Igrexa expiatoria do Sagrado Corazón de Xesús, Monte Tibidabo, Barcelona, España
ALÍ son tantos os cambios graves que se están a producir no mundo agora que é case imposible seguirlles. Debido a estes "sinais dos tempos", dediquei unha parte deste sitio web a falar ocasionalmente sobre aqueles eventos futuros que o Ceo nos comunicou principalmente a través de Noso Señor e Nosa Señora. Por que? Porque o noso propio Señor falou das cousas futuras que virían para que a Igrexa non fose sorprendida. De feito, gran parte do que comecei a escribir hai trece anos comeza a desenvolverse en tempo real ante os nosos ollos. E, para ser honesto, hai unha comodidade estraña nisto porque Xesús xa predixo estes tempos.
Xurdirán falsos mesías e falsos profetas e farán signos e marabillas tan grandes como para enganar, se fose posible, incluso aos elixidos. Velaquí, xa cho dixen de antemán. (Mateo 24: 24-26)
Se non o fixese, preguntariamos que é o que está a suceder. Pero tamén por iso nos chama Xesús "Vixía e ora para que non fagas a proba" engadindo, "O espírito está disposto pero a carne é débil". [1]Terreo 14: 38 Comprender os signos dos tempos é esencial para coñecer o tipo de batalla na que estamos e evitar así o sono.
O meu pobo perece por falta de coñecemento. ... Xa che dixen para que non te caias ... (Oseas 4: 6; Xoán 16: 1)
Ao mesmo tempo, Xesús nunca se obsesionou con estas cousas. Do mesmo xeito, existe o risco de que fixemos os ollos no horizonte distante e incerto en lugar de Xesús, podemos perder de vista rapidamente o que é máis importante, o que é máis necesario, o que é máis esencial no momento presente.
Cando Marta saudou a Xesús coa noticia de que Lázaro levaba varios días morto, respondeu: "O teu irmán resucitará". Pero Marta respondeu: "Sei que resucitará na resurrección do último día". Ao que Xesús dixo:
EU SON A resurrección e a vida; quen cre en min, aínda que morra, vivirá, e todo o que vive e cre en min nunca morrerá. Cres isto? (Xoán 11:25)
Os ollos de Marta fixáronse no horizonte futuro nese momento en lugar da presenza do Señor. Pois alí e alí estaba presente o Creador do Universo, o Autor da Vida, a Palabra Feita Carne, o Rei dos reis, o Señor dos señores e o Conquistador da Morte. E criou a Lázaro nese momento.
Así tamén, neste momento de incerteza, confusión e escuridade que descendeu sobre o noso mundo, Xesús di a vostede e a min: “EU SON a Era da Paz; Eu son o Triunfo; Eu son o Reino do Sagrado Corazón, aquí mesmo, agora mesmo ... ¿Cres en min? "
Marta respondeu:
Si, Señor. Cheguei a crer que ti es o Mesías, o Fillo de Deus, o que vén ao mundo. (Xoán 11:27)
Xa ves, o evento principal non chega, xa está aquí. Xesús is o evento principal. E, polo tanto, o máis necesario neste momento é que ti e eu fixemos os ollos en El que é "O líder e perfecto" da nosa fe. [2]cf. Ola 12: 2 Prácticamente, isto significa entregarlle deliberadamente a súa vida; significa falar con El en oración, buscar coñecelo nas Escrituras e querelo nos que o rodean. Significa arrepentirse deses pecados da súa vida que feren a súa relación con El e pospoñen a chegada do seu Reino no seu corazón. Todo o que dixen ou escribín en máis de 1400 escritos aquí redúcese a unha palabra: Xesús. Se falei do futuro é para que volvas os ollos cara ao Presente. Se teño avisado dun enganador que vén, é para que poida atopar a Verdade. Se falei do pecado, é para que coñezades ao Salvador. Que máis hai?
A quen máis teño nos ceos? Ninguén á túa beira me deleita na terra. Aínda que a miña carne e o meu corazón fallan, Deus é a rocha do meu corazón, a miña porción para sempre. Pero os que están lonxe de ti perecen; destrúesche os infieis. En canto a min, estar preto de Deus é o meu ben, facer do Señor Deus o meu refuxio. (Salmo 73: 25-28)
O principal acontecemento neste momento non son terremotos, fames ou pragas; non é o ascenso dunha besta e o colapso do cristianismo en Occidente; nin sequera son os triunfos dos que falou a Nosa Señora. Pola contra, é o seu Fillo, Xesús. Aquí. Agora. E dásenos a diario tanto na súa palabra como na eucaristía, ou onde queira que estean reunidos dous ou tres, e ata onde e cando invoces o seu santo nome:
Rezar "Xesús" é invocalo e chamalo dentro de nós. O seu nome é o único que contén a presenza que significa. -Catecismo da Igrexa Católica, n 2666
Ademais ...
... todos os días na oración do Noso Pai preguntámoslle ao Señor: "Feita a túa vontade, tanto na terra como no ceo"(Matt 6: 10)…. recoñecemos que o "ceo" é onde se fai a vontade de Deus e que a "terra" convértese en "ceo", é dicir, o lugar da presenza do amor, da bondade, da verdade e da beleza divina, só se na terra o faise a vontade de Deus. —PAPA BENEDICTO XVI, Audiencia Xeral, 1 de febreiro de 2012, Cidade do Vaticano; cf.Himno á Divina Vontade
Entón, non vos preocupedes nin vos preocupedes polo mañá, irmáns. O evento principal xa está aquí. O seu nome é Emmanuel: "Deus está connosco".[3]Matt 1: 24 E se fixas os teus ollos nel e non os apartas, converterásche no sinal máis significativo dos tempos no horizonte de mañá.
Serás o amencer dun novo día, se es o que levas a vida, que é Cristo. —PAPA XOÁN PAULO II, Discurso aos mozos da nunziatura apostólica, Lima Perú, 15 de maio de 1988; www.vatican.va
Publicado por primeira vez o 13 de marzo de 2017 ...
LECTURA RELACIONADA
O sacramento do momento actual
Escoita o seguinte:
Siga a Mark e os "signos dos tempos" diarios aquí:
Siga os escritos de Mark aquí:
Para viaxar con Mark in o Agora Word,
prema no banner de abaixo para Apúntate.
O teu correo electrónico non se compartirá con ninguén.