ពេល ការអធិស្ឋានកាលពីសប្តាហ៍មុនខ្ញុំមានអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់ណាស់នៅក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំដែលខ្ញុំស្ទើរតែអាចបន់ស្រន់ប្រយោគមួយដោយមិនរសាត់ចេញ។
នៅល្ងាចនេះពេលកំពុងសញ្ជឹងគិតមុនពេលមានស្នូកសត្វនៅព្រះវិហារខ្ញុំបានស្រែកអង្វរព្រះអម្ចាស់សុំជំនួយនិងមេត្តាករុណា។ ភ្លាមៗដូចផ្កាយដែលកំពុងធ្លាក់ចុះនោះពាក្យបាននិយាយមកខ្ញុំថា៖
«មានពរហើយអស់អ្នកដែលមានវិញ្ញាណទន់ទាប».
