O papa Xoán Paulo II co seu aspirante asasino
A medida de amor non é como tratamos aos nosos amigos, senón aos nosos inimigos.
O CAMIÑO DO MEDO
Como escribín no A gran dispersión, os inimigos da Igrexa van medrando, os seus fachos acendidos con palabras palpitantes e torcidas cando comezan a súa marcha cara ao xardín de Xetsemaní. A tentación é correr, evitar conflitos, fuxir de dicir a verdade, incluso ocultar a nosa identidade cristiá.
E todos o deixaron e fuxiron ... (Marcos 14:50)
Si, é moito máis doado agocharse detrás das árbores da tolerancia ou das follas da compracencia. Ou perder a fe por completo.
Un mozo seguiuno levando nada máis que un pano de liño no corpo. Apoderárono, pero deixou a tea atrás e saíu correndo espida. (v.52)
Outros seguirán a distancia ata que se preman.
Nese momento comezou a maldicir e a xurar: "Non coñezo ao home". E inmediatamente cantou un galo ... (Mateo 26:74)
O CAMIÑO DO AMOR
Xesús móstranos outro camiño. Coa súa traizón, comeza a facelo abrumar Os seus inimigos con amar.
Expresa a súa tristeza máis que unha reprimenda mentres Judas lle bica a meixela.
Xesús cura a orella cortada da garda do sumo sacerdote: un dos mesmos soldados enviados para arrestalo.
Xesús xira a outra meixela mentres os sumos sacerdotes danlle unha labazada e cuspíndolle.
Non é defensivo ante Pilato, pero condescende á súa autoridade.
Xesús pídelle misericordia aos seus verdugos: "Pai, perdoaos ..."
Mentres leva ao carón os mesmos pecados do criminal crucificado, Xesús promételle ao paraíso o bo ladrón.
Dirixir todo o proceso da crucifixión é un centurión. Ao ver as respostas de Xesús cara a todos os seus inimigos, exclama: "Realmente este home era o Fillo de Deus."
Xesús desbordouno de amor.
Así brillará a Igrexa. Non será con folletos, libros e programas intelixentes. Será, máis ben, coa santidade do amor.
A xente santa só pode renovar a humanidade. —PAPA XOÁN PAULO II, Cidade do Vaticano, 27 de agosto de 2004
A HORA DA GLORIA
A medida que a retórica aumenta, debemos abrumar aos nosos inimigos paciencia. A medida que o odio se agudiza, debemos abrumar aos nosos perseguidores suavidade. A medida que se acumulan os xuízos e falsidades, debemos abrumar aos nosos detractores Perdón. E mentres a violencia e a crueldade se derraman sobre o noso chan, debemos abrumar aos nosos fiscais misericordia.
Así que debemos comezar neste mesmo momento abafadora as nosas mulleres, maridos, fillos e coñecidos. Pois como podemos amar aos nosos inimigos se non perdoamos aos nosos amigos?
Quen diga que permanece en Xesús debería vivir como el viviu ... ama aos teus inimigos, fai ben aos que te odian, bendiga aos que te maldicen, rezan polos que te maltratan. (1 Xoán 2: 6, Lucas 6: 27-28)
A misericordia é a prenda de luz que o Señor nos deu no bautismo. Non debemos permitir que esta luz se apague; pola contra, debe medrar dentro de nós todos os días e traer así ao mundo as boas novas de Deus. —PAPA BENEDICTO XVI, Homilía de Pascua, 15 de abril de 2007
Prema aquí para Unsubscribe or Apúntate a este Xornal.
