Ao bastión!

 

 

Prepárate para poñer a túa vida en liña para iluminar o mundo coa verdade de Cristo; responder con amor ao odio e ao desconsiderar a vida; para proclamar a esperanza de Cristo resucitado en todos os recunchos da terra. — BENEDICTO DE POPO XVI, Mensaxe aos mozos do mundo, Día Mundial da Xuventude, 2008

 

Publicado por primeira vez o 25 de setembro de 2007:

 

BASTIÓN: parte dunha fortificación construída nunha rocha ou castelo que permite o lume defensivo en varias direccións.

 

COMEZA

Estas palabras chegaron a unha querida amiga nosa durante a oración, a través dunha voz suave que lle falou:

Dille a Mark que é hora de escribir sobre o bastión.

 

Pasei os últimos días empapándome do significado disto. É unha palabra que me asoballou e me encheu de grande alegría e expectación. Acompañaban esa palabra no meu propio corazón:

Comeza.  

Si, Cristo é a Roca sobre a que estamos construídos, esa poderosa fortaleza da salvación. O bastión é seu cuarto superior. É o lugar onde agora están os máis pequenos para reunirse e rezar con intensidade. É a torre de vixilancia da oración, o xaxún e a espera, e facelo con compromiso, intensidade e toda seriedade. Pois está chegando. Os grandes cambios dos que falei ao longo dun ano xa están aquí. Os que entran neste cuarto superior, é dicir, responden ao chamado do Evanxeo á simplicidade, á confianza infantil e á oración poden escoitalo: tambores afastados e un avance do exército

Desexo berralo á Igrexa hoxe:

O CAMBIO DE ESTACIÓNS ESTÁ NO LIMIAR!

Ié hora de correr ao bastión, ao cuarto superior onde María te espera, para orar como o fixo hai 2000 anos cos apóstolos pola chegada do Espírito Santo. Cando Pentecostés chegou entón cun gran vento, tamén un vento precederá a este derramamento do Espírito Santo. Xa sopran os ventos do cambio. Os ventos da guerra. Escoito unha voz suave que subía ás ráfagas: a voz dunha dama:

Prepárate! A Gran Batalla é aquí.

 

A GRAN BATALLA

Si, vexo na miña alma un avance do exército, arrogante, violento e rebelde. A chamada ao bastión, entón, tamén é unha chamada á preparación.

Prepara a túa alma para a persecución. Prepárate para o martirio. 

Pero amigos, sinto un incrible alegría nesta palabra. É coma se experimentásemos dentro dos nosos seres unha gran expectación da coroa que nos agarda. Que o faremos, a través de grazas sobrenaturais, incluso desexo martirio. E así debemos prepararnos deixando atrás este mundo, por así dicilo:

Os cristiáns deben imitar os sufrimentos de Cristo, non poñer o corazón en praceres. -Liturxia das horas, Vol. IV, Páx. 276

Debemos esperar persecución, esperar ser odiado, esperar guerra espiritual e dificultades. É a estrada estreita. Pois ao negarnos a nós mesmos, atoparemos a vontade de Deus, que é a nosa comida, o noso sustento, a nosa vida e o Camiño Real que leva a unha coroa de gloria eterna. Abraza o teu sufrimento ...

Todos os que desexen vivir unha vida santa en Cristo sufrirán persecución. (2 Tim 3:12)

A chamada ao bastión é unha manobra defensiva do Ceo. Pedíronnos desposuír voluntariamente nós mesmos desas cousas que non necesitamos: un estado do corazón que está fixado no ceo e non nas cousas. A razón é que agora é hora de facelo carreira ao bastión. Debemos viaxar lixeiros. Os nosos corazóns deben poder voar por riba das posesións e coidados materiais deste mundo.

Xa que Cristo, polo tanto, sufriu na carne, armádevos co mesmo pensamento ... (1 Pt 4: 1)

Debemos estar preparados para movernos. Os comandos chegarán axiña e debemos selo escoitaA chamada ao bastión é unha chamada a intensa oración diaria. Necesitamos estar moi atentos agora, deixando a sabedoría e os dispositivos humanos á porta. Mary está a piques de entregarlle a cada un dos seus fillos os seus papeis de misión.

Si, o bastión é o lugar de oración, xaxún e escoita, agardando o seu conxunto de ordes.

Tan rápido, corre ao bastión!

 

VOZ DO PASADO E ACTUAL 

Como confirmación desta chamada á batalla, o meu compañeiro en Cristo, o P. Kyle Dave, descoñecedor desta palabra que recibín anteriormente, envioume ao mesmo tempo. É de Nosa Señora da Salette, unha mensaxe do 19 de setembro de 1846:

Fago un chamamento urxente á terra.  Estou chamando a todos os verdadeiros discípulos do Deus vivo que reina no ceo. Estou chamando a todos os verdadeiros imitadores de Cristo feito home, o único e verdadeiro Salvador da humanidade. Estou chamando a todos os meus fillos, a todos os que son verdadeiramente devotos, a todos aqueles que se abandonaron a min para que os guie ao meu Fillo divino. Estou chamando a todos os que levo nos meus brazos, por así dicilo, aos que viviron no meu espírito. Finalmente, estou chamando a todos os apóstolos do fin dos tempos, a todos os fieis discípulos de Xesucristo, que viviron no desprezo do mundo e de si mesmos, na pobreza e no desprezo, nunha vida de silencio, oración e mortificación, casto e unido a Deus, en sufrimento e descoñecido para o mundo.

É hora de que saian e iluminen a terra.

Vaia e amósese como deberían ir os meus queridos fillos. Estou contigo e en ti, sempre que a túa fe sexa a Luz que te ilumina nestes momentos de tristeza. Que o teu celo te faga fame pola gloria e a honra de Xesucristo.

Vaia á batalla, Fillos da Luz, só no pequeno número que sodes; porque chegou o momento, o final está preto. -Extracto do último manuscrito do segredo de La Salette escrito por Melanie o 21 de novembro de 1878 e contado por P. Laurentin e P. Corteville en O segredo de La Salette descuberto - Fayard 2002 ("Découverte du Secret de La Salette")

 

... vive o resto da túa vida terrea, xa non polas paixóns humanas, senón pola vontade de Deus. (1 Pt 4: 2)

 

LECTURA MÁIS:

 

 

Imprimir amigable, PDF e correo electrónico
Posta en PÁXINA PRINCIPAL, OS GRANDES PROBOS.

Os comentarios están pechados.