SI, este é o momento de esperar e rezar de verdade O Bastión. A espera é o máis difícil, especialmente cando parece que estamos na cúspide dun enorme cambio ... Pero o tempo é todo. As tentacións de precipitar a Deus, de cuestionar o seu atraso, de dubidar da súa presenza, só se intensificarán a medida que chegemos máis profundamente aos días do cambio.
O Señor non atrasa a súa promesa, como algúns consideran "atraso", pero ten paciencia contigo, non desexando que algún perda senón que todos se arrepintan. (2 Pt 3: 9)
Non é esta espera tamén parte da purificación das nosas almas? É precisamente este "atraso" o que nos leva a rendernos, a abandonar cada vez máis á misteriosa vontade de Deus. Cando aprendes a abandonarte a El absolutamente todo, entón atoparás a alegría secreta na terra: a vontade de Deus é a nosa comida. Vou consumilo, se é doce ou é agrio, porque sempre será o mellor alimento espiritual para min. Se El di ir á esquerda ou ir á dereita ou avanzar ou simplemente sentarse quieto, non importa: a súa vontade atópase dentro dela, e iso é suficiente.
Algúns de vostedes pregúntanme sobre "refuxios sagrados" ou se deberían mudarse á cidade, saír da cidade ou mercar terras, saír da rede, etc. etc. E a miña resposta é a seguinte: O lugar máis seguro para estar está na vontade de Deus. Entón, se El te quere na cidade de Nova York, entón tes que estar. E se non estás seguro do que che pide e non tes paz, entón non fagas nada. Ore no seu lugar, dicindo: "Señor, quero seguirte. Farei o que me pidas. Pero non estou seguro de cal é a túa vontade hoxe. E así, simplemente agardarei". Se rezas así, se es aberto e dócil á súa santa vontade, entón non tes nada que ter medo. Non botarás de menos o que Deus pretende para ti ou, cando menos, estás dándolle permiso para facer o que El desexe. Lembre,
Todas as cousas funcionan ben para os que aman a Deus, aos que se lles chama segundo o seu propósito. (Rom 8:28)
Que duro nos custa aceptar o seu momento. ¡Como retrocede a nosa carne ante a escuridade profunda na que debe entrar a fe! Que inquedos nos volvemos cando a axenda de Deus non é o que we faría se we estaban ao mando. Pero el míranos atentamente con amor e dinos hoxe:
EU SON.
É dicir, está alí mesmo, xunto a ti. Non se esqueceu de ti, das túas necesidades, da túa misión e do seu plan para o mundo. Non está nalgún lugar "por aí", senón aquí, agora, no presente.
EU SON.
ESCOITA O SANTO PAI
Despois de publicar Partes I II of Ao Bastión, Atopei estas palabras do Santo Pai. Que sexan unha confirmación do que Deus nos pide neste momento cambio...
O tempo presente é unha ocasión providencial para escoitar de novo con sinxeleza, pureza de corazón e fidelidade a como Cristo nos recorda que non somos criados senón amigos. El ensínanos para que poidamos permanecer no seu amor sen axustarnos ás mensaxes deste mundo. Non sexamos xordos coa súa Palabra. Aprendamos del. Imitemos o seu modo de vida. Sexamos sementadores da Palabra. Deste xeito, con toda a nosa vida, coa alegría de saber que somos amados por Xesús, ao que podemos chamar irmán, seremos instrumentos válidos para que El siga atraendo a todos cara a Si coa misericordia que brota da súa Cruz ... — BENEDICTO DE POPO XVI, Mensaxe ao Terceiro Congreso Misionero Americano, 14 de agosto de 2008; Axencia Católica de Noticias