ობიექტური განსჯა


 

THE დღეს ჩვეულებრივი მანტრა არის: ”შენ არ გაქვს ჩემი განსჯის უფლება!”

ამ განცხადებამ მრავალი ქრისტიანი მიიმალა იმალებოდა, ეშინოდა სიტყვით გამოსვლის, ეშინოდა სხვების გამოწვევა ან მსჯელობა იმის გამო, რომ შეეშინდათ "განსჯის" ხმას. Ამის გამო, ეკლესია ბევრგან გახდა იმპოტენციური და შიშის დუმილმა ბევრს შეცდომაში შეიყვანა

 

გულის საკითხი 

ჩვენი რწმენის ერთ-ერთი სწავლებაა ის, რომ ღმერთმა გულში დაწერა თავისი კანონი მთელი კაცობრიობა. ჩვენ ვიცით, რომ ეს სიმართლეა. როდესაც ჩვენ გადალახავთ კულტურებს და ეროვნულ საზღვრებს, ვხედავთ, რომ არსებობს ა ბუნებრივი კანონი თითოეული ადამიანის გულში ამოტვიფრული. ამრიგად, აფრიკაში და სამხრეთ ამერიკაში ადამიანებმა იციან, რომ მკვლელობა არასწორია, როგორც ეს აზიასა და ჩრდილოეთ ამერიკაში ხდება. ჩვენი სინდისის გვეუბნება, რომ ტყუილი, ქურდობა, მოტყუება და ა.შ. არასწორია. ეს მორალური აბსოლუტები არსებითად საყოველთაოდ აღიარებულია - ეს დაწერილია ადამიანის სინდისში (თუმცა ბევრი ამას ყურადღებას არ აქცევს)

ამ შინაგან კანონს თან ახლავს იესო ქრისტეს სწავლებებიც, რომელმაც თავი აჩვენა, რადგან ღმერთი ხორციელად მოვიდა. მისი ცხოვრება და სიტყვები ახალ ზნეობრივ კოდექსს გვიჩვენებს: მოყვასისადმი სიყვარულის კანონი.

მთელი ამ ზნეობრივი წესრიგის მიხედვით, ჩვენ შეგვიძლია ვიმსჯელოთ ობიექტურად არასწორია ესა თუ ის მოქმედება ისევე, როგორც ჩვენ შეგვიძლია ვიმსჯელოთ, თუ რა სახის ხე დგას ჩვენს წინაშე, უბრალოდ მისი ნაყოფიერების მიხედვით.

რა ჩვენ არ შეუძლია მოსამართლე არის ბრალეულობა დანაშაულის ჩამდენი პირის, ანუ ხის ფესვებისა, რომლებიც თვალისთვის დამალული რჩება.

მიუხედავად იმისა, რომ შეგვიძლია ვიმსჯელოთ, რომ მოქმედება თავისთავად სერიოზული დანაშაულია, ჩვენ ადამიანის მართლმსაჯულება ღვთის სამართლიანობასა და წყალობას უნდა მივაკუთვნოთ.  - კათოლიკური ეკლესიის კატეხიზმო, 1033 წ

ამაზე ბევრი ამბობს: ”მაშ, მაშინ ჩუმად იყავი, შეწყვიტე ჩემი განსჯა”.

მაგრამ განსხვავებაა ადამიანის განსჯაში მოტივები მდე გულიდა ვიმსჯელებთ მათ მოქმედებებზე იმის მიხედვით, თუ რა არიან. მიუხედავად იმისა, რომ ადამიანი შეიძლება იცოდეს თავისი საქციელის ბოროტება ამა თუ იმ ხარისხში, ვაშლის ხე მაინც ვაშლის ხეა, ხოლო ამ ხეზე ჭიაჭამია ვაშლი ჭიაყელა ვაშლია.

[დანაშაული] რჩება არანაკლებ ბოროტებად, დაცვად, არეულობად. ამიტომ უნდა იმუშაოს ზნეობრივი სინდისის შეცდომების გამოსწორებაზე.  -CCC 1793 წ

ამიტომ, ჩუმად ყოფნა ნიშნავს იმას, რომ ”ბოროტება, დაცვა, არეულობა” არის კერძო ბიზნესი. მაგრამ ცოდვა ჭრილობს სულს და დაჭრილი სულები ჭრილობს საზოგადოებას. ამრიგად, იმის გარკვევა, თუ რა არის ცოდვა და რა არ არის აუცილებელი, აუცილებელია ყველას საყოველთაო კეთილდღეობისთვის.

 

დამახინჯება

ეს ობიექტური მორალური განსჯები შემდეგ დაემსგავსე ნიშნებს, რომლითაც კაცობრიობა საერთო სარგებელს მიიღებს, მაგისტრალზე სიჩქარის შეზღუდვის ნიშანი ყველა მოგზაურის საერთო სარგებელს წარმოადგენს.

მაგრამ დღეს სატანის ლოგიკა, რომელიც თანამედროვე გონებაში შეაღწია, ამას ამაზე მეტყველებს მე არ უნდა შეესაბამებოდეს ჩემს სინდისს ზნეობრივ აბსოლუტურ პირობებს, მაგრამ ეს ზნეობა უნდა შეესაბამებოდეს მე. ანუ, მე გადმოვდივარ ჩემი მანქანიდან და დავდებ სიჩქარის შეზღუდვის ნიშანს, რომელსაც ”მე” ვფიქრობ ყველაზე გონივრული my ფიქრი, my მიზეზი, my აღიქვა სიკეთე და სამართლიანობა, ჩემი სუბიექტური ზნეობრივი განსჯა.

როგორც ღმერთმა დააწესა ზნეობრივი წესრიგი, ისე ამ გზითაც ცდილობს სატანა „ზნეობრივი წესრიგის“ დამყარებას მომავალი „ცრუ ერთიანობის“ წარმართვაში (იხ. ცრუ ერთობა ნაწილები I მდე II.) იმისდა მიუხედავად, რომ ღვთის კანონები მყარად არის დამკვიდრებული ზეცაში, სატანის კანონები მიიღებს სამართლიანობის საფარველს „უფლებების“ სახით. ანუ, თუ შემიძლია ჩემს უკანონო საქციელს უფლება ვუწოდო, ესე იგი კარგია და ჩემი მოქმედებით გამართლებული ვარ.

მთელი ჩვენი კულტურა აგებულია ობიექტური მორალური სტანდარტები ან აბსოლუტური. ამ სტანდარტების გარეშე, იქნებოდა უკანონობა (თუმცა, ასეც იქნებოდა გამოჩნდება კანონიერია, მაგრამ მხოლოდ იმიტომ, რომ მას ”სახელმწიფო სანქცირებულია”.) წმინდა პავლე საუბრობს იმ დროს, როდესაც სატანის გეგმები კულმინაციას მიაღწევს უკანონობასა და ”უკანონოს” გამოჩენაში.

უკანონობის საიდუმლო უკვე მოქმედებს და შემდეგ უკანონო ერთი გამოვლინდება, რომელსაც უფალი იესო მოკლავს მისი პირის ღრუს ამოსუნთქვით და უძლური გახდება მისი მოსვლის მანიფესტაციით, ის, ვისი მოსვლაც სატანის ძალიდან მოდის ყველა ძლიერ საქმეში, ტყუილებსა და სასწაულებში. ყოველი ბოროტი მოტყუება მათთვის, ვინც წარწყმდა, რადგან მათ არ მიიღეს ჭეშმარიტების სიყვარული  რათა მათი გადარჩენა მოხდეს. (2 თეს. 2: 7-10)

ხალხი დაიღუპება, რადგან ”მათ არ მიიღეს ჭეშმარიტების სიყვარული.”ამრიგად, ამ” ობიექტურ ზნეობრივ ნორმებს ”მოულოდნელად აქვთ მარადიული წონა.

ეკლესია… აპირებს გააგრძელოს მისი ხმის ამაღლება კაცობრიობის დასაცავად, მაშინაც კი, როდესაც სახელმწიფოების პოლიტიკა და საზოგადოებრივი აზრის უმეტესობა საპირისპირო მიმართულებით მოძრაობს. ჭეშმარიტება, თავისთავად, ძალას იღებს და არა თანხმობის რაოდენობიდან.  - პაპი ბენედიქტი XVI, ვატიკანი, 20 წლის 2006 მარტი

 

ვალდებულება

იესომ მოციქულებს უბრძანა,

წადით და მოამზადეთ ყველა ერის მოწაფეები ასწავლიან დაკვირვებას ყველაფერი, რაც მე გიბრძანე. (მათე XX: 28-19)

ეკლესიის პირველი და უპირველესი საქმიანობა არის იმის გამოცხადება, რომ ”იესო ქრისტე არის უფალი”და რომ მის გარდა სხვა ხსნა არ არსებობს. სახურავებიდან შეძახილებით რომ ”ღმერთი სიყვარულია"და რომ მასში არის"ცოდვების მიტევება”და მარადიული ცხოვრების იმედი. 

მაგრამ რადგან ”ცოდვის ხელფასი არის სიკვდილი"(რომში 6: 23) და ხალხი დაიღუპება, რადგან ”მათ არ მიიღეს ჭეშმარიტების სიყვარული,”ეკლესია, დედასავით, მოუწოდებს ღვთის შვილებს მთელ მსოფლიოში, გაითვალისწინონ ცოდვის საშიშროება და მოინანიონ. ამრიგად, ის არის ვალდებული to ობიექტურად განაცხადეთ ის, რაც საცოდავია, განსაკუთრებით ის, რაც არის მძიმე გარეშე და აყენებს სულებს მარადიული ცხოვრებიდან გარიყვის საფრთხის წინაშე.

ასე რომ, ხშირად ეკლესიის კონტრკულტურული მოწმე არასწორად არის გაგებული, როგორც რაღაც ჩამორჩენილი და ნეგატიური დღევანდელ საზოგადოებაში. ამიტომ მნიშვნელოვანია ხაზი გაესვას სასიხარულო ცნობას, სახარების მაცოცხლებელ და განმამტკიცებელ გზავნილს. მიუხედავად იმისა, რომ აუცილებელია მკაცრად ისაუბრონ იმ ბოროტების წინააღმდეგ, რომლებიც გვემუქრება, ჩვენ უნდა გამოვასწოროთ აზრი, რომ კათოლიციზმი არის მხოლოდ ”აკრძალვების კრებული”.   -მიმართვა ირლანდიელ ეპისკოპოსებს; ვატიკანი, 29 წლის 2006 ოქტომბერი

 

ნაზი, მაგრამ გულახდილი   

თითოეული ქრისტიანი ვალდებულია პირველ რიგში და უმთავრესად განსახიერება სახარება -გახდეს მოწმენი სიმართლისა და იმედისკენ, რომელიც იესოში გვხვდება. თითოეულ ქრისტიანს მოუწოდებენ, რომ ჭეშმარიტება "სეზონურად ან სეზონურად" თქვას. ჩვენ დაჟინებით უნდა დავრწმუნდეთ, რომ ვაშლის ხე არის ვაშლის ხე, მიუხედავად იმისა, რომ მსოფლიოში ამბობენ, რომ ეს არის ფორთოხლის ხე, ან უბრალოდ პატარა ბუჩქი. 

ეს მახსენებს მღვდელს, რომელმაც ერთხელ თქვა "გეი ქორწინების" შესახებ

ლურჯი და ყვითელი ნაზავი, რათა მწვანე ფერი იყოს. ყვითელი და ყვითელი არ ქმნის მწვანეს - ისევე როგორც ამას პოლიტიკოსები და სპეციალური ინტერესის ჯგუფები გვეუბნებიან.

მხოლოდ ჭეშმარიტება გაგვათავისუფლებს… და ეს არის სიმართლე, რომელიც ჩვენ უნდა გამოვაცხადოთ. მაგრამ ჩვენ გვევალება ამის გაკეთება მიყვარს, ერთმანეთის ტვირთის ტარება, გამოსწორება და შეგონება სინაზე. ეკლესიის მიზანი არ არის დაგმობა, არამედ ცოდვილის მიყვანა ქრისტეში ცხოვრების თავისუფლებისკენ.

ზოგჯერ, ეს ნიშნავს ადამიანის ტერფის გარშემო ჯაჭვების მითითებას.

მე მოგწერთ ღმერთისა და ქრისტე იესოს წინაშე, რომელიც განსჯის ცოცხალსა და მკვდარს, მისი გამოჩენა და მისი სამეფო ძალა: აცხადეთ სიტყვა; იყავით მუდმივი, მოსახერხებელია თუ მოუხერხებელი; დარწმუნება, საყვედური, წახალისება მთელი მოთმინებისა და სწავლების საშუალებით. მოვა დრო, როდესაც ადამიანები არ მოითმენენ გონივრულ დოქტრინას, მაგრამ საკუთარი სურვილებისა და დაუღალავი ცნობისმოყვარეობის გათვალისწინებით დააგროვებენ პედაგოგებს და შეწყვეტენ სიმართლის მოსმენას და მითებში გადაიტანენ. მაგრამ შენ, იყავი თვითდამკვიდრებული ყველა გარემოებაში; შეეგუა გაჭირვებას; მახარებლის საქმის შესრულება; შეასრულე შენი მსახურება. (2 ტიმოთე 4: 1-5)

 

  
თქვენ გიყვართ.

 

მარკთან ერთად მგზავრობა ის ახლა Word,
დააჭირეთ ქვემოთ მოცემულ ბანერს ხელმოწერა.
თქვენი ელ.წერილი არავის გაუზიარდება.

  

 

გამოქვეყნებული მთავარი, რწმენა და ზნეობა.