در زمان و حواس پرتی

عزلت بخیر
روز 35

OF البته ، یكی از موانع بزرگ و تنش های ظاهری بین زندگی داخلی فرد و خواسته های خارجی شغل وی ، این است زمان. «وقت نماز ندارم! من مادر هستم وقت ندارم! من تمام روز کار می کنم! من دانشجو هستم من سفر میکنم! من یک شرکت را اداره می کنم! من یک کشیش با یک کلیسای بزرگ هستم ... وقت ندارم!"

یک اسقف یک بار به من گفت که هر کشیشی که می دانست از کاهنیت خارج شده است ، داشته است اول زندگی دعای خود را ترک کرد. زمان عشق است، و هنگامی که نماز را ترک می کنیم ، شروع به بستن دریچه "پروپان" روح القدس می کنیم که شعله های آتش عشق به خدا و همسایه را شعله ور می کند. سپس عشق در قلب ما شروع به خنک شدن می کند ، و ما فرود هجران آور را به سمت صفحه زمینی احساسات دنیایی و خواسته های بی رویه آغاز می کنیم. همانطور که عیسی گفت ،

آنها افرادی هستند که این کلمه را می شنوند ، اما اضطراب دنیوی ، فریب ثروت و اشتیاق به چیزهای دیگر کلمه را دخالت داده و خفه می کنند و هیچ ثمری ندارد. (مارک 4: 18-19)

بنابراین ، باید در برابر این وسوسه مقاومت کنیم نه دعا کردن. به همین ترتیب ، چقدر وقتمان را برای نماز می گذرانیم تا متناسب با وضعیت زندگی ما باشد. در اینجا ، سنت فرانسیس دی فروش برخی از خردهای بی انتها را ارائه می دهد:

هنگامی که خداوند جهان را خلق کرد ، به هر درخت دستور داد که از نوع خود میوه بگیرد. و حتی به همین ترتیب او به مسیحیان - درختان زنده کلیسای خود - پیشنهاد می کند تا میوه های ایثار ، هر یک را با توجه به نوع و حرفه خود ، به بار آورند. از هر یک یک تمرین متفاوت از خودگذشتگی لازم است - نجیب ، صنعتگر ، خادم ، شهریار ، دوشیزه و زن. و بعلاوه ، چنین عملی باید با توجه به قدرت ، فراخوان و وظایف هر فرد اصلاح شود. از تو می پرسم ، فرزندم ، آیا شایسته است که یک اسقف به دنبال زندگی انفرادی یک کارثوسی باشد؟ و اگر پدر یک خانواده مانند تهیه یک کاپوچین در تهیه آینده آینده ای نداشت ، اگر صنعتگر روز خود را مانند یک مذهبی در کلیسا می گذراند ، اگر مذهبی خود را از طرف همسایه خود به عنوان اسقف درگیر همه نوع تجارت است آیا چنین عبادتی مضحک ، بی نظم و غیرقابل تحمل نخواهد بود؟ -مقدمه ای بر زندگی پرهیزکار، قسمت اول ، Ch. 3 ، ص 10

مدیر معنوی من یک بار به من گفت ، "آنچه مقدس است ، همیشه برای آن مقدس نیست شما خواهد شد."در حقیقت ، یک راه مقدس و معصوم از مقدسات است اراده خدا به همین دلیل است که باید مراقب باشیم که با کمک خدا ، راه خاص خود را کشف کنیم la راه وقتی صحبت از زندگی داخلی می شود. ما باید از فضیلت مقدسین تقلید کنیم؛ اما وقتی صحبت از خود را زندگی دعا ، از روح القدس پیروی کنید که شما را در راهی متناسب با وضعیت فعلی زندگی هدایت می کند.

در این رابطه ، چگونه با وقفه ها و حواس پرتی ها کنار بیاییم در داخل وقت نماز یکی ، به خصوص به عنوان والدین با فرزندان کوچک ، یا وقتی تلفن زنگ می خورد ، یا کسی درب منزل ظاهر می شود؟ باز هم ، مسیر معصوم اراده خدا ، وظیفه لحظه ، "قاعده عشق" را دنبال کنید. یعنی دنبال کنید عیسی.

... او عقب نشینی کرد ... با یک قایق به مکانی خلوت و جدا از هم رفت. اما وقتی مردم این را شنیدند ، از شهرها پیاده به دنبال او رفتند. هنگام رفتن به ساحل ، جمعیت بزرگی را دید. و به آنها رحم کرد و بیمارانشان را شفا داد. (مات 14: 13-14)

البته ، باید تمام تلاش خود را بکنیم تا زمانی را انتخاب کنیم که به احتمال زیاد این کار را انجام دهیم نه قطع شود

انتخاب زمان و مدت نماز از اراده ای مصمم ناشی می شود و اسرار قلب را فاش می کند. شخص فقط هنگامی وقت ندارد که نماز تامل برپا کند: با عزم راسخ برای تسلیم نکردن ، مهم نیست که چه آزمایش و خشکی ممکن است داشته باشد ، برای خداوند وقت می گذارد. -کاتکایسم کلیسای کاتولیک ، ن. 2710

وقتی با خدا تنها هستیم ، باید حواس پرتی ها مانند تلفن های همراه ، ایمیل ، تلویزیون ، رادیو و ... را از خود دور کنیم. اما اگر پوشک لازم است عوض شود ، یا اگر همسرتان خواستار کمک می شود ، یا دوستی در خانه شما را به گفتگو می کوبد ، چهره عیسی را در آنها بشناسید ، در لباس مبدل فقر دیگری ، نیاز دیگری به سراغ شما می آید. سخاوت در این لحظه فقط به افزایش شعله عشق در قلب شما کمک می کند ، نه اینکه آن را از بین ببرد. و سپس ، در صورت امکان ، دوباره به دعای خود برگردید و آن را تمام کنید.

آیا آرامش نیست که بدانید عیسی توسط دیگران نیز منحرف شده است؟ وقتی صحبت از مشکلات در نماز می شود ، ما داشته باشد پروردگاری که کاملاً می فهمد.

از آنجا که خود او از طریق آنچه رنج می برد مورد آزمایش قرار گرفته است ، بنابراین می تواند به کسانی که تحت آزمایش هستند کمک کند. (هبر 2:18)

البته دشوارترین جنبه نماز اگر دردناک نباشد نماز است روانی حواس پرتی هایی که هنگام تلاش برای دعا ، چه در خلوت و چه در هنگام اجتماع ، به ما حمله می کنند. اینها می توانند تجلی احساسات خود ما باشند ، یا وسوسه هایی از قدرت تاریکی. نحوه برخورد با آنها اغلب است به هیچ وجه با آنها سر و کار نداشته باشم.

دشواری معمول در نماز حواس پرتی است ... برای شکار حواس پرتی به این معنی است که در دام آنها بیفتیم ، در حالی که همه چیزهایی که لازم است این است که به قلب خود برگردیم: زیرا حواس پرتی به ما نشان می دهد که به چه چیزی وابسته هستیم ، و این فروتنانه آگاهی پیش از پروردگار باید عشق ترجیحی ما به او را بیدار کند و ما را با عزم راسخ هدایت کند تا قلب ما را برای پاک شدن به او پیشنهاد دهیم. در آن نبرد نهفته است ، انتخاب استاد برای خدمت. -کاتکایسم کلیسای کاتولیک ، ن. 2729

این نکته کلیدی است: نماز خواندن ، حتی در حواس پرتی ، امکان پذیر است ، زیرا مکان "مخفی" ملاقات ما با خداوند در اعماق قلب است. بگذارید در را بزنند ... فقط آن را باز نکنید. همچنین ، انجام "همیشه دعا" ، حتی زمانی که نمی توانیم در خلوتی دعا کنیم ، با انجام وظیفه لحظه ای - حتی کوچکترین چیزها - با عشق فراوان ممکن است. سپس کار شما به یک دعا تبدیل می شود. بنده خدا کاترین دوهرتی به ویژه به والدین گفت ، 

به یاد داشته باشید که وقتی وظیفه لحظه را انجام می دهید ، کاری برای مسیح انجام می دهید. شما برای او خانه ای درست کنید ، در محلی که خانواده شما در آن سکونت دارند. وقتی به خانواده خود غذا می دهید او را سیر می کنید. لباس هایش را وقتی می شوی ، می شویی. شما به عنوان پدر و مادر از صد راه به او کمک می کنید. سپس ، هنگامی که زمان ظهور شما در برابر مسیح برای قضاوت فرا برسد ، او به شما خواهد گفت ، "من گرسنه بودم و شما به من غذا دادید. من تشنه شدم و تو به من نوشیدی. من بیمار بودم و تو مراقب من بودی. " -والدین عزیز، از تقویم "لحظه های لطف" ، 9 مارس

یعنی چگونه او می توانست بگوید که از نماز در کنار او بودن غافل شده اید ، در حالی که در واقع از او مراقبت می کردید؟

بنابراین ، حتی اگر بادهای سرد حواس پرتی به "بالن" قلب شما بپیچند ، آنها نمی توانند به فضای داخلی که هنوز گرم و گرم است نفوذ کنند - مگر اینکه اجازه دهید. بنابراین ، گاهی اوقات دعا که به ظاهر توسط این بادها پراکنده می شود ، می تواند با روشن نگه داشتن "چراغ خلبان" آرزو ، تمایل به انجام اراده او در همه چیز ، مثمر ثمر باشد. بنابراین ، می توانیم به خدا بگوییم:

می خواهم دعا کنم و تأمل کنم ، پدر ، اما انبوهی از مردم درب قلب من است. بنابراین همین الان ، بدانید که من شما را دوست دارم و "پنج نان و دو ماهی" - یعنی خواسته من - را در سبد قلب بی عیب مریم قرار دهید ، تا بتوانید آنها را مطابق با حسن نیت خود ضرب کنید.

همیشه نمی توان مراقبه کرد ، اما همیشه می تواند مستقل از شرایط سلامتی ، کار یا شرایط عاطفی در نماز درونی وارد شود. قلب ، مکان این جست و جو و مواجهه ، در فقر و ایمان است. -کاتکایسم کلیسای کاتولیک ، ن. 2710

خلاصه و نوشتار

زمانی که ما در نماز اختصاص می دهیم باید متناسب با حرفه ما باشد. حواس پرتی هایی که متحمل می شویم فرصتی برای اثبات عشق ما به استاد است.

سپس فرزندان را نزد او آوردند تا بتواند دستان خود را بر روی آنها بگذارد و نماز بخواند. شاگردان مردم را سرزنش كردند؛ اما عیسی گفت: "بگذارید بچه ها نزد من بیایند و مانع آنها نشوید. زیرا پادشاهی آسمان متعلق به چنین کسانی است. " و دستان خود را بر روی آنها گذاشت و رفت. (مات 19: 13-14)