در زمان ما وقتی صحبت از کتاب مقدس می شود ، دو بحران عمده وجود دارد. یکی اینکه کاتولیک ها به اندازه کافی کتاب مقدس را نمی خوانند و نماز نمی خوانند. دیگر این که کتاب مقدس عقیم شده ، کالبدشکافی شده و با تفسیر مدرن فقط به عنوان یک ادبیات تاریخی و نه منتشر شده است زندگی کلام خدا. این رویکرد مکانیکی یکی از بحرانهای تعیین کننده زمان ماست ، زیرا راه را برای بدعت ، مدرنیسم و ​​بی احترامی هموار کرده است. این عرفان را خفه کرده ، حوزویان غلط را گمراه کرده و در بعضی موارد ، اگر نه در بسیاری از موارد ، ایمان مومنان - روحانیون و غیر روحانیان را به هم ریخته است. اگر خدا دیگر پروردگار معجزات ، منشورهای مقدس ، مقدسات ، جدید پنطیکاست ها و مواهب معنوی است که بدن مسیح را تجدید و می سازد ... او دقیقاً خدای چه کسی است؟ گفتمان فکری و مراسم عبادی ناتوان؟

بندیکت شانزدهم در توصیه ای رسولانه با دقت کلمات ، به جنبه های خوب و همچنین بد روش تاریخی-انتقادی تفسیر کتاب مقدس اشاره کرد. وی خاطرنشان كرد كه تفسیر معنوی / كلامی برای تحلیلی تاریخی ضروری و مكمل است:

متأسفانه ، یک جدایی عقیم گاهی موانعی بین تفسیر و الهیات ایجاد می کند و این "حتی در بالاترین سطح علمی نیز رخ می دهد". - پاپ بنیدکت شانزدهم ، توصیه عرفانی پس از سینودال ، وربوم دومینی، شماره 34

"بالاترین سطح علمی. " این سطح اغلب سطح تحصیلات حوزوی است به این معنی که اغلب کشیش های آینده دیدگاه تحریف شده ای از کتاب مقدس آموخته اند ، که به نوبه خود منجر به…

عادتهای عمومی و انتزاعی که مستقیم بودن کلام خدا را پنهان می کنند ... و همچنین انحرافات بی فایده که خطر جلب توجه بیشتر به واعظ را نسبت به قلب پیام انجیل به خطر می اندازد. bباید ن. 59

یک کشیش جوان برای من بازگو کرد که چگونه حوزه علمیه ای که در آن حضور داشت ، کتاب مقدس را از هم پاشیده است به طوری که این تصور را ایجاد می کند که خدا وجود ندارد. وی گفت بسیاری از دوستانش كه تشكیلات قبلی او را نداشتند با هیجان از مقدس شدن وارد حوزه علمیه شدند ... اما پس از تشكیل ، توسط بدعت های مدرنیستی كه به آنها آموخته بودند غیرت آنها كاملا از بین رفت ... با این حال ، آنها كشیش شدند. اگر چوپانان نزدیک بینی باشند ، گوسفندان چه اتفاقی می افتند؟

به نظر می رسد پاپ بندیکت با اشاره به عواقب جدی محدود شدن خود به یک نگاه کاملاً تاریخی به کتاب مقدس ، این نوع تحلیل کتاب مقدس را مورد انتقاد قرار می دهد. وی به ویژه خاطرنشان كرد كه خلا interpretation تفسیر كتاب مقدس بر اساس ایمان غالباً توسط یك درک و فلسفه سكولار پر شده است به گونه ای كه ...

... هر زمان که یک عنصر الهی به نظر می رسد ، باید به طریقی دیگر توضیح داده شود ، و همه چیز را به عنصر انسانی تقلیل می دهد ... چنین موقعیتی می تواند برای زندگی کلیسا مضر باشد ، و اسرار بنیادی مسیحیت و تاریخی بودن آنها را مورد تردید قرار می دهد - به عنوان مثال ، نهاد شادی و رستاخیز مسیح - پاپ بنیدکت شانزدهم ، توصیه های رسولی پس از سینودال ، وربوم دومینی، شماره 34

این چه ارتباطی با کتاب مکاشفه و تفسیر امروزی از بینش نبوی آن دارد؟ ما نمی توانیم مکاشفه را صرفاً یک متن تاریخی ببینیم. این است که زندگی کلام خدا. این در بسیاری از سطوح با ما صحبت می کند. اما همانطور که خواهیم دید ، یک جنبه نبوی برای آن است امروز- سطح تفسیری که توسط بسیاری از دانشمندان کتاب مقدس به طرز عجیبی رد شده است.

اما نه توسط پاپ ها.

 

تجلی و امروز

از قضا ، این پاپ پل ششم بود که با استفاده از بخشی از بینش نبوی سنت جان ، بخشی از این بحران ایمان به کلام خدا را توصیف کرد.

دم شیطان در حال فروپاشی کاتولیک است جهان تاریکی شیطان حتی تا قله آن در کلیسای کاتولیک وارد و گسترش یافته است. دین گریزی ، از بین رفتن ایمان ، در سراسر جهان در حال گسترش است و به بالاترین سطوح در کلیسا می رسد. - آدرس در شصتمین سالگرد ظهور فاطمه ، 13 اکتبر 1977

این پل ششم بود که به مکاشفه در فصل 12 اشاره می کرد:

سپس علامت دیگری در آسمان ظاهر شد. این یک اژدهای سرخ بزرگ بود ، با هفت سر و ده شاخ ، و روی سرهای آن هفت دیادم قرار داشت. دم آن یک سوم از ستارگان آسمان را از بین برد و به زمین انداخت. (Rev 12: 3-4)

در فصل اول ، سنت جان تصویری از عیسی را که هفت نفر را در دست دارد می بیند ستارهدر دست راست او است:

... هفت ستاره فرشته های هفت کلیسا هستند. (Rev 1:20).

محتمل ترین تعبیری که دانشمندان کتاب مقدس ارائه داده اند این است که این فرشتگان یا ستارگان نماینده اسقف ها یا کشیشان ریاست هفت جامعه مسیحی هستند. بنابراین ، پل ششم اشاره دارد ارتداد در صفوف روحانیت "فریب خورده" و ، همانطور که در 2 Thes 2 می خوانیم ، ارتداد بر "بی قانونی" یا دجال که پدران کلیسا نیز در مکاشفه 13 از او به عنوان "جانور" یاد می کنند ، مقدم است و او را همراهی می کند.

جان پل دوم همچنین با ترسیم موازی نبرد بین جنگ ، مقایسه مستقیمی از زمان ما با فصل دوازدهم وحی داشت. فرهنگ زندگی و فرهنگ مرگ.

این مبارزه به موازات نبرد آخرالزمانی توصیف شده در [Rev 11: 19-12: 1-6، 10 در مورد نبرد بین "زن لباس خورشید" و "اژدها"] است. نبردهای مرگ بر علیه زندگی: "فرهنگ مرگ" می خواهد خود را بر میل ما به زندگی و زندگی به طور کامل تحمیل کند ...  —POPE JOHN PAUL II ، پارک ایالت Cherry Creek Homily ، دنور ، کلرادو ، 1993

در حقیقت ، سنت جان پل دوم به صراحت آخرالزمان را به آینده اختصاص می دهد ...

"دشمنی" که در آغاز پیشگویی شده بود ، در آخرالزمان (کتاب وقایع نهایی کلیسا و جهان) تأیید می شود ، که در آن نشانه "زن" را تکرار می کند ، این بار "با خورشید پوشیده" (آشکار 12: 1). -پاپ جان پائول دوم ، Redemptoris Mater ، n 11 (توجه: متن داخل پرانتز کلمات خود پاپ است)

پاپ بندیکت نیز دریغ نکرد که به قلمرو نبوی مکاشفه اعمال شود و آن را در زمان ما اعمال کند:

این مبارزه که ما در آن قرار داریم ... [علیه] قدرتهایی که جهان را نابود می کنند ، در فصل 12 از مکاشفه صحبت شده است ... گفته شده است که اژدها جریان بزرگی از آب را علیه زن فراری هدایت می کند ، تا او را بدرقه کند ... فکر می کنم که تفسیر آنچه رودخانه به معنای آسان است آسان است: این جریانات هستند که بر همه مسلط هستند و می خواهند ایمان کلیسا را ​​از بین ببرند ، که به نظر می رسد جایی برای ایستادن در برابر قدرت این جریانات ندارد که خود را به عنوان تنها راه تحمیل می کنند تفکر ، تنها راه زندگی —POPE BENEDICT XVI ، اولین جلسه از مراسم کلیسای ویژه خاورمیانه ، 10 اکتبر 2010

پاپ فرانسیس وقتی به طور خاص به رمانی درباره دجال اشاره کرد ، این افکار را تکرار کرد ، ارباب جهان. او آن را با زمان ما و "استعمار ایدئولوژیک" مقایسه کرد که از همه خواسته می شود " فکر واحد. و این تنها اندیشه میوه دنیاپرستی است ... این ap را ارتداد می نامند. "^[1]همدلی ، 18 نوامبر 2013؛ اوج

... کسانی که دانش و به ویژه منابع اقتصادی استفاده از آنها را دارند [بر] تسلط چشمگیری بر کل بشریت و کل جهان دارند ... این قدرت در دست چه کسانی است ، یا سرانجام به سرانجام می رسد؟ داشتن آن برای بخش کوچکی از بشریت بسیار خطرناک است. OPPOPE FRANCIS ، Laudato SI، n 104؛ www.vatican.va

بندیکت شانزدهم همچنین از "بابل" در مکاشفه 19 تعبیر می کند ، نه به عنوان موجودی گذشته ، بلکه به عنوان اشاره به شهرهای فاسد ، از جمله شهرهای زمان ما. او می گوید ، این فساد ، این "دنیاپرستی" - وسواسی در لذت - انسان را به سمت سوق می دهد بردگی. 

La کتاب وحی از جمله گناهان بزرگ بابل - نماد شهرهای بزرگ بی دین جهان - این واقعیت است که با بدن و روح تجارت می کند و با آنها به عنوان کالا رفتار می کند (ر.ک. برگرد 18: 13). در این زمینه ، مشکل داروها نیز سر آن را تربیت می کنند ، و با افزایش نیرو شاخکهای اختاپوس خود را در سراسر جهان گسترش می دهد - بیان گویای استبداد پستاندار که بشر را منحرف می کند. هیچ لذتی هرگز کافی نیست و بیش از حد فریب مسمومیت به خشونت تبدیل می شود که تمام مناطق را از هم می پاشد - و همه اینها به نام سو mis تفاهم مهلکی از آزادی است که در واقع آزادی انسان را تضعیف می کند و در نهایت آن را نابود می کند. —POPE BENEDICT XVI ، به مناسبت تبریک کریسمس ، 20 دسامبر 2010 ؛ http://www.vatican.va/

بردگی به کی؟

 

BEAST

پاسخ ، البته ، این مار باستانی ، شیطان است. اما در آخرالزمان جان می خوانیم که شیطان "قدرت و تخت خود و اقتدار بزرگ خود" را به "جانوری" می دهد که از دریا بلند می شود.

اکنون ، غالباً در تفسیر تاریخی-انتقادی ، تفسیر محدودی از این متن به Nero یا برخی دیگر از شکنجه گران اولیه تعبیر می شود ، بدین ترتیب نشان می دهد که "جانور" سنت جان از قبل آمده و رفته است. با این حال ، این دیدگاه دقیق پدران کلیسا نیست.

اکثریت پدران این جانور را نماینده دجال می دانند: برای مثال ، سنت ایرانایوس می نویسد: "جانوری که قیام می کند مظهر شر و باطل است ، به طوری که تمام نیروی ارتداد را که در آن تجسم یافته است ، می تواند به کوره آتشین. " - رجوع کنید به سنت ایرنئوس ، در برابر بدعت ها ، 5 ، 29؛ کتاب مقدس Navarre ، مکاشفه، ص. 87

این جانور توسط سنت جان شخصی شده است که می بیند که داده شده است "دهانی که غرور و افتخار می گوید ،"  و در عین حال ، یک پادشاهی مرکب است. ^[2]Rev 13: 5 بار دیگر ، سنت جان پل دوم مستقیماً این "شورش" خارجی را که توسط "جانور" هدایت می شود با آنچه در این ساعت اتفاق می افتد مقایسه می کند:

متأسفانه ، مقاومت در برابر روح القدس که سنت پل در بعد داخلی و ذهنی آن به عنوان تنش ، مبارزه و عصیان در قلب انسان تأکید می کند ، در هر دوره از تاریخ و به ویژه در دوره مدرن آن را می یابد بعد خارجی، که طول می کشد فرم بتن به عنوان محتوای فرهنگ و تمدن ، به عنوان یک یک سیستم فلسفی ، یک ایدئولوژی ، یک برنامه برای اقدام و برای شکل دادن به رفتار انسان. این به صریح ترین بیان خود در ماتریالیسم می رسد ، هم در شکل نظری آن: به عنوان یک سیستم فکری ، و هم در شکل عملی آن: به عنوان یک روش تفسیر و ارزیابی واقعیت ها ، و به همین ترتیب به عنوان برنامه ای از رفتار متناظر. سیستمی که بیشتر توسعه یافته و پیامدهای عملی شدید آن را به دنبال داشته است ، این شکل از تفکر ، ایدئولوژی و عملگرایی ماتریالیسم دیالکتیکی و تاریخی است که هنوز هم به عنوان هسته اصلی مارکسیسم. - پاپ جان پل دوم ، Dominum et Vivificantem ، ن. 56

در واقع ، پاپ فرانسیس سیستم فعلی را مقایسه می کند - نوعی ادغام کمونیسم و سرمایه داری- به نوعی جانور که بلعیدن:

در این سیستم ، که تمایل دارد خوردن هر آنچه مانع افزایش سود باشد ، هرچه شکننده باشد ، مانند محیط ، در برابر منافع یک دفاع نیست الهی بازار ، که تنها قانون می شود. -اوانجلی گودیم، ن. 56

جوزف راتزینگر در حالی که هنوز یک کاردینال بود ، در مورد این جانور اخطاری صادر کرد - هشداری که باید در همه این عصر فن آوری طنین انداز شود:

آخرالزمان درباره آنتاگونیست خدا ، جانور صحبت می کند. این حیوان نامی ندارد اما شماره است [666]. در [وحشت اردوگاه های کار اجباری] آنها چهره ها و تاریخ را لغو می کنند و انسان را به یک شماره تبدیل می کنند و او را در یک ماشین عظیم به یک غرفه می کشند. انسان چیزی بیش از یک کارکرد نیست.

در روزگار ما نباید فراموش کنیم که آنها در صورت پذیرش قانون جهانی دستگاه ، سرنوشت جهانی را که خطر اتخاذ همان ساختار اردوگاههای کار اجباری را به خطر می اندازد ، ترجیح می دهند. دستگاه هایی که ساخته شده اند همین قانون را وضع می کنند. براساس این منطق ، انسان باید توسط یک کامپیوتر تعبیر شود و این تنها در صورت ترجمه به اعداد امکان پذیر است.
 
جانور یک عدد است و به اعداد تبدیل می شود. اما خدا اسمی دارد و اسمش را صدا می کند. او یک شخص است و به دنبال شخص می گردد. - کاردینال راتزینگر ، (POPE BENEDICT XVI) پالرمو ، 15 مارس ، 2000

بنابراین واضح است که استفاده از کتاب مکاشفه در زمان ما نه تنها بازی عادلانه ای است ، بلکه در بین پاپ ها نیز ثابت است.

البته ، پدران اولیه کلیسا دریغ نکردند که کتاب مکاشفه را به عنوان نگاه اجمالی به وقایع آینده تفسیر کنند (نگاه کنید به تجدید نظر در بار آخر) آنها ، طبق سنت زنده کلیسا ، تعلیم دادند که فصل 20 مکاشفه الف آینده یک واقعه در زندگی کلیسا ، یک دوره نمادین از "هزار سال" که در آن ، بعد از این جانور نابود شده است ، مسیح در "دوره صلح" در مقدسین خود سلطنت خواهد کرد. در حقیقت ، بدنه غرق در وحی نبوی مدرن دقیقاً در مورد نو شدن آینده در کلیسا صحبت می کند که قبل از آن مصیبت های بزرگی از جمله دجال پیش می آید. آنها آینه ای از تعالیم پدران اولیه کلیسا و سخنان نبوی پاپ های مدرن هستند (آیا عیسی واقعاً می آید؟). پروردگار ما خود اشاره دارد که مصائب آینده آخرالزمان به این معنی نیست که پایان جهان نزدیک است.

... چنین مواردی باید اول اتفاق بیفتد ، اما بلافاصله پایان کار نخواهد بود. (لوقا 21: 9)

در حقیقت ، گفتمان مسیح درباره آخرالزمان ناقص است ، زیرا وی فقط یک بینش فشرده از پایان را ارائه می دهد. این جایی است که پیامبران عهد عتیق و کتاب مکاشفه بینش های فرجام شناختی بیشتری را در اختیار ما قرار می دهند که به ما امکان می دهد سخنان پروردگارمان را از حالت فشرده خارج کنیم ، در نتیجه درک کاملی از "آخرالزمان" بدست می آوریم. از این گذشته ، حتی به دانیال نبی گفته می شود که چشم اندازهای او درباره پایان و پیام - که اساساً آئینه آنچه در آخرالزمان است - باید "تا زمان آخر" مهر و موم شود. ^[3]رجوع کنید به دان 12: 4 ؛ همچنین ببینید آیا حجاب بلند می شود؟ به همین دلیل سنت مقدس و تدوین آموزه از پدران کلیسا ضروری است. همانطور که سنت وینسنت لرینس نوشت:

... اگر س someال جدیدی درباره چنین تصمیمی اتخاذ نشده باشد ، آنها باید به نظرات پدران مقدس حداقل آنها كه هر كدام در زمان و مكان خود هستند ، در وحدت اجتماع باقی بمانند ، متوسل شوند. و از ایمان ، به عنوان استاد تایید شده پذیرفته شدند. و هر آنچه که در نظر گرفته شده است ، با یک فکر و یک رضایت ، این باید آموزه واقعی و کاتولیک کلیسا ، بدون هیچ گونه تردید یا سنجش محسوب شود. -مشترکاز سال 434 میلادی ، "برای باستان بودن و جهانی بودن ایمان کاتولیک در برابر اخبار ناپسند همه بدعت ها" ، Ch. 29 ، n 77

زیرا همه سخنان پروردگار ما ثبت نشده است. ^[4]رجوع کنید به یوحنا 21:25 بعضی چیزها فقط به صورت کتبی به صورت شفاهی منتقل می شدند. ^[5]قس مشکل اساسی

من و هر مسیحی ارتدوکس دیگر احساس اطمینان داریم که رستاخیز گوشت وجود خواهد داشت و هزاران سال دیگر در یک شهر بازسازی شده ، آراسته و بزرگ شده بیت المقدس برگزار می شود ، همانطور که توسط پیامبران حزقیال ، عیسیا و دیگران اعلام شد ... مردی در میان ما به نام جان ، یكی از رسولان مسیح ، دریافت و پیش بینی كرد كه پیروان مسیح هزار سال در اورشلیم سكونت خواهند كرد ، و پس از آن قیام جهانی و كوتاه مدت ، همیشگی و داوری صورت خواهد گرفت. . جاستین شهید ، گفتگو با تریفو، Ch 81 ، پدران کلیسا ، میراث مسیحی

 

آیا فقط یک آیین مقدس نیست؟

توسط چندین دانشمند کتاب مقدس ، از دکتر اسکات هان گرفته تا کاردینال توماس کالینز ، اشاره شده است که کتاب مکاشفه به موازات مراسم مقدس است. از "آیین مجازات" در فصل های آغازین تا مراسم مذهبی کلمه از طریق باز کردن طومار در فصل 6 ؛ نمازهای ناشایست (8: 4) ؛ "آمین بزرگ" (7:12) استفاده از بخور دادن (8: 3) ؛ شمعدان یا چراغهای جلویی (1:20) و غیره. بنابراین آیا این با تفسیر ناشی از مکاشفه در آینده در تضاد است؟ 

برعکس ، کاملاً از آن پشتیبانی می کند. در واقع ، مکاشفه سنت جان یک موازی عمدی با مراسم مقدس است ، که یادبود زنده یاد مقدس است شور ، مرگ و رستاخیز پروردگار خود کلیسا می آموزد که ، همانطور که سر پیش می رفت ، بدن نیز از طریق شور ، مرگ و معاد خود عبور خواهد کرد.

قبل از دومین آمدن مسیح ، کلیسا باید از یک آزمایش نهایی عبور کند که ایمان بسیاری از ایمانداران را متزلزل کند ... کلیسا فقط از طریق این عید فصح آخر ، هنگامی که او در مرگ و قیام خود از پروردگار خود پیروی خواهد کرد ، به شکوه پادشاهی وارد می شود. -کتک زدن کلیسای کاتولیک، 675، 677

تنها حکمت الهی می توانست با توجه به الگوی مراسم مذهبی ، از کتاب مکاشفه الهام بگیرد ، در عین حال برنامه های شیطانی شرارت علیه عروس مسیح و پیروزی متعاقب او بر شر را آشکار می کند. ده سال پیش ، من سریالی بر اساس این موازی نوشتم به نام دادگاه هفت ساله. 

 

بیش از حد تاریخی

بنابراین ، تفسیر آینده کتاب مکاشفه ، یک زمینه تاریخی را مستثنی نمی کند. همانطور که سنت جان پل دوم گفت ، این نبرد بین "زن" و آن مار باستان "مبارزه ای است که باید در کل تاریخ بشریت گسترش یابد."^[6]قس ماده ردامپتوریس, n.11 مطمئناً ، آخرالزمان سنت جان نیز به مصائب روزگار او اشاره دارد. در نامه هایی که به کلیساهای آسیا ارسال شده است (Rev 1-3) ، عیسی کاملاً با مسیحیان و یهودیان آن دوره صحبت می کند. در همان زمان ، کلمات یک اخطار دائمی برای کلیسا در همه زمان ها ، به ویژه در مورد عشق سرد و ایمان گرم است. ^[7]قس اول عشق از دست رفته در حقیقت ، من متعجب شدم و دیدم كه موازی بین سخنان پایانی پاپ فرانسیس به سیندو و نامه های مسیح به هفت كلیسا (نگاه كنید) پنج تصحیح). 

پاسخ این نیست که کتاب مکاشفه یا تاریخی است یا فقط مربوط به آینده است - بلکه هر دو است. همین می تواند باشد در مورد پیامبران عهد عتیق گفته شده است که سخنانشان از وقایع خاص محلی و بازه های زمانی تاریخی صحبت می کند و با این حال ، آنها به گونه ای نوشته شده اند که هنوز هم تحقق آینده را دارند.

زیرا اسرار عیسی هنوز کاملاً کامل و برآورده نشده است. آنها واقعاً در شخصیت عیسی كامل هستند ، اما در ما كه اعضای او هستند و كلیسا كه بدن عرفانی اوست ، كامل نیستند. . جان اودز ، رساله "در مورد پادشاهی عیسی" ، نماز شب، جلد چهارم ، ص 559

کتاب مقدس مانند مارپیچی است که همانطور که در طول زمان می چرخد ​​، بارها و بارها در سطوح مختلف انجام می شود. ^[8]قس یک دایره… مارپیچ به عنوان مثال ، در حالی که شور و رستاخیز عیسی سخنان اشعیا را در مورد بنده رنجور برآورده می کند ... اما در مورد بدن عرفانی او کامل نیست. ما هنوز نتوانسته ایم به "تعداد کامل" غیر یهودیان در کلیسا برسیم تغییر دین یهودیان، ظهور و سقوط جانور ، به زنجیر کشیدن شیطان، ترمیم جهانی صلح و استقرار سلطنت مسیح در کلیسا از ساحل به ساحل دیگر پس از قضاوت درباره زندگان. ^[9]قس آخرین داوری ها

در روزهای آینده ، کوه خانه خداوند به عنوان مرتفع ترین کوه و بر فراز تپه ها مرتفع می شود. همه ملتها به سوی آن سرازیر می شوند ... او بین ملت ها قضاوت می کند و برای بسیاری از مردم شرایط تعیین می کند. آنها باید شمشیرهای خود را به مزارع و نیزه های خود را به قلاب های هرس بزنند. یک ملت شمشیر را بر علیه ملت دیگر بلند نمی کند و نباید دوباره برای جنگ آموزش ببیند. (اشعیا 2: 2-4)

کلیسای کاتولیک ، که پادشاهی مسیح بر روی زمین است ، [قرار است] در بین همه انسان ها و همه ملت ها گسترش یابد ... -POPE PIUS XI ، Quas پریماس، دائرالمعارف ، ن. 12 ، 11 دسامبر 1925؛ ج. مت 24:14

فدیه تنها زمانی کامل می شود که همه مردان مطیع او باشند. - پدر والتر سیزک ، او من را رهبری می کند ، صفحه 116-117

 

زمان تماشای و نماز

هنوز هم ، دیدگاه آخرالزمانی وحی اغلب در میان روشنفکران کاتولیک تابو تلقی می شود و به راحتی به عنوان "پارانویا" یا "عاطفه گرایی" رد می شود. اما چنین دیدگاهی با خرد دائمی کلیسای مادر در تضاد است:

به گفته پروردگار ، زمان کنونی زمان روح و شهادت است ، اما همچنین زمانی است که هنوز با "پریشانی" و آزمایش بدی مشخص شده است که به کلیسا رحم نمی کند و مبارزات روزهای آخر را آغاز نمی کند. زمان انتظار و تماشا است.  -CCC ، 672

وقت انتظار و تماشاست! منتظر بازگشت مسیح و تماشای آن - خواه این دومین آمدن او باشد یا آمدن شخصی او در پایان سیر طبیعی زندگی ما. پروردگار ما خودش به "تماشا کنید و دعا کنید!"^[10]مت 26: 41 چه راهی موثرتر برای تماشا و دعا وجود دارد تا از طریق کلام الهام گرفته از خدا ، از جمله کتاب مکاشفه؟ اما در اینجا ما به یک صلاحیت نیاز داریم:

... هیچ پیشگویی از کتاب مقدس وجود ندارد که مربوط به تفسیر شخصی باشد ، زیرا هیچ پیشگویی هرگز از طریق اراده انسان حاصل نشده است. بلکه انسانهای تحت تأثیر روح القدس تحت تأثیر خدا صحبت می کردند. (2 حیوان خانگی 1: 20-21)

اگر بخواهیم با کلام خدا تماشا کنیم و دعا کنیم ، باید با کلیسا باشد چه کسی نوشت و در نتیجه تفسیر می کند آن کلمه

... کتاب مقدس باید در جریان سنت رسولان که جدایی ناپذیر است ، به عنوان کلام خدا اعلام ، شنیده ، خوانده ، دریافت و تجربه شود. - پاپ بنیدکت شانزدهم ، توصیه های رسولی پس از سینودال ، وربوم دومینی، شماره 7

در حقیقت ، هنگامی که سنت جان پل دوم ، جوانان را خواست تا در طلوع هزاره جدید "" ناظران صبح "شوند ، وی به طور خاص یادآوری کرد که ما باید" برای روم و کلیسا باشیم. "^[11]Novo Millennio Inuente، شماره 9 ، 6 ژانویه ، 2001

بنابراین ، می توان کتاب مکاشفه را خواند ، زیرا پیروزی آینده مسیح و کلیسای او و شکست بعدی ضد مسیح و شیطان ، واقعیتی کنونی و آینده است که در انتظار تحقق است.

… ساعتی در راه است و اکنون اینجاست که پرستندگان واقعی پدر را با روح و حقیقت پرستش می کنند ... (یوحنا 4:23)

 

اولین بار در نوزدهم نوامبر 19 با به روزرسانی های امروز منتشر شد.  

 

خواندن مرتبط:

پیگیری این نوشتار:  زندگی در کتاب مکاشفه

پروتستان ها و کتاب مقدس: مشکل اساسی

شکوه آشکار حقیقت

 

کمک های مالی شما تشویق کننده است
و غذا برای سفره ما به تو برکت دهد
و سپاسگزارم. 

 

برای سفر با مارک در La حالا ورد,
بر روی بنر زیر کلیک کنید تا مشترک.
ایمیل شما با کسی به اشتراک گذاشته نمی شود.