سفر به سرزمین موعود

کلمه اکنون در مورد بازخوانی های عظیم
برای 18 آگوست 2017
جمعه هفته نوزدهم در زمان معمولی

متون مذهبی اینجا کلیک نمایید

L' کل عهد عتیق نوعی استعاره از کلیسای عهد جدید است. آنچه در قلمرو فیزیکی برای قوم خدا آشکار شد، «مثلی» از کاری است که خدا از نظر روحانی در درون آنها انجام خواهد داد. بنابراین، در نمایشنامه، داستان‌ها، پیروزی‌ها، شکست‌ها و سفرهای بنی اسرائیل، سایه‌های آنچه هست و قرار است برای کلیسای مسیح بیاید، پنهان است… 

اینها سایه چیزهای آینده هستند. واقعیت متعلق به مسیح است. (کولس 2:17)

رحم پاک مریم را به عنوان آغازی برای آسمان جدید و زمین جدید در نظر بگیرید. در آن خاک حاصلخیز بود که مسیح آبستن شد، آدم جدید. سی سال اول زندگی او را به عنوان آمادگی برای زمانی که او قوم خود را آزاد خواهد کرد، در نظر بگیرید. این در نوح، یوسف، ابراهیم، ​​تا موسی - همه انواع مسیح - از پیش تجلی شده است. همانطور که موسی دریای سرخ را شکافت و سرانجام قوم خود را از بردگی فرعون رهانید، قلب مسیح نیز با نیزه گشوده شد و قومش را از قدرت گناه و شیطان نجات داد. 

اما نجات بنی اسرائیل از مصر تنها آغاز بود. آنها را به صحرا بردند، جایی که خداوند آنها را به مدت چهل سال پاک کرد و آنها را برای ورود به سرزمین موعود آماده کرد. در آنجا، در صحرا، خداوند بر آنها دلهای سختشان را آشکار می‌کرد، در حالی که به آنها مَن می‌خورد، و تشنگی‌شان را از آب صخره‌ای سیراب می‌کرد. به همین ترتیب، صلیب تنها عمل آغازین رستگاری نوع بشر بود. سپس خدا قوم خود، کلیسا را ​​از طریق جاده طولانی صحرای تطهیر هدایت می‌کند و آنها را با بدن و خون ارزشمند خود تغذیه می‌کند تا به «سرزمین موعود» برسند. اما این "سرزمین موعود" عهد جدید چیست؟ ممکن است وسوسه شویم که بگوییم "بهشت". اما این فقط تا حدی درست است…

همانطور که در توضیح دادم طرح اعصار, طرح رستگاری به وجود می آید در دل خلق خدا یک "سرزمین موعود" که در آن هماهنگی اولیه خلقت احیا می شود. اما همان طور که بنی اسرائیل در سرزمین موعود بدون آزمایش، وسوسه و سختی نبودند، «عصر صلح» که خدا کلیسا را ​​به آن سوق می دهد نیز بدون آن حالت ضعف انسانی، اراده آزاد، و هشیاری نخواهد بود. یک جنبه همیشگی از وضعیت بشر از زمان سقوط آدم اول است. اگرچه ژان پل دوم مکرراً از "سپیده دم جدید"، "بهار جدید" و "پنطیکاست جدید" برای بشریت صحبت می کرد، اما او به یک طلوع جدید نمی پرداخت. هزاره، گویی عصر صلح آینده تحقق بهشت ​​فیزیکی روی زمین خواهد بود. 

زندگی بشر ادامه خواهد داشت، مردم به آموختن در مورد موفقیت ها و شکست ها، لحظات شکوه و مراحل زوال ادامه خواهند داد، و مسیح خداوند ما همیشه، تا آخر زمان، تنها منبع نجات خواهد بود. — پاپ جان پل دوم، کنفرانس ملی اسقفان، 29 ژانویه 1996.www.vatican.va 

هنوز هم همانطور که آموزه های کلیسای کاتولیک بگو ما بی نیاز نیستیم…

... امیدی به پیروزی بزرگ مسیح در اینجا روی زمین قبل از پایان نهایی همه چیز. چنین اتفاقی منتفی نیست، غیرممکن نیست، مطمئن نیست که یک دوره طولانی مسیحیت پیروز قبل از پایان وجود نخواهد داشت… اگر قبل از آن پایان نهایی قرار باشد یک دوره از حرمت پیروزمندانه کم و بیش طولانی شود ، چنین نتیجه ای نه با ظهور شخص مسیح در اعلیحضرت بلکه با استفاده از آن قدرتهای تقدیس که در حال کار ، روح القدس و مقدسات کلیسا. -آموزش کلیسای کاتولیک: خلاصه ای از دکترین کاتولیک، لندن برنز اوتس و واشبورن، ص. 1140

جاشوا در اولین قرائت امروز، تحقق برکات سرزمین موعود را بازگو می کند. 

زمینی را به شما دادم که زراعت نکرده بودید و شهرهایی را که نساخته بودید تا در آن ساکن شوید. شما از تاکستان ها و باغ های زیتونی که نکاریدید خورده اید.

اینها مشابه «قداست پیروزمندانه» است که خداوند برای عروسش در نظر گرفته است تا برای خود آماده شود…

کلیسا با شکوه، بدون لک و چروک یا هر چیز دیگری، تا مقدس و بی عیب باشد... (افسسیان 5:27)

چون روز عروسی بره فرا رسیده، عروسش خود را آماده کرده است. او اجازه داشت لباس کتانی روشن و تمیز بپوشد. (مکاشفه 19:7-8)

هنگامی که فریسیان در انجیل امروزی از عیسی پرسیدند که چرا موسی طلاق را مجاز دانست، او پاسخ داد:

موسی به خاطر سختی دلتان به شما اجازه داد که همسرانتان را طلاق دهید، اما از ابتدا اینطور نبود. 

عیسی پس از آن ادامه داد تا آنچه را که خدا همیشه از ابتدا در نظر داشت، تأیید کرد: اینکه زن و مرد صادقانه با هم متحد بمانند تا زمانی که مرگ آنها را از هم جدا کند. در اینجا ما همچنین شاهد اتحاد مسیح با کلیسای او هستیم:

آیا شما که از ابتدا خالق را نخوانده اید؟ آنها را نر و ماده کرد و گفت، از این جهت مرد پدر و مادر خود را ترک خواهد کرد و به زن خود ملحق خواهد شد و هر دو یک جسم خواهند شد.? (انجیل امروز)

خداوند در 2000 سال گذشته به دلیل سختی قلب خود، زنا و بت پرستی بدن مسیح را نادیده گرفته است. من می گویم، "نادیده گرفته شده" به این معنا که او یک عروس معیوب را تحمل کرده است. اما اکنون خداوند می گوید:بیشتر نه. من برای خودم یک عروس پاک و وفادار آرزو می کنم که مرا با تمام قلب، روح و قدرتش دوست داشته باشد.» و به این ترتیب، ما به پایان این دوران، و آغاز دوره بعدی رسیده‌ایم، در حالی که شروع به عبور از آستانه امید می‌کنیم... آستانه‌ای که داماد عروسش را از بالای آن به عصر صلح خواهد برد. بنابراین، از طریق تطهیر، آزار... در یک کلام، صلیب... کلیسا باید خودش بگذرد تا عروسی شود که باید باشد. عیسی این پیشرفت کلیسا را ​​در طول قرون توضیح داد، یعنی. "صحرا"، به بنده خدا لوئیزا پیکارتا. 

او به یک گروه از مردم راه رسیدن به قصر خود را نشان داده است. برای گروه دوم او به در اشاره کرده است. به سومین راه پله را نشان داده است. تا چهارم اتاق های اول. و برای آخرین گروه او همه اتاق ها را باز کرده است ... —Jesus to Luisa، Vol. XIV ، 6 نوامبر ، 1922 ، مقدسین در اراده الهی توسط پدر سرجیو پلگرینی ، با تأیید اسقف اعظم ترانی ، Giovan Battista Pichierri ، ص. 23-24

یَهُوَه سروران را سپاس گویید… که قوم خود را در بیابان رهبری کرد… که پادشاهان بزرگ را شکست… و سرزمین ایشان را میراثی ساخت، زیرا رحمت او تا ابدالاباد است… (مزمور امروز)