بدون گناه, حتی گناه فانی ، می تواند ما را از عشق به خدا جدا کند. اما گناه فانی میکند ما را از "فیض تقدیس" خدا جدا کند - آن هدیه نجات است که از طرف عیسی بیرون می آید. این لطف برای ورود به زندگی ابدی ضروری است و از آن می گذرد توبه از گناه
گناه هرگز کسی را که عشق است دور نمی کند. در حقیقت، این گناهکاری ماست که عشق را به شکل ما جلب می کند رحمت.
بنابراین اگر مرتکب یک گناه سنگین شده اید ، فکر نکنید خدا از دوست داشتن شما دست کشیده است! در واقع ، شما همان شخصی هستید که او با عجله و عشق فراوان به او می دوزد! اما عیسی به محض رسیدن به دروازه ، دویدن را متوقف می کند. چه دروازه هایی؟ دروازه های شما اراده. شما باید می خواهم مسیح که وارد قلب تو شود. او هدیه های خود را به کسی مجبور نمی کند.
زیرا خداوند جهان را چنان دوست داشت که تنها پسر خود را به او بخشید ، تا کسی که به او ایمان آورد هلاک نشود بلکه زندگی ابدی داشته باشد. (جان 3: 16)
سپس فرار کنید ... از دروازه های اراده خودتان عبور کرده و به آغوش عیسی بروید! آیا در تاریکی مجروح شده اید ، به دام افتاده اید ، معتاد شده اید یا عاشق لذت گناه هستید؟ سپس خود را زیر پاهای او بگذارید و با کمال صداقت ، حقیقت ساده را به او بگویید:
"عیسی من می خواهم از تو پیروی کنم ... اما من بسیار ضعیف هستم ، بنابراین عاشق گناه خود هستم. مرا آزاد کن!"
این آغاز است. زیرا اولین حقیقتی که ما را آزاد می کند ، این است حقیقت در مورد خودمان.
