FOR ექვსი თვის შემდეგ, უფალი ძირითადად "ჩუმად" დარჩა ჩემს ცხოვრებაში. ეს იყო მოგზაურობა შინაგანი უდაბნოში, სადაც ქვიშის დიდი წვიმა ტრიალებს და ღამეები ცივა. ბევრ თქვენგანს ესმის, რასაც ვგულისხმობ. კარგი მწყემსი თავისი ჯოხითა და ჯოხით მიგვიყვანს სიკვდილის ხეობაში, შიშვლის ხეობაში, აჩორის ხეობა.
პრობლემების უდაბნო
ებრაული სიტყვა აჩორი ნიშნავს "უბედურებას". ის გვხვდება ოსიას ამ მონაკვეთში, რომელიც რამდენიმე სიტყვით შეიცავს ამ ვებ – გვერდის მთლიან ნაწერებს. თავის პატარძალზე, ისრაელზე, ლაპარაკობს ღმერთი:
ამიტომ, მის გზას ეკლებივით ვეცდები და კედელს ვუდგამ მას, ისე რომ მან ვერ იპოვა თავისი ბილიკები. თუ იგი თავის საყვარლებს გაჰყვა, არ უნდა გაუსწროს მათ; თუ მათ ეძებს, ვერ იპოვის. შემდეგ მან თქვა: "მე დავუბრუნდები ჩემს პირველ ქმარს, რადგან მაშინ ჩემთან უკეთესი იყო ვიდრე ახლა". ასე რომ, მე მას ალერსიანად მოვიზიდავ; მას უდაბნოში მივყავარ და გულს ვესაუბრები. იქიდან მივცემ მას ვენახებს და აჭორის ხეობას, როგორც იმედის კარი. (ოსია 2: 8,9, 16, 17; NAB)
რომის პაპმა იოანე პავლემ ისაუბრა ეკლესიის ახალ გაზაფხულზე, რომელსაც ჩვენ "იმედის ზღურბლის გადალახვით" მივაღწევდით. მანამდე კი გაზაფხული იქნება. სანამ ამ ბარიერს გადავკვეთდით მოიცავს იმედს, ჩვენ უდაბნოში უნდა გავიაროთ:
ქრისტეს მეორედ მოსვლამდე ეკლესიამ უნდა გაიაროს საბოლოო სასამართლო პროცესი, რომელიც შეარყევს მრავალი მორწმუნის რწმენას. დევნა, რომელიც თან ახლავს მის მომლოცველობას დედამიწაზე, გამოავლენს "უკანონობის საიდუმლოებას" რელიგიური მოტყუების სახით, რომელიც კაცებს სთავაზობს პრობლემების აშკარა გადაწყვეტას ჭეშმარიტებისგან განდგომილების ფასად. უმაღლესი რელიგიური მოტყუება არის ანტიქრისტეს, ფსევდო-მესიანიზმის, რომლითაც ადამიანი თავს ადიდებს ღმერთის ნაცვლად და მისი მესია ხორციელად მოდის. -კათოლიკური ეკლესიის კათეტიზმი, ნ. 675
ამ უდაბნოს მრავალი განზომილება აქვს. ის, რასაც მე მჯერა, რომ ახლა ბევრს განიცდის შინაგან საქმეთა უდაბნო ( ექსტერიერის უდაბნო მოდის) ღმერთმა დაიწყო მისი პატარძლის გზა ეკლებიანი; მან ჩვენს წინააღმდეგ ისეთი კედელი აღმართა, რომ ვერ ვიპოვნეთ ჩვენი გზები. ანუ, საუკუნეების განმავლობაში ეკლესიაში მოქმედი ძველი გზები მთავრდება. ისევ მესმის ცოტა ხნის წინ მიღებული სიტყვა:
მთავრდება მინისტრების ხანა.
ბოლომდე მიდის ის გზები, რომლებიც ადრე გავიარეთ, ძველი მეთოდები და საშუალებები, რომლებსაც ვეყრდნობოდით, მოქმედების, ადმინისტრაციისა და დელეგირების რეჟიმები. ქრისტეს პატარძალი მალე ივლის მთლიანად რწმენით და აღარც მხედველობით, აღარც უსაფრთხოებით მსოფლიოს კონცეფციების შესაბამისად. იესო გვიბიძგებს ჩვენში Stripping- ის უდაბნო სადაც ინგრევა შინაგანი და ექსტერიერის ყავარჯნები, დაშვებები, კერპები და ფასიანი ქაღალდები. ანუ, ჩვენ ხორბლის მარცვლამდე ვიყვანთ, მცირე, ცოტა, არაფერი. ჩვენ გვიბიძგებენ უდაბურ ადგილას, სადაც შიშველი ვიდექით სიმართლის წინაშე. ჩვენი არაფრის საფუძველი გახდება დაცინვა და დაცინვა ჩრდილში მოქცეული მსოფლიოს და გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, როგორც ჩანს, ღმერთმაც კი მიგვატოვა.
მაგრამ სწორედ ამ ადგილას, სიმშრალის, სისუსტის, ღმერთზე სრული დამოკიდებულების ადგილას, ღვთიური მოწყალების ოკეანიდან წვეთი დაეცემა მიწაზე დაცემული და თავისთვის მოკვდავი ხორბლის მარცვალს და უდაბნოს დაიწყება ყვავილობის. გაიხსნება "იმედის კარი" და ეკლესია გადალახავს იმედის ზღურბლს მოიცავს იმედს ეპოქაში, რომლის აღწერა მხოლოდ ის არის სიბრძნის გამართლებასაქართველოს იუსტიციის ტრიუმფისაქართველოს მშვიდობის გამარჯვება.
ჩვენ ჯერ გასაჭირის უდაბნოში უნდა გავიაროთ.
ᲘᲧᲐᲕᲘ ᲬᲧᲜᲐᲠᲐᲓ
ნეტარი ზიარების წინაშე ლოცვისას ესაიას 30-ე სიტყვები ჩემთვის გახდა "უდაბნოს სიმღერა":
ლოდინითა და სიმშვიდით თქვენ გადაარჩენთ, მშვიდად და ნდობით გამოირჩევით თქვენი ძალა. (ესაია 30:15)
მიუხედავად იმისა, რომ სამყარო "როგორც ჩვენთვის ცნობილია" აგრძელებს მწვავე ტემპით განადგურებას, ევანგელიზაციის აუცილებლობა, როგორც ჩანს, აუცილებელი იქნება. Და ეს არის. მაგრამ როგორ ჩვენ evangelize არის გადამწყვეტი. ეკლესიას მეტი პროგრამა არ სჭირდება. მას სჭირდება წმინდანები.
Hმხოლოდ ხალხს შეუძლია კაცობრიობის განახლება. - იოანე პავლე II, შეტყობინება მსოფლიოს ახალგაზრდებს, ახალგაზრდობის მსოფლიო დღე; ნ 7; კიოლნი გერმანია, 2005 წ
შეგიძლია საკუთარი თავი წმიდა გახადო? არა და მეც არ შემიძლია. მაგრამ უდაბნოს შეუძლია; განსაცდელების, დევნებისა და ყველანაირი სირთულეების ადგილი. თქვა პაპმა ბენედიქტემ:
ქრისტე არ ჰპირდებოდა მარტივ ცხოვრებას. ვისაც კომფორტის სურვილი აქვს, არასწორი ნომერი აკრიფა. პირიქით, ის გვაჩვენებს გზას დიადი საგნებისკენ, სიკეთისაკენ, ავთენტური ცხოვრებისკენ. - პაპი ბენედიქტი XVI, მიმართვა გერმანელ მომლოცველებს, 25 წლის 2005 აპრილი.
ადამიანები მოწმეებს უფრო ნებით უსმენენ, ვიდრე მასწავლებლებს, ხოლო როდესაც ადამიანები მასწავლებლებს უსმენენ, ეს იმიტომ ხდება, რომ ისინი მოწმეები არიან. ამიტომ, პირველ რიგში, ეკლესიის საქციელით, უფალი იესოს ერთგულების ცოცხალი მოწმეობით მოახდენს ეკლესია მახარობლებს მსოფლიოს. ამ საუკუნეს ნამდვილობა სწყურია you თქვენ იქადაგებთ იმას, რასაც ცხოვრობთ? სამყარო ჩვენგან ცხოვრების უბრალოებას, ლოცვის სულისკვეთებას, მორჩილებას, სიმდაბლეს, განშორებას და თავგანწირვას ელის. - პაპ VI, ევანგელიზაცია თანამედროვე სამყაროში, ნ 41, 76
ასე რომ, ჩვენ უნდა მოვეკიდოთ ამ უდაბნოს, როგორც ა საჩუქარი, რადგან მისგან თქვენს სულში აყვავდება სიწმინდის ყვავილი. ეს ყვავილი არამარტო სათნოებით და სიხარულით დაამშვენებს თქვენს ცხოვრებას, არამედ ავრცელებს თავის სუნამოს ღარიბულ სამყაროში. გავიგე, როგორ თქვა იესომ ჩემს ლოცვაში:
მიიღე ის რაც მოგივა, გარეგნულად და შინაგანად, სიყვარულით, მოთმინებით და მორჩილებით. ნუ გამოკითხავთ მას, მაგრამ მიიღეთ იგი, რადგან ქსოვილი იღებს ნემსის მკვეთრ წერტილს. არ იცის ბოლოს როგორ გამოიყურება ეს ახალი ძაფი, მაგრამ მშვიდად და მშვიდად დარჩენისას სული ნელა გადაიქცევა ღვთაებრივ გობელენად.
მხოლოდ დასაწყისი
იცოდეთ, ძმებო, რომ ჩემი ლოცვით ამ უდაბნოში თქვენთან ვარ
ამ ნაწერების საშუალებით და ჩემი ვებ – გვერდის საშუალებით, რამდენადაც უფალი ნება დართავს. რამდენიმე თქვენგანს დაწერილი აქვს კითხვა, თუ რატომ "გამქრა" გვიანობამდე. პასუხი არის ორმაგი; ერთი უბრალოდ ისაა, რომ დასაწერად ბევრი "სიტყვა" არ მომცეს. ალბათ ეს იმიტომ ხდება, რომ რეალურად დაეწიოთ და წაიკითხოთ უკვე ნათქვამი! ასევე, მე ზაფხული გავატარე ოჯახის და სამინისტროს გადასახლებაში. ამან ჩემი დროის 99 პროცენტი მოითხოვა.
როგორც ცოტა ხნის წინ დავწერე, როგორც ჩანს, ჩემი მისია "მხოლოდ დასაწყისია". ამ ეტაპზე მე სრულად ვერ ავხსნი ამას (არც ეს მესმის სრულად), მაგრამ, როდესაც მოგვარების სამუშაოები მთავრდება, დანარჩენი ყველაფერი მზადდება. ჩემი წიგნი გაიგზავნა და მალე ხელმისაწვდომი იქნება. ვფიქრობ, ეს წიგნი მნიშვნელოვანი ინსტრუმენტი იქნება ეკლესიის გაღვიძებისათვის, რადგან იგი ემყარება მაგისტრის უფლებამოსილებას. ასევე, ვებ – სტუდიის სტუდია თითქმის დასრულებულია. სხვა ნამუშევრებიც არის და მე მათ შევეხე აქ დაწკაპუნებით. როცა დრო დადგება, მეტს დავწერ.
დაბოლოს, კიდევ ერთხელ მინდა მადლობა გადაგიხადოთ ყველა თქვენი ლოცვისთვის და შემოწირულობებისათვის, რამაც საშუალება მომცა დამემთავრებინა სტუდია და შეენარჩუნებინა აპარატურა, რაც წინსვლისთვის გვჭირდება. თქვენ ისეთი წარმოუდგენელი პატარა საზოგადოება ხართ, ჩემო მკითხველო. თქვენ ყველა ასე ახლოს ხართ ჩემთან, თუმცა თქვენი სახის უმეტესობა არ მინახავს.
იცოდე ეს: ჩვენ გვიყვარს. იესოს გვიყვარს და მჭიდროდ გვყვება ამ უდაბნოში, რადგან მწყემსი ახლოს რჩება თავის სამწყსოსთან. ნუ შეგეშინდებათ და არ შეგაწუხებთ ეს "ცეცხლოვანი განსაცდელი", მაგრამ იყავით მოთმინებით, დარჩით ერთგული და როდესაც ვერ მოხერხდებით, დაუყოვნებლივ მიხვიეთ მისი ღვთიური მოწყალების ოკეანეს და იცოდეთ, რომ აბსოლუტურად ვერაფერი გაშორებს მის სიყვარულს. არ გაიქცეთ, რადგან სწორედ ამ მომენტში ღვთიური მოწყალების წვეთი ეშვება. საჭიროა მხოლოდ გულის გახსნა ენდობა, ლოდინითა და სიმშვიდით, და მომენტალური მადლი განაახლებს თქვენს ძალას კიდევ ერთი დღის განმავლობაში, მაშინ სიწმინდის ყვავილი (რომელიც ძირითადად თქვენთვის იმალება) მალე დაიწყებს ყვავილობას, რადგან სეზონების ოსტატი თავის ბატკნებს უწოდებს განახლებისთვის დედამიწის პირი.
წმინდა ევკრიუსის მშვენიერი ხედვით გიტოვებ:
შეიძლება გონივრულად არ ვთქვათ, რომ უდაბნო ჩვენი ღმერთისთვის უსაზღვრო ტაძარია? რადგან უდავოდ, ჩუმად მცხოვრები ადამიანი სიამოვნებას მიიღებს განმარტოებულ ადგილებში. იქ ის ხშირად აცნობებს თავის წმინდანებს; იგი მარტოობის საფარქვეშ იწონებს მას, რომ შეხვდეს ხალხს.
მოსე ღმერთმა დაინახა უდაბნოში და სინათლით გაბრწყინდა სახე there სწორედ მას შეეძლო მას უფლის გაცნობა. მან მასთან სიტყვა გაცვალა; ის ესაუბრა ცის უფალს, ისევე, როგორც ადამიანები ჩვეულებრივ ესაუბრებიან თავიანთ სტიპენდიანტებს. მან იქ მიიღო პერსონალი, რომელსაც სასწაულების მოხდენის ძალა შეეძლო და უდაბნოში ცხვრის მწყემსივით შესვლის შემდეგ, მან დატოვა უდაბნო, როგორც ხალხის მწყემსი (გამ. 3; 33,11; 34).
მსგავსად ამისა, როდესაც ღვთის ხალხი გაათავისუფლეს ეგვიპტისგან და გაათავისუფლეს მათი მიწიერი საქმეებისგან, ისინი ხომ არ გაცვივდნენ ცალკეულ ადგილს და მარტოობას შეაფარეს თავი? დიახ, სწორედ უდაბნოში უნდა მიუახლოვებოდა ამ ღმერთს, ვინც მათ მათი მონობა გამოართვა… და უფალმა თავი თავის ხალხის წინამძღოლად აქცია, უდაბნოს გაყოლებით. დღისით და ღამით მან დააყენა სვეტი, ანთებული ალი ან მანათობელი ღრუბელი, როგორც ნიშანი ზეციდან… ამრიგად, ისრაელის ძეებმა, უდაბნოს სიმარტოვეებში მცხოვრებმა, მიაღწიეს ღვთის ტახტის ხილვას და მოისმინეს მისი ხმა ...
უნდა დავამატო, რომ მათ ვერ მიაღწიეს სასურველ მიწას მანამ, სანამ უდაბნოში დარჩნენ იმისთვის, რომ ხალხმა ერთ მშვენიერ დღეს დაიმკვიდროს ქვეყანა, სადაც რძე და თაფლი მოედინებოდა, მათ ჯერ მშრალი და დაუმუშავებელი ადგილები უნდა გადაევლოთ. ყოველთვის უდაბნოში ბანაკებით მივდივართ ჩვენი ნამდვილი სამშობლოსკენ. დაე, ვისაც სურს ნახოს "უფლის სიკეთე ცოცხალთა ქვეყანაში" (ფს. 27 [26]: 13) იცხოვრე დაუსახლებელ ქვეყანაში. დაე, ისინი, ვინც სამოთხის მოქალაქეები გახდებიან, გახდნენ უდაბნოს სტუმრები. - წმიდა ევგერიუსი (ახ. წ. 450 წ.), ლიონის ეპისკოპოსი
დაკავშირებული კითხვა:
