عکس از Oli Kekäläinen
اولین بار که در 17 آوریل 2011 منتشر شد ، امروز صبح از خواب بیدار شدم و احساس کردم خداوند می خواهد این مطلب را دوباره منتشر کنم. نکته اصلی در پایان ، و نیاز به خرد است. برای خوانندگان جدید ، بقیه این مراقبه همچنین می تواند به عنوان زنگ بیداری برای جدی بودن زمان ما باشد ...
مقداری چند وقت پیش ، من در رادیو به یک خبر در مورد یک قاتل زنجیره ای جایی در نیویورک ، و تمام پاسخ های وحشتناک گوش می دادم. اولین واکنش من عصبانیت از حماقت این نسل بود. آیا به طور جدی اعتقاد داریم که ستایش مداوم قاتلان سایکوپات ، قاتلان جمعی ، تجاوزگران زن ناپسند و جنگ در "سرگرمی" ما هیچ تأثیری بر سلامت عاطفی و معنوی ما ندارد؟ با نگاهی گذرا به قفسه های فروشگاه اجاره فیلم می توان فهمید فرهنگ چنان فرومایه ای ، چنان فراموشی و چنان کور نسبت به واقعیت بیماری درونی ما کور است که در واقع معتقدیم وسواس ما در بت پرستی جنسی ، وحشت و خشونت امری طبیعی است.