از دست دادن فرزندانمان

کلمه اکنون در مورد بازخوانی های عظیم
برای 5 تا 10 ژانویه 2015
از Epiphany

متون مذهبی اینجا کلیک نمایید

I پدر و مادر بیشماری داشته اند که شخصاً به من مراجعه می کنند یا از من می نویسند: ما هر یکشنبه فرزندانمان را به مراسم توده می بردیم. بچه های من با ما تسبیح می خواستند. آنها به کارهای معنوی می پرداختند ... اما اکنون همه آنها از کلیسا خارج شده اند. "

سوال این است که چرا؟ به عنوان والد هشت فرزند خودم ، اشک این والدین گاهی مرا آزار می دهد. پس چرا بچه های من نیستند؟ در حقیقت ، هر یک از ما اراده آزاد داریم. هیچ فروملی وجود ندارد ، فی نفسه، که اگر این کار را انجام دهید یا آن دعا را بخوانید ، نتیجه آن حرمت است. نه ، گاهی اوقات نتیجه آن بی دینی است ، همانطور که در خانواده بزرگ خودم دیده ام.

اما خوانش های قدرتمند این هفته کتاب اول جان رونمایی می کند پادزهر به ارتداد که پاسخ واقعی این است که چگونه خود و عزیزان خود را از هلاکت بازدارد.

جان جان توضیح می دهد که امید اصلی نجات ما این است که خدا ما را ابتدا دوست داشته باشد.

در این عشق است: نه اینکه ما خدا را دوست داشته باشیم ، بلکه او ما را دوست داشته و پسرش را به جبران گناهان ما فرستاده است. (اولین خواندن سه شنبه)

اکنون ، این یک حقیقت عینی است. و در اینجا مشکل بسیاری از خانواده ها آغاز می شود: این همچنان یک مشکل است هدف حقیقت. ما به مدرسه کاتولیک ، مراسم یکشنبه ، مراسم مقدس ، و غیره می رویم و این حقیقت را می شنویم ، که به روشهای مختلفی از طریق زندگی و معنویت کلیسا بیان شده است ، هدف حقیقت. یعنی بسیاری از کاتولیک ها بدون دعوت شدن ، تشویق و تعلیم ، کل زندگی خود را پرورش می دهند که باید این عشق به خدا را ذهنی حقیقت. آنها باید وارد رابطه شوند ، الف شخصی با اراده خودشان با خدا رابطه برقرار کنند تا قدرت این حقایق عینی شخصاً "آنها را آزاد کند".

حتی بعضی اوقات کاتولیک ها شخصاً مسیح را از دست داده اند و یا هرگز فرصتی برای تجربه آنها پیدا نکرده اند: نه مسیح به عنوان یک "پارادایم" یا "ارزش" صرف ، بلکه به عنوان پروردگار زنده ، "راه و حقیقت و زندگی". - پاپ جان پائول دوم ، L'Osservatore Romano (نسخه انگلیسی روزنامه واتیکان) ، 24 مارس 1993 ، ص 3.

این زیبایی ، شگفتی و تفاوت اساسی است که مسیحیت را از هر دین دیگری متمایز می کند. ما توسط خود خداوند دعوت شده ایم تا با او رابطه ای دگرگون و لطیف داشته باشیم. از این رو ، سنت جان این نکته مهم را مطرح می کند که پیروزی او بر جهان ناشی از ساختن حقیقت عینی است ذهنی یک.

ما به شناخت و باور رسیده ایم در عشقی که خدا به ما دارد. (اولین خواندن چهارشنبه)

آنچه من می گویم این است که ، به عنوان والدین ، ​​ما باید همه تلاش خود را انجام دهیم تا فرزندان خود را به یک مدرسه برسانیم شخصی رابطه با عیسی ، که راه از طریق روح القدس به پدر. ما باید آنها را بارها و بارها دعوت کنیم تا ایمانشان را به خودشان بسپاریم. ما باید به آنها بیاموزیم که رابطه با عیسی فقط اعتقاد به وجود او نیست (زیرا حتی شیطان هم به این باور دارد). بلکه آنها باید این رابطه را از طریق دعا و خواندن کتاب مقدس ، که نامه عاشقانه خدا به ما است ، پرورش دهند.

… نماز رابطه زنده فرزندان خدا با پدرشان است که بیش از اندازه خوب است ، با پسر او عیسی مسیح و با روح القدس. لطف پادشاهی "اتحاد کل تثلیث مقدس و سلطنتی است. . . با تمام روحیه انسانی. " -کاتکایسم کلیسای کاتولیک ، ن. 2565

با خواندن این کلمات قلبم منفجر می شود. خدا می خواهد خودش را با هم متحد کند من. این شگفت انگیز است بله ، همانطور که کاتچیسم آموزش می دهد ، "دعا برخورد عطش خدا با ماست. خدا عطش دارد که ما تشنه اش شویم. " ^[1]قس CCC ، ن. 2560 ما به عنوان والدین ، ​​باید به فرزندان خود بیاموزیم که چگونه نماز بخوانند ، چگونه به خدا نزدیک شوند ، چگونه عطش معنای آنها را در چاه زنده مسیح فروکش کنند - نه تنها با دعاهای محکم و فرمول هایی که جای خود دارند - بلکه با قلب. عیسی ما را "دوستان" صدا می کند. ما باید به فرزندان خود کمک کنیم تا دریابند که عیسی فقط "دوست آسمان" نیست ، بلکه کسی است که نزدیک ماست ، منتظر ، دوست دارد ، از ما مراقبت می کند و ما را شفا می دهد. همانطور که او را دعوت می کنیم در زندگی ما ، و همانطور که ما نیز به نوبه خود شروع به دوست داشتن او و دیگران می کنیم همانطور که او ما را دوست داشته است.

... اگر ما یکدیگر را دوست داشته باشیم ، خدا در ما باقی می ماند و عشق او در ما به کمال می رسد. (اولین خواندن چهارشنبه)

ما همچنین باید به عنوان پدر و مادر به یاد داشته باشیم که منجی فرزندان خود نیستیم. در نهایت ما باید آنها را به مراقبت خدا بسپاریم و آنها را رها کنیم ، نه اینکه آنها را کنترل کنیم.

و ما همچنین باید به یاد داشته باشیم که ما به یک بدن تعلق داریم ، و بسیاری از هدایا و عملکردهای مختلف در بدن مسیح وجود دارد. در زندگی خودم و در فرزندانم ، من می توانم ثمره مواجه شدن با دیگر مسیحیان همفکر ، دیگران که برای خدا در آتش هستند ، دیگران که مسح موعظه کردن ، هدایت کردن ، تحریک قلب ما را می بینند. والدین اغلب این اشتباه را دارند که فکر می کنند کافی است فرزندان خود را به یک مدرسه کاتولیک یا گروه جوانان کلیسا بفرستند. اما در حقیقت ، مدارس کاتولیک گاهی اوقات می توانند بت پرستانه تر از مدارس عمومی باشند و گروه های جوانان چیزی بیش از بادام زمینی ، ذرت بو داده و سفرهای اسکی ندارند. نه ، باید بفهمید کجاست جریان آب زنده در آنجا جریان دارد ، جایی که آن "داروی" الهی وجود دارد که ما در انجیل امروز می خوانیم. بفهمید بچه ها در کجا تغییر و تحول می یابند ، جایی که تبادل واقعی عشق ، وزارت و فضل وجود دارد.

آخر اینکه ، پس مشخص نیست که برای اینکه به فرزندانمان یاد دهیم چگونه با عیسی رابطه شخصی برقرار کنند ، باید خودمان رابطه داشته باشیم؟ اگر این کار را نکنیم ، کلمات ما نه تنها عقیم هستند ، بلکه حتی تا حدی رسوا هستند ، زیرا آنها می بینند که ما یک چیز می گوییم ، و یک چیز دیگر. یکی از بهترین راه هایی که پدر می تواند به فرزندانش نماز خواندن را یادآوری کند این است که آنها وارد اتاق خواب یا دفتر کار او شوند و او را هنگام گفتگو با خدا روی زانو ببینند. این آموزش پسران شماست! این به دخترانتان دستور می دهد!

بیایید از مریم و یوسف بخواهیم که به ما کمک کنند ، نه تنها برای اینکه فرزندانمان را به یک رابطه شخصی با عیسی بیندازیم ، بلکه به ما کمک کنند تا عاشق خدا بشویم تا همه آنچه می گوییم و انجام می دهیم جلوه ای از عشق و حضور قادر مطلق او باشد. .

لازم است که در روابط شخصی با عیسی با او رابطه دوستی واقعی برقرار کنیم و ندانیم که عیسی فقط از دیگران یا از کتاب هاست ، بلکه باید یک رابطه شخصی عمیق تر با عیسی داشته باشیم ، جایی که بتوانیم درک کنیم او چیست درخواست از ما ... شناخت خدا کافی نیست. برای یک برخورد واقعی با او باید او را نیز دوست داشت. دانش باید به عشق تبدیل شود. - POPE BENEDICT XVI ، ملاقات با جوانان رم ، 6 آوریل 2006 ؛ واتیکان.وا

... پیروزی که جهان را تسخیر می کند ایمان ماست. (اولین خواندن پنجشنبه)

خواندن مرتبط

شناختن عیسی مسیح

یک رابطه شخصی با عیسی

پدر و مادر ولگرد

یک کشیش در خانه خودم: قسمت اول و قسمت دوم