چرا آیا خداوند به من اجازه می دهد که از این طریق رنج بکشم؟ چرا این همه موانع برای سعادت و رشد در قداست وجود دارد؟ چرا زندگی باید اینقدر دردناک باشد؟ به نظر می رسد که از دره ای به دره دیگر می روم (حتی اگر می دانم قله هایی در این بین وجود دارد). چرا خدا؟
رودخانه می چرخد
بسیاری از رودخانه های مهم از یخچال های کوهستانی عبور می کنند و از طریق خشکی به دریا یا انبوهی از انشعابات و دریاچه ها راه پیدا می کنند. این حجم زیاد آب به سادگی یک خط مستقیم را برای هدف ظاهری خود قطع نمی کند. بلکه یک سفر به ظاهر بی پایان را می پیچد و می پیچد. در مسیر خود ، با موانع و موانع بی شماری روبرو می شود که به نظر می رسد یک باره مانع پیشرفت بیشتر آن می شود ... اما هرچه مانع به آبها می دهد ، مسیر جدیدی جعل می شود و رودخانه پیشرفت می کند.
بنابراین در مورد بنی اسرائیل بود که خداوند آنها را از مصر ، از طریق دریای سرخ ، و به صحرا بیرون برد. 
سفر آنها به سرزمین موعود باید چند روز طول می کشید. در عوض ، چهل سال دوام آورد. چرا به نظر می رسد خداوند "راه طولانی" را در پیش گرفته است؟ چرا او بلافاصله بنی اسرائیل را ، در میان ستایش و خوشحالی آنها از رهایی از فرعون ، به سرزمینی که از شیر و عسل جاری بود هدایت نکرد؟
چرا ای عیسی من ، اجازه می دهی پیروزی ها و شادی های من به دست تیپ هایی که کنار جاده من را کتک خورده و کبود می شوند ، بیفتد؟ مانند مرد فقیر در مثل شما ، من فقط برای یک پیاده روی دلپذیر بیرون آمده ام. من فقط آرزوی آرامش و سکوت و یک وجود ساده را دارم. چه کسانی هستند این شبح هایی که بر من فرود می آیند و روز را به شب تبدیل می کنند ، عطر صبح را به دود غم و اندوه ، و راهی که یک بار روشن به کوهی از مشکلات تبدیل می شود؟ خدای من ، چرا اینقدر دور به نظر می آیی - تو که همسفر سفر من بودی؟ کجا بودی؟ چرا وقتی اقیانوس فقط فراتر از افق به نظر می رسید من را به سمت کویر خشک و تنها برگردانده ای؟
رودخانه زندگی
عیسی گفت:
کسی که به من ایمان داشته باشد ... "از قلب او رودخانه های آب زنده جاری خواهد شد." (یوحنا 7:38)
قلب شما مانند یک منظره خام است ، و روح القدس ، که این رودخانه زندگی است ، شروع به جریان یافتن از تعمید شما می کند ، و روح شما را هنگام جاری شدن ، شکل می دهد و آن را منحنی می کند. زیرا گرچه گناهان ما شسته شده است ، اما روح ما هنوز در معرض ضعف جسمی ، گرایش به سوی احساسات است ، "تمام آنچه در جهان است ، هوس نفسانی ، فریب چشم و زندگی پرمدعا”(اول یوحنا 1:2).
جنگ ها از کجا و درگیری ها از کجا ناشی می شود؟ آیا از سر اشتیاق شما نیست که در اعضای شما جنگ می کند؟ (جیمز 4: 1)
این جنگ داخلی نتیجه اولین "سدی" است که توسط آدم و حوا ساخته شده است ، همان انسداد اصلی که ضربه مهمی به فرسایش و فروتنی وارد کرد که بین انسان و خالق او جریان داشت. تا آن زمان ، انسان و خدای او از طریق ساحل و اقیانوس با هم آمیخته و همپوشانی داشتند. اما گناه چشم انداز کوهستانی فاصله ای بین ما و مقدسات خدا قرار داد. از آنجا که ما به تصویر خدا ساخته شده ایم ، ساخته شده با موهبت عقل ، وجدان و اراده آزاد - توانایی هایی که قدرت ارتکاب یک شر بزرگ را دارند و قابل فریب هستند - زخم عمیق است ... آنقدر عمیق است که خدا مجبور شد در گوشت ما بمیرد تا بتواند ترمیم آفرینش محبوب او را آغاز کند. در عیسی مسیح ، بهبود و رهایی خود را یافته ایم.
حتی اگر نجات ما ممکن است در یک لحظه در غسل تعمید حاصل شود ، اما تقدیس ما اینگونه نیست (زیرا در آخر همه ما گناه می کنیم). روح انسان یک رمز و راز گسترده است که حتی خود انسان نیز قادر به فتح آن نیست. فقط از عهده ی خدا برمیاد. و از این رو ، روح القدس به عنوان مدافع ما ، یاور ما فرستاده شده است تا ما را مجدداً در الگوی الهی که در آن آفریده ایم ، پیکربندی و قالب کند. 
الگویی که در یک کلام دوست دارم. روح القدس به مثابه رودخانه ای شتابزده به وجود می آید تا ما را در تصویری که همیشه قصد داشتیم در آن قرار بگیریم ، دوباره بسازد.
اما موانع عشق چقدر است! چه تعداد موانع در راه خودسوزی و خیرات وجود دارد! و به همین دلیل است که ما رنج می بریم. نه به این دلیل که خداوند مجازات هرگونه تخلف ما را می پذیرد ، بلکه از طریق رنج ، عشق به خود توسط نیروهای قدرتمند رودخانه زندگی سلب می شود. هرچه خود قدیمی جای خود را به جدید بدهد ، بیشتر می شویم خودمان- که ما واقعاً آفریده شده ایم. هرچه بیشتر خودمان باشیم ، توانایی اتحاد با خدا را داریم ، در آن شادی و آرامش و عشق که ذات اوست ، قادر خواهیم بود. و این روند دردناک است. این فرایندی است که در حقیقت باید کاملاً خود قدیمی را از ما بگیرد تا ما را در لباس جدیدی بپوشاند.
RAPIDS ROARING
دیدن این مسئله در میانه دادگاه سخت است. درک در میان وسوسه دشوار است که اگر تحمل کنم ، آنچه را تحمل می کنم ، 
در حقیقت مرا به اقیانوس بی نهایت نزدیکتر و نزدیکتر می کند. در آن زمان ، تنها چیزی که می بینم و احساس می کنم موجهای مهیب تردید است ، وسوسه انگیزها به گناه می روند ، سنگهای دندانه دار دروغ و گناه. احساس می کنم انگار به طور تصادفی در جریان زندگی پرت شده ام که نه به خوبی پاداش می دهد و نه به مجازات بد ، بلکه صرفاً یک آشفتگی آشکار از هر لحظه است تا زمانی که بمیرم.
اما حقیقت این است که این رودخانه قدرتمند در حال ایجاد منظره ای از زیبایی در داخل است. در حالی که تمام آنچه که من در حال حاضر می بینم سنگهای در حال سقوط و درختان افتاده در اثر ضربه این امواج عظیم است ، اما در حقیقت ، اگر همچنان در این کار بمانم ، چیز شگفت انگیزی در روح من رخ می دهد. (بله ، شما ممکن است گناه کنید و زمین بخورید و مدام لغزش کنید. اما اگر به طور مداوم با قلبی صمیمانه به سوی خدا بازگردید ، در این روند باقی می مانید!) نکته این است: خدا شما را به زیبایی ، خوشبختی ، مقدس. او بیش از من و شما به دیدن کمال شما علاقه مند است زیرا او می داند که روح ما چقدر می تواند زیبا باشد! در واقع ، این یک زخم عمیق در قلب خدا ... خدا ، آرزو دارد روح شما را نزدیکتر به او ببیند ، عطش زمانی را که دوست داری او را با تمام قلب ، روح ، ذهن و قدرت خود دوست داشته باشی ، زیرا در این صورت کاملا انسانی خواهی بود ، آنگاه بزرگترین توانایی خود را درک خواهی کرد ! اما چقدر دور به نظر می رسد وقتی به آینه نگاه می کنم. و خدا هم این را می داند. او می داند که وقتی برای او دراز می کنم چقدر ناراحت می شوم ... اما به نظر می رسد بی نهایت از آغوش او دور می شود.
ای روح گناهکار از ناجی خود نترس. من اولین حرکتی را انجام می دهم که به شما می آیم ، زیرا می دانم که خودتان قادر نیستید خود را به سمت من بلند کنید. فرزند ، از پدرت فرار نکن. مایل باشید علناً با خدای رحمت خود صحبت کنید که می خواهد عفو کند و لطف خود را به شما جلب کند. روح شما چقدر برای من عزیز است! من نام تو را بر دست خود نقش بسته ام. تو به عنوان یک زخم عمیق در قلب من حک شده ای. -رحمت الهی در روح من، خاطرات سنت فاوستینا ، ن. 1485
خواهر و برادرهای محبوب من ، یک کار وجود دارد که باید انجام دهید. حتی وقتی کاملاً از فضیلت عاری هستید ، حتی وقتی با دستان خالی و قلبی آغشته مانند گدا در درب آشپزخانه آشپزخانه پیش خدا ایستاده اید ... باید اعتماد کردن به عشق خدا اعتماد کنید و برای خود برنامه ریزی کنید. من این کلمات را با ترس مقدس خاصی در قلبم می نویسم. زیرا من می دانم که بعضی از روحها بسیار اعتماد به نفس خود را احساس غرور می کنند ، بیش از حد افتخار می کنند که مانند یک کودک کوچک خود را فروتن کنند و خدای خود را فریاد بزنند ... و آنها یک خشم و غرور و نفرت را نسبت به خالق خود سپری خواهند کرد.
اما اکنون ، این لحظه ، رودخانه در حال خواندن این کلمات در روح شما جریان دارد. کوه مشکلات در اطراف شما ممکن است احساس کند که در حال غرق شدن هستند ، که خم شدن در بستر رودخانه برای شما بسیار زیاد است ، بیش از حد دردناک ، بسیار تنها است. اما در اینجا شما نمی توانید ببینید شما نمی توانید جنگل بزرگ فضل را ببینید که فراتر از این انحنا قرار دارد یا علفزارهای عظیم فضیلت را که پیش روی شما قرار دارد ، ببینید. فقط یک راه برای این رستاخیز "خود جدید" وجود دارد ، و آن این است که ادامه این مسیر را در این دره سایه مرگ ، با روحیه اعتماد کردن این راه صلیب است. راه دیگری وجود ندارد.
ای روح غرق در تاریکی ، ناامید مباش ، هنوز همه چیز از دست نرفته است. بیا و به خدای خود که عشق و رحمت است اعتماد کن. - n 1486
من می توانم احساس خدا این کلمات را هنگام نوشتن آنها می گوید ، و اگر می توانم برای شما توصیف کنم مطلق عشق در آنها ، ترس شما مانند مه در شعله های آتش ناپدید می شود! نترس! از این رنج نهراسید ، زیرا حتی یک قطره از آن در زندگی شما بدون اراده خداوند مجاز نبوده است. همه حک شده اند تا در درون شما تراشیده شوند ، و بدون آن ، روحی که زیبا باشد ، روحی زنده است ، روحی است که ظرفیت حبس خدا را داشته باشد.
اگر در زندگی شما دردی نداشته باشد ، چه نوع مسیحی خواهید بود؟ بنابراین انتظار داشته باشید و از آن استقبال کنید ، زیرا درد مانند آتشی است که خداوند برای پاک کردن روح ، قلب و ذهن شما فرستاده است. به همین دلیل ، دیگر نمی توانید خودمحور باشید و پیش همه خواهر و برادرهای خود بیرون بروید. بنابراین هنگامی که در زندگی شما دردی وجود دارد ، سعی کنید این کلمات را اضافه کنید: ”الحمدلله برای درد!"- بنده خدا ، کاترین دو هوک دوهرتی ، گریس در هر فصلی
در هر شرایطی شکر کنید زیرا او شما را رها نکرده است. (کسی که همه جا هست کجا می رود؟) اما اگر او با شما باشد ، همیشه به گونه ای است که اراده شما را نقض نمی کند. بلکه او در انتظار تشنگی منتظر می ماند تا شما به او نزدیک شوید:
به خدا نزدیک شوید و او نیز به شما نزدیک خواهد شد. (جیمز 4: 8)
و او دوباره به عنوان رودخانه ای زنده ، نیرومند ، دوست داشتنی ، صبور ، شاد و مهربان به کار خود ادامه خواهد داد که قبلاً آغاز کرده و تا روز خداوند به پایان خواهد رساند.
رحمت من از گناهان شما و کل جهان بیشتر است. چه کسی می تواند میزان خوبی من را اندازه گیری کند؟ برای تو از آسمان به زمین نازل شدم. برای تو اجازه دادم خودم را به صلیب میخ بزنم. برای تو من اجازه دادم قلب مقدس من با یک لبه سوراخ شود ، بنابراین منبع رحمت برای تو گسترده است. پس با اعتماد بیایید تا از این چشمه فضل برداریم. من هرگز یک قلب مقصر را رد نمی کنم. بدبختی تو در اعماق رحمت من از بین رفته است. با من در مورد بدبختی خود بحث نکن. اگر همه مشکلات و اندوه خود را به من تحویل دهی ، لذتم را خواهی برد. من گنجینه های فیض خود را بر شما انباشته خواهم کرد. -رحمت الهی در روح من، خاطرات سنت فاوستینا ، ن. 1485
حتی وقتی از یک دره تاریک عبور می کنم ، نمی ترسم هیچ آسیبی برای شما در کنار من باشید ... (مزمور 23: 4)
