როდესაც ღმერთი შეჩერებულია

 

ღმერთი უსასრულოა. ის ყოველთვის არის. ის ყველანაირი იცის. და ის არის შესაჩერებელი.

დღეს დილით ლოცვით მომივიდა სიტყვა, რომელიც იძულებული ვარ გაგიზიაროთ:

შენს ღმერთთან ერთად დაუსრულებელი დასაწყისია, მადლის უსასრულო ახალი კვირტები და მარადიული წვიმები ახალი სიცოცხლის გასაზრდელად და ასაწყობად. თქვენ ბრძოლაში ხართ, ჩემო შვილო. თქვენ უნდა დაიწყოთ ისევ და ისევ. არასოდეს მოგერიდოთ ჩემთან თავიდან დასაწყებად! თავმდაბალ სულს კიდევ უფრო მაღლა ავწევ, ვიდრე დაცემამდე იყო, რადგან სიბრძნე მას ახალ სიმაღლეებზე აჰყავს.

დაე, შენი გული მუდამ ღია დარჩეს და მე არ მოგერიდებათ მისი სიკეთით შევსება. ეს არ არის მტრის ტაქტიკა - გულთან ახლოს მიიხუროს ეჭვი და სასოწარკვეთა? მე გეუბნები შვილო, შენი ცოდვა არ მაშორებს, არამედ რწმენის ნაკლებობა. მე შემიძლია ყველაფრის გაკეთება ცოდვილის გულში, რომელსაც სწამს და ინანიებს; მაგრამ ის, ვინც ეჭვს იკავებს, ღმერთი შეჩერებულია. მადლი ეშვება ამ სულის გულზე, როგორც ტალღები ეჯახება ქვის კედელს და ისევ უკან ვარდება ისე, რომ მასში არ შეაღწევს.

… ახლა ნუ იქნებით სულელი, არამედ იარეთ იმ გზებით, რომლითაც მე გასწავლით. ფხიზლად იყავი; არ დაიძინო; იყავი ყურადღებიანი ჩემთვის, რადგან სიყვარული ყოველთვის ყურადღებიანია შენთვის.

 

ნდობა არის გასაღები

საბოლოოდ, ადამისა და ევას თავდაპირველი ცოდვა იყო ნდობის ნაკლებობა ღმერთში, გამოხატული ურჩი საქციელით. და, როგორც წესი, ასე გამოვხატავთ ღმერთისადმი რწმენის ნაკლებობას: მოქმედების ისეთი კურსით, რასაც ეწინააღმდეგება სინდისისგან განსხვავებით, მისი ნება. როდესაც ჩვენ ვართ იძულებითი, შეპყრობილი, გაბრაზებული ან მოუთმენელი, ეს ხშირად იმიტომ ხდება, რომ უარი ვთქვით მამის რწმენაზე, ჩვენი მოთხოვნილებების დასაკმაყოფილებლად და მისი გეგმის შესაბამისად. ჩვენ უბრალოდ არ ვართ კმაყოფილი მისი გეგმით, რადგან ის ძალიან გრძელი, ძალიან ბევრი შემოვლითი გზაა, ან უბრალოდ არ არის ის შედეგი, რასაც ვეძებდით. ასე რომ, ჩვენ ვჯანყდებით. ეს არის კაცობრიობის ისტორიის აუცილებელი დრამა, რომელიც თამაშობს ყველა თაობაში, მცირედიდან დაწყებული უდიდესი, ათეისტიდან მორწმუნემდე. ღვთის მსგავსი იყო ის ბედი, რისთვისაც ჩვენ შევქმენით. ღმერთად ყოფნა არის ბედი, რომელსაც ყოველთვის ვცდებით, როდესაც უარს ვამბობთ შემოქმედის გეგმაზე და მივაღწევთ ცოდვის აკრძალულ ნაყოფს.

ღმერთმა კარგად იცის, რომ მისი ჭამის მომენტში თვალები გიხსნება და თქვენ დაემსგავსებით ღმერთებს, რომლებმაც იციან რა არის კარგი და რა ცუდი. (დაბ. 3: 5)

სინამდვილეში, ცოდვა ჩვენს წინაშე ორ გზას ხსნის: კარგისკენ ან ცუდისკენ. ზუსტად ამ ჩანგალთან არის გზაზე სადაც ქრისტეს ჯვარი აღიმართა. გამგზავრების ამ ეტაპზე იესო გვირჩევს, გავყვეთ კარგ გზას, კარგ გზას, რომელსაც მივყავართ საუკუნო სიცოცხლისკენ. ცოდვა ბნელებს გონებას და აქვს გულის გამაგრების პოტენციალი. ეს არის გადაწყვეტილების მომენტი, მაშინ… ვენდობი მას მას, მივმართავ მას და ავიღებ გზას, მის გზას, რომლებიც მისი მცნებები და მაგალითია? ან უარს ვამბობ მის სიყვარულზე, ავირჩიე my გზა და ჩემი პერსონალური "მცნება"?

რადგან ღვთის სიყვარულია ეს, რომ ვიცავთ მის მცნებებს. და მისი მცნებები მძიმე არ არის, რადგან ვინც ღმერთმა შვა, დაამარცხა სამყარო. და გამარჯვება, რომელიც სამყაროს იპყრობს, ჩვენი რწმენაა. (1 იოანე 5: 3-4)

იესოს გზავნილი გასაგებია, ლამაზია, სასიყვარულო სიმღერაა: შენი ცოდვა და სირცხვილი არ მიბიძგებს მე, არამედ მხოლოდ შენი ნაკლებობის რწმენა, რადგან მე უკვე დავიღუპე შენი ცოდვის წასაშლელად. საჭიროა მხოლოდ ჩემი სიყვარულისა და მოწყალების ნდობა და მოდი და გამომყვე

რაც უფრო სული ამდაბლებს თავს, მით მეტია სიკეთე, რითაც უფალი უახლოვდება მას. - წმ. ფაუსტინა, ღვთიური წყალობა ჩემი სულით, დღიური, ნ. 1092 წ

შვილო, შენს ყველა ცოდვას არ დაუზიანებია ჩემი გული ისე მტკივნეულად, როგორც შენი დღევანდელი უნდობლობა ამას აკეთებს, რომ ჩემი სიყვარულისა და წყალობის ამდენი მცდელობის შემდეგ, შენ მაინც უნდა დაეჭვდე ჩემს სიკეთეში. - იესო წმინდა ფაუსტინასკენ, ღვთიური წყალობა ჩემი სულით, დღიური, ნ. 1486 წ

ჩემი წყალობის მადლი შედგენილია მხოლოდ ერთი გემის საშუალებით და ეს არის ნდობა. რაც უფრო მეტად ენდობა სული, მით უფრო მიიღებს მას. სულები, რომლებიც უსაზღვროდ ენდობიან, ჩემთვის დიდი კომფორტია, რადგან ჩემს მადლთა ყველა საგანძურს ვყრი მათში. მიხარია, რომ ისინი ბევრს ითხოვენ, რადგან ძალიან მსურს ჩემი გაკეთების სურვილი. მეორეს მხრივ, მე სევდიანი ვარ, როდესაც სულები ითხოვენ ცოტას, როდესაც მათ ვიწროვდება მათი გული. - იესო წმინდა ფაუსტინასკენ, ნ. 1578 წ

როდესაც აღსარებას მიუახლოვდები, იცოდე, რომ მე შენ იქ გელოდები. მე მხოლოდ მღვდელი მალავს, მაგრამ მე შენს სულში ვმოქმედებ. აქ სულის ტანჯვა წყალობის ღმერთს ხვდება. უთხარით სულებს, რომ ამ წყალობის წყალობიდან სულები იღებენ მადლს მხოლოდ ნდობის ჭურჭლით. თუ მათი ნდობა დიდია, ჩემს გულუხვობას არანაირი შეზღუდვა არ აქვს. მადლის ნიაღვრები დაიმსხვრა თავმდაბალი სულები. ამაყები ყოველთვის სიღარიბეში და გაჭირვებაში რჩებიან, რადგან ჩემი მადლი მათგან თავმდაბალ სულებს გადააქცევს. —ნ. 1602 წ

ჩემო შვილო, გააკეთე რეზოლუცია არასოდეს დაეყრდნო ხალხს. მთლიანად მიენდე ჩემს ნებას და თქვი: "არა როგორც მე მსურს, არამედ შენი ნების შესაბამისად, ღმერთო, მომეცი ეს." ამ გულის სიღრმიდან ნათქვამმა სიტყვებმა შეიძლება მოკლე დროში აღზარდოს სული სიწმინდის მწვერვალზე. ასეთ სულში აღფრთოვანებული ვარ. ასეთი სული დიდებას მანიჭებს. ასეთი სული ზეცას ავსებს მისი სათნოების სურნელით. მაგრამ გესმოდეთ, რომ ძალა, რომელსაც ტანჯვა მოაქვთ, ხშირი ზიარებიდან მოდის. ამიტომ ხშირად მიუახლოვდით წყალობის ამ შადრევანს, ნდობის ხომალდით რომ დახატოთ, რაც გჭირდებათ. - ნ 1487

 

დააჭირეთ აქ, რომ ეს გვერდი თარგმნოთ სხვა ენაზე:

გამოქვეყნებული მთავარი, სულისკვეთება და საქართველო , , , , , , , , , .

კომენტარები დახურულია.