អូតាវ៉ាកាណាដា
បោះពុម្ពផ្សាយលើកដំបូងនៅថ្ងៃទី ១៩ ខែមេសាឆ្នាំ ២០០៧ ។
ប្រសិនបើអ្នកយាមចាំមើលដាវកំពុងតែមកហើយមិនផ្លុំត្រែដើម្បីកុំអោយប្រជាជនព្រមានហើយដាវក៏មកដណ្តើមយកបាន។ បុរសនោះត្រូវគេនាំទៅក្នុងអំពើទុច្ចរិតរបស់គេតែអញនឹងច្របាច់ឈាមគេដោយដៃអ្នកយាម។ (អេសេគាល 33: 6)
ខ្ញុំគឺ មិនត្រូវទៅរកបទពិសោធន៍ខាងជំនឿអរូបីទេ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលបានកើតឡើងកាលពីសប្តាហ៍មុនពេលខ្ញុំចូលទីក្រុងអូតាវ៉ាប្រទេសកាណាដាហាក់ដូចជាដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលមិនគួរឱ្យជឿ។ ការបញ្ជាក់ពីអ្នកមានអំណាច ពាក្យនិងការព្រមាន.
នៅពេលដំណើរកម្សាន្តប្រគំតន្ត្រីរបស់ខ្ញុំបាននាំក្រុមគ្រួសារខ្ញុំនិងតាមរយៈសហរដ្ឋអាមេរិកការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីនេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍នៃការរំពឹងទុកតាំងពីដំបូង…ថាព្រះជាម្ចាស់នឹងបង្ហាញយើងពីអ្វីមួយ។
ហត្ថលេខា
ក្នុងនាមជាសញ្ញាសំគាល់នៃការរំពឹងទុកនេះគឺជាការសាកល្បងខាងក្នុងដ៏លំបាកបំផុតមួយដែលខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ជាយូរមកហើយ។ តាមពិតដំណើរកម្សាន្តនេះស្ទើរតែមិនបានកើតឡើងតាមរយៈការរំខានជាខ្លាំង។ វាបានកើតឡើងជាមួយគ្នាយ៉ាងអស្ចារ្យនៅវិនាទីចុងក្រោយ - ព្រឹត្តិការណ៍ចំនួន ១៦ ត្រូវបានកក់ទុកក្នុងរយៈពេលមួយសប្តាហ៍!
យើងមិនមានផែនការបែបនេះទេប៉ុន្តែការធ្វើដំណើររបស់យើងបាននាំយើងឆ្លងកាត់គ្រោះមហន្តរាយធំបំផុតចំនួន ៣ របស់សហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រអាមេរិក។ យើងបានឆ្លងកាត់ Galveston រដ្ឋតិចសាស់ ជាកន្លែងដែលមានខ្យល់ព្យុះយ៉ាងខ្លាំងបានសម្លាប់មនុស្សជាង ៦០០០ នាក់ក្នុងឆ្នាំ ១៩០០ ហើយបន្ទាប់មកបានទទួលរងនូវស្នាមជាំមួយជាមួយនឹងខ្យល់ព្យុះ Hurricane Rita ។
ការប្រគំតន្ត្រីរបស់យើងបន្ទាប់មកនាំយើងទៅ ទីក្រុង New Orleans កន្លែងដែលយើងបានឃើញផ្ទាល់ដៃនូវអ្វីដែលអ្នកស្រុកម្នាក់បានពិពណ៌នាថាជាការខូចខាតនៃ“ សមាមាត្រព្រះគម្ពីរ” ។ ការបំផ្លិចបំផ្លាញនៃខ្យល់ព្យុះកាទ្រីណាគឺមានសភាពអ៊ូអរនិងមិនគួរឱ្យជឿ ... ការពិពណ៌នារបស់គាត់គឺមានភាពត្រឹមត្រូវ។
នៅតាមផ្លូវរបស់យើងទៅញូហាំស៊ាសយើងកំពុងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ ទីក្រុងញ៉ូយ៉ក។ ចៃដន្យខ្ញុំបានបើកផ្លូវវេនដោយសេរីសម្រាប់តែរថយន្តដឹកអ្នកដំណើរហើយមុនពេលដែលយើងដឹងវាឡានទេសចរណ៍របស់យើងគឺនៅក្បែរ ជាន់ផ្ទាល់ដី៖ ជាចន្លោះប្រហោងនៅក្នុងដីដែលមានអនុស្សាវរីយ៍ខ្ពស់ ៗ ដើម្បីបំពេញវា។
ពាក្យដែលមិនបានបញ្ជាក់
ល្ងាចមួយចំនួននៅពេលយើងរៀបចំដើម្បីទៅអូតាវ៉ា -ទីក្រុងនៃប្រទេសកាណាដា- ខ្ញុំនៅតែនិយាយទៅកាន់លេអាថាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាព្រះជាម្ចាស់បានបង្ហាញទីក្រុងទាំងនេះដល់យើងដោយមានហេតុផល -ប៉ុន្តែអ្វីដែល? យប់នោះពេលខ្ញុំកំពុងរៀបចំខ្លួនសម្រាប់គ្រែខ្ញុំបានមើលព្រះគម្ពីររបស់ភរិយាខ្ញុំហើយមានការជម្រុញយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីលើកវា។ ខ្ញុំបានបិទភ្នែកហើយ heard ពាក្យ“ អេម៉ុស ៦ …” ។ មិនមែនជាសៀវភៅដែលខ្ញុំបានអានទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំងាកទៅមើលវាដោយធ្វើតាមអ្វីដែលខ្ញុំបាន។ ។
អ្វីដែលខ្ញុំបានអានគឺជារឿងចៃដន្យគួរឱ្យកត់សំគាល់ឬជាព្រះនិយាយយ៉ាងច្បាស់៖
អ្នកដែលមានភាពងាយស្រួលក្នុងជីវិតនៅស៊ីយ៉ូននិងអ្នកដែលមានអារម្មណ៍សុខសាន្តនៅសាម៉ារីអ្នកដែលជាមេដឹកនាំដ៏អស្ចារ្យនៃប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏អស្ចារ្យនេះជាអ្នកដែលប្រជាជនស្វែងរកជំនួយ! ទៅមើលទីក្រុងកាឡិន។ បន្ទាប់មកទៅក្រុងហាម៉ាសធំហើយចុះទៅក្រុងកាថភីលីស្ទីនរបស់ភីលីស្ទីន។ តើអ្នកទាំងនោះប្រសើរជាងនគរយូដានិងអ៊ីស្រាអែលទេ? តើទឹកដីរបស់ពួកគេធំជាងទឹកដីរបស់អ្នកទេ? អ្នកបដិសេធមិនទទួលស្គាល់ថាថ្ងៃណាមួយនៃគ្រោះមហន្តរាយជិតមកដល់ទេប៉ុន្តែអ្វីដែលអ្នកធ្វើមានតែនាំឱ្យថ្ងៃនោះកាន់តែកៀក។
ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏មានព្រះចេស្ដាលើអ្វីៗទាំងអស់បានប្រទានការព្រមានដ៏ឧឡារិកនេះថាៈ«យើងស្អប់អំណួតរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយើងនឹងស្អប់មោទនភាពរបស់យើង។ ខ្ញុំស្អប់វិមានដ៏ប្រណិតរបស់ពួកគេ។ យើងនឹងប្រគល់ទីក្រុងរបស់ពួកគេនិងអ្វីៗទាំងអស់ដែលមាននៅក្នុងក្រុងនោះទៅអោយខ្មាំងសត្រូវ។ យើងនឹងចាត់កងទ័ពបរទេសអោយកាន់កាប់ទឹកដីរបស់អ្នកពីហាតផាតនៅខាងជើងទៅ Brook នៃអារ៉ាប់នៅខាងត្បូង។ (ដំណឹងល្អព្រះគម្ពីរកាតូលិក)
ភ្លាមៗនោះខ្ញុំបានយល់ពីទីក្រុងបុរាណទាំងបីដែលជានិមិត្តរូបនៃទីក្រុងទាំងបីដែលយើងបានឃើញហើយទីក្រុងរដ្ឋធានីសំដៅដល់ អូតាវ៉ា។ ដូចគ្នានេះផងដែរខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាព្រះអម្ចាស់មិនត្រឹមតែនិយាយទៅកាន់អ្នកដឹកនាំនយោបាយរបស់ប្រទេសកាណាដាប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែជាអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រនៅកាណាដាហើយជាការពិតប្រទេសទាំងមូល។
ប៉ុន្តែខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯងថា“ តើខ្ញុំកំពុងបង្កើតវាឡើងទេ? តើនេះពិតជាពាក្យមកពីព្រះអម្ចាស់មែនឬ? តើខ្ញុំនឹងផ្តល់វាដល់ប្រជាជនកាណាដានៅពេលខ្ញុំទៅទីក្រុងនៅថ្ងៃស្អែកឬ?” ខ្ញុំបានសំរេចចិត្តដេកនៅលើវាដោយធ្វើខុសនឹងការប្រុងប្រយ័ត្ន។
ការបញ្ជាក់
ស្អែកឡើងពេលយើងធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅព្រំប្រទល់ទីក្រុងខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមអធិស្ឋានរ៉ូសារីនិងព្រះមេត្រេយមេនថលនៅពេលដែលថ្ងៃសុក្រនិងម៉ោងនៃសេចក្តីមេត្តា (ម៉ោង ៣-៤ រសៀល) ។ នៅពេលភ្លាមៗដែលយើងចូលដល់ទីប្រជុំជនខ្ញុំស្រាប់តែ“ ស្រវឹងដោយវិញ្ញាណ” ឬយ៉ាងហោចណាស់នោះជាអារម្មណ៍របស់វា។ ខ្ញុំមិនដែលជួបប្រទះរឿងបែបនេះពីមុនទេដែលរាងកាយនិងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ។ វាបានកើតឡើងដោយគ្មានការព្រមាននិងមានរយៈពេល ២០ នាទីរហូតដល់យើងបានមកដល់ការប្រគំតន្ត្រីដំបូងចំនួន ៤ ។ រាងកាយរបស់ខ្ញុំញាប់ញ័រដូចជាផ្គរលាន់បរិសុទ្ធញ័រវា! ខ្ញុំស្ទើរតែមិនបើកបរ (ទោះបីជាគ្រួសារដទៃគិតថាបទពិសោធគួរឱ្យអស់សំណើចណាស់!)
ដូច្នេះនៅយប់នោះខ្ញុំបានចែកចាយដល់អ្នកអាននូវបទគម្ពីរដែលខ្ញុំបានទទួលនៅយប់មុន។ ហើយខ្ញុំក៏បានបន្ថែមនេះ…
បទគម្ពីរប្រាប់យើងថាព្រះជា ស្រឡាញ់មិនមែនជាព្រះទេ ដោយក្ដីស្រឡាញ់។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គាត់មិនថយចុះបើប្រៀបធៀបនឹងភាពខុសឆ្គងរបស់យើងទេប៉ុន្តែគឺថេរដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយដោយសារតែគាត់ស្រឡាញ់យើងគាត់នឹងមិនមើលអ្វីដែលស្ងាត់ជ្រងំនៅពេលដែលសង្គមធ្វើដំណើរលើផ្លូវនៃការបំផ្លិចបំផ្លាញ (លទ្ធផលនៃការបោះបង់ចោលឆន្ទៈនិងបទបញ្ជារបស់ទ្រង់) ។
ដូចជាម្ដាយដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ស្រែកព្រមាននៅពេលកូនរបស់នាងហៀបនឹងប៉ះចង្រ្កានក្តៅផងនោះព្រះវរបិតាក៏បន្លឺសំឡេងតាមរយៈពួកអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ដែរនូវការព្រមានអំពីអ្វីដែលនឹងមាននៅក្នុងមនុស្សជាតិបន្ដបះបោរ (មើលឃើញ រ៉ូម ១: ១៨-២០; វិវរណៈ ២: ៤-៥)។ ព្រះមិនបោះបង់យើងចោលទេ! ផ្ទុយទៅវិញយើងកំពុងជ្រើសរើសចាកចេញពីជម្រកនៃការការពាររបស់ទ្រង់។ ហើយឥឡូវនេះដូចជាបូជាចារ្យជនជាតិអាមេរិកម្នាក់បាននិយាយថា“ កាណាដាមិនមានភាពស៊ាំទេ”
អ្វីដែលខ្ញុំលឺក្នុងពាក្យនេះគឺក សារនៃក្តីមេត្តាដែលជាការស្រែកពីស្ថានបរមសុខមកដើម្បីហៅយើងត្រលប់ទៅរកសេរីភាពនៃការប្រែចិត្តនិងអំណរនិងពរជ័យនៃការរួបរួមជាមួយព្រះតាមរយៈការតំរែតំរង់ឆន្ទៈជាតិរបស់យើងដោយឆន្ទៈរបស់ទ្រង់។ ព្រះជាម្ចាស់អត់ធ្មត់ខ្លាំងណាស់។ គាត់«យឺតនឹងខ្ញាល់ហើយសំបូរមេត្តា»។ ប៉ុន្តែនៅពេលប្រទេសយើងនៅតែបន្តបោះបង់ចោលអនាគតកំណត់អាពាហ៍ពិពាហ៍និងដាក់សេដ្ឋកិច្ចនិងការយកចិត្តទុកដាក់ខាងសីលធម៌តើភាពអត់ធ្មត់របស់ព្រះនៅខ្សោយទេ? នៅពេលដែលវាដំណើរការជាមួយអ៊ីស្រាអែលទ្រង់បានបន្សុតប្រជាជាតិដែលទ្រង់ស្រឡាញ់ដោយប្រគល់វាទៅឱ្យខ្មាំងសត្រូវ។
ខ្ញុំចង់កត់ចំណាំដូចអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងស្រាប់ហើយថាយើងស្ទើរតែមិនធ្វើឱ្យអូតូវ៉ាពេលដែលភរិយាខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនឈឺភ្លាមៗដោយសារជំងឺឆ្លងធ្ងន់ធ្ងរហើយត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ។ ប៉ុន្តែតាមរយៈការអធិស្ឋានរបស់អ្នកនិងសញ្ញាដ៏អស្ចារ្យពីសម្តេចប៉ាបប៉ូលប៉ូលទី ២ ឡៃប្រែទៅជាជ្រុងមួយហើយយើងអាចបញ្ចប់ដំណើរកម្សាន្តរបស់យើងហើយផ្តល់សារនៃសេចក្តីស្រឡាញ់សេចក្តីមេត្តាករុណានិងការព្រមាននេះទៅកាន់ប្រជាជាតិកាណាដា។
អ្នកនយោបាយរបស់ប្រទេសកាណាដាបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាពួកគេមានបំណងបន្តដើរតាមគន្លងប្រវត្តិសាស្ត្រនិងសីលធម៌របស់ប្រទេសនេះ។ យើងត្រូវតែអធិស្ឋានសំរាប់ពួកគេហើយបន្តនិយាយការពិត។ យើងក៏ត្រូវអធិស្ឋានសម្រាប់គង្វាលរបស់យើងដែលភាពស្ងៀមស្ងាត់រំខាន (លើកលែងតែមួយចំនួនតូច) ។ ខណៈពេលដែលចៀមជាច្រើននៅតែបន្តបាត់បង់នៅក្នុងរលកនៃការទាក់ទងខាងសីលធម៌ជាពិសេសកូនក្មេងវាដល់ពេលហើយសម្រាប់ចៀមទាំងនោះដែលនៅតែខ្លាំងក្នុងការបញ្ចេញសំលេងដោយមិនភ័យខ្លាច
ប្រហែលជាវាដូចលោកយ៉ូហានប៉ូលទី ២ បាននិយាយថា “ ពេលវេលានៃពួកគ្រហស្ថ”
នៅពេលយើងឈប់ធ្វើជាសមាជិកសភាគួរអោយស្តាយយើងនឹងត្រូវបានភ្លេចដោយមនុស្សគ្នីគ្នារបស់យើង - ប៉ុន្តែមិនមែនព្រះដែលស្គាល់យើងម្នាក់ៗច្បាស់នោះទេ។ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ពិតជាអ្នកនិពន្ធនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍មែននោះចូរយើងអាចប្រាប់ពីខ្លួនយើងនៅពេលយើងឈរនៅចំពោះទ្រង់ដូចដែលយើងរាល់គ្នាត្រូវតែឈរនៅចំពោះទ្រង់។ -ព្យែរឡេមឺយូស សមាជិកសភាអភិរក្សនៅ Ontario ថ្លែងនៅថ្ងៃទី ៦ ខែធ្នូឆ្នាំ ២០០៦ មុនពេលបោះឆ្នោតបើកការជជែកដេញដោលគ្នាអំពីការរៀបការភេទទី ៣ នៅប្រទេសកាណាដា។ ចលនាត្រូវបានបរាជ័យ។
ប្រសិនបើប្រជារាស្ត្ររបស់យើងដែលហៅឈ្មោះយើងត្រូវបន្ទាបខ្លួនហើយអធិស្ឋាននិងស្វែងរកមុខយើងហើយងាកចេញពីមាគ៌ាអាក្រក់របស់ខ្លួននោះខ្ញុំនឹង hear ពីស្ថានបរមសុខហើយនឹងអត់ទោសបាបរបស់ពួកគេនិងព្យាបាលស្រុករបស់ពួកគេ។ (២ រប។ ៧:១៤)
ការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុនិងការអធិស្ឋានរបស់អ្នកគឺជាមូលហេតុ
អ្នកកំពុងអានវានៅថ្ងៃនេះ។
ជូនពរអ្នកនិងអរគុណ។
ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុស ចំពោះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។