LJÓTANDI AÐSENDUR
dagur 15
IF þú hefur einhvern tíma farið í eitt af hörfa mínum áður, þá veistu að ég vil frekar tala frá hjartanu. Mér finnst það gefur pláss fyrir Drottin eða Frú okkar að gera hvað sem þeir vilja - eins og að breyta um efni. Jæja, í dag er ein af þessum augnablikum. Í gær veltum við fyrir okkur hjálpræðisgjöfinni, sem eru líka forréttindi og köllun til að bera ávöxt fyrir ríkið. Eins og Páll sagði í Efesusbréfinu ...
Podcast: Spila í nýjum glugga | Eyðublað
UM Upphaf kynferðis
Það er full kreppa í dag - kreppa í kynhneigð manna. Það fylgir í kjölfar kynslóðar sem er næstum algjörlega ókatrískt á sannleika, fegurð og gæsku líkama okkar og aðgerðir þeirra sem Guð hefur hannað. Eftirfarandi ritröð er hreinskilin umræða um efnið sem mun fjalla um spurningar varðandi önnur hjónaband, sjálfsfróun, sódóm, munnmök osfrv. Vegna þess að heimurinn er að ræða þessi mál á hverjum degi í útvarpi, sjónvarpi og internetinu. Hefur kirkjan ekkert að segja um þessi mál? Hvernig bregðumst við við? Reyndar gerir hún það - hún hefur eitthvað fallegt að segja.
„Sannleikurinn mun frelsa þig,“ sagði Jesús. Kannski er þetta ekki réttara en í kynferðismálum manna. Mælt er með þessari röð fyrir þroskaða lesendur ... Fyrst gefin út í júní 2015.
Á GÆÐI OG VAL
ÞAÐ er annað sem verður að segja um sköpun karls og konu sem var ákveðin „í upphafi“. Og ef við skiljum þetta ekki, ef við skiljum þetta ekki, þá er hætta á að umræða um siðferði, um rétt eða rangt val, að fylgja fyrirætlunum Guðs, varpa umræðu um kynhneigð manna í dauðhreinsaðan lista yfir bann. Og þetta er, ég er viss um, aðeins til þess að dýpka skilin á milli fallegrar og ríkrar kenningar kirkjunnar um kynhneigð og þeirra sem finna fyrir firringu af henni.
UM SÆÐI KARLS OG KONUR
ÞAÐ er gleði sem við verðum að uppgötva aftur sem kristnir menn í dag: gleðin yfir því að sjá andlit Guðs í hinu - og þetta nær til þeirra sem hafa komið niður á kynhneigð sinni. Í samtímanum koma heilagur Jóhannes Páll II, blessuð móðir Teresa, þjónn Guðs Catherine de Hueck Doherty, Jean Vanier og aðrir upp í hugann sem einstaklingar sem fundu getu til að viðurkenna ímynd Guðs, jafnvel í hræðilegum dulargervi fátæktar, brokness , og synd. Þeir sáu sem sagt „krossfestan Krist“ í hinu.
Þegar við höldum áfram þessari fimm þáttaröð um kynhneigð og frelsi manna, skoðum við nú nokkrar af siðferðilegum spurningum um hvað sé rétt og hvað sé rangt. Athugið að þetta er fyrir þroskaða lesendur ...
SVÖR VIÐ NÁMSÖGUR
EINHVER sagði einu sinni: „Sannleikurinn mun frelsa þig—en fyrst tifar það þig. "
SATT frelsi er að lifa hverja stund í fyllsta veruleika hver þú ert.
Og hver ert þú? Það er sársaukafull og yfirþyrmandi spurningin sem forðast að mestu þessa núverandi kynslóð í heimi þar sem aldraðir hafa ranglega svarað, kirkjan hefur fiktað í því og fjölmiðlar hunsað það. En hér er það:
Þegar frelsið til að vera skapandi verður frelsið til að skapa sjálfan sig,
þá er endilega framleiðandanum sjálfum neitað og að lokum
maðurinn er sviptur virðingu sinni sem skepna Guðs,
sem mynd Guðs í kjarna veru hans.
... þegar Guði er neitað hverfur manngildið líka.
—POPE BENEDICT XVI, jólaávarp til rómversku Kúríu
21. desember 20112; vatíkanið.va
IN hið sígilda ævintýri um nýju föt keisarans, koma tveir óbreyttir menn í bæinn og bjóða upp á að flétta nýjan fatnað fyrir keisarann - en með sérstaka eiginleika: fötin verða ósýnileg þeim sem annað hvort eru vanhæfir eða heimskir. Keisarinn ræður mennina en auðvitað höfðu þeir alls ekki búið til fatnað þar sem þeir þykjast klæða hann. Enginn, þar á meðal keisarinn, vill þó viðurkenna að þeir sjái ekkert og því sé litið á þá sem heimsku. Svo allir streyma að fínum fatnaði sem þeir sjá ekki meðan keisarinn strákar alveg nakinn eftir götunum. Að lokum hrópar lítið barn: „En það er alls ekki í neinu!“ En villti keisarinn framhjá barninu og heldur áfram fáránlegri göngu sinni.halda áfram að lesa