Creo no auxe da tempestade que vén—Un tempo de gran caos e confusión—o ollo [do furacán] pasará sobre a humanidade. De súpeto, haberá unha gran calma; o ceo abrirase e veremos o Sol abaténdonos sobre nós. Os seus raios de misericordia iluminarán os nosos corazóns e todos nos veremos a nós mesmos como Deus nos ve. Será un aviso, como veremos as nosas almas na súa verdadeira condición. Será algo máis que unha "chamada de atención". -Trompetas de advertencia, parte V
Arca de Noé, Artista descoñecido
ALÍ é unha aceleración de eventos na natureza, pero tamén un intensificando a hostilidade humana contra a Igrexa. Non obstante, Xesús falou de dores de parto que sería "só o comezo". Se é así, por que habería este sentimento de urxencia que tanta xente sente sobre os días nos que estamos a vivir, coma se "algo" fose inminente?
Foto de Chip Clark ©, Museo Nacional de Historia Natural Smithsonian
A ÚLTIMA ESPERANZA DE SALVAR
Xesús fálalle a Santa Faustina do moitos xeitos de botar grazas especiais sobre as almas durante este tempo de misericordia. Un é Domingo de Misericordia Divina, o domingo despois de Semana Santa, que comeza coas primeiras misas desta noite (nota: para recibir as grazas especiais deste día, estamos obrigados a confesar dentro de 20 días, e recibir a comuñón nun estado de graza. Ver A última esperanza da salvación.) Pero Xesús tamén fala da misericordia que desexa prodigar nas almas a través do Coraza Divina Misericordia, O Imaxe Divina Misericordia, Ea Hora da Misericordia, que comeza ás 3:XNUMX cada día.
Pero realmente, todos os días, cada minuto, cada segundo, podemos acceder á misericordia e á graza de Xesús moi sinxelamente:
ABREI as escrituras recentemente a unha palabra que acelerou o meu espírito.
En realidade, era o 8 de novembro, o día en que os demócratas tomaron o poder na Cámara americana e no Senado. Agora son canadense, polo que non sigo moito a súa política ... pero sigo as súas tendencias. E ese día, era claro para moitos que defenden a santidade da vida desde a concepción ata a morte natural, que os poderes acababan de desprazarse do seu favor.
ALÍ fálase moito estes días de tebras: "nubes escuras", "sombras escuras", "signos escuros" etc. Á luz dos evanxeos, isto podería verse como un casulo que se envolve na humanidade. Pero só por pouco tempo ...
Pronto o casulo murcha ... a casca de ovo endurecida rompe, a placenta esgótase. Entón vén, axiña: nova vida. A bolboreta emerxe, o pito abre as ás e un novo neno sae do paso "estreito e difícil" da canle de parto.
De feito, non estamos no limiar da esperanza?