DO អ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកគឺជាផ្នែកសំខាន់នៃផែនការរបស់ព្រះ? តើអ្នកមានគោលបំណងឬមានប្រយោជន៍តិចតួចចំពោះទ្រង់រឺអ្នកដទៃ? បន្ទាប់មកខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកបានអានហើយ ការល្បួងគ្មានប្រយោជន៍. ទោះយ៉ាងណាខ្ញុំយល់ថាព្រះយេស៊ូវចង់លើកទឹកចិត្តអ្នកច្រើនជាងនេះទៅទៀត។ តាមពិតវាចាំបាច់ណាស់ដែលអ្នកដែលកំពុងអានរឿងនេះយល់៖ អ្នកកើតមកសំរាប់គ្រានេះ។ រាល់ព្រលឹងនីមួយៗនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះគឺនៅទីនេះដោយការរចនានៅទីនេះដោយមានគោលបំណងនិងតួនាទីជាក់លាក់ មានតម្លៃណាស់។ នោះគឺដោយសារតែអ្នកក្លាយជាផ្នែកមួយនៃ "ពន្លឺនៃពិភពលោក" ហើយបើគ្មានអ្នកពិភពលោកនឹងបាត់បង់ពណ៌តិចតួច ... ។ សូមឱ្យខ្ញុំពន្យល់។
ព្រីមនៃពន្លឺព្រះ
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំជាពន្លឺនៃពិភពលោក»។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មក ទ្រង់ក៏មានបន្ទូលថា ៖
អ្នក គឺជាពន្លឺនៃពិភពលោក។ ទីក្រុងមួយនៅលើភ្នំមិនអាចលាក់បានទេ។ គេក៏មិនអុជចង្កៀង រួចយកទៅដាក់ក្រោមកន្ត្រកដែរ។ វាត្រូវបានគេដាក់នៅលើជើងចង្កៀង ជាកន្លែងបំភ្លឺដល់មនុស្សទាំងអស់ក្នុងផ្ទះ។ (ម៉ាថាយ ៥:១៤-១៥)
ព្រះយេស៊ូវគឺជាពន្លឺដ៏បរិសុទ្ធនៃពិភពលោកដែលឆ្លងកាត់ prism នៃពេលវេលា ពន្លឺនោះ បែកជារាប់ពាន់លាន ដែលអាចមើលឃើញ ពណ៌ដែលបង្កើត ពន្លឺនៃពិភពលោក, នោះគឺជារូបកាយនៃអ្នកជឿ។ យើងម្នាក់ៗ បានបង្កើតនៅក្នុងបេះដូងនៃព្រះ គឺជា "ពណ៌" ។ នោះគឺ យើងម្នាក់ៗដើរតួនាទីផ្សេងគ្នានៅក្នុងវិសាលគមនៃឆន្ទៈដ៏ទេវភាព។
ចិត្តវិទ្យាប្រាប់យើងថាពណ៌ផ្សេងគ្នាមានឥទ្ធិពលខុសៗគ្នាទៅលើអារម្មណ៍។ ជាឧទាហរណ៍ ពណ៌ខៀវ និងបៃតងអាចមានឥទ្ធិពលស្ងប់ស្ងាត់ ខណៈដែលពណ៌ក្រហម និងលឿងអាចបង្កឱ្យមានអារម្មណ៍ឆេវឆាវជាងមុន។ ដូច្នេះផងដែរ “ពណ៌” នីមួយៗនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះមាន “ឥទ្ធិពល” របស់វាទៅលើពិភពលោកជុំវិញវា។ អញ្ចឹងអ្នកនិយាយថាអ្នកមិនសំខាន់? ចុះបើអ្នកនិយាយថា "បៃតង" ជាឧទាហរណ៍ ទាក់ទងនឹងទេពកោសល្យ អំណោយ មុខរបរ។ (រូបភាពខាងក្រោមមានពណ៌បៃតងលុបចេញ)៖
ឬដោយគ្មានពណ៌ខៀវ?
ឬអត់ក្រហម?
អ្នកឃើញទេ ពណ៌នីមួយៗគឺចាំបាច់សម្រាប់ពន្លឺដើមដើម្បីឱ្យមានភាពស្រស់ស្អាតពេញលេញរបស់វា។ ដូចគ្នានេះដែរ ខ្ញុំតែងតែនិយាយទៅកាន់មនុស្សនៅពេលខ្ញុំនិយាយជាសាធារណៈថា យើងមិនត្រូវការ St. Therese ឬ Francis of Assisi ផ្សេងទៀតដើម្បីនិយាយនោះទេ។ អ្វីដែលយើងត្រូវការគឺផ្លូវមួយទៀត "អ្នក"! ចុះបើយើងទាំងអស់គ្នាជា St. Therese? ចុះប្រសិនបើយើងទាំងអស់គ្នាជា "ផ្កាកុលាបតូច" ជាមួយ នៅទីនេះ បុគ្គលិកលក្ខណៈ, នៅទីនេះ គុណធម៌, នៅទីនេះ អំណោយតែម្នាក់ឯង? បាទ ចុះបើពិភពលោកទាំងមូលលាបពណ៌នាងក្រហម?
អ្នកឃើញហើយ ភាពប្លែកនៃពិភពលោកនឹងរលាយបាត់។ ពណ៌បៃតង និងពណ៌ខៀវ និងពណ៌លឿងទាំងអស់ ដែលធ្វើឲ្យពិភពលោកស្រស់ស្អាតខ្លាំង នឹងមានពណ៌ក្រហម។ នោះហើយជាមូលហេតុដែល ជារៀងរាល់ ពណ៌គឺចាំបាច់ដើម្បីឱ្យសាសនាចក្រក្លាយជាអ្វីៗទាំងអស់។ ហើយអ្នកគឺជា ក ពន្លឺនៃពន្លឺរបស់ព្រះ។ទ្រង់ត្រូវការ « ហ្វីត » របស់អ្នក « បាទ » របស់អ្នក ដើម្បីឱ្យពន្លឺរបស់ទ្រង់ភ្លឺតាមរយៈអ្នក ហើយបញ្ចេញពន្លឺចាំបាច់ដល់អ្នកដទៃ ស្របតាមផែនការ និងពេលវេលាដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់។ ព្រះបានរចនាអ្នកឲ្យក្លាយជាពណ៌ជាក់លាក់—វាធ្វើឲ្យទ្រង់ឈឺចាប់ ពេលអ្នកនិយាយថាអ្នកចង់មានពណ៌បៃតងជំនួសពណ៌ស្វាយ ឬថាអ្នកមិន “ភ្លឺ” គ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបង្កើតភាពខុសគ្នាក្នុងពិភពលោក។ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នានិយាយឥឡូវនេះ ដូចជាអ្នកដែលដើរដោយការមើលឃើញ មិនមែនដោយជំនឿទេ។ អ្វីដែលអាចមើលទៅហាក់ដូចជាមិនសំខាន់នៅក្នុងទង្វើលាក់កំបាំងមួយនៃការស្តាប់បង្គាប់តាមពិត មានផលប៉ះពាល់អស់កល្បជានិច្ច។
មានព្រលឹងជាច្រើនដែលបានស្លាប់ទៅស្ថានសួគ៌ ហើយត្រលប់មកផែនដីវិញ ដើម្បីប្រាប់រឿងរបស់ពួកគេ។ ជាទូទៅក្នុងចំណោមទីបន្ទាល់ជាច្រើនគឺថា នៅក្នុងពិភពលោកលើសពីនេះ មានពណ៌ដែលយើងមិនធ្លាប់ឃើញពីមុនមក ហើយចំណាំនៅក្នុងតន្ត្រីដែលយើងមិនធ្លាប់ឮ។ នៅលើផែនដីនេះ ចក្ខុវិស័យរបស់យើងមានកម្រិត។ យើងគ្រាន់តែឃើញវិសាលគមនៃពន្លឺដោយភ្នែកប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែនៅស្ថានសួគ៌ sliver នៃពន្លឺ ត្រូវបានគេមើលឃើញ។ ដូច្នេះ ទោះបីជាពិភពលោកមិនទទួលស្គាល់អ្នកក៏ដោយ។ ទោះបីជាអ្នកប្រហែលជាកំពុងដំណើរការក្រុមអធិស្ឋានតូចមួយ ឬមើលថែប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកដែលមានជំងឺ ឬរងទុក្ខជាព្រលឹងជនរងគ្រោះ ឬរស់នៅ និងអធិស្ឋានលាក់កំបាំងពីភ្នែកអ្នកដទៃនៅពីក្រោយជញ្ជាំងសន្និបាត... អ្នក មាន ផ្នែកសំខាន់ និងចាំបាច់នៃពន្លឺរបស់ព្រះ។ គ្មានរស្មីនៃចិត្តរបស់ទ្រង់ដែលតូចចំពោះទ្រង់ឡើយ។ នេះជាអ្វីដែលសន្តប៉ូលបានបង្រៀន៖
ឥឡូវនេះរាងកាយមិនមែនជាផ្នែកមួយទេប៉ុន្តែមានច្រើន។ បើជើងមួយនិយាយថា “ព្រោះខ្ញុំមិនមែនជាដៃ ខ្ញុំមិនមែនជារបស់រាងកាយ” នោះក៏មិនមែនជាដៃរបស់រាងកាយដែរ។ ឬបើត្រចៀកគួរនិយាយថា “ព្រោះខ្ញុំមិនមែនជាភ្នែក ខ្ញុំមិនមែនជារបស់ខ្លួន” នោះក៏មិនមែនជារបស់ខាងកាយនោះទេ។ ប្រសិនបើរូបកាយទាំងមូលជាភ្នែក តើការស្តាប់នៅឯណា? បើខ្លួនទាំងមូលបានឮ តើក្លិនទៅឯណា? ប៉ុន្តែដូចជាព្រះបានដាក់ផ្នែកនីមួយៗក្នុងរូបកាយតាមបំណងប្រាថ្នា។ ប្រសិនបើពួកគេទាំងអស់ជាផ្នែកមួយ តើរូបកាយនៅឯណា? ប៉ុន្តែដូចជាវាមានផ្នែកជាច្រើន ប៉ុន្តែមានរូបកាយតែមួយ។ ភ្នែកមិនអាចនិយាយទៅកាន់ដៃថា “ខ្ញុំមិនត្រូវការអ្នក” ហើយក៏មិនអាចនិយាយទៅកាន់ដៃថា “ខ្ញុំមិនត្រូវការអ្នកទេ”។ ជាការពិត ផ្នែកនៃរាងកាយដែលហាក់ដូចជាទន់ខ្សោយគឺចាំបាច់ជាង ហើយផ្នែកនៃរាងកាយដែលយើងចាត់ទុកថាមិនសូវមានកិត្តិយស យើងហ៊ុំព័ទ្ធដោយកិត្តិយសធំជាង ហើយផ្នែកដែលមិនសូវមានរបស់យើងត្រូវបានចាត់ទុកដោយភាពស័ក្តិសិទ្ធិជាង ចំណែកឯផ្នែករបស់យើងដែលមានលក្ខណៈសមរម្យជាង។ ផ្នែកមិនត្រូវការវាទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតរូបកាយយ៉ាងដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យផ្នែកដែលគ្មានរូបកាយនោះមានកិត្តិយសជាង ដើម្បីកុំឲ្យមានការបែកគ្នាក្នុងរូបកាយ ប៉ុន្តែដើម្បីឲ្យផ្នែកទាំងនោះមានការខ្វល់ខ្វាយចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ប្រសិនបើផ្នែកមួយរងទុក្ខ គ្រប់ផ្នែកទាំងអស់រងទុក្ខជាមួយវា។ ប្រសិនបើផ្នែកមួយត្រូវបានគេគោរព នោះគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ក៏មានការរីករាយដែរ។ (១កូរិនថូស ១២:១៤-២៦)
… សូម្បីតែនៅពេលដែលយើងឃើញខ្លួនយើងនៅក្នុងភាពស្ងៀមស្ងាត់នៃព្រះវិហារ ឬនៅក្នុងបន្ទប់របស់យើង យើងរួបរួមនៅក្នុងព្រះអម្ចាស់ជាមួយនឹងបងប្អូនប្រុសស្រីជាច្រើនដែលមានជំនឿ ដូចជាក្រុមឧបករណ៍ដែលទោះបីជារក្សាបាននូវលក្ខណៈបុគ្គលរបស់ពួកគេក៏ដោយ ក៏យើងផ្តល់ជាបទភ្លេងដ៏អស្ចារ្យមួយដល់ព្រះ។ ការអង្វរ ការអរព្រះគុណ និងការសរសើរ។ —POPE BENEDICT XVI, ទស្សនិកជនទូទៅ, ទីក្រុងវ៉ាទីកង់ ថ្ងៃទី 25 ខែមេសា ឆ្នាំ 2012
នៅពេលដែលការធ្វើដំណើររបស់ខ្ញុំនៅទីនេះក្នុងរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ាបានខិតជិតមកដល់ ខ្ញុំអាចប្រាប់អ្នកថា ខ្ញុំបានឃើញស្ទើរតែពេញលេញនៃពន្លឺរបស់ព្រះនៅក្នុងព្រលឹងដែលខ្ញុំបានជួប ពីដ៏អស្ចារ្យបំផុតទៅតិចបំផុត។ ហើយពួកគេម្នាក់ៗត្រូវបានគេស្រឡាញ់និងស្រស់ស្អាត!
ការព្រមាន
នៅពេលដែលយើងចូលទៅក្នុង ការល្បួងគ្មានប្រយោជន៍; នៅពេលដែលយើងចាកចេញពីផែនការរបស់ព្រះសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង។ នៅពេលដែលយើងរស់នៅផ្ទុយនឹងសណ្តាប់ធ្នាប់ធម្មជាតិ និងច្បាប់សីលធម៌របស់ទ្រង់ នោះពន្លឺរបស់ទ្រង់ឈប់បំភ្លឺនៅក្នុងយើង។ យើងប្រៀបដូចជាពន្លឺដែលលាក់នៅពីក្រោម “កន្ត្រកប៊ូសែល”—ឬត្រូវបានរលត់ចេញទាំងស្រុង។
តើមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលដែលផ្នែកផ្សេងៗនៃវិសាលគមឈប់បញ្ចេញពន្លឺ? វិសាលគមពន្លឺដែលអាចមើលឃើញអាចត្រូវបានបែងចែកជាបីផ្នែក៖ ក្រហម បៃតង និងខៀវ (និមិត្តសញ្ញានៃសកម្មភាពរបស់ព្រះត្រីឯកក្នុងពិភពលោក)។ នៅក្នុងរូបភាពខាងក្រោម ខ្ញុំបានលុបចេញ 80% នៃពណ៌ទាំងបីនោះ។ នេះជាលទ្ធផល៖
ផ្នែកនីមួយៗនៃវិសាលគមដែលមើលឃើញត្រូវបានដកចេញកាន់តែច្រើន មិនថាពណ៌អ្វីនោះទេ វាកាន់តែងងឹត។ គ្រិស្តបរិស័ទកាន់តែតិចទៅៗនៅលើពិភពលោកដែលកំពុងរស់នៅតាមជំនឿរបស់ពួកគេ ពិភពលោកកាន់តែងងឹត។ ហើយនេះគឺជាអ្វីដែលកំពុងកើតឡើង៖
នៅជំនាន់របស់យើងនៅពេលដែលនៅក្នុងតំបន់ដ៏ធំនៃពិភពលោកជំនឿគឺមានគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការស្លាប់ដូចជាអណ្តាតភ្លើងដែលលែងមានឥន្ធនៈនោះអាទិភាពសំខាន់បំផុតគឺធ្វើឱ្យព្រះមានវត្តមាននៅលើពិភពលោកនេះហើយបង្ហាញបុរសនិងស្ត្រីនូវផ្លូវទៅកាន់ព្រះ។ មិនមែនជាព្រះណាទេតែគឺជាព្រះដែលបាននិយាយអំពីស៊ីណៃ។ ចំពោះព្រះដែលយើងស្គាល់មុខដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលសង្កត់ដល់«ដល់ទីបញ្ចប់» (ជ។ ១៣: ១) - ក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគេបានឆ្កាងហើយរស់ឡើងវិញ។ បញ្ហាពិតនៅពេលនេះនៃប្រវត្ដិសាស្ដ្ររបស់យើងគឺថាព្រះកំពុងតែបាត់ពីជើងមេឃរបស់មនុស្សហើយជាមួយនឹងពន្លឺដ៏ស្រអាប់ដែលមកពីព្រះមនុស្សជាតិកំពុងតែបាត់បង់នូវឥទ្ធិពលរបស់វាជាមួយនឹងឥទ្ធិពលបំផ្លិចបំផ្លាញកាន់តែខ្លាំងឡើង ៗ ។ - សូមមើលភាពបរិសុទ្ធរបស់សម្តេចប៉ាបបេនឌីសទី ១៦ ដល់ប៊ីស្សពទាំងអស់នៅលើពិភពលោកថ្ងៃទី ១០ ខែមីនាឆ្នាំ ២០០៩; កាតូលិកតាមអ៊ីនធឺណិត
បងប្អូនប្រុសស្រី ពិភពលោកមិនងងឹតទៅវិញទេ ដោយសារសាតាំងកំពុងមានអំណាច។ កាន់តែងងឹតទៅៗ ព្រោះគ្រិស្តសាសនិកកាន់តែភ្លឺ! ភាពងងឹតមិនអាចបញ្ចេញពន្លឺបានទេ។ មានតែពន្លឺទេដែលធ្វើអោយងងឹត។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាចាំបាច់ណាស់ដែលអ្នកបំភ្លឺកន្លែងដែលអ្នកនៅ មិនថានៅក្នុងពាណិជ្ជកម្ម ការអប់រំ នយោបាយ សេវាស៊ីវិល សាសនាចក្រនោះទេ—វាមិនមានបញ្ហាអ្វីនោះទេ។ ព្រះយេស៊ូវគឺត្រូវការនៅគ្រប់វិស័យ នៅគ្រប់ជ្រុងនៃទីផ្សារ នៅគ្រប់ស្ថាប័ន ក្រុមហ៊ុន សាលារៀន សាលប្រជុំ សន្និបាត ឬគេហដ្ឋាន។ នៅបុណ្យ Easter ព្រះវរបិតាបរិសុទ្ធបានចង្អុលបង្ហាញពីរបៀបដែលវាលនៃ បច្ចេកវិទ្យាដោយសារពន្លឺនៃសេចក្តីពិតត្រូវបានដឹកនាំតិចទៅៗ ឥឡូវនេះកំពុងបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ពិភពលោករបស់យើង។
ប្រសិនបើតម្លៃនៃព្រះ និងសីលធម៌ ភាពខុសគ្នារវាងល្អ និងអាក្រក់ នៅតែស្ថិតក្នុងភាពងងឹត នោះ "ពន្លឺ" ផ្សេងទៀតទាំងអស់ ដែលដាក់នូវគុណសម្បត្តិបច្ចេកទេសមិនគួរឱ្យជឿនៅក្នុងដៃរបស់យើង មិនត្រឹមតែរីកចម្រើនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាគ្រោះថ្នាក់ដែលធ្វើឱ្យយើង និងពិភពលោកប្រឈមនឹងហានិភ័យផងដែរ។. —POPE BENEDICT XVI, Easter Vigil Homily, ថ្ងៃទី 7 ខែមេសា ឆ្នាំ 2012 (ការសង្កត់ធ្ងន់របស់ខ្ញុំ)
ព្រះយេស៊ូវត្រូវការឱ្យអ្នកចាប់ផ្តើមភ្លឺតាមរយៈពន្លឺនៃសេចក្តីជំនឿ ការគោរពប្រតិបត្តិ និងការបន្ទាបខ្លួនដូចកូនក្មេង—យ៉ាងពិតប្រាកដ កន្លែងដែលអ្នកនៅ — ទោះបីជាដោយរូបរាងរបស់មនុស្សក៏ដោយ ពន្លឺរបស់អ្នកបានត្រឹមតែចម្ងាយខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ ជាការពិត ទៀនតូចមួយនៅក្នុងសាលប្រជុំដ៏ធំសម្បើម និងងងឹតនៅតែបញ្ចេញពន្លឺដែលអាចមើលឃើញ។ ហើយនៅក្នុងពិភពលោកដែលកាន់តែងងឹតទៅៗពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ប្រហែលជាវានឹងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់សូម្បីតែ ការមួយ បាត់បង់ព្រលឹង ស្វែងរកពន្លឺនៃក្តីសង្ឃឹម…
…ឥតទោសនិងឥតទោសជាកូនរបស់ព្រះដែលឥតខ្ចោះនៅកណ្ដាលមនុស្សវៀចវេរនិងវង្វេងដែលអ្នកភ្លឺដូចពន្លឺនៅលើពិភពលោកដូចដែលអ្នកកាន់តាមព្រះបន្ទូលនៃជីវិត ... (ភីលីព ២: ១៤-១៥)
រូបថតដោយ ESO/Y. បេឡេតស្គី
អ្នកណាបន្ទាបខ្លួនដូចក្មេងនេះ អ្នកនោះជាអ្នកធំជាងគេក្នុងនគរស្ថានសួគ៌… បើអ្នកណាប្រាថ្នាចង់បានមុន អ្នកនោះនឹងទៅជាអ្នកចុងក្រោយ ហើយជាអ្នកបម្រើទាំងអស់។ (ម៉ាថាយ ១៨:៤; ម៉ាកុស ៩:៣៥)
ចុចទីនេះដើម្បី ឈប់ជាវ or ជាវប្រចាំ ដល់ទិនានុប្បវត្តិនេះ។
