បន្ទាប់ពី ការប្រគំតន្ត្រីមួយរបស់ខ្ញុំដែលជាបូជាចារ្យបង្ហោះបានអញ្ជើញខ្ញុំទៅជណ្តើរអាហារពេលល្ងាច។
ចំពោះបង្អែមគាត់បានបន្ដអួតពីរបៀបដែលគាត់មិនបាន heard ចម្លើយសារភាពនៅក្នុងព្រះវិហាររបស់គាត់ ពីរឆ្នាំ។ គាត់ញញឹមថា“ អ្នកឃើញទេ” ក្នុងអំឡុងពេលអធិដ្ឋានដ៏សំខាន់នៅក្នុងអភិបូជាមនុស្សមានបាបត្រូវបានអត់ទោស។ នៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ទទួលបានអរព្រះគុណបាបរបស់គាត់ក៏ត្រូវបានដកចេញដែរ។ ខ្ញុំបានយល់ព្រម។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកគាត់បាននិយាយថា៖ «មនុស្សម្នាក់ត្រូវការការសារភាពនៅពេលគាត់បានធ្វើបាបក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់។ ខ្ញុំធ្លាប់មានពួកកាតូលិកមកសារភាពដោយគ្មានអំពើបាបក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ហើយបានប្រាប់ពួកគេអោយចាកចេញទៅ។ តាមពិតខ្ញុំពិតជាមានការសង្ស័យចំពោះអ្នកកាន់សាសនាកាតូលិករបស់ខ្ញុំ ជាការពិត បានធ្វើបាប ...
ជាអកុសលបូជាចារ្យក្រីក្រនេះជាអកុសលមិនបានមើលស្រាលទាំងអំណាចនៃសាក្រាម៉ង់ក៏ដូចជាភាពទន់ខ្សោយនៃធម្មជាតិរបស់មនុស្ស។ ខ្ញុំនឹងនិយាយពីអតីត។
Suffice វានិយាយថាសាក្រាម៉ង់នៃការផ្សះផ្សាមិនមែនជាការច្នៃប្រឌិតរបស់សាសនាចក្រទេតែជាការបង្កើតព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ និយាយ តែ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់សាវ័កទាំងដប់ពីររូបថា៖
សន្តិភាពនៅជាមួយអ្នក។ ដូចព្រះបិតាបានចាត់ខ្ញុំអោយមកយ៉ាងណាខ្ញុំចាត់អ្នករាល់គ្នាអោយទៅយ៉ាងនោះដែរ»។ បន្ទាប់ពីមានព្រះបន្ទូលហើយព្រះអង្គផ្លុំលើពួកគេទាំងមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរទទួលព្រះវិញ្ញាណ! អ្នកណាដែលអ្នកលើកលែងទោសអោយគេអត់ទោសអោយគេហើយគេអត់ទោសអោយអ្នក។
ព្រះយេស៊ូវបានប្រគល់សិទ្ធិអំណាចរបស់គាត់លើប៊ីស្សពដំបូងនៃសាសនាចក្រ (និងអ្នកស្នងតំណែងរបស់ពួកគេ) អត់ទោសបាប នៅនឹងកន្លែងរបស់ទ្រង់។ យ៉ាកុប ៥:១៦ បញ្ជា ឲ្យ យើងធ្វើដូចតទៅ៖
ដូច្នេះត្រូវសារភាពអំពើបាបរបស់អ្នកចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ...
ទាំងព្រះយេស៊ូនិងលោកយ៉ាកុបមិនខុសគ្នាពីអំពើបាបដែល«ស្លាប់»ឬ«វង្វេងស្មារតី»ឡើយ។ សាវ័កយ៉ូហានក៏មិនមានដែរ
ប្រសិនបើយើងទទួលសារភាពអំពើបាបរបស់យើងនោះព្រះអង្គស្មោះត្រង់និងយុត្ដិធម៌ហើយនឹងអត់ទោសបាបរបស់យើងព្រមទាំងជំរះយើងអោយបានបរិសុទ្ធរួចពីគ្រប់អំពើទុច្ចរិតទាំងអស់។ (១ ជី ១: ៩)
ចននិយាយថាទុច្ចរិតទាំងអស់។ វាហាក់ដូចជាថាអំពើបាបទាំងអស់គួរតែត្រូវបានសារភាព។
អ្វីដែលបូជាចារ្យនេះបានបរាជ័យក្នុងការទទួលស្គាល់វាគឺថា he គឺជាអ្នកតំណាងរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលមនុស្សមានបាបអាចរកមើលបាន សញ្ញា នៃសេចក្ដីមេត្ដាករុណានិងការអភ័យទោស។ ថាគាត់, ក្នុងមនុស្សម្នាក់នៃព្រះគ្រីស្ទ, ក្លាយជាផ្លូវនៃព្រះគុណ។ ដូចនេះរាល់ពេលដែលមានអ្នកណាម្នាក់មកសារភាពពួកគេជួបប្រទះ សាក្រាម៉ង់ -ពួកគេជួបប្រទះ ព្រះយេស៊ូវ, ផ្សះផ្សាយើងជាមួយព្រះវរបិតា។
ព្រះយេស៊ូដែលបានបង្កើតយើងហើយស្គាល់យើងនៅខាងក្រៅទ្រង់ជ្រាបថាយើងត្រូវតែនិយាយពីអំពើបាបរបស់យើងយ៉ាងច្បាស់។ ជាការពិតអ្នកចិត្តសាស្រ្ត (មិនមានចេតនាបង្ហាញជំនឿលើជំនឿកាតូលិក) បាននិយាយថាសាក្រាម៉ង់នៃការសារភាពនៅក្នុងព្រះវិហារកាតូលិកគឺជាផ្នែកមួយនៃការព្យាបាលដែលមនុស្សអាចទទួលយកបាន។ នៅក្នុងការិយាល័យវិកលចរិករបស់ពួកគេជាញឹកញាប់នេះគឺជាអ្វីដែលពួកគេព្យាយាមធ្វើ: បង្កើតបរិយាកាសដែលមនុស្សម្នាក់អាចដកហូតកំហុសរបស់ពួកគេ (ដែលត្រូវបានគេដឹងថាជាកត្តាដែលធ្វើឱ្យសុខភាពផ្លូវចិត្តនិងរាងកាយខ្សោយ) ។
ក្រុមអ្នកវិភាគបានអះអាងផងដែរថាអ្នកស៊ើបអង្កេតឧក្រិដ្ឋកម្មនឹងដឹកនាំអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំចាប់តាំងពីវាត្រូវបានគេដឹងថាសូម្បីតែឧក្រិដ្ឋជនដែលមានល្បិចកលបំផុតនៅទីបំផុតបានសារភាពពីឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់ពួកគេចំពោះនរណាម្នាក់។ វាហាក់ដូចជាបេះដូងមនុស្សមិនអាចទ្រាំទ្រនឹងមនសិការអាក្រក់បានទេ។
គ្មានសេចក្តីសុខសំរាប់មនុស្សអាក្រក់ទេ! ព្រះរបស់ខ្ញុំមានប្រសាសន៍ថា (អេសាយ ៥៧:២១)
ព្រះយេស៊ូវជ្រាបពីរឿងនេះហើយដូច្នេះបានផ្តល់មធ្យោបាយដល់យើងដែលយើងមិនត្រឹមតែអាចសារភាពពីអំពើបាបទាំងនេះបានប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត hear យ៉ាងច្បាស់ថាយើងត្រូវបានអភ័យទោស។ មិនថាវាជាការរំលងនៃការមិនអត់ធ្មត់ឬបញ្ហានៃជីវិតរមែងស្លាប់វាមិនសំខាន់ទេ។ តម្រូវការគឺដូចគ្នា។ ព្រះគ្រីស្ទបានដឹងអំពីរឿងនេះ។
ជាអកុសលបូជាចារ្យមិនបានធ្វើទេ។
ដោយមិនចាំបាច់ជាដាច់ខាតការសារភាពអំពីកំហុសរាល់ថ្ងៃ (អំពើបាបខាងសាច់ឈាម) ត្រូវបានណែនាំយ៉ាងខ្លាំងដោយសាសនាចក្រ។ ជាការពិតណាស់ការសារភាពជាទៀងទាត់ពីអំពើបាបខាងសាច់ឈាមជួយយើងបង្កើតមនសិការរបស់យើងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងទំនោរអាក្រក់អនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនយើងបានជាសះស្បើយដោយព្រះគ្រីស្ទហើយមានការរីកចម្រើននៅក្នុងជីវិតរបស់ព្រះវិញ្ញាណ។ តាមរយៈការទទួលបានជាញឹកញាប់តាមរយៈសាក្រាម៉ង់នេះជាអំណោយទាននៃព្រះគុណរបស់ព្រះវរបិតាយើងត្រូវបានជំរុញឱ្យមានមេត្តាករុណានៅពេលដែលគាត់មានមេត្តាករុណា ...
បុគ្គលការសារភាពនិងភាពមិនច្បាស់លាស់នៅតែជាវិធីសាមញ្ញតែមួយគត់សម្រាប់អ្នកស្មោះត្រង់ដើម្បីផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះនិងសាសនាចក្រលើកលែងតែភាពមិនអាចទៅរួចខាងរាងកាយឬខាងសីលធម៌មិនអាចទទួលយកបានពីការសារភាពបែបនេះ។ មានហេតុផលយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះបញ្ហានេះ។ ព្រះគ្រីស្ទកំពុងតែធ្វើការនៅក្នុងសាក្រាម៉ង់នីមួយៗ។ គាត់និយាយដោយផ្ទាល់ដល់មនុស្សមានបាបទាំងអស់ថា៖ «កូនអើយបាបបានអត់ទោស ឲ្យ ហើយ»។ គាត់ជាគ្រូពេទ្យដែលមើលថែអ្នកជំងឺម្នាក់ៗដែលត្រូវការឱ្យគាត់ព្យាបាលពួកគេ។ លោកបានលើកពួកគេឡើងហើយធ្វើសមាហរណកម្មពួកគេ ឲ្យ ទៅជាការរួមតែមួយ។ ការសារភាពផ្ទាល់ខ្លួនគឺជាទម្រង់នៃការផ្សះផ្សារជាមួយព្រះនិងសាសនាចក្រ។ -ធម្មទេសនានៃវិហារកាតូលិក n ។ ១៤៥៨, ១៤៨៤,
