„იარეთ როგორც სინათლის შვილები… და შეეცადეთ ისწავლოთ ის, რაც სიამოვნებს უფალს.
ნუ მიიღებთ მონაწილეობას სიბნელის უნაყოფო საქმეებში“ (ეფესელთა 5:8, 10-11).
ჩვენს დღევანდელ სოციალურ კონტექსტში, რომელიც აღინიშნება ა
დრამატული ბრძოლა "სიცოცხლის კულტურასა" და "სიკვდილის კულტურას" შორის...
ასეთი კულტურული ტრანსფორმაციის გადაუდებელი აუცილებლობა დაკავშირებულია
დღევანდელ ისტორიულ ვითარებამდე,
ის ასევე სათავეს იღებს ეკლესიის ევანგელიზაციის მისიაში.
სახარების მიზანი, ფაქტობრივად, არის
"კაცობრიობის გარდაქმნა შიგნიდან და ახალი გახადოს".
- იოანე პავლე II, Evangelium Vitae, "ცხოვრების სახარება", n. 95
იოანე პავლე II-ის "სიცოცხლის სახარება” იყო ძლიერი წინასწარმეტყველური გაფრთხილება ეკლესიისთვის ”ძლიერების” დღის წესრიგის შესახებ, რათა მოეხდინათ ”მეცნიერულად და სისტემატურად დაპროგრამებული… შეთქმულება სიცოცხლის წინააღმდეგ”. ისინი მოქმედებენ, როგორც მან თქვა, როგორც „ძველი დროის ფარაონი, რომელსაც ასვენებს ამჟამინდელი დემოგრაფიული ზრდის არსებობა და მატება...."[1]ევანგელიუმი, ვიტაე, ნ 16, 17
ეს იყო 1995 წელი.კითხვის გაგრძელება
სქოლიოები
| ↑1 | ევანგელიუმი, ვიტაე, ნ 16, 17 |
|---|
