در توده ای رو به جلو

 

… هر کلیسای خاص باید با کلیسای جهانی مطابقت داشته باشد
نه تنها در مورد آموزه ایمان و نشانه های مقدس،
بلکه در مورد کاربردهایی که عموماً از سنت رسولی و ناگسستنی دریافت شده است. 
اینها نه تنها باید رعایت شوند تا از اشتباهات جلوگیری شود،
بلکه همچنین برای اینکه ایمان به درستی آن واگذار شود،
از زمان حکومت دعای کلیسا (lex orandi) مطابقت دارد
به قانون ایمان او (lex credendi).
- دستورالعمل عمومی میسال رومی، ویرایش سوم، 3، 2002

 

IT ممکن است عجیب به نظر برسد که من در حال نوشتن در مورد بحران در حال گسترش بر سر مراسم توده لاتین هستم.^[1]من واقعاً در مراسم عروسی آیین تریدنتین شرکت کردم، اما به نظر می‌رسید که کشیش نمی‌دانست دارد چه می‌کند و کل مراسم عبادت پراکنده و عجیب و غریب بود. اما دقیقاً به همین دلیل است که من یک ناظر بی‌طرف هستم و امیدوارم چیزهای مفیدی برای افزودن به گفتگو وجود داشته باشد…

برای کسانی که به سرعت نیستند، در اینجا کوتاه آن است. در سال 2007، پاپ بندیکت شانزدهم نامه حواری را صادر کرد Summorum Pontificum که در آن او برگزاری مراسم عشای سنتی لاتین را برای مؤمنان آسانتر کرد. او اظهار داشت که اجازه برگزاری هر دو مراسم مذهبی اصلاح شده فعلی (اردو میسا) و/یا عبادت لاتین به هیچ وجه تفرقه انگیز نبود. 

این دو عبارت از کلیسا lex orandi به هیچ وجه منجر به تفرقه در کلیسا نخواهد شد lex credendi (حکم ایمان)؛ زیرا آنها دو کاربرد از یک آیین رومی هستند. -هنر 1، Summorum Pontificum

با این حال، پاپ فرانسیس دیدگاه کاملا متفاوتی را بیان کرده است. او به طور پیوسته در حال معکوس کردن بندیکت بوده است Motu Proprio "در تلاش برای اطمینان از اینکه اصلاحات مذهبی "بازگشت ناپذیر" است.^[2]ncronline.com در 16 ژوئیه 2021، فرانسیس سند خود را صادر کرد. سنت ها, به منظور سرکوب آنچه او به عنوان یک جنبش تفرقه افکن در کلیسا درک می کند. اکنون، کشیش‌ها و اسقف‌ها باید یک بار دیگر از خود مقرّس اجازه بگیرند تا این آیین باستانی را جشن بگیرند - مقرّسی به‌طور فزاینده‌ای و سخت‌گیرانه علیه آن. 

فرانسیس گفت که «متأسف است» که استفاده از مراسم عشای قدیم «اغلب با رد اصلاحات مذهبی، بلکه خود شورای واتیکان دوم، با ادعاهای بی اساس و ناپایدار، که به سنت و سنت خیانت کرده است، مشخص می شود. «کلیسای واقعی». -خبرنگار کاتولیک ملی، جولای 16th، 2021

 

دیدگاه

هنگامی که در اواسط دهه 90 خدمت موسیقی خود را آغاز کردم، یکی از اولین کارهایی که انجام دادم بررسی اسناد شورای دوم واتیکان در مورد دیدگاه کلیسا برای موسیقی در طول مراسم عشای ربانی بود. هرگز در اسناد ذکر نشده است - کاملا برعکس. واتیکان دوم در واقع خواستار حفظ موسیقی مقدس، سرود و استفاده از زبان لاتین در طول مراسم عشای ربانی شد. ad orientum که ریل های عشای ربانی باید متوقف شود، یا اینکه عشای ربانی نباید بر زبان جاری شود. تعجب کردم که چرا محله های ما این را نادیده می گیرند؟

من همچنین از دیدن اینکه چگونه کلیساهای رومی ما به طور فزاینده ای با زیبایی اندک ساخته می شوند، در مقایسه با کلیساهای پرآذینی که من گهگاه در آیین های شرقی در آن شرکت می کردم، (هنگام بازدید از بابام، در کلیسای کاتولیک اوکراین شرکت می کردیم) ناامید شدم. بعداً می‌شنوم که کشیش‌ها به من می‌گویند که چگونه در برخی از محله‌ها، پس از واتیکان دوم، مجسمه‌ها شکسته شدند، نمادها برداشته شدند، محراب‌های بلند اره‌های زنجیری کشیده شدند، ریل‌های مراسم عشای ربطی به هم ریخته شد، عود بیرون آورده شد، لباس‌های زینتی گلوله‌دار شدند، و موسیقی مقدس عرفی شد. برخی از مهاجران از روسیه و لهستان مشاهده کردند: «آنچه کمونیست ها در کلیساهای ما به زور انجام دادند، این همان کاری است که شما خودتان انجام می دهید!» چندین کشیش نیز برای من بازگو کردند که چگونه همجنس‌گرایی افسارگسیخته در حوزه‌های علمیه، الهیات لیبرال و خصومت با آموزه‌های سنتی باعث شد بسیاری از جوانان غیور به کلی ایمان خود را از دست بدهند. در یک کلام، همه چیز اطراف، و از جمله نماز، در حال تضعیف بود. تکرار می کنم، اگر این «اصلاح مذهبی» مورد نظر کلیسا بود، قطعاً در اسناد واتیکان دوم وجود نداشت. 

محقق، لوئیس بویر، یکی از رهبران ارتدوکس جنبش مذهبی قبل از شورای دوم واتیکان بود. در پی انفجاری از سوء استفاده های مذهبی پس از شورا، او این ارزیابی شدید را ارائه کرد:

ما باید صریح صحبت کنیم: در کلیسای کاتولیک عملاً هیچ مراسمی وجود ندارد که بتواند به این نام نامگذاری شود ... شاید در هیچ منطقه دیگری فاصله (و حتی مخالفت رسمی) بین آنچه که شورای کار کرده و آنچه که در واقع داریم ، بیشتر باشد ... -از جانب شهر متروک ، انقلابی در کلیسای کاتولیک ، آن روشه موگرجیج ، ص. 126

کاردینال اوری دالس با جمع بندی افکار کاردینال جوزف راتزینگر، پاپ بندیکت آینده، خاطرنشان می کند که در ابتدا، راتزینگر در مورد «تلاش ها برای غلبه بر انزوای برگزارکننده کشیش و تقویت مشارکت فعال جماعت» بسیار مثبت بود. او با قانون اساسی در مورد لزوم اهمیت دادن بیشتر به کلام خدا در کتاب مقدس و در اعلامیه موافق است. او از مفاد قانون اساسی برای توزیع عشای ربانی در هر دو گونه [مانند آیین های شرقی] و... با استفاده از زبان بومی خرسند است. او نوشت: «دیوار لاتینیت اگر قرار بود مراسم عبادت دوباره یا به عنوان اعلامیه یا دعوت به دعا عمل کند، باید شکسته می شد.» او همچنین درخواست شورا را برای بازیابی سادگی عبادت های اولیه و حذف انباشته های اضافی قرون وسطایی تایید کرد.^[3]«از راتزینگر تا بندیکت» اولین چیزها, فوریه 2002

به طور خلاصه، به همین دلیل است که من معتقدم تجدید نظر توده مردم در قرن بیستم در جهانی که به طور فزاینده ای توسط "کلمات" رسانه های جمعی مورد هجوم قرار گرفت و با انجیل خصمانه بود، بی دلیل نبود. همچنین نسلی بود که با ظهور سینما، مدت توجه به طور قطعی کوتاه شد. تلویزیون و به زودی اینترنت. با این حال، کاردینال دالس ادامه می دهد: «در نوشته های بعدی به عنوان یک کاردینال، راتزینگر به دنبال حذف تفسیرهای غلط فعلی است. او اصرار دارد که پدران شورا هیچ قصدی برای آغاز یک انقلاب مذهبی نداشتند. آنها قصد داشتند در کنار زبان لاتین استفاده معتدلی از زبان بومی را معرفی کنند، اما فکری برای حذف لاتین که همچنان زبان رسمی آیین رومی است، نداشتند. منظور شورا در دعوت به مشارکت فعال، هیاهوی بی وقفه سخنرانی، آواز خواندن، خواندن و دست دادن نبود. سکوت دعایی می‌تواند شیوه‌ای عمیق از مشارکت شخصی باشد. او به ویژه از ناپدید شدن موسیقی مقدس سنتی برخلاف قصد شورا ابراز تاسف می کند. شورا نیز نمی‌خواست دوره‌ای از آزمایش‌ها و خلاقیت‌های مذهبی را آغاز کند. اکیداً هم کشیشان و هم مذهبی ها را از تغییر روبریک ها به اختیار خود منع می کرد.

در این مرحله، من فقط می خواهم گریه کنم. زیرا من احساس می کنم که نسل ما از زیبایی عبادت مقدس ربوده شده است - و بسیاری حتی آن را نمی دانند. به همین دلیل است که من کاملاً با دوستان، خوانندگان و خانواده‌هایی که عاشق مراسم لاتین هستند، همدردی می‌کنم. من در مراسم مذهبی تریدنتین شرکت نمی‌کنم، به این دلیل ساده که هرگز در محل زندگی‌ام در دسترس نبوده است (اگرچه، دوباره به زبان اوکراینی خوانده‌ام. و عبادت های بیزانسی در مواقعی در طول سال ها، که آیین های باستانی تر و به همان اندازه عالی هستند. فیلم های متعدد و غیره از این آیین را دیده است). اما من به طور شهودی می‌دانم که این خوب، مقدس است و همانطور که بندیکت شانزدهم تأیید کرد، بخشی از سنت مقدس ما و «فرصت رومی» است.

بخشی از نبوغ الهام‌گرفته کلیسای کاتولیک در طول قرن‌ها حس تیزش هنر و واقعاً تئاتر عالی آن بوده است: بخور، شمع، لباس‌ها، سقف‌های طاق‌دار، پنجره‌های شیشه‌ای رنگی، و موسیقی متعالی. تا به امروز، دنیا به خاطر زیبایی خارق‌العاده‌شان به سمت کلیساهای باستانی ما کشیده می‌شود دقیقا زیرا این نمایش مقدس، خود، الف است زبان عرفانی مورد مثال: تهیه‌کننده موسیقی سابق من، که مردی مذهبی خاص نبود و از آن زمان گذشته است، چند سال پیش از نوتردام در پاریس دیدن کرد. وقتی برگشت، به من گفت: «وقتی وارد کلیسا شدیم، می دانستم اینجا چیزی در حال رخ دادن بودآن «چیزی» زبان مقدسی است که به خدا اشاره می‌کند، زبانی که طی پنجاه سال گذشته توسط یک انسان واقعی و موذی به طرز وحشتناکی تغییر شکل داده است. انقلاب به‌جای تجدیدنظر در مراسم عبادت مقدس برای تبدیل آن به «دعوت به دعا» مناسب‌تر. 

با این حال، دقیقاً همین آسیب به توده ها است که در مواقعی واقعاً واکنشی ایجاد کرده است است تفرقه افکن بوده است به هر دلیلی، من با رادیکال ترین عنصر به اصطلاح «سنت گرایان» مواجه بوده ام که به خودی خود آسیب می زنند. در این مورد نوشتم در مورد اسلحه سازی توده. در حالی که این افراد نماینده جنبش اصیل و اصیل کسانی نیستند که می‌خواهند آنچه را که هرگز نباید از دست می‌دادند بازگردانند و احیا کنند، اما با رد کامل واتیکان دوم، تمسخر کشیشان وفادار و مذهبی‌هایی که دعا می‌کنند، صدمات زیادی وارد کرده‌اند. Ordo Missae، و در نهایت، شک و تردید در مشروعیت حکومت پاپ ایجاد می کند. بدون شک، پاپ فرانسیس در درجه اول با این فرقه های خطرناکی که واقعاً تفرقه افکن هستند و ناخواسته به آرمان خود و مراسم مذهبی لاتین آسیب رسانده اند، هماهنگ است.

از قضا، در حالی که فرانسیس کاملاً در حق خود برای هدایت اصلاحات مذهبی کلیسا است، گروه بندی گسترده او از رادیکال ها با عبادت کنندگان صادق، و اکنون، سرکوب توده های لاتین، در حال ایجاد شکاف های جدید و دردناک در خود است، زیرا بسیاری از آنها به این موضوع رسیده اند. عشق ورزیدن و رشد در توده باستانی از زمان بندیکت Motu Proprio. 

 

توده غافلگیر کننده

در این پرتو، من می خواهم با فروتنی یک مصالحه احتمالی را برای این معضل پیشنهاد کنم. از آنجایی که من نه کشیش هستم و نه اسقف، فقط می‌توانم تجربه‌ای را با شما در میان بگذارم که امیدوارم الهام‌بخش باشد. 

دو سال پیش، من به مراسمی در ساسکاتون، کانادا دعوت شدم که به نظر من، دقیقاً تحقق دیدگاه واقعی اصلاحات واتیکان دوم بود. آی تی بود نوووس Ordae Missae گفته شد، اما کشیش آن را به طور متناوب به زبان انگلیسی و لاتین خواند. او رو به محراب بود در حالی که عود در آن نزدیکی بلند می شد و دود آن از نور شمع های متعدد عبور می کرد. موسیقی و بخش های دسته جمعی همه به زبان لاتین توسط یک گروه کر زیبا که در بالکن بالای سر ما نشسته بودند خوانده شد. قرائت ها به زبان عامیانه بود، همانطور که موعظه تکان دهنده اسقف ما بود. 

نمی توانم آن را توضیح دهم، اما از همان لحظات اولیه سرود افتتاحیه غرق در احساسات شدم. روح‌القدس بسیار حاضر، بسیار قدرتمند بود... این یک عبادت بسیار محترمانه و زیبا بود... و تمام مدت اشک بر گونه‌ام جاری شد. به اعتقاد من، این دقیقاً همان چیزی بود که پدران شورا قصد داشتند - حداقل برخی از آنها. 

در حال حاضر، در این مرحله برای کشیشان غیرممکن است که با پدر مقدس در مورد آیین تریدنتین مخالفت کنند. این در حیطه اختیارات فرانسیس است که دستورالعمل های مربوط به برگزاری مراسم عبادت را به عنوان پاپ عالی تنظیم کند. همچنین مشخص است که او این کار را می کند به منظور ادامه کار شورای دوم واتیکان. بنابراین، به این کار بپیوندید! همانطور که در بالا خواندید، هیچ چیزی در روبریک های مراسم توده وجود ندارد که بگوید یک کشیش نمی تواند رو به محراب باشد، نمی تواند از لاتین استفاده کند، نمی تواند از ریل محراب، بخور دادن، شعار و غیره استفاده کند. در واقع، اسناد واتیکان دوم به صراحت این را می طلبد. روبریک ها از آن حمایت می کنند. یک اسقف در شرایط بسیار متزلزلی برای مخالفت با این امر قرار دارد - حتی اگر "تکلیف" او را تحت فشار قرار دهد. اما در اینجا، کاهنان باید «مثل مارها زیرک و مانند کبوتر ساده باشند».^[4]مت 10: 16 من چندین روحانی را می شناسم که بی سر و صدا در حال اجرای مجدد دیدگاه اصیل واتیکان دوم هستند - و در این فرآیند عبادت های واقعا زیبایی خلق می کنند.

 

آزار و اذیت از قبل اینجاست

در نهایت، من می دانم که بسیاری از شما در جوامعی زندگی می کنید که در آن مراسم توده در حال حاضر یک کشتی غرق شده است و شرکت در آیین لاتین برای شما راه نجاتی بوده است. از دست دادن این بسیار دردناک است. وسوسه اجازه دادن به این وسوسه تبدیل شدن به یک اختلاف تلخ علیه پاپ و اسقف ها بدون شک برای برخی وجود دارد. اما راه دیگری برای درک آنچه اتفاق می افتد وجود دارد. ما در میان آزار و اذیت روزافزون دشمن همیشگی خود، شیطان هستیم. ما شاهد پخش شدن شبح کمونیسم در سراسر کره زمین به شکلی جدید و حتی فریبنده تر هستیم. ببینید این آزار و شکنجه چیست و گاهی اوقات از درون خود کلیسا به عنوان ثمره آن می آید بدون. 

رنج کلیسا نیز از درون کلیسا می آید، زیرا گناه در کلیسا وجود دارد. این نیز همیشه شناخته شده است، اما امروز ما آن را به شکلی واقعاً وحشتناک می بینیم. بزرگترین آزار و شکنجه کلیسا از جانب دشمنان بیرونی نمی آید، بلکه در گناه درون کلیسا متولد می شود. بنابراین کلیسا نیاز عمیقی به یادگیری مجدد توبه، پذیرش تطهیر، آموختن بخشش و همچنین ضرورت عدالت دارد. — پاپ بندیکت شانزدهم، 12 مه 2021؛ مصاحبه پاپ در پرواز

در واقع، من می خواهم دوباره با یک "کلمه اکنون" که چندین سال پیش در حالی که یک روز به سمت Confession رانندگی می کردم، به ذهنم خطور کرد. در نتیجه روح سازش که وارد کلیسا شده است، آزار و اذیت شکوه موقت کلیسا را ​​خواهد بلعید. غم و اندوهی باورنکردنی بر من غلبه کرد که تمام زیبایی های کلیسا - هنر او، سرودهایش، تزئیناتش، بخورهایش، شمع هایش، و غیره - همه باید به آرامگاه فرو رود. آزاری در راه است که همه اینها را از بین خواهد برد تا چیزی جز عیسی برای ما باقی نماند.^[5]قس پیشگویی در رم به خانه آمدم و این شعر کوتاه را نوشتم:

ای فرزندان انسان گریه کنید. 

اشک ریختن, ای فرزندان مردان! برای همه آنچه خوب ، درست و زیبا است گریه کنید. برای همه چیزهایی که باید به مقبره ، آیکون ها و شعارهای شما ، دیوارها و صخره های خود پایین بروید ، گریه کنید.

گریه کنید ، ای فرزندان مردان! برای همه آنچه خوب ، درست و زیبا است. برای همه آنچه باید به مقبره ، تعالیم و حقایق شما ، نمک و نور شما نازل شود ، گریه کنید.

گریه کنید ، ای فرزندان مردان! برای همه آنچه خوب ، درست و زیبا است. برای همه کسانی که باید وارد شب شوند ، کشیش ها و اسقف های شما ، پاپ ها و شاهزادگان خود گریه کنید.

گریه کنید ، ای فرزندان مردان! برای همه آنچه خوب ، درست و زیبا است. برای همه کسانی که باید وارد آزمایش شوند ، آزمون ایمان ، آتش تصفیه کننده گریه کنند.

... اما برای همیشه گریه نکن!

برای طلوع آفتاب فرا خواهد رسید ، نور تسخیر خواهد شد ، یک خورشید جدید طلوع خواهد کرد. و همه چیز خوب و واقعی و زیبا نفس تازه ای می کشد و دوباره به پسران داده می شود.

امروزه، بسیاری از کاتولیک‌ها در بخش‌هایی از فنلاند، کانادا و جاهای دیگر دیگر مجاز به شرکت در مراسم عشای ربانی بدون «گذرنامه واکسن» نیستند. و البته در موارد دیگر اماکن، مراسم توده لاتین اکنون کاملاً ممنوع است. ما کم کم شاهد تحقق این "کلمه اکنون" هستیم. ما باید خودمان را آماده کنیم تا توده هایی که یک بار دیگر در اختفا گفته می شود. در آوریل 2008، سنت ترز دو لیزیو فرانسوی در خواب به یک کشیش آمریکایی که من می شناسم، هر شب ارواح را در برزخ می بیند ظاهر شد. او برای اولین مراسم عشای ربانی خود لباسی پوشیده بود و او را به سمت کلیسا هدایت کرد. اما با رسیدن به در، از ورود منع شد. رو به او کرد و گفت:

همانطور که کشور من [فرانسه]، که دختر ارشد کلیسا بود ، کشیش ها و وفاداران او را کشت ، بنابراین آزار و اذیت کلیسا در کشور خود شما انجام می شود. در مدت کوتاهی ، روحانیون به تبعید می روند و نمی توانند آشکارا وارد کلیساها شوند. آنها در مکانهای پنهانی به م theمنان خدمت خواهند کرد. م faithfulمنان از "بوسه حضرت عیسی" [ارتباط مقدس] محروم خواهند شد. لائیک ها در غیاب کشیشان عیسی را نزد آنها می آورند.

بلافاصله ، پدر فهمید که او با اشاره به انقلاب فرانسه و ناگهانی آزار و شکنجه کلیسا که منفجر شد. او در دل خود می دید که کشیش ها مجبور خواهند شد تا در خانه ها، انبارها و مناطق دورافتاده مراسم عشای ربانی را برگزار کنند. و سپس دوباره، در ژانویه 2009، او به طور شنیدنی شنید که سنت ترز پیام خود را با فوریت بیشتری تکرار کرد:

در مدت زمان کوتاهی ، آنچه در کشور بومی من اتفاق افتاد ، در اختیار شما خواهد بود. آزار و اذیت کلیسا قریب الوقوع است. خود را آماده کنید.

در آن زمان، من در مورد "انقلاب صنعتی چهارم" نشنیده بودم. اما این اصطلاحی است که اکنون توسط رهبران جهان و معمار آن برانگیخته شده است بازنشانی عالی, پروفسور کلاوس شواب او آشکارا گفته است که ابزار این انقلاب «کووید-۱۹» و «تغییر اقلیم» است.^[6]قس چشم انداز اشعیا از کمونیسم جهانی برادران و خواهران، به سخنان من توجه کنید: این انقلاب قصد ندارد جایی برای کلیسای کاتولیک، حداقل، آنطور که من و شما می دانیم، باقی بگذارد. در یک سخنرانی نبوی در سال 2009، شوالیه اعظم سابق کارل اِی اندرسون گفت:

درس قرن نوزدهم این است که قدرت تحمیل ساختارهایی که اختیارات رهبران کلیسا را ​​بنا به صلاحدید و اراده مقامات دولتی اعطا می کنند یا از آنها می گیرند چیزی جز قدرت ارعاب و قدرت تخریب نیست. کارل آندرسون ، شوالیه عالی ، گرد در پایتخت ایالت Connectitcut ، 11 مارس 2009

پیشرفت و دانش به ما قدرت تسلط بر نیروهای طبیعت ، دستکاری عناصر ، تولید مثل موجودات زنده را تقریباً تا حد تولید خود انسان ها داده است. در این شرایط ، دعا كردن با خدا منسوخ ، بی معنی به نظر می رسد ، زیرا ما می توانیم هرچه می خواهیم بسازیم و ایجاد كنیم. ما نمی فهمیم که ما همان تجربه بابل را تجربه می کنیم. —POPE BENEDICT XVI ، Pentecost Homily ، 27 مه ، 2102

به ایمانت چنگ بزن با جانشین مسیح در ارتباط باشید، حتی اگر با او مخالف باشید.^[7]قس فقط یک بارک وجود دارد اما ترسو نباش روی دستت ننشین به عنوان غیر روحانی، شروع به سازماندهی خود کنید تا به کشیش خود کمک کنید تا آن را اجرا کند درست چشم انداز واتیکان دوم، که هرگز قصد نقض سنت مقدس نبود، بلکه توسعه بیشتر آن بود. چهره ضد انقلاب که حقیقت، زیبایی و خوبی را بار دیگر به کلیسا باز می گرداند... حتی اگر در دوره بعدی باشد. 

 

خواندن مرتبط

در مورد اسلحه سازی توده

افسنطین و وفاداری

چشم انداز اشعیا از کمونیسم جهانی

وقتی کمونیسم برمی گردد

بازنشانی عالی

همه گیر کنترل

انقلاب!

بستر این انقلاب

انقلاب بزرگ

انقلاب جهانی

قلب انقلاب جدید

این روحیه انقلابی

هفت مهر انقلاب

در آستانه انقلاب

انقلاب کن!

انقلاب… در زمان واقعی

دجال در روزگار ما

ضد انقلاب

 

 

به موارد زیر گوش دهید:

 

 

مارک و "نشانه های زمان" روزانه را در MeWe دنبال کنید:

نوشته های مارک را اینجا دنبال کنید:

برای سفر با مارک در La حالا ورد,
بر روی بنر زیر کلیک کنید تا مشترک.
ایمیل شما با کسی به اشتراک گذاشته نمی شود.