هر زمان که ما کسی را می بینیم که رنج می برد ، ما اغلب می گوییم "اوه ، صلیب آن شخص سنگین است". یا ممکن است فکر کنم که شرایط شخصی من ، اعم از غم و اندوه غیر منتظره ، معکوس کردن ، آزمایشات ، خرابی ها ، مسائل بهداشتی و غیره "صلیبی برای حمل" من است. علاوه بر این ، ما ممکن است به دنبال برخی از مصائب ، روزه ها و اعمال روزانه باشیم تا به "صلیب" خود اضافه کنیم. گرچه درست است که رنج بخشی از صلیب فرد است ، اما کاهش آن به این معنی است که صلیب به معنای واقعی آن از دست می رود: دوست دارم.
دوست داشتن مثل تثلیث
اگر راه دیگری برای بهبود و دوست داشتن بشر وجود داشت ، عیسی این مسیر را طی می کرد. به همین دلیل در باغ گتسمانی او از پدر خواستگاری کرد 
ماندگارترین اصطلاحات ، او را "بابا" صدا می کنند ، اگر راه دیگری امکان پذیر است ، لطفاً این کار را بکنید. "ابا ، پدر ، همه چیز برای تو امکان پذیر است. این جام را از من دور کن ، اما نه آنچه می خواهم بلکه آنچه تو خواهی بود. " اما به دلیل طبیعت از گناه ، مصلوب شدن تنها راهی بود که می توانست عدالت را برآورده کند و انسان را با پدر سازگار کند.
زیرا مزد گناه مرگ است ، اما هدیه رایگان خدا زندگی ابدی در مسیح عیسی ، پروردگار ما است. (رومیان 6:23)
بنابراین ، مسیح مزد ما را دریافت کرد - و ما دوباره امکان زندگی ابدی را دریافت کردیم.
اما عیسی تصمیم به رنج بردن ، فی نفسه، اما برای دوست داشتن ما. اما در عشق ورزیدن به ما ، نیاز داشت که او مجبور به رنج شود. در یک کلام ، رنج گاهی نتیجه عشق ورزیدن است. در اینجا من از عشق در اصطلاحات عاشقانه یا وابسته به عشق شهوانی صحبت نمی کنم بلکه از نظر واقعی آن هستم: کل دادن خود به دیگری. در یک دنیای کامل (یعنی بهشت) ، این نوع عشق رنجی ایجاد نمی کند ، زیرا فصلی ، گرایش به گناه (به خودخواهی ، درک ، احتکار ، حرص ، هوس و ...) از بین می رود. عشق آزادانه داده می شود و آزادانه دریافت می شود. تثلیث مقدس الگوی ماست. قبل از خلقت ، پدر ، پسر و روح القدس در چنان كامل ، در دادن و دريافت كاملاً ديگري ، يكديگر را دوست داشتند كه چيزي جز شادي و نشاط بيان ناپذير نداشت. در این بخشش کامل خود ، در این عمل عاشقانه هیچ رنجی وجود نداشت.
عیسی سپس به زمین فرود آمد و این راه را به ما آموخت او پدر را دوست داشت ، و پدر او را دوست داشت ، و روح به صورت عشق بین خود جاری شد ، راهی است که ما باید یکدیگر را دوست داشته باشیم.
همانطور که پدر من را دوست داشته است ، من نیز شما را دوست داشته ام. در عشق من بمان (یوحنا 15: 9)
او این حرف را به پرندگان یا ماهیها ، به شیرها یا زنبورها نگفت. بلکه این را به او آموخت مرد و زن زیرا ما در وجهه او ساخته شده ایم و بنابراین قادر هستیم مانند تثلیث را دوست داشته و دوست داشته باشیم.
این دستور من است: همانطور که من شما را دوست دارم یکدیگر را دوست داشته باشید. هیچ کس عشق بیش از این را ندارد ، که زندگی خود را برای دوستان خود بگذارد. (یوحنا 15: 12-13)
از رنج بردن
عیسی گفت:
هرکس صلیب خود را حمل نکند و به دنبال من نیاید ، نمی تواند شاگرد من باشد. (لوقا 14:27)
آیا با شنیدن این کلمات ، بلافاصله به همه دردهای خود فکر نمی کنیم؟ این یا آن مسئله سلامتی ، بیکاری ، بدهی ، زخم پدر ، زخم مادر ، خیانت ، و غیره. اما حتی افراد بی ایمان نیز از این موارد رنج می برند. صلیب ، مجموع رنجهای ما نیست ، بلکه ، صلیب عشقی است که ما باید به کسانی که در راه ما هستند پایان دهند. اگر ما به "صلیب" به سادگی درد خود فکر کنیم ، پس آنچه را که عیسی تعلیم می داد از دست می دهیم ، آنچه پدر در صلیب آشکار می کند را از دست می دهیم:
زیرا خدا دنیا را چنان دوست داشت که تنها پسر خود را به او بخشید، به طوری که هرکس به او ایمان بیاورد نابود نشود اما زندگی ابدی داشته باشد. (یوحنا 3:16)
اما ممکن است بپرسید ، "آیا رنج مانند صلیب عیسی در صلیب ما نقشی ندارد؟" بله ، چنین است - اما نه به این دلیل است به. پدران کلیسا در "درخت 
زندگی "در باغ عدن پیش ساخته صلیب. این فقط درخت درخت شد مرگ، به اصطلاح ، وقتی آدم و حوا گناه کردند. بنابراین ، عشقی که به یکدیگر می دهیم یک الف می شود صلیب رنج وقتی گناه ، دیگران و خود ما وارد تصویر می شود. و این دلیل آن است:
عشق صبور و مهربان است؛ عشق حسود یا لاف نیست مغرور و بی ادب نیست عشق بر راه خود اصرار ندارد؛ تحریک پذیر یا کینه توز نیست؛ این از اشتباه خوشحال نمی شود ، بلکه از حق خوشحال می شود. عشق همه چیز را تحمل می کند ، همه چیز را باور دارد ، به همه چیز امیدوار است ، همه چیز را تحمل می کند. (اول قرنتیان 1: 13-4)
بنابراین می بینید که چرا دوست داشتن خدا و دوست داشتن یکدیگر می تواند به یک صلیب بسیار سنگین تبدیل شود. صبور و مهربان با کسانی که ما را تحریک می کنند ، حسادت نکنیم یا خود را در موقعیتی قاطع نکنیم ، دیگری را در مکالمه قطع نکنیم ، بر شیوه خود اصرار نکنیم ، بدخلقی نکنیم یا از دیگران که زندگیشان مبارک است کینه ورزیم ، اینکه وقتی کسی را دوست نداریم ، سرحال نباشیم ، خطاهای دیگران را متحمل شویم ، در شرایط به ظاهر ناامید کننده امید خود را از دست ندهیم ، همه این چیزها را با حوصله تحمل کنیم ... این چیزی است که می دهد وزن به صلیب عشق. به همین دلیل است که صلیب ، در حالی که روی زمین هستیم ، همیشه "درختی از مرگ" خواهد بود که باید روی آن آویزان شویم تا زمانی که تمام عشق به خود را به صلیب بکشند و دوباره در تصویر عشق دوباره ساخته شویم. در حقیقت ، تا زمانی که آسمان های جدید و زمین جدیدی وجود داشته باشد.
صلیب عشق است
La عمودی پرتو صلیب عشق به خدا است. پرتو افقی عشق ما به همسایه است. بنابراین ، شاگردی او عملی نیست که فقط "رنج های من را تقدیم کند". این است که همانطور که او ما را دوست دارد دوست داشته باشیم. این است که لباس برهنه را بپوشانیم ، نان به گرسنه بدهیم ، برای دشمنان خود دعا کنیم ، کسانی که به ما آسیب می رسانند را ببخشیم ، ظرف بشوریم ، زمین را جارو کنیم و به همه اطرافیانمان خدمت کنیم مثل اینکه خود مسیح باشند. بنابراین وقتی هر روز برای "حمل صلیب خود" از خواب بیدار می شوید ، تمرکز نباید روی درد و رنج خود شما باشد ، بلکه دیگران باید باشند. با خود فکر کنید که چگونه می توانید آن روز را دوست داشته باشید و خدمت کنید - حتی اگر فقط همسر یا فرزندانتان باشد ، حتی وقتی بیمار در رختخواب مریض هستید فقط با دعای شماست. این صلیب است ، زیرا صلیب عشق است.
اگر مرا دوست داشته باشی ، احکام مرا حفظ خواهی کرد ... این فرمان من است که همانطور که من تو را دوست داشته ام ، یکدیگر را دوست داشته باشی. (یوحنا 14:15 ، 15:12)
زیرا کل قانون در یک کلمه تحقق یافته است: "همسایه خود را مانند خود دوست داشته باشید." (گال 5:14)
عشق صلیبی است که باید حمل کنیم و تا آنجا که گناه دیگران و گناهان خود ما فراگیر شود ، وزن ، درشتی ، خار و ناخن درد ، رنج ، تحقیر ، تنهایی ، سوerstand تفاهم ، تمسخر و آزار را به همراه خواهد آورد.
اما در زندگی بعدی ، آن صلیب عشق برای شما درخت زندگی خواهد شد که از آن میوه شادی و آرامش برای تمام ابدیت خواهید برداشت. و عیسی خودش اشکهای شما را پاک خواهد کرد.
بنابراین ، فرزندان من ، شادی ، درخشش ، وحدت و عشق متقابل را زندگی کنند. این همان چیزی است که شما در دنیای امروز به آن نیاز دارید. به این ترتیب شما رسولان عشق من خواهید بود. به این ترتیب پسر من را به روش صحیح شاهد خواهید بود. - بانوی ما از Medjugorje گفته می شود به میرجانا ، 2 آوریل 2019. واتیکان اکنون اجازه می دهد زیارت های رسمی دیوسان به این زیارتگاه ماریان انجام شود. دیدن مادر تماس می گیرد.
کارهای هنری توسط دوستم ، مایکل دی اوبراین.
حمایت مالی و دعای شما به همین دلیل است
شما امروز این را می خوانید.
برکت و ممنونم
برای سفر با مارک در La حالا ورد,
بر روی بنر زیر کلیک کنید تا مشترک.
ایمیل شما با کسی به اشتراک گذاشته نمی شود.
پور مایل به زرد در فرانسه ، کلیک در سورپوش:
