កុំរង្គោះរង្គើ

ពាក្យឥឡូវនេះនៅលើអាន
សម្រាប់ថ្ងៃទី ១៣ ខែមករាឆ្នាំ ២០១៤
ជ្រើស។ អនុស្សាវរីយ៍នៃផ្លូវ Hilary

អត្ថបទលីហ្កឺដ នៅ​ទីនេះ

WE បានចូលដល់គ្រាមួយដែលនៅក្នុងសាសនាចក្រដែលនឹងធ្វើអោយសេចក្តីជំនឿរបស់មនុស្សជាច្រើនអង្រួន។ ហើយនោះគឺដោយសារតែវានឹងលេចចេញកាន់តែខ្លាំងឡើងដូចជាអំពើអាក្រក់បានឈ្នះទោះបីសាសនាចក្រមិនទាក់ទងទាំងស្រុងក៏ដោយហើយការពិត សត្រូវ នៃរដ្ឋ។ អ្នកដែលប្រកាន់ខ្ជាប់នូវជំនឿកាតូលិកទាំងមូលនឹងមានចំនួនតិចតួចហើយត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាសកលដែលមានលក្ខណៈបុរាណមិនសមហេតុផលនិងឧបសគ្គដែលត្រូវដកចេញ។

អំណានដំបូងថ្ងៃនេះពន្យល់ពីមូលហេតុ។ ប៉ូលប៉ូលសរសេរថា៖

“ អ្នកបានបំពាក់មកុដគាត់ដោយសិរីល្អនិងកិត្ដិយសដែលចុះចូលនឹងព្រះបាទារបស់ព្រះ…” តែមកដល់ពេលនេះយើងមិនទាន់ឃើញ“ អ្វីៗនៅក្រោមអំណាចរបស់ទ្រង់ទេ” ប៉ុន្តែយើងបានឃើញព្រះយេស៊ូ«ពាក់មកុដដោយសិរីល្អនិងកិត្ដិយស»…

នោះគឺចង់និយាយថាជ័យជំនះរបស់ព្រះយេស៊ូវលើការសុគតលើឈើឆ្កាងបានបើកទ្វារស្ថានសួគ៌។ ប៉ុន្តែអំពើអាក្រក់គឺដូចជារថភ្លើងដ៏វែងមួយដែលមិនទាន់ឆ្លងកាត់ពេញពិភពលោកនេះនៅឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវបានបើកទ្វារសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាដើម្បីចុះពីលើទូកប៉ុន្តែគួរឱ្យស្តាយមនុស្សជាច្រើនមិនចង់ ... ហើយដូច្នេះវាគឺជារថភ្លើងដែលបន្តបន្សល់ទុកនូវផ្លូវនៃសេចក្តីស្លាប់នៅពីក្រោយវា។ ដូច្នេះហើយក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទយើងរង់ចាំនៅឯព្រះគម្ពីរ ឆ្លង រហូតមកដល់ឡានចុងក្រោយនៃអំពើអាក្រក់ដែលឆ្លងកាត់គ្រានេះ។ សម្រាប់ដូចជាផ្លូវចនបានសរសេរថា:

យើងដឹងថាយើងជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយពិភពលោកទាំងមូលស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់មារកំណាច។ (យ៉ូហានទី ១ ៥:១៩)

នោះគឺចង់និយាយថាមនុស្សនៅតែមានឆន្ទៈសេរីហើយដូច្នេះសាតាំងនៅតែរក្សាជំហរនៅក្នុងចិត្តមនុស្ស។ ក្នុងនាមជា ការបោះបង់ចោលព្រះ អឌ្ឍចន្ទសនៅសម័យយើងក៏ដូចគ្នាដែរអំណាចរបស់សាតាំង។ ប៉ុន្តែដូចដែលយើងបានអាននៅក្នុងវិវរណៈ ១២ ឆ្ពោះទៅចុងបញ្ចប់នៃគ្រាចុងក្រោយនេះ (មិនមែនពិភពលោកទេប៉ុន្តែនៅយុគសម័យនេះ) ថាអំណាចរបស់សាតាំងនឹងត្រូវបានកំនត់ជាមុន (ហើយបានប្រមូលផ្តុំទៅក្នុងអាទទឹងនិងព្រះគ្រីស្ទ) ហើយបន្ទាប់មកត្រូវបានដកចេញទាំងស្រុងមួយរយៈ។

នាគដ៏ធំគឺជាពស់បុរាណដែលត្រូវបានគេហៅថាអារក្សនិងសាតាំងដែលបានបំភាន់ពិភពលោកទាំងមូលត្រូវបានគេទម្លាក់ចុះមកផែនដីហើយពួកទេវតារបស់វាត្រូវបានគេទម្លាក់ចុះមកលើវា ... វាបានឈរនៅលើខ្សាច់សមុទ្រ ... សត្វនាគបានប្រគល់ឫទ្ធានុភាពនិងបល្ល័ង្ករបស់វាព្រមទាំងមានអំណាចយ៉ាងខ្លាំងផង។ បន្ទាប់មកខ្ញុំឃើញទេវតាមួយចុះពីលើមេឃទាំងកាន់កូនសោទៅស្ថាននរកនិងច្រវាក់យ៉ាងធ្ងន់។ គាត់បានចាប់នាគដែលជាពស់បុរាណដែលជាអារក្សឬសាតាំងហើយចងវាអស់រយៈពេលមួយពាន់ឆ្នាំ។ (បប ១២: ៩, ១៣: ២, ២០: ១-២)

ហើយវាមិនមែនថាមនុស្សលោកនឹងមិនមានឆន្ទៈសេរីក្នុងយុគសម័យសន្តិភាពដែលនឹងមកដល់។ ទោះយ៉ាងណាដោះលែងពីការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញឥតឈប់ឈរនៃអំណាចនៃឋាននរកហើយពោរពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណដូចជានៅក្នុង បុណ្យថ្ងៃទី ៥០ ថ្មី សាសនាចក្រនឹងរីករាយជាមួយនឹងរយៈពេលនៃការឈប់សម្រាកនិងភាពបរិសុទ្ធដែលមិនធ្លាប់មាននៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ការត្រឡប់មកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅចុងបញ្ចប់នៃពេលវេលា។

ការបង្រៀននៃព្រះវិហារកាតូលិកបោះពុម្ពដោយគណៈកម្មការខាងទ្រឹស្ដីក្នុងឆ្នាំ ១៩៥២ បានសន្និដ្ឋានថាវាមិនផ្ទុយនឹងជំនឿរបស់យើងចំពោះ ...

... សង្ឃឹមលើជ័យជំនះដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅលើផែនដីនេះមុនពេលការចុងក្រោយបង្អស់នៃអ្វីៗទាំងអស់។ ការកើតឡើងបែបនេះមិនត្រូវបានគេរាប់បញ្ចូលទេគឺមិនអាចទៅរួចទេវាមិនប្រាកដថាវានឹងមិនមានរយៈពេលយូរនៃគ្រីស្ទសាសនាដែលជោគជ័យមុនពេលចប់។ -ការបង្រៀនព្រះវិហារកាតូលិក៖ សេចក្ដីសង្ខេបនៃគោលលទ្ធិកាតូលិក (ទីក្រុងឡុងដ៍ៈប៊ឺរអូសនិងអូសប៊ូរេនឆ្នាំ ១៩៥២) ទំព័រ។ ១១៤០; ដកស្រង់នៅក្នុង អ្នកបង្កើតដ៏អស្ចារ្យ Rev. យ៉ូសែប Iannuzzi, ទំ។ ៥៣

ដូច្នេះបងប្អូនប្រុសស្រី កុំរង្គោះរង្គើ នៅអំណាចនៃឋាននរកដែលនិយាយអំពីរូបភាពដ៏ទេវភាពនៅចំពោះមុខមនុស្សមិនអាចធ្វើអ្វីដល់ព្រលឹងរបស់អ្នកជាងគ្រញូងឡើយ។ កុំរង្គោះរង្គើ ដោយពន្លឺនៃភាពងងឹតដែលគំរាមកំហែងអ្នកជាមួយនឹងសេចក្ដីស្លាប់ដែលបានក្លាយជាផ្លូវចូលទៅឯជីវិត។ កុំរង្គោះរង្គើ ដោយឈើឆ្កាងដែលជានិមិត្តរូបនៃការបៀតបៀនរបស់អ្នកព្រោះវាបានចាក់ឬសហើយក្លាយជាដើមឈើជីវិត។ កុំរង្គោះរង្គើ ដោយផ្នូរដែលងងឹតសូន្យសុងដោយភាពអស់សង្ឃឹមដែលបានក្លាយជាកន្លែងផ្តល់ក្តីសង្ឃឹម។ កុំរង្គោះរង្គើ ដោយផ្គរលាន់និងផ្លេកបន្ទោររញ្ជួយផែនដីនិងគ្រហឹមនៃមហាសមុទ្រដែលជាសញ្ញានៃការយំនៃកម្លាំងពលកម្មនិងកំណើតនៃការបង្កើតថ្មីមួយ។ កុំរង្គោះរង្គើ ថាអ្នកមានអារម្មណ៍ថាត្រូវគេបោះបង់ចោលទន់ខ្សោយនិងគ្មានអំណាចនៅចំពោះមុខអំណាចនៃអំពើអាក្រក់ដ្បិតវាច្បាស់ណាស់នៅក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិរបស់អ្នកចំពោះព្រះគ្រីស្ទដែលអ្នកនឹងចូលរួមក្នុងជ័យជំនះលើនគររបស់សាតាំងនៅលើផែនដី ... ហើយសោយរាជ្យជាមួយទ្រង់។

…នៅពេលការសាកល្បងនៃការផ្លាស់ប្តូរនេះបានកន្លងផុតទៅអំណាចដ៏អស្ចារ្យនឹងហូរចេញពីសាសនាចក្រដែលមានលក្ខណៈខាងវិញ្ញាណនិងសាមញ្ញជាង។ បុរសនៅក្នុងពិភពលោកដែលបានគ្រោងទុកទាំងស្រុងនឹងដឹងថាខ្លួនគេឯកកោ។ ប្រសិនបើពួកគេបានបាត់បង់ការមើលឃើញរបស់ព្រះទាំងស្រុងពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍ភ័យរន្ធត់ទាំងមូលពីភាពក្រីក្ររបស់ពួកគេ។ បន្ទាប់មកពួកគេនឹង រកមើលហ្វូងមនុស្សតូចតាចនៃអ្នកជឿថាជាអ្វីដែលថ្មី។ ពួកគេនឹងរកឃើញវាជាក្តីសង្ឃឹមដែលមានន័យសម្រាប់ពួកគេដែលជាចម្លើយដែលពួកគេតែងតែស្វែងរកដោយសម្ងាត់។

ដូច្នេះខ្ញុំជឿជាក់ថាសាសនាចក្រកំពុងតែប្រឈមមុខនឹងការលំបាក។ វិបត្តិពិតប្រាកដបានចាប់ផ្តើមដោយកម្រ។ យើងនឹងត្រូវពឹងផ្អែកលើការផ្លាស់ប្តូរដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានភាពប្រាកដប្រជាដូចគ្នាដែរអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅចុងបញ្ចប់មិនមែនសាសនាចក្រនៃសាសនានយោបាយដែលបានស្លាប់ទៅជាមួយហ្គូបែលទេប៉ុន្តែជាព្រះវិហារនៃសេចក្តីជំនឿ។ នាងប្រហែលជាលែងជាមហាអំណាចខាងសង្គមទៀតហើយរហូតដល់ពេលថ្មីៗនេះ។ ប៉ុន្តែនាងនឹងរីករាយជាមួយផ្កាស្រស់និងត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាផ្ទះរបស់បុរសដែលជាកន្លែងដែលគាត់នឹងរកឃើញជីវិតនិងក្តីសង្ឃឹមហួសពីសេចក្តីស្លាប់។ - ខាញ់យ៉ូសែបរ៉ាសឃីងង (ភីស្សាប៊ែលធីឌីទី ១៦) ជំនឿនិងអនាគត, សារព៌តមាន Ignatius, ឆ្នាំ ២០០៩