នេះ ព្រឹកនៅលើជើងទីមួយនៃការហោះហើររបស់ខ្ញុំទៅកាលីហ្វ័រញ៉ាដែលខ្ញុំនឹងនិយាយនៅសប្តាហ៍នេះ (សូមមើល) សម្គាល់នៅរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា) ខ្ញុំបានបើកបង្អួចយន្តហោះរបស់យើងនៅដីខាងក្រោម។ ខ្ញុំទើបតែបានបញ្ចប់ទសវត្សទីមួយនៃអាថ៌កំបាំងនៃភាពសោកសៅនៅពេលអារម្មណ៍ដ៏ឥតប្រយោជន៍មួយបានមកលើខ្ញុំ។ “ ខ្ញុំគ្រាន់តែជាធូលីដីនៅលើផែនដីប៉ុណ្ណោះ…ក្នុងចំណោមមនុស្ស ៦ ពាន់លាននាក់។ តើមានអ្វីប្លែកខ្លះដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន? …
បន្ទាប់មកខ្ញុំបានដឹងភ្លាម: ព្រះយេស៊ូវ ក៏បានក្លាយជាយើងម្នាក់ក្នុងចំណោមយើងដែរ។ គាត់ក៏បានក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលបានរស់នៅលើផែនដីនៅពេលនោះដែរ។ គាត់មិនស្គាល់ដល់ប្រជាជនភាគច្រើននៃពិភពលោកទេហើយសូម្បីតែនៅក្នុងប្រទេសរបស់គាត់ក៏ដោយក៏មនុស្សជាច្រើនមិនបានឃើញឬមិនស្តាប់គាត់អធិប្បាយទេ។ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានសំរេចតាមព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះវរបិតាតាមការគ្រោងទុករបស់ព្រះវរបិតាហើយដោយធ្វើដូច្នេះផលប៉ះពាល់នៃជីវិតនិងមរណភាពរបស់ព្រះយេស៊ូមានលទ្ធផលអស់កល្បជានិច្ចដែលលាតសន្ធឹងដល់ចុងបំផុតនៃផែនដី។
ការដាក់តេស្ត“ ប្រើប្រាស់”
នៅពេលដែលខ្ញុំមើលទៅវាលស្រែស្ងួតនៅពីក្រោមខ្ញុំខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអ្នកជាច្រើនក៏នឹងឆ្លងកាត់ការល្បួងស្រដៀងគ្នានេះដែរ។ តាមពិតខ្ញុំប្រាកដជាក ភាគច្រើន នៃសាសនាចក្រត្រូវបានឆ្លងកាត់អ្វីដែលខ្ញុំហៅថាការល្បួង "គ្មានប្រយោជន៍" ។ វាស្តាប់ទៅដូចនេះ៖“ ខ្ញុំគ្រាន់តែជាមនុស្សមិនសូវសំខាន់និងមិនសូវមានសមត្ថភាពធ្វើ ឲ្យ មានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងពិភពលោក” ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបានផ្តិតមេដៃរ៉ូសារីតូចរបស់ខ្ញុំខ្ញុំដឹងថាព្រះយេស៊ូវបានរងការល្បួងនេះដែរ។ ការសោកសៅដ៏ក្រៀមក្រំបំផុតមួយរបស់ព្រះអម្ចាស់របស់យើងគឺជាចំណេះដឹងដែលថាតណ្ហានិងការសុគតរបស់ទ្រង់នឹងត្រូវបានស្វាគមន៍នៅជំនាន់ក្រោយ ជាពិសេសរបស់យើង ដោយភាពព្រងើយកន្តើយ - ហើយសាតាំងបានចំអកមើលងាយគាត់ចំពោះរឿងនេះថា៖ «តើអ្នកណាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការរងទុក្ខរបស់អ្នក? តើការប្រើប្រាស់គឺជាអ្វី? មនុស្សគេបដិសេធអ្នកឥឡូវនេះហើយពួកគេនឹង ... ហេតុអ្វីក៏រំខានក្នុងរឿងទាំងអស់នេះ?
ត្រូវហើយសាតាំងខ្សឹបប្រាប់ការមិនពិតទាំងនេះសូម្បីតែនៅក្នុងត្រចៀករបស់យើងក៏ដោយ។ តើអ្វីទៅជាការប្រើប្រាស់? ហេតុអ្វីត្រូវឆ្លងកាត់ការខិតខំទាំងអស់នេះដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អនៅពេលដែលមានមនុស្សតិចណាស់ចង់ស្តាប់ហើយសូម្បីតែមនុស្សតិចណាស់ដែលឆ្លើយតប? អ្នកកំពុងធ្វើឱ្យមានភាពខុសគ្នាតិចតួច។ កម្រមាននរណាម្នាក់យកចិត្តទុកដាក់។ តើមានអ្វីប្រើនៅពេលថែទាំតិចតួច? ការប្រឹងប្រែងរបស់អ្នកគួរឱ្យស្តាយណាស់វាគ្មានប្រយោជន៍ទេ។
ការពិតគឺយើងភាគច្រើននឹងស្លាប់ហើយឆាប់ត្រូវបានគេបំភ្លេចចោល។ យើងនឹងមានឥទ្ធិពលតែរង្វង់ពីរបីឬច្រើន។ ប៉ុន្តែភាគច្រើននៃប្រជាជននៅលើផែនដីនឹងមិនដឹងថាយើងបានរស់នៅទេ។ ដូចផ្លូវពេត្រុសសរសេរថា៖
មនុស្សលោកទាំងអស់ជាស្មៅហើយសិរីរុងរឿងរបស់មនុស្សប្រៀបដូចជាផ្កានៅតាមវាល។ ស្មៅក្រៀមស្វិតផ្កាក្រៀមតែព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅស្ថិតស្ថេររហូតតទៅ។ (១ ពេ ១:២៤)
នេះគឺជាសេចក្តីពិតមួយទៀត៖ អ្វីដែលត្រូវបានធ្វើ នេះបើយោងតាម ចំពោះព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់មានឥទ្ធិពលយូរអង្វែង។ នេះជាការពិតជាពិសេសនៅពេលមនុស្សម្នាក់ជាសមាជិករបស់ព្រះគ្រីស្ទ រាងកាយអាថ៌កំបាំង ដូច្នេះអ្នកចូលរួមក្នុងសកម្មភាពនៃការប្រោសលោះដ៏អស់កល្បជានិច្ចនិងជាសកលនៅពេលអ្នក រស់នៅនិងផ្លាស់ទីនិងមានរបស់អ្នកនៅក្នុងទ្រង់- នៅពេលដែលអ្នករួបរួមជាមួយទ្រង់ ឆន្ទៈដ៏បរិសុទ្ធ។ អ្នកប្រហែលជាគិតថាពែងកាហ្វេដែលអ្នកលះបង់សម្រាប់ព្រលឹងគឺជារឿងតូចតាចប៉ុន្តែតាមពិតវាមានផលប៉ះពាល់ជារៀងរហូតដែលនិយាយដោយត្រង់ទៅអ្នកនឹងមិនយល់រហូតដល់អ្នកចូលក្នុងភាពអស់កល្ប។ មូលហេតុមិនមែនដោយសារតែការលះបង់របស់អ្នកធំធេងនោះទេប៉ុន្តែដោយសារតែវាគឺជា បានចូលរួម ទៅដ៏អស្ចារ្យនិងអស់កល្បជានិច្ចនៃទង្វើរបស់ព្រះគ្រីស្ទ, ហើយដូច្នេះ, វាត្រូវចំណាយលើអំណាចនៃ របស់គាត់ ឈើឆ្កាងនិងការរស់ឡើងវិញ។ គ្រួសអាចមានទំហំតូចប៉ុន្តែនៅពេលវាត្រូវបានគេបោះចូលទៅក្នុងទឹកវាបណ្តាលឱ្យមានច្រែះនៅពាសពេញ 
ស្រះទាំងមូល។ ដូចគ្នានេះផងដែរនៅពេលដែលយើងគោរពដល់ព្រះវរបិតាមិនថាវាកំពុងធ្វើចានបដិសេធការល្បួងឬចែកចាយដំណឹងល្អ - ទង្វើនោះត្រូវបានបោះដោយព្រះហស្តទ្រង់ចូលទៅក្នុងមហាសមុទ្រដ៏អស្ចារ្យនៃសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ដែលបណ្តាលអោយមានផ្លែផ្កាពាសពេញសកលលោក។ ដោយសារតែយើងប្រហែលជាមិនបានយល់ច្បាស់អំពីអាថ៌កំបាំងនេះមិនធ្វេសប្រហែសវាជាការពិតនិងអំណាច។ ផ្ទុយទៅវិញយើងគួរតែមានជំនឿជាមួយនឹង“ Fiat” ដូចគ្នានៃម្ដាយដ៏មានពររបស់យើងដែលមិនសូវយល់ពីផ្លូវរបស់ព្រះប៉ុន្តែបានសញ្ជឹងគិតអំពីចិត្តរបស់នាងថា“សូមអោយទូលបង្គំបានសំរេចតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។ អា! ដូច្នេះ“ បាទ” - ផ្លែដ៏អស្ចារ្យ! ជាមួយ“ មែន” នីមួយៗដែលអ្នកផ្តល់ឱ្យមិត្តភក្តិជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំពាក្យនេះចាប់យកសាច់ម្តងទៀត តាមរយៈអ្នកដែលជាសមាជិកនៃរូបកាយអាថ៌កំបាំងរបស់ទ្រង់។ ហើយអាណាចក្រខាងវិញ្ញាណមានសេចក្តីស្រឡាញ់ជារៀងរហូតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
ភ័ស្តុតាងមួយទៀតដែលបង្ហាញថាសូម្បីតែសកម្មភាពតូចតាចរបស់អ្នកក៏មានតម្លៃដែរ - ទោះបីបានឃើញឬមើលមិនឃើញក៏ដោយ - នោះគឺពីព្រោះ ព្រះជាម្ចាស់ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់, ពេលអ្នក ប្រព្រឹត្ដដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់វាគឺជាព្រះដ៏អស់កល្បដែលធ្វើការតាមរយៈអ្នកដល់កំរិតមួយរឺក៏កំរិតមួយផ្សេងទៀត។ ហើយគ្មានអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើគឺ“ វង្វេង” ។ ដូចជាលោកប៉ូលរំusកយើងថា
…សេចក្តីជំនឿសេចក្តីសង្ឃឹមនិងសេចក្តីស្រឡាញ់នៅតែមាន។ ប៉ុន្ដែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (១ កូ។ ១៣:១៣)
របស់អ្នកកាន់តែស្អាតនិងកាន់តែបរិសុទ្ធ ស្រឡាញ់ នៅក្នុង Fiat នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះផលវិបាកកាន់តែខ្លាំងឡើងនៃសកម្មភាពរបស់អ្នកពេញមួយជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ក្នុងន័យនេះទង្វើខ្លួនវាមិនសំខាន់ដូចស្នេហាដែលវាបានធ្វើនោះទេ។
ភាពអត់ធ្មត់របស់មាតា
ត្រូវហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់មិនដែលបាត់បង់ឡើយ។ វាមិនមែនជារឿងតូចតាចទេ។ ប៉ុន្តែដើម្បីឱ្យកិច្ចការនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងក្លាយជាផ្លែឈើសុទ្ធនៃព្រះវិញ្ញាណពួកគេត្រូវតែកើតចេញពីម្តាយអាថ៌កំបាំង ការបន្ទាបខ្លួន។ ជាញឹកញាប់ផងដែរ“ អំពើល្អ” របស់យើងត្រូវបានជម្រុញដោយមហិច្ឆតា។ ជាការពិតណាស់យើងពិតជាចង់ធ្វើអំពើល្អតែដោយសម្ងាត់ប្រហែលជាក្នុងចិត្តយើងក៏ចង់ក្លាយជា ស្គាល់ សម្រាប់ការងារល្អរបស់យើង។ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងមិនទទួលបានការស្វាគមន៍ដែលយើងចង់បានហើយនៅពេលដែលលទ្ធផលមិនដូចអ្វីដែលយើងរំពឹងយើងទិញទៅក្នុង“ ការល្បួងដែលគ្មានប្រយោជន៍” ពីព្រោះ““ មនុស្សទាំងអស់គ្រាន់តែរឹងចចេសនិងមានមោទនភាពនិងមិនចេះពិចារណាហើយកុំ មិនសមនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងអស់នេះទេហើយរាល់ថវិកាធនធាននិងពេលវេលាខ្ជះខ្ជាយ។ ល។ ”
ប៉ុន្តែនោះគឺជាបេះដូងដែលជំរុញដោយការស្រឡាញ់ខ្លួនឯងជំនួសឱ្យក សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលផ្តល់ដល់ទីបញ្ចប់ វាជាដួងចិត្តដែលយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះលទ្ធផលច្រើនជាងការគោរពប្រតិបត្តិ។
ជំនឿស្មោះត្រង់, មិនជោគជ័យ
ខ្ញុំចាំបានថាខ្ញុំធ្វើការដោយផ្ទាល់ក្រោមប៊ីស្សពរបស់ប្រទេសកាណាដាក្នុងឆ្នាំជូប៊ូស។ ខ្ញុំមានការរំពឹងទុកយ៉ាងខ្លាំងថាពេលវេលាទុំសំរាប់ដំណឹងល្អហើយយើងនឹងប្រមូលផលនៃព្រលឹង។ ផ្ទុយទៅវិញយើងគ្រាន់តែធ្វើមាត្រដ្ឋានជញ្ជាំងព្រងើយកន្ត្រាក់និងពីរជាន់ដែលស្វាគមន៍យើង។ បន្ទាប់ពីបានតែ ៨ ខែយើងបានវេចខ្ចប់កាបូបរបស់យើងហើយធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅផ្ទះជាមួយកូន ៗ របស់យើងបួននាក់ទីប្រាំនៅតាមផ្លូវហើយមិនមានកន្លែងណាត្រូវទៅ។ ដូច្នេះយើងបានដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់គេងប្តីប្រពន្ធមួយនៅក្នុងកសិដ្ឋានខុសច្បាប់របស់ខ្ញុំហើយបានយករបស់របររបស់យើងទៅទុកនៅក្នុងហ្គារ៉ាស។ ខ្ញុំត្រូវបានគេបាក់ហើយបាក់។ ខ្ញុំបានយកហ្គីតារបស់ខ្ញុំដាក់វាហើយនិយាយ: ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗ ៗទាប់ហើយខ្ញុំខ្សឹបថា៖ Lord ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! ហើយនោះគឺថា។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមស្វែងរកការងារធ្វើ។
ជីកតាមប្រអប់ក្នុងមួយថ្ងៃដើម្បីរករបស់របរដែលគ្របដណ្ដប់ដោយការទម្លាក់សត្វកណ្តុរខ្ញុំឆ្ងល់ខ្លាំង ៗ ថាហេតុអ្វីបានជាព្រះហាក់ដូចជាបោះបង់យើងចោល។ បន្ទាប់ពីទាំងអស់ខ្ញុំបានធ្វើរឿងនេះសម្រាប់អ្នកព្រះអម្ចាស់។ ឬខ្ញុំ? បន្ទាប់មកពាក្យសំដីរបស់ម្តាយតេរេសាបានមកដល់ខ្ញុំថាៈ“ ព្រះជាម្ចាស់មិនបានត្រាស់ហៅខ្ញុំអោយទទួលបានជោគជ័យឡើយ។ គាត់បានហៅខ្ញុំឱ្យស្មោះត្រង់"។ នោះជាប្រាជ្ញាពិបាកក្នុងការគោរពតាមវប្បធម៌បស្ចិមប្រទេសដែលជំរុញលទ្ធផលរបស់យើង! ប៉ុន្ដែពាក្យទាំងនោះ«នៅជាប់»ហើយពាក្យទាំងនោះនៅតែទាក់ទងនឹងខ្ញុំជាងពេលណាៗទាំងអស់។ អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺថាខ្ញុំស្តាប់តាមបេះដូងនៃក្តីស្រឡាញ់ហើយលទ្ធផលអាចនឹងបរាជ័យ។ ខ្ញុំច្រើនតែគិតពីផ្លូវចនដឺប្រេហ្វដែលបានមកប្រទេសកាណាដាដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អដល់ប្រជាជនឥណ្ឌា។ នៅក្នុងការត្រឡប់មកវិញពួកគេបានធ្វើឱ្យស្បែកគាត់រស់។ តើនោះជាលទ្ធផលយ៉ាងដូចម្តេច? និងនៅឡើយទេគាត់ត្រូវបានគេផ្តល់កិត្តិយសដល់ថ្ងៃនេះក្នុងនាមជាផ្នែកមួយនៃការទុក្ករបុគ្គលអស្ចារ្យនៃសម័យទំនើប។ ភាពស្មោះត្រង់របស់គាត់ជំរុញខ្ញុំហើយខ្ញុំប្រាកដថាមានមនុស្សជាច្រើនទៀត។
នៅទីបំផុតព្រះ បានធ្វើ ហៅខ្ញុំចូលបម្រើការងារវិញប៉ុន្តែឥឡូវវាចប់ហើយ របស់គាត់ លក្ខខណ្ឌនិងក្នុង របស់គាត់ វិធី។ នៅពេលនោះខ្ញុំមានការភ័យខ្លាចក្នុងការធ្វើអ្វីមួយសម្រាប់គាត់ព្រោះខ្ញុំធ្លាប់មានការបំពានសិទ្ធិពីមុន។ ដូចម៉ារីខ្ញុំប្រាកដថាពួកទេវតាត្រូវខ្សឹបប្រាប់ខ្ញុំមួយពាន់ដងថា៖ «កុំខ្លាចអី!ជាការពិតដូចអាប្រាហាំខ្ញុំត្រូវដាក់ផែនការបំណងប្រាថ្នាក្តីសង្ឃឹមនិងក្តីសុបិន្តរបស់ខ្ញុំនៅលើអាសនៈនៃព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ ជាការពិតខ្ញុំគិតថានោះជាទីបញ្ចប់ហើយ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលពេលវេលាត្រឹមត្រូវព្រះបានផ្តល់ឱ្យ "ចៀមឈ្មោល" មួយសម្រាប់ខ្ញុំនៅក្នុងរូបចម្លាក់។ នោះគឺគាត់ចង់អោយខ្ញុំទទួលយក របស់គាត់ ផែនការ, របស់គាត់ មហិច្ឆតា, របស់គាត់ សង្ឃឹមនិង របស់គាត់ សុបិន្តហើយពួកគេនឹងត្រូវបានបង្ហាញដល់ខ្ញុំតាមវិធីនៃឈើឆ្កាងដែលជាឆន្ទៈដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។
តូចដូចជា LI MARY
ដូច្នេះយើងត្រូវតែដូចម៉ារី។ យើងត្រូវតែ "ធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានប្រាប់អ្នក” ដោយភាពរាបសារនិងសេចក្តីស្រឡាញ់។ ខ្ញុំបានទទួលសំបុត្រជាច្រើនកាលពីពេលមុន 
ពីរបីថ្ងៃពីឪពុកម្តាយនិងប្តីប្រពន្ធដែលមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីជាមួយសមាជិកគ្រួសារដែលបានបោះបង់ចោលសេចក្តីជំនឿ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹម។ ចម្លើយគឺរក្សាសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេអធិស្ឋានសំរាប់ពួកគេនិង កុំបោះបង់។អ្នកកំពុងដាំគ្រាប់ពូជហើយទំលាក់គ្រួសក្នុងស្រះនៃព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះដោយមានឥទ្ធិពលយ៉ាងច្រើនដែលអ្នកទំនងជាមិនមានអារម្មណ៍ឬមិនយល់។ នោះគឺជាពេលវេលាដែលត្រូវដើរដោយជំនឿហើយមិនមែនដោយមើលឃើញទេ។ បន្ទាប់មកអ្នកពិតជារស់នៅបព្វជិតភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅពេលអ្នកស្រឡាញ់និងគោរពដូចទ្រង់“ រហូតដល់ស្លាប់” ។
នោះគឺអ្នកកំពុងទុកលទ្ធផលទៅរកទ្រង់ដែលខ្ញុំអះអាងថាអ្នកគឺគ្មានអ្វីក្រៅពី“ គ្មានប្រយោជន៍” ។
សូមមករកគាត់ដែលជាថ្មដែលមានជីវិតរស់នៅដែលត្រូវបានបដិសេធដោយមនុស្សប៉ុន្តែបានយល់ព្រមហើយមានតម្លៃចំពោះព្រះ។ អ្នកក៏ជាថ្មដែលមានជីវិតរស់នៅបានកសាងឡើងជាវិញ្ញាណនៃបូជាដល់បព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធដោយថ្វាយយញ្ញបូជាខាងវិញ្ញាណដែលគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ។ ការថ្វាយបង្គំបរិសុទ្ធនិងការគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះ។ (១ ពេ។ ២: ៤-៥; រ៉ូម ១២: ១)
ចុចទីនេះដើម្បី ឈប់ជាវ or ជាវប្រចាំ ដល់ទិនានុប្បវត្តិនេះ។
