قدرت ستایش

چیزی عجیب و غریب و ظاهراً خارجی از دهه 1970 در کلیساهای کاتولیک گسترش یافت. ناگهان برخی از اهالی محله شروع به بالا بردن دست های خود در Mass کردند. و این جلسات در زیرزمین اتفاق می افتاد که مردم آواز می خواندند ، اما اغلب مانند طبقه بالا نیستند: این افراد آواز می خواندند با قلب آنها كتاب مقدس را مانند ضیافتی مجلل می بلعیدند و سپس یك بار دیگر جلسات خود را با آوازهای ستایش تعطیل می كردند.

این افراد به اصطلاح "کاریزماتیک" کار جدیدی نمی کردند. آنها به سادگی قدمهای عبادت های عهد عتیق و عهد جدید را دنبال می کردند که هرگز "از مد" خارج نشده اند زیرا ستایش خدا یک امر قلبی است ، نه سبک.

برای پادشاه دیوید ، ستایش تار و پود وجود او را تشکیل می داد.

او با تمام وجود سازنده خود را دوست داشت و هر روز ستایش او را می خواند ... (اولین خواندن)

پاپ فرانسیس اخیراً توصیه کرده است تمام وفاداران کاتولیک مانند "داوود" دعا کنند "با تمام وجود". اما او فراتر از این هم پیش رفت و اظهار داشت که دعای خود به خود قلب فقط عبارتی نیست که فقط برای حرکاتی مانند تجدید کاریزماتیک احیا شود.

... اگر ما خودمان را به طور رسمی ببندیم ، نماز ما سرد و عقیم می شود ... دعای ستایش داوود باعث شد که او هر نوع خونسردی را ترک کند و با تمام قدرت در مقابل پروردگار برقصد. این دعای ستایش است! "..." اما پدر ، این برای کسانی است که در روح (جنبش کاریزماتیک) تجدید می شوند ، نه برای همه مسیحیان. " نه ، دعای ستایش یک دعای مسیحی برای همه ماست! - POPE FRANCIS ، 28 ژانویه ، 2014 ؛ زنیت.org

اما چرا؟ چرا باید خدا را ستایش کنیم؟ همانطور که آتئیستها پیشنهاد می کنند برای دلجویی از یک نفس به اندازه الهی است؟ نه. خدا به ستایش ما احتیاج ندارد. اما پرستش همان چیزی است که قلب ما را به خداوند باز می کند و یک مبادله الهی ایجاد می کند که به معنای واقعی کلمه ما را برکت می دهد و او را متحول می کنیم همانطور که او را برکت می دهیم.

برکت حرکت اساسی نماز مسیحی را بیان می کند: این رویارویی بین خدا و انسان است... دعای ما صعود می کند با روح القدس از طریق مسیح به پدر - ما او را برکت می دهیم که ما را برکت داده است. از فضل روح القدس التماس می کند که فرود می آید از طریق مسیح از طرف پدر - او ما را برکت می دهد. -کاتشیک کلیسای کاتولیک (CCC) ، 2626. 2627

هر چند وقت یکبار با تجربه این برخورد با خدا از طریق ستایش و ستایش. هنگامی که خدمت من برای اولین بار آغاز شد ، ما با خواندن آهنگهای ساده ستایش مانند آنچه در پایان این مراقبه نوشتم ، مردم را به حضور خدا سوق می دادیم. فقط با حمد و ستایش خدا ، معجزات زیادی دیده ام ، چه جسمی و چه معنوی. چرا؟ برای اولین بار ، ما اغلب نام عیسی را بلند می کنیم ... ^[1]رجوع کنید به هبر 13:15

دعا کردن "عیسی" به معنای فراخوانی او و فراخوانی او در درون ماست.—CCC ، 2666

... یا ما کلماتی را که داوود نوشت مانند آواز مزبور امروز می خوانیم: "خداوند زنده باد! و مبارک باد سنگ من! "

... تو مقدس هستی ، بر ستایشهای اسرائیل بر تخت نشسته ای. (مزمور 22: 3 ، RSV)

ما در کتاب مقدس می بینیم که ستایش خدا تعامل قدرتمند و حضور فرشتگان خدمتکار و جنگجو را به حرکت در می آورد. وقتی مردم ستایش کردند ، دیوارهای اریحا سقوط کرد ، ^[2]رجوع کنید به جاش 6:20 سپاهیان در کمین بودند؛ ^[3]2 کرون 20: 15-16 ، 21-23 و زنجیر از پولس و سیلاس افتاد. ^[4]اعمال 16: 23-26 خواهران و برادران ، مگر عیسی مسیح نیست "همان دیروز ، امروز و برای همیشه"? ^[5]رجوع کنید به هبر 13:8 ستایش ما را نیز آزاد خواهد کرد.

اما بسیاری از ما قدرت و تجربه حضور خدا را نمی دانیم زیرا با قلب دعا نمی کنیم ، از جمله ستایش با قلب آیا این بدان معنی است که شما باید دستان خود را به سمت خدا بلند کنید ، یا حتی مانند داوود در حضور او رقصید؟

ما بدن و روح هستیم و نیاز به ترجمه احساسات خارجی را تجربه می کنیم. ما باید با تمام وجود دعا کنیم تا تمام قدرت ممکن را به دعا بدهیم.-CCC 2702

اگر بالا بردن دست ها به شما کمک می کند با قلب دعا کنید ، آن را انجام دهید. چه کسی به فکر مردم فکر می کند؟

پس آرزوی من این است که مردان در هر مکانی بدون خشم و استدلال دعا کنند و دستهای مقدس خود را بلند کنند. (1 تیم 2: 8)

هیرودس ، در انجیل امروز ، چنان به آنچه دیگران فکر می کردند اهمیت داد و به همین دلیل او مایل بود سر یحیی تعمید دهنده را براندازد و آنها را تحت تأثیر قرار دهد. ما باید مراقب باشیم که در این که بخواهیم "جا بیفتیم" یا مورد توجه واقع نشویم ، نعمت ها ، سخنان نبوی یا مسح هایی را که خدا می خواهد در آنها بریزد قطع نکنیم. ما دلها

بیش از همه ، ما باید یاد بگیریم که در اوقات خوب و بد خدا را ستایش کنیم: "در هر شرایطی تشکر کنید." ^[6]رجوع کنید به دوم رسولان 1: 5 یکی از قدرتمندترین تجربیات زندگی من در دوره ای بود که احساس می کردم هر کاری انجام می دهم جز اینکه خدا را ستایش کنم. شما می توانید آن را در اینجا بخوانید: ستایش آزادی.

پس برای چی منتظری؟ به قول خود ، از صمیم قلب ، خدا را شکر کنید که نعمتهایش را دارد و او را به خاطر آنچه که هست ستایش می کنید - و در عوض نعمت او را دریافت می کنید. ^[7]"ستایش فرم یا دعایی است که بلافاصله تشخیص می دهد که خدا خداست." -CCC 2639

خواندن مرتبط

• دو سال پیش ، من یک مجموعه هفت قسمتی درباره تجدید کاریزماتیک نوشتم. آیا وسیله شیطان است؟ شاخه ای از مدرنیسم؟ یک اختراع پروتستان؟ یا فقط بخشی از معنای "کاتولیک" بودن است. همچنین ، آیا تمدید و نوشیدن طعم و مزه آنچه را که در "بهار جدید" به طور کامل شکوفا می شود ، است؟ خوانده شده: کاریزماتیک؟

در مراسم دسته جمعی ، هر روز ، هنگامی که مقدس می خوانیم ... این دعای ستایش است: ما خدا را به خاطر عظمتش ستایش می کنیم ، زیرا او بزرگ است! ما به او چیزهای زیبایی می گوییم ، زیرا دوست داریم او چنین باشد. "اما پدر ، من قادر نیستم ... باید ...". اما شما قادر هستید که وقتی تیم شما یک گل می زند فریاد بزنید و قادر به آواز خواندن برای پروردگار نیستید ، تا کمی از رفتار خود بیرون بروید تا این آواز را بخوانید؟ ستایش خدا کاملاً رایگان است!
- POPE FRANCIS ، 28 ژانویه ، 2014 ؛ زنیت.org