នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវ

 

បន្ទាប់ពី បុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ដំបូងនៃពួកសាវកត្រូវបានគេយល់ច្រលំថាតើពួកគេជាអ្នកណានៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ ចាប់ពីពេលនោះមកពួកគេបានចាប់ផ្តើមរស់នៅផ្លាស់ទីលំនៅនិងមាន“ របស់ពួកគេនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវ” ។

 

នៅក្នុងឈ្មោះ

គម្ពីរកិច្ចការ ៥ ជំពូកដំបូងគឺជា«ទេវវិទ្យានៃឈ្មោះ»។ បន្ទាប់ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងចុះមកអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកសាវកបានធ្វើគឺ“ នៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ” ។

ដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូលើកតម្កើងព្រះនាមព្រះអង្គសង្រ្គោះព្រះជាម្ចាស់ព្រោះចាប់ពីពេលនោះមកព្រះនាមព្រះយេស៊ូដែលបង្ហាញពីអំណាចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតនៃ«ឈ្មោះដែលខ្ពស់ជាងឈ្មោះទាំងអស់»។ ពួកវិញ្ញាណអាក្រក់ខ្លាចឈ្មោះរបស់វា។ ក្នុងនាមសិស្សរបស់ព្រះអង្គសំដែងអព្ភូតហេតុក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គពីព្រោះព្រះបិតាប្រទាននូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកគេទូលអង្វរក្នុងនាមព្រះអង្គ។ --Catechism នៃវិហារកាតូលិក, ន។ ៩៧

ក្រោយបុណ្យថ្ងៃទីហាសិបមិនមែនជាលើកទីមួយទេដែលយើងបាន about អំពីអំណាចនៃឈ្មោះ។ តាមមើលទៅមនុស្សម្នាក់ដែលមិនមែនជាអ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់បានដឹងថាឈ្មោះរបស់គាត់មានអំណាចដែលមានស្រាប់៖

"លោកគ្រូយើងបានឃើញមានគេបណ្តេញអារក្សក្នុងនាមអ្នកហើយយើងបានព្យាយាមរារាំងគាត់ព្រោះគាត់មិនមកតាមយើងទេ" ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖ «កុំឃាត់គេអី! គ្មាននរណាម្នាក់ធ្វើកិច្ចការក្នុងនាមខ្ញុំដែលអាចនិយាយមួលបង្កាច់ខ្ញុំក្នុងពេលតែមួយបានទេ។ (ម៉ាកុស ៩: ៣៨-៣៩)

អំណាចនៅក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គគឺព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។

ឈ្មោះរបស់គាត់គឺជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលមានវត្តមានដែលវាបង្ហាញ។ --Catechism នៃវិហារកាតូលិក, ន។ ៩៧

 

ភាពខុសគ្នាដ៏អស្ចារ្យ

ប៉ុន្ដែតើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះ«មនុស្សម្នាក់»ដែលដេញអារក្សដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូ? យើងមិនលឺអ្វីពីគាត់ទៀតទេ។ ការប្រើព្រះនាមព្រះយេស៊ូមិនអាចជំនួសការសម្ដែងក្នុងនាមព្រះយេស៊ូបានឡើយ។ ប្រាកដហើយព្រះយេស៊ូវបានព្រមានប្រឆាំងនឹងអ្នកដែលសន្មតថាការប្រើព្រះនាមរបស់ទ្រង់ដូចជាវេទមន្តគឺស្មើនឹងជំនឿពិត៖

នៅថ្ងៃនោះនឹងមានមនុស្សជាច្រើនពោលមកខ្ញុំថា "ព្រះអម្ចាស់ព្រះអម្ចាស់អើយ! តើយើងមិនបានដេញអារក្សដោយឈ្មោះរបស់អ្នកទេឬ? តើយើងមិនបានធ្វើការអស្ចារ្យក្នុងព្រះនាមទេឬ?› ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំនឹងប្រកាសប្រាប់ពួកគេយ៉ាងឱឡារិកថា I ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់អ្នកទេ។ មនុស្សអាក្រក់អើយចូរថយចេញអោយឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ។ (ម៉ាថ។ ៧: ២២-២៣)

ទ្រង់បានហៅពួកគេថាជា«មនុស្សអាក្រក់» - ដែលបានស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ប៉ុន្តែមិនបានធ្វើតាមពួកគេទេ។ ហើយអ្វីដែលជាពាក្យរបស់គាត់? Loនិងមួយផ្សេងទៀត។

ប្រសិនបើខ្ញុំមានអំណោយទាននៃការព្យាករណ៍និងយល់អាថ៌កំបាំងនិងចំណេះដឹងទាំងអស់។ ប្រសិនបើខ្ញុំមានជំនឿទាំងអស់ដើម្បីផ្លាស់ទីភ្នំប៉ុន្តែមិនមានសេចក្តីស្រឡាញ់ខ្ញុំគ្មានអ្វីទេ។ (១ កូរិនថូស ១៣: ២)

ភាពខុសគ្នាដ៏អស្ចារ្យរវាង“ នរណាម្នាក់” នេះដែលសាមញ្ញ ដែលប្រើ ឈ្មោះរបស់ព្រះយេស៊ូវនិងសាវកដែល តាម គ្រីស្ទគឺថាពួកគេបានរស់នៅហើយបានផ្លាស់ទីលំនៅហើយរស់នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវ (កិច្ចការ ១៧:២៨) ។ ពួកគេបាននៅជាប់នឹងវត្តមានដែលព្រះនាមរបស់ទ្រង់បានបង្ហាញ ឲ្យ ឃើញ។ ដ្បិតព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា៖

អ្នកណាស្ថិតនៅជាប់នឹងខ្ញុំហើយខ្ញុំនៅជាប់នឹងអ្នកនោះទើបអ្នកនោះបង្កើតផលបានច្រើន។ បើដាច់ពីខ្ញុំអ្នករាល់គ្នាពុំអាចធ្វើអ្វីកើតឡើយ។ (យ៉ូហាន ១៥: ៥)

តើពួកគេនៅជាប់នឹងទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច? ពួកគេបានកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់។

បើអ្នករក្សាបញ្ញត្តិខ្ញុំអ្នកនឹងនៅជាប់ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ... (យ៉ូហាន ១៥:១០)

 

ភាពបរិសុទ្ធនៃជីវិត

ការបណ្ដេញបិសាចគឺជារឿងមួយ។ ប៉ុន្តែអំណាចដើម្បីបំប្លែងប្រជាជាតិនានាជះឥទ្ធិពលលើវប្បធម៌និងបង្កើតព្រះរាជាណាចក្រដែលជាកន្លែងដែលមានបន្ទាយរឹងមាំបានមកពីព្រលឹងមួយដែលបានលះបង់ខ្លួនវាដែលអាចបំពេញដោយព្រះគ្រីស្ទ។ នេះគឺជាភាពខុសគ្នាខ្លាំងរវាងពួកបរិសុទ្ធនិងអ្នកធ្វើការសង្គម។ ពួកបរិសុទ្ធបានបន្សល់ទុកនូវក្លិនក្រអូបរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលមានជាយូរមកហើយ។ ពួកគេជាព្រលឹងដែលព្រះគ្រិស្ដផ្ទាល់ប្រើអំណាចរបស់ទ្រង់។

ខ្ញុំត្រូវគេឆ្កាងជាមួយព្រះគ្រិស្ដ។ ខ្ញុំមិនមែនរស់ទៀតទេគឺព្រះគ្រិស្ដដែលរស់នៅក្នុងខ្ញុំ។ (កាឡ។ ២: ១៩-២០)

ខ្ញុំហ៊ាននិយាយថាអ្នកដែលដេញអារក្សចេញហើយរស់នៅផ្ទុយនឹងដំណឹងល្អគឺជាអ្នកដែលអារក្ស«លេង»ជាមួយ។ យើងបានឃើញ“ គ្រូផ្សាយដំណឹងល្អ” ទាំងនោះដែលជាសះស្បើយមនុស្សឈឺដេញអារក្សអាក្រក់ហើយធ្វើឥរិយាបទអស្ចារ្យទាក់ទាញអ្នកដើរតាមខ្លួនជាច្រើន…ដើម្បីធ្វើឱ្យពួកគេមានរឿងអាស្រូវនៅពេលក្រោយដោយជីវិតលាក់កំបាំងនៃអំពើបាប។

បុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ថ្មីនឹងមកសំរាប់គោលបំណងសំខាន់នៃ“ ការផ្សាយដំណឹងល្អថ្មី” ។ ប៉ុន្តែដូចដែលខ្ញុំបានព្រមានក្នុងសំណេរផ្សេងទៀតនឹងមានព្យាការីក្លែងក្លាយរៀបចំខ្លួនដើម្បីធ្វើ“ ទីសំគាល់និងការអស្ចារ្យដើម្បីបញ្ឆោត” ។ អំណាចនៃបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ នេះនឹងស្ថិតនៅក្នុងព្រលឹងទាំងនោះដែលនៅគ្រានេះ មូលដ្ឋាននេះ បានស្លាប់សំរាប់ខ្លួនគេដើម្បីអោយព្រះគ្រិស្ដមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។

មនុស្សបរិសុទ្ធតែម្នាក់ឯងអាចបង្កើតឡើងវិញនូវភាពជាមនុស្សជាតិ។ - ផូចចូប៉ូលប៉ូឡូទី ២ ទីក្រុងវ៉ាទីកង់ថ្ងៃទី ២៧ ខែសីហាឆ្នាំ ២០០៤

 

ថាមពលដ៏បរិសុទ្ធ 

សាំងហ្សង់វីននីគឺជាបុរសម្នាក់ដែលមិនត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាមនុស្សពូកែមានទេពកោសល្យប៉ុន្តែត្រូវបានគេស្គាល់ថាមានភាពសាមញ្ញនិងភាពបរិសុទ្ធ។ ជាញឹកញាប់សាតាំងបានបង្ហាញខ្លួនក្នុងរូបកាយដើម្បីធ្វើទារុណកម្មនិងធ្វើទុក្ខទោសនិងបំភ័យគាត់។ មិនយូរប៉ុន្មានសាំងហ្សង់រៀនមិនអើពើនឹងគាត់។

នៅយប់មួយគ្រែត្រូវបានបង្កើតជាអណ្តាតភ្លើងនៅតែគ្មានប្រយោជន៍។ គេបាន heard អារក្សនិយាយថា "ប្រសិនបើមានបូជាចារ្យបីនាក់ដូចអ្នក នគរខ្ញុំនឹងត្រូវអន្តរាយ។" -គេហទំព័រ www.catholictradition.org

ភាពបរិសុទ្ធធ្វើអោយសាតាំងបំភ័យសាតព្រោះភាពបរិសុទ្ធគឺជាពន្លឺដែលមិនអាចពន្លត់បានជាអំណាចដែលមិនអាចយកឈ្នះបានជាអំណាចដែលមិនអាចដណ្តើមបាន។ បងប្អូនប្រុសស្រីនេះហើយជាមូលហេតុដែលសាតាំងកំពុងញាប់ញ័រសូម្បីតែឥឡូវនេះ។ ព្រោះលោកឃើញថាម៉ារៀកំពុងបង្កើតក្រុមសាវ័កបែបនេះ។ តាមរយៈការអធិស្ឋាននិងការធ្វើអន្តរាគមន៍ពីម្តាយនាងនៅតែបន្តជ្រមុជព្រលឹងទាំងនេះទៅក្នុងឡភ្លើងនៃដួងចិត្តដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលភ្លើងនៃព្រះវិញ្ញាណឆេះចេញពីភាពលោភលន់នៃលោកីយហើយស្លៀកសំលៀកបំពាក់ទាំងនោះឡើងវិញតាមរូបភាពព្រះរាជបុត្រារបស់នាង។ សាថានរន្ធត់ណាស់ព្រោះវាមិនអាចធ្វើបាបព្រលឹងបែបនេះបានការពារនៅក្រោមអាវធំរបស់នាង។ គាត់អាចមើលតែម្នាក់ឯងបានដូចជាកែងជើងដែលត្រូវបានទាយថាវាយក្បាលរបស់គាត់ត្រូវបានបង្កើតឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃមួយភ្លែត (លោ។ ៣:១៥) ។ កែងជើងដែលកំពុងត្រូវបានលើកឡើងហើយឆាប់ៗនេះនឹងធ្លាក់ចុះ អភិជននៃនាគ).

 

ស្លៀកពាក់ក្នុងឈ្មោះ

ពេលវេលាគឺនៅលើពួកយើង។ មិនយូរប៉ុន្មានយើងនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយតាមរបៀបដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អក្នុងនាមព្រះយេស៊ូ។ សម្រាប់មូលដ្ឋានគឺមិនត្រឹមតែប៉មនៃការអធិស្ឋាននិងការប្រុងប្រយ័ត្នប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែវាក៏ជារបស់ផងដែរ បន្ទប់ពាសដែក កន្លែងដែលយើងពាក់អាវពាសដែករបស់ព្រះ (អេភ។ ៦:១១) ។

នៅក្នុងភាពបរិសុទ្ធ។ នៅក្នុងព្រះនាមរបស់ទ្រង់។

…យប់ជិតឆ្ងាយហើយថ្ងៃក៏ជិតមកដល់ដែរ។ ឥឡូវចូរយើងបោះចោលកិច្ចការនៃភាពងងឹតហើយពាក់គ្រឿងសឹកនៃពន្លឺ ... ពាក់លើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ... (រ៉ូម ១៣:១២, ១៤)

មនុស្សស្តាប់សាក្សីដោយស្ម័គ្រចិត្តជាងស្តាប់គ្រូហើយនៅពេលមនុស្សស្តាប់គ្រូគឺមកពីពួកគេជាសាក្សី។ ដូច្នេះវាជាចម្បងដោយការប្រព្រឹត្ដរបស់សាសនាចក្រដោយការធ្វើជាសាក្សីនៃភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះអម្ចាស់យេស៊ូថាសាសនាចក្រនឹងផ្សាយដំណឹងល្អដល់ពិភពលោក។ សតវត្សនេះស្រេកឃ្លានភាពត្រឹមត្រូវ ... តើអ្នកផ្សព្វផ្សាយពីអ្វីដែលអ្នករស់នៅទេ? ពិភពលោករំពឹងពីយើងនូវជីវិតសាមញ្ញភាពនៃការអធិស្ឋានការគោរពប្រតិបត្តិការបន្ទាបខ្លួនការផ្ដាច់ខ្លួននិងការលះបង់ខ្លួនឯង។ - ប៉ូផូល VI, ការផ្សាយដំណឹងល្អនៅក្នុងពិភពសម័យទំនើប, ន។ ២, ៣០

…វអ្នកស្អប់អ្នកធ្វើអ្វីក៏ដោយទោះតាមពាក្យសំដីឬការប្រព្រឹត្ដក៏ដោយចូរធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងក្នុងនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ (កូល៉ុស ៣:១៧) ។

 

បោះពុម្ពជា PDF និងអ៊ីម៉ែល
បានប្រកាសនៅក្នុង ទំព័រដើម, ពេលវេលានៃភាពរីករាយ.