صلیب ، صلیب!

 

ONE بزرگترین س questionsالاتی که در راه رفتن شخصی با خدا با آن روبرو بوده ام چرا به نظر می رسد خیلی کم تغییر می کنم؟ "پروردگارا ، من هر روز دعا می كنم ، تسبیح می گویم ، به ماس می روم ، اعتراف منظم می كنم ، و خودم را در این وزارت می ریزم. پس چرا به نظر می رسد که من در همان الگوها و گسل های قدیمی گیر کرده ام که به من و آنهایی که بیشتر از همه دوستشان دارم آسیب می رسانم؟ " جواب خیلی واضح به من رسید:

صلیب ، صلیب!

اما "صلیب" چیست؟

 

صلیب واقعی

ما تمایل داریم بلافاصله صلیب را با رنج برابر بدانیم. این برای "گرفتن صلیب من" به این معنی است که من باید به نوعی درد بکشم. اما این در واقع همان چیزی نیست که صلیب است. بلکه بیانگر خالی کردن خود به طور کامل برای عشق به دیگری. از نظر عیسی این معنی بود عینا رنج بردن تا مرگ ، زیرا این ماهیت و ضرورت مأموریت شخصی او بود. اما بسیاری از ما فراخوانده نشده و برای یک مرگ وحشیانه دیگری بمیریم. این رسالت شخصی ما نیست. بنابراین ، وقتی عیسی به ما گفت که صلیب خود را برداریم ، باید معنای عمیق تری داشته باشد ، و این عبارت است از:

من به شما فرمان جدیدی می دهم: یکدیگر را دوست داشته باشید. همانطور که من شما را دوست داشته ام ، شما نیز باید یکدیگر را دوست داشته باشید. (یوحنا 13:34)

زندگی ، اشتیاق و مرگ عیسی چیز جدیدی را برای ما فراهم می کند الگو که ما باید دنبال کنیم:

در بین خود همان نگرشی را داشته باشید که در مسیح عیسی نیز وجود دارد ... او خود را خالی کرد ، به شکل برده درآمد ... خود را فروتن کرد ، مطیع مرگ ، حتی مرگ بر روی صلیب شد. (فیلیپیان 2: 5-8)

پائول وقتی می گوید عیسی مفهوم اصلی این الگو را برجسته می کند به شکل برده در آمد, فروتنانه خودش - و سپس اضافه می کند که ، از نظر عیسی ، این "حتی مرگ" را در بردارد. ما باید ذات را تقلید کنیم ، نه لزوماً مرگ جسمی (مگر اینکه خدا به او هدیه شهادت دهد). بنابراین ، صلیب خود را برداشتن به معنی است "یکدیگر را دوست داشته باشیم"، و با گفتار و مثال خود ، عیسی به ما نشان داد که چگونه:

هر که خود را مانند این کودک فروتن کند ، در پادشاهی آسمان بزرگترین است ... زیرا کسی که در میان همه شما کمترین است ، کسی است که بزرگترین است. (مت 18: 4 ؛ لوقا 9:48)

بلکه هرکس که بخواهد در میان شما بزرگ باشد ، خادم شما خواهد بود. هر کس که می خواهد در میان شما اول شود ، برده شما خواهد بود. فقط به همین ترتیب ، پسر انسان نیامده است که خدمت شود بلکه خدمت می کند و زندگی خود را برای بسیاری به عنوان باج. (مات 20: 26-28)

 

حساب کوهی ... فقط کار نیست

دلیل اینکه به اعتقاد من بسیاری از جمله من ، که نماز می خوانم ، مرتباً به جماعت می روند ، عیسی را در مسجد مقدس می پرستند ، در کنفرانس ها و عقب نشینی ها شرکت می کنند ، زیارت می کنند ، تسبیح و نوحه می دهند و غیره ... اما در فضیلت رشد نمی کنند ، این است که واقعا صلیب را گرفته است. کوه تابور کوه کالوری نیست. تابور فقط آمادگی صلیب بود. بنابراین ، وقتی ما به دنبال فیض های معنوی هستیم ، آنها نمی توانند به خودی خود هدف باشند (اگر عیسی هرگز از طبر نازل نشود ، چه می شود؟). ما همیشه باید رفاه و نجات دیگران را در قلب خود داشته باشیم. در غیر این صورت رشد ما در خداوند متوقف می شود ، اگر نفی نشود.

صلیب تمام این عبادات لازم را انجام نمی دهد ، حتی اگر به نظر می رسد که ما کاری قهرمانانه انجام می دهیم. بلکه زمانی است که ما به یک خادم واقعی همسر یا فرزندان ، هم اتاقی ها یا خود تبدیل می شویم همراهان ، همسایگان یا جوامع دیگر ایمان کاتولیک ما نمی تواند به نوعی از ابزارهای خودسازی ، یا فقط برای تحت فشار قرار دادن وجدان آشفته ما باشد ، یا به سادگی تعادل پیدا کند. و خداوند به تو عطا کن میکند با این وجود به ما در این تلاش ها پاسخ دهید. او هر زمان که او را جستجو کنیم رحمت و آرامش ، عشق و بخشش خود را اعطا می کند. او تا آنجا که می تواند ما را حفظ می کند ، زیرا ما را دوست دارد - درست همانطور که مادر با نوزاد گریان او را تغذیه می کند ، گرچه کودک فقط گرسنگی خودش را در ذهن دارد.

اما اگر او مادر خوبی باشد ، سرانجام کودک را از شیر گرفته و به او می آموزد که خواهر و برادر و همسایه خود را دوست داشته و با کسانی که گرسنه هستند شریک شود. همینطور ، حتی اگر ما در نماز به دنبال خدا هستیم و او مانند مادر خوب از ما لطف می کند ، او می گوید:

هنوز هم ، صلیب ، صلیب! از عیسی تقلید کنید. کودک شوید. نوکر شوید. برده شوید. این تنها راهی است که به معاد منجر می شود. 

اگر شما به طور دائمی با خلق و خوی خود ، هوس ، اجبار ، مادی گرایی یا آنچه که دارید مبارزه می کنید ، تنها راه تسخیر این رذایل راه رفتن صلیب است. شما می توانید تمام روز را به پرستش حضرت مسیح در مسجد مقدس بپردازید ، اما اگر شب های خود را صرف خدمت به خود کنید ، تفاوت زیادی نخواهد داشت. یک بار سنت ترزا از کلکته گفت: "زمانی که خواهرانم در خدمت خداوند در مقدسین گذرانده اند ، به آنها اجازه می دهد ساعت خدمت به عیسی در بینوایان. " بنابراین ، هدف از دعا و تلاش معنوی ما هرگز نمی تواند تغییر شکل دادن به تنهایی باشد ، بلکه باید ما را نیز از بین ببرد "برای کارهای خوبی که خدا از قبل آماده کرده است ، که ما باید در آنها زندگی کنیم." ^[1]Eph 2: 10  

هنگامی که به درستی دعا می کنیم ، فرایند تصفیه درونی را طی می کنیم که ما را به سوی خدا باز می کند و به همین ترتیب به همنوعانمان نیز راه می یابیم ... به این ترتیب ما شاهد آن تطهیراتی هستیم که به واسطه آنها برای خدا گشوده می شویم و برای خدمت همنوعان خود آماده می شویم. انسان ها. ما قادر به امید بزرگ هستیم و بنابراین وزیر امید دیگران می شویم. -POPE BENEDICT XVI ، Spe Salvi (ذخیره شده به امید)، ن. 33 ، 34

 

عیسی مسیح IN ME

این هرگز فقط در مورد "عیسی و من" نیست. این در مورد زندگی عیسی است in من ، که به مرگ واقعی برای خودم نیاز دارد. این مرگ دقیقاً با گذاشتن روی صلیب و سوراخ شدن توسط میخ های عشق و خدمات حاصل می شود. و وقتی این کار را می کنم ، وقتی وارد این "مرگ" می شوم ، آنگاه یک قیامت واقعی در درون من آغاز می شود. سپس شادی و آرامش مانند سوسن شروع به شکوفا شدن می کند. سپس لطافت ، صبر و خویشتن داری شروع به شکل گیری دیوارهای یک خانه جدید ، یک معبد جدید می کند ، که من هستم. 

اگر قرار است آب داغ شود ، پس از آن باید سرما از بین برود. اگر قرار است چوب آتش شود ، طبیعت چوب باید بمیرد. زندگی که به دنبال آن هستیم نمی تواند در خود ما باشد ، نمی تواند به خود ما تبدیل شود ، ما نمی توانیم خودمان باشیم ، مگر اینکه با متوقف شدن در آنچه که هستیم ، آن را بدست آوریم. ما این زندگی را از طریق مرگ بدست می آوریم. - پدر جان تاولر (1361) ، کشیش و دین شناس دومنیکن آلمان ؛ از خطبه ها و کنفرانس های جان تاولر

بنابراین ، اگر شما این سال جدید را با همان گناهان قدیمی ، همان مبارزه با گوشت آغاز کرده اید ، همانطور که من ، پس باید از خود بپرسیم که آیا ما واقعا روزانه صلیب را می گیریم ، که دنباله رو مسیح برای تخلیه است با فروتنی ، و خدمتگزار اطرافیانمان می شویم. این تنها راهی است که عیسی از آن خارج شد ، تنها الگویی است که منجر به قیامت می شود. 

این تنها راهی در حقیقت است که به زندگی منجر می شود. 

آمین ، آمین ، به شما می گویم ، مگر اینکه یک دانه گندم به زمین بیفتد و بمیرد ، فقط یک دانه گندم باقی می ماند. اما اگر بمیرد ، میوه زیادی می دهد. (جان 12:24)

 

خواندن مرتبط

دوست داشتن و خدمت به دیگران شامل فداکاری است که نوعی رنج است. اما دقیقاً این رنج است که با متحد شدن به مسیح ، ثمره فیض را ایجاد می کند. خواندن: 

درک صلیب و شرکت در عیسی. 

 

با تشکر برای تهیه سوخت
برای آتش این وزارتخانه.

 

 

برای سفر با مارک در La حالا ورد,
بر روی بنر زیر کلیک کنید تا مشترک.
ایمیل شما با کسی به اشتراک گذاشته نمی شود.