កូនប្រុសដែលខ្ជះខ្ជាយ ដោយៈលីហ្សាលីនស្វែនឌិន
ផេះថ្ងៃពុធ
នេះ ដែលគេហៅថា“ការបំភ្លឺមនសិការដែលសំដៅទៅលើដោយពួកបរិសុទ្ធនិងអាថ៌កំបាំងត្រូវបានគេហៅថាជាការព្រមាន។ វាជាការព្រមានពីព្រោះវានឹងបង្ហាញជំរើសច្បាស់សំរាប់មនុស្សជំនាន់នេះក្នុងការជ្រើសរើសរឺបដិសេធនូវអំណោយទាននៃសេចក្តីសង្រ្គោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ មុន ការវិនិច្ឆ័យចាំបាច់។ ជម្រើសដើម្បីត្រឡប់មកផ្ទះវិញឬនៅតែបាត់បង់ប្រហែលជារៀងរហូត។
ការផលិតទូទៅ
ជំនាន់របស់យើងគឺដូចកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយខ្លាំងណាស់។ យើងបានស្នើសុំចំណែករបស់យើងពីមរតករបស់ព្រះបិតា - នោះគឺជារបស់យើង អំណាចលើជីវិតដើម្បីធ្វើវាជាមួយអ្វីដែលយើងចង់បាន។
កូនពៅប្រមូលទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងអស់ដែលគាត់មានហើយធ្វើដំណើរទៅស្រុកឆ្ងាយហើយនៅទីនោះគាត់ចែកទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គាត់ដោយរស់នៅយ៉ាងធូររលុង។ (លូកា ១៥:១៣)
អ្នកនយោបាយរបស់យើងបានចំណាយ“ មរតក” ដើម្បីកំណត់គ្រួសារឡើងវិញ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រស្តីពីការកំណត់ឡើងវិញនូវជីវិត និងសមាជិកខ្លះនៃសាសនាចក្រលើការកំណត់ឡើងវិញនូវព្រះ។
ក្នុងអំឡុងពេលការនិរទេសខ្លួនដោយចេតនារបស់កូនប្រុសយើងដឹងថាឪពុកកំពុងធ្វើអ្វី។ នៅពេលដែលក្មេងប្រុសត្រឡប់មកផ្ទះវិញឪពុករបស់គាត់បានឃើញគាត់មក ពីចម្ងាយឆ្ងាយនោះគឺឪពុក តែងតែ មើលរង់ចាំនិងរង់ចាំការត្រឡប់មកវិញនៃកូនប្រុសរបស់គាត់។
ទីបំផុតក្មេងប្រុសនោះបានធ្លាក់ចុះ។ របៀបរស់នៅបែបសេរីភាពមិនចេះរីងស្ងួតរបស់គាត់បានបង្កើតឡើងមិនមែនជាជីវិតទេតែជាសេចក្តីស្លាប់…ដូចដែលយើងបានបង្កើត“ សេរីភាព” នៃវប្បធម៌មរណៈរបស់យើង។
ប៉ុន្តែមិនមែនសូម្បីតែការពិតនេះបានជំរុញឱ្យក្មេងប្រុសនៅផ្ទះ។
នៅពេលដែលគាត់បានចំណាយអ្វីៗទាំងអស់នោះគាត់បានកើតទុរ្ភិក្សយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងប្រទេសនោះហើយគាត់ក៏ចាប់ផ្តើមខ្វះខាត។ (ខ ១៤)
តិចតួចនិងក្រុមគ្រួសារ
ខ្ញុំត្រូវបានរំremindកនៅចំណុចនេះនៃរឿងរបស់យ៉ូសែបនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ តាមរយៈក្តីសុបិន្តព្រះបានព្រមានគាត់ថានឹងមានប្រាំពីរឆ្នាំនៃភាពបរិបូណ៌បន្ទាប់មកដោយទុរ្ភិក្សប្រាំពីរឆ្នាំ។ ដូចគ្នានេះផងដែរសម្តេចប៉ាបចនប៉ូលទី ២ បានប្រកាសអំពីការសោយទិវង្គតដ៏មហិមាក្នុងឆ្នាំ ២០០០ ដែលជាការប្រារព្វពិធីមួយក្នុងការទន្ទឹងរង់ចាំបុណ្យអំណោយផល។ ខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅអតីតកាលទាំង ៧ ឆ្នាំនេះហើយឃើញថាពួកគេជាពេលវេលានៃព្រះគុណដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់គ្រួសារខ្ញុំនិងអ្នកដទៃទៀតជាច្រើនតាមរយៈក្រសួងយេស៊ូ។
តែឥឡូវនេះខ្ញុំជឿថាពិភពលោកគឺស្ថិតនៅលើកំរិតនៃ“ ទុរ្ភិក្ស” - ដែលជាព្យញ្ជនៈ។ ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែមើលឃើញរឿងនេះដោយភ្នែកខាងវិញ្ញាណភ្នែករបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់ដែលចង់ ឲ្យ មនុស្សទាំងអស់បានសង្រ្គោះ។
ឪពុករបស់កូនបង្ហិនទ្រព្យគឺជាអ្នកមាន។ នៅពេលមានទុរភិក្សគាត់អាចចាត់អ្នកតំណាងអោយទៅស្វែងរកកូនប្រុសរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែគាត់មិន ... គាត់នឹងមិន។ ក្មេងប្រុសបានចាកចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់។ ប្រហែលជាឪពុកបានដឹងថាការលំបាកនេះនឹងជាការចាប់ផ្តើមនៃការត្រឡប់មកវិញរបស់កូនប្រុស ... ហើយព្រះវរបិតាសួគ៌យើងក៏ដឹងដូច្នោះដែរ ខាងវិញ្ញាណ ទុរ្ភិក្សធ្វើអោយស្រេកទឹកខាងវិញ្ញាណ។
ព្រះជាអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «នៅគ្រាខាងមុខយើងនឹងចាត់ទុរ្ភិក្សនៅលើទឹកដីនេះកុំអោយមានទុរ្ភិក្សអត់បាយអត់បាយអត់ទឹកទេគឺអោយតែ hearing ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។ (អេម៉ុស ៨:១១)
ការត្រឡប់មកវិញ
ប៉ុន្តែមោទនភាពគឺជារឿងអាក្រក់! សូម្បីតែទុរ្ភិក្សក៏មិនបានបង្វែរក្មេងប្រុសទៅផ្ទះភ្លាមៗដែរ។ វាមិនមែនរហូតដល់គាត់នៅ ឃ្លាន ដែលគាត់បានចាប់ផ្តើមមើលទៅក្នុងផ្ទះ:
នៅពេលដែលគាត់បានមកដល់ខ្លួនឯង គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំប្របាទមានអ្នកបំរើប៉ុន្មាននាក់ដែលជួលខ្ញុំប្របាទមករកស៊ីចិញ្ចឹមជីវិតហើយខ្វះខាតតែខ្ញុំត្រូវស្លាប់ដោយអត់អាហារ។ ខ្ញុំនឹងក្រោកឡើងហើយទៅឯឪពុកខ្ញុំហើយខ្ញុំនឹងនិយាយទៅគាត់ថា«ឱព្រះវរបិតាអើយទូលបង្គំបានធ្វើបាបនឹងស្ថានសួគ៌ហើយនៅមុខឯង ... (ខ ១៧-១៨)
ពិភពលោកទំនងជានឹងមិនមើលទៅផ្ទះរហូតដល់វាស្គាល់ ទុរ្ភិក្សនៃព្រលឹងប្រហែលជាតាមរយៈ“ ការបំភ្លឺ” ។ មនុស្សជំនាន់នេះបានខ្វាក់ភ្នែកពីភាពខុសឆ្គងរបស់វាយ៉ាងខ្លាំងតែកន្លែងណាដែលមានបាបព្រះគុណកាន់តែច្រើនឡើង ៗ ។ ប្រសិនបើមនុស្សជំនាន់នេះលេចចេញជាមនុស្សបាត់បង់យើងសូមចាំថាព្រះវរបិតាគឺកំពុងទន្ទឹងរង់ចាំរកវា។
ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាបើម្នាក់មានចៀមមួយរយក្បាលហើយបាត់ចៀមមួយគាត់មុខជាទុកចៀមកៅសិបប្រាំបួននៅវាលខ្សាច់ហើយទៅតាមរកចៀមដែលបាត់នោះរហូតដល់គាត់រកវាឃើញ។ (លូកា ១៥: ៤)
ពេលដែលគាត់នៅឆ្ងាយឪពុករបស់គាត់បានឃើញគាត់ហើយមានចិត្ដអាណិតអាសូរហើយរត់មកឱបគាត់និងថើបគាត់។ (ខ ២០)
ទ្វារនៃមរកត
ខ្ញុំជឿជាក់ថានេះជា“ ទ្វារនៃក្តីមេត្តា” ដែល St. Faustina និយាយអំពី - ក ឱកាស ថាព្រះនឹងផ្តល់ឱ្យពិភពលោកមុនពេលដែលវានឹងត្រូវបានបន្សុត វិធីពិបាក។ ស្រឡាញ់ ការព្រមានអ្នកអាចនិយាយបានថា ... ឱកាសចុងក្រោយសម្រាប់កូនប្រុសស្រីជាច្រើនដើម្បីរត់ទៅផ្ទះហើយរស់នៅក្រោមសុវត្ថិភាពនៃដំបូលរបស់ទ្រង់ - នៅលើទូកនៃនាវាមេត្តា។
កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបានស្លាប់ហើយបានរស់ឡើងវិញ។ គាត់វង្វេងបាត់ហើយត្រូវបានរកឃើញ! (ខ ២៤)
តក្កវិជ្ជារបស់សាតាំងតែងតែជាតក្កវិជ្ជាបញ្ច្រាស។ ប្រសិនបើភាពសមហេតុផលនៃភាពអស់សង្ឃឹមដែលសាថានបានអនុម័តបង្ហាញថាដោយសារតែយើងជាមនុស្សមានបាបដែលមិនគោរពព្រះយើងត្រូវបានបំផ្លាញដោយសារហេតុផលរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺដោយសារតែយើងត្រូវបានបំផ្លាញដោយអំពើបាបនិងអំពើទុច្ចរិតទាំងអស់យើងត្រូវបានសង្គ្រោះដោយសារព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ! - ម៉ាត់ធរអ្នកក្រ ការរួបរួមនៃសេចក្តីស្រឡាញ់, ទំ។ 103
ត្រូវមានទំនុកចិត្តពីព្រោះកង្វះទំនុកចិត្តគឺជាការយល់ច្រឡំដ៏អាក្រក់បំផុត។ ប្រសិនបើអ្នកអាក់អន់ចិត្តគាត់វាមិនមានបញ្ហាទេ! គាត់ស្រឡាញ់អ្នកជានិច្ច។ ជឿលើសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ហើយកុំខ្លាច។ គាត់តែងតែចង់អភ័យទោស។ តើព្រះយេស៊ូវជាអ្វីទៅ! ប្រសិនបើគាត់អនុញ្ញាតឱ្យមានការល្បួងវាជាការធ្វើឱ្យយើងបន្ទាបខ្លួន។ តើអ្វីអាចរារាំងអ្នកមិនឱ្យស្រឡាញ់គាត់? គាត់ដឹងពីទុក្ខវេទនារបស់អ្នកច្រើនជាងអ្នកដទៃហើយគាត់ស្រឡាញ់អ្នកដូច្នេះ។ ការខ្វះទំនុកចិត្តរបស់យើងធ្វើឱ្យគាត់ការភ័យខ្លាចរបស់យើងធ្វើឱ្យគាត់ឈឺចាប់។ តើអ្វីទៅជាភាពអាម៉ាស់របស់យូដាស? មិនមែនការក្បត់របស់គាត់មិនមែនការធ្វើអត្តឃាតរបស់គាត់ទេប៉ុន្តែ«មិនបានជឿលើសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវទេ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាការលើកលែងទោសពីព្រះ ... ខ្ញុំសង្ឃឹមថាគាត់ប្រហែលជាមិនអាចរកឃើញភាពត្រជាក់នៃការមិនទុកចិត្តនិងការយល់ចិត្តអ្នកបានទេ។ - វេន។ Concepcion Cabrera de Armida; ប្រពន្ធម្តាយនិងអ្នកនិពន្ធនៅម៉ិកស៊ិកគ។ ឆ្នាំ ១៩៣៧
