L' کشتی خدا نه تنها بر طوفان های قرن های گذشته سوار شده است، بلکه به ویژه طوفان در پایان این عصر، بارکی برای حفظ خود نیست، بلکه کشتی نجاتی است که برای جهان در نظر گرفته شده است. یعنی، ذهنیت ما نباید "نجات پشت سر خود" باشد، در حالی که بقیه جهان به سمت دریای نابودی می روند.
ما نمی توانیم با آرامش قبول کنیم که بقیه انسانها دوباره به بت پرستی برگردند. - Ratzinger کاردینال (POPE BENEDICT XVI) ، بشارت جدید ، ساخت تمدن عشق؛ خطاب به Catechists و معلمان دین ، 12 دسامبر 2000
این درباره «من و عیسی» نیست، بلکه عیسی، من، و همسایه من.
چگونه می توان این ایده را توسعه داد که پیام حضرت عیسی کاملاً فردی است و فقط برای هر شخص به طور انفرادی است. چگونه به این تفسیر "نجات روح" به عنوان فرار از مسئولیت برای کل رسیدیم و چگونه توانستیم پروژه مسیحی را به عنوان جستجوی خودخواهانه برای نجات تصور کنیم که ایده خدمت به دیگران را رد می کند؟ -POPE BENEDICT XVI ، Spe Salvi (ذخیره شده به امید)، ن. 16
بنابراین، ما نیز باید از وسوسه فرار و پنهان شدن در جایی در بیابان تا زمانی که طوفان بگذرد اجتناب کنیم (مگر اینکه خداوند بگوید که باید این کار را انجام داد). این هست "زمان رحمت"، و بیش از هر زمان دیگری، روح ها به آن نیاز دارند "بچشید و ببینید" در ما زندگی و حضور عیسی. ما باید نشانه های آن شویم امید به دیگران. در یک کلام، قلب هر یک از ما نیاز دارد که برای همسایه خود "کشتی" شود.
