ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ខ្ញុំចង់បើកទូកនៅចំពោះមុខអ្នក ... ប៉ុន្តែនៅពេលសមុទ្ររញ្ជួយនៅពេលដែលខ្យល់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចាប់ផ្តើមបក់បោកខ្ញុំទៅក្នុងព្យុះសង្ឃរាខ្ញុំបានបន្ទាប Sails នៃជំនឿរបស់ខ្ញុំហើយតវ៉ា! ប៉ុន្តែនៅពេលដែលទឹកស្ងប់ស្ងាត់ខ្ញុំរីករាយនឹងលើកពួកគេឡើង។ ឥឡូវខ្ញុំមើលឃើញបញ្ហាកាន់តែច្បាស់ -ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមិនរីកចម្រើននៅក្នុងភាពបរិសុទ្ធ។ មិនថាសមុទ្ររដុបឬថាតើវាស្ងប់ទេខ្ញុំមិនដើរទៅមុខក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំឆ្ពោះទៅរកកំពង់ផែនៃភាពបរិសុទ្ធទេពីព្រោះខ្ញុំបដិសេធមិនចូលទៅក្នុងការសាកល្បង; ឬពេលវាស្ងប់ស្ងាត់ខ្ញុំគ្រាន់តែឈរស្ងៀម។ ឥឡូវនេះខ្ញុំឃើញថាដើម្បីក្លាយជាគ្រូសៀកយ័ន្ត (ពួកបរិសុទ្ធម្នាក់) ខ្ញុំត្រូវតែរៀនជិះទូកខ្ពស់នៃទុក្ខវេទនាដើម្បីស្វែងរកព្យុះហើយអត់ធ្មត់ឱ្យព្រះវិញ្ញាណរបស់អ្នកដឹកនាំជីវិតខ្ញុំក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈនិងគ្រប់កាលៈទេសៈទោះបីពួកគេពេញចិត្តនឹងខ្ញុំក៏ដោយ។ ឬមិនទេព្រោះពួកគេត្រូវបានគេបញ្ជាឱ្យធ្វើឱ្យបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ។
បច្ច័យនៃសេចក្តីទុក្ខ
យ៉ាងហោចណាស់នៅក្នុងលោកខាងលិច មារសត្រូវដ៏ធំនៃទុក្ខគឺ ការពេញចិត្តភ្លាមៗ។
ប៉ុន្តែមើលធម្មជាតិ។ យើងឃើញបានសរសេរនៅក្នុងការបង្កើតនូវប្រាជ្ញា និងការអត់ធ្មត់របស់ព្រះ។ កសិករម្នាក់បានសាបព្រោះគ្រាប់ពូជរបស់គាត់ ហើយប៉ុន្មានខែក្រោយមកគាត់ច្រូតច្រូត។ ប្ដីប្រពន្ធបង្កើតកូន ហើយ៩ខែក្រោយមក កូនក៏កើត។ វដ្តរដូវបន្តិចម្តង ៗ ; ព្រះច័ន្ទកើនឡើងយឺត; កុមារលូតលាស់បន្តិចម្តង ៗ ទៅជាមនុស្សពេញវ័យ។ សូម្បីតែព្រះយេស៊ូវក៏មិនបានរំលងការរចនារបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ដែរ។ ព្រះអម្ចាស់របស់យើងមិនត្រូវបានគេផ្លុំមកលើផែនដីភ្លាមៗដូចព្រះជន្ម៣០ឆ្នាំនោះទេ។ គាត់បានកើតនិងធំឡើង; គាត់ "លូតលាស់ និងរឹងមាំ…(លូកា 2:40) សូម្បីតែព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ក៏ត្រូវរង់ចាំបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ដែរ។ ការកើនឡើង នៅក្នុងភាពរាបទាប ប្រាជ្ញា និងចំណេះដឹង។
ប៉ុន្តែយើងចង់បានភាពបរិសុទ្ធឥឡូវនេះ។ រួមជាមួយនឹងអាហារ វីដេអូ ភាពជោគជ័យ សារជាអក្សរ និងស្ទើរតែគ្រប់ទម្រង់នៃការទំនាក់ទំនង និងការពេញចិត្តរបស់យើង។ ជាលទ្ធផល យើងមិនបានរៀនបន្តិចម្តងៗពីរបៀបរង់ចាំ—“របៀបលូតលាស់ និងរឹងមាំ”។ ការពេញចិត្តភ្លាមៗគឺជាអាវុធពិសេសមួយរបស់សាតាំង សម្រាប់ការនាំយកវាមកសម័យរបស់យើង វាបានធ្វើការរង់ចាំ និង ការរងទុក្ខវេទនា ស្ទើរតែមិនអាចទ្រាំទ្របាន សូម្បីតែគ្រិស្តបរិស័ទសម័យទំនើបក៏ដោយ។ មានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងនៅទីនេះ៖
ការបៀតបៀនដែលអមដំណើរធម្មយាត្រារបស់ [សាសនាចក្រ] នៅលើផែនដីនឹងបង្ហាញ "អាថ៌កំបាំងនៃអំពើទុច្ចរិត" នៅក្នុងទម្រង់នៃការបោកបញ្ឆោតសាសនាដែលផ្តល់ឱ្យបុរសនូវដំណោះស្រាយជាក់ស្តែងចំពោះពួកគេ។ បញ្ហា ក្នុងតម្លៃនៃការក្បត់សាសនាពីការពិត។ ការបោកបញ្ឆោតសាសនាដ៏កំពូលគឺការបោកបញ្ឆោតព្រះគ្រីស្ទ… -របស់ CCC, 675
តើព្រលឹងកំពុងត្រូវបានរៀបចំដើម្បីទទួលយកការបោកបញ្ឆោតបែបនេះ ដោយត្រូវបានរៀបចំកម្មវិធីជានិច្ចដើម្បីបន្ត ការសម្រាលទុក្ខ និងការធូរស្បើយពីទុក្ខ?
សមុទ្រខ្ពស់នៃការរងទុក្ខ
វាច្បាស់ណាស់។ ដើម្បីរងទុក្ខ ដែលគ្រិស្តបរិស័ទម្នាក់ៗត្រូវបានគេហៅថា “ការរងទុក្ខរបស់គ្រីស្ទាន”។ សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នារងទុក្ខ អ្នកមាន ឬអ្នកក្រ ខ្មៅ ឬស អ្នកមិនជឿព្រះ ឬអ្នកជឿ។ ប៉ុន្តែការរងទុក្ខក្លាយជា ដែលមានឥទ្ធិពល នៅពេលដែលវាត្រូវបានរួបរួមជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវ។
សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ ការរងទុក្ខដើរតួជាមធ្យោបាយមួយដើម្បី "ទទេ" ព្រលឹងនៃខ្លួនឯងដែលអនុញ្ញាតឱ្យវាត្រូវបានបំពេញដោយព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ។
ចំពោះការនេះ អ្នកត្រូវបានហៅមកពីព្រោះព្រះគ្រីស្ទក៏បានរងទុក្ខជំនួសអ្នកដែរ ដោយទុកគំរូដល់អ្នកថាអ្នកគួរដើរតាមគន្លងទ្រង់... អ្នកណាដែលអះអាងថានឹងនៅជាប់នឹងទ្រង់ក៏គួររស់នៅដូចទ្រង់មានជីវិតដែរ។ (១ពេត្រុស ២:២១; យ៉ូហានទី១ ២:៦)
ហើយ St. Paul សរសេរថា:
មានក្នុងចំណោមខ្លួនអ្នក អាកប្បកិរិយាដូចគ្នា។ នោះគឺជារបស់អ្នកផងដែរនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ... គាត់បានបញ្ចេញខ្លួនគាត់ដោយយកទម្រង់នៃទាសករមកក្នុងរូបរាងមនុស្ស។ ហើយបានឃើញមនុស្សមានរូបរាង គាត់បានបន្ទាបខ្លួន គាត់បានស្ដាប់បង្គាប់ដល់សេចក្ដីស្លាប់ សូម្បីតែសេចក្ដីស្លាប់នៅលើឈើឆ្កាង។
ទីពីរ ការរងទុក្ខ នៅពេលដែលថ្វាយ និងរួបរួមដល់ព្រះយេស៊ូវ នោះពិតជាសក្តិសមនឹងព្រះគុណសម្រាប់ព្រលឹងអ្នកដ៏ទៃ (សូមមើល សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលឈ្នះ) យើងពិតជាចូលរួមក្នុងការសង្គ្រោះអ្នកដ៏ទៃ នៅពេលដែលតាមរយៈទង្វើនៃឆន្ទៈ យើងស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងរបស់យើងដើម្បីប្រយោជន៍អ្នកដទៃ។
ឥឡូវនេះ ខ្ញុំត្រេកអរនឹងការរងទុក្ខរបស់ខ្ញុំ ដោយសារអ្នក ហើយនៅក្នុងសាច់ឈាមរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានបំពេញនូវអ្វីដែលខ្វះខាតនៅក្នុងសេចក្តីទុក្ខវេទនារបស់ព្រះគ្រីស្ទ ក្នុងនាមរូបកាយរបស់ទ្រង់ ដែលជាក្រុមជំនុំ។ (កូល ១:២៤)
យើងសុំឲ្យអ្នកដែលខ្សោយឲ្យក្លាយជាប្រភពនៃកម្លាំងសម្រាប់សាសនាចក្រ និងមនុស្សជាតិ។ នៅក្នុងសមរភូមិដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចរវាងកម្លាំងនៃអំពើល្អ និងអំពើអាក្រក់ ដែលបានបង្ហាញដល់ភ្នែករបស់យើងដោយពិភពសម័យទំនើបរបស់យើង សូមឲ្យការរងទុក្ខរបស់អ្នកនៅក្នុងរួបរួមជាមួយនឹងឈើឆ្កាងនៃព្រះគ្រីស្ទបានទទួលជ័យជម្នះ! - ផូចចូប៉ូលប៉ូ ២ Salvifici Doloros; សំបុត្រសាវក ថ្ងៃទី ១១ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៨៤
កាន់តែដូចព្រះយេស៊ូវ
យ៉ូហានបាទីស្ទបាននិយាយថាគាត់ត្រូវតែកើនឡើង; ខ្ញុំត្រូវតែបន្ថយ(យ៉ូហាន ៣:៣០) នោះគឺ ខ្ញុំត្រូវតែស្លាប់ដើម្បីឲ្យព្រះយេស៊ូរស់ឡើងវិញក្នុងព្រលឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំត្រូវតែសុគតដើម្បីឆន្ទៈរបស់ខ្លួនឯង ដើម្បីឲ្យព្រះហឫទ័យនៃព្រះគង់នៅក្នុងខ្ញុំ»។នៅលើផែនដីដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ» តើខ្ញុំធ្វើបែបនេះដោយរបៀបណា ប៉ុន្តែដើម្បីទទួលរាល់ពេលដែលខ្យល់នៃព្រះវិញ្ញាណនាំមក ជាពិសេសពេលពួកគេទទួលរងទុក្ខវេទនា ?
ឆន្ទៈរបស់មនុស្សព្រះគ្រីស្ទ «មិនប្រឆាំងឬប្រឆាំងឡើយ ប៉ុន្តែចុះចូលនឹងព្រះហឫទ័យដ៏ទេវភាព និងដ៏មានគ្រប់ចេស្តារបស់ទ្រង់»។ -សាសនានៃវិហារកាតូលិក (ស៊ីស៊ីស៊ី), 475
ហេតុដូច្នេះហើយ ដោយសារព្រះគ្រីស្ទបានរងទុក្ខក្នុងសាច់ឈាម នោះ ចូរលើកដៃខ្លួនឯងជាមួយនឹងអាកប្បកិរិយាដូចគ្នា… ដើម្បីកុំឱ្យចំណាយអ្វីដែលនៅសេសសល់ក្នុងជីវិតរបស់បុគ្គលនៅក្នុងសាច់ឈាមទៅលើសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់មនុស្ស ប៉ុន្តែតាមឆន្ទៈរបស់ព្រះវិញ។ (១ពេត្រុស ៤:១-២)
នៅពេលដែលការរងទុក្ខមកដល់ យើងម្នាក់ៗត្រូវតែលើក “សំពៅនៃសេចក្តីជំនឿ” ឡើងដោយទំនុកចិត្តទាំងស្រុង។ ដោយសារតែព្រះបានអនុញ្ញាតឱ្យមានការសាកល្បងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ការរាប់ជាបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ ឬសម្រាប់ការសង្គ្រោះនៃអ្នកផ្សេងទៀត ឬទាំងពីរ។
ជាលទ្ធផល អស់អ្នកដែលរងទុក្ខស្របនឹងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះប្រគល់ព្រលឹងរបស់ពួកគេទៅអ្នកបង្កើតដ៏ស្មោះត្រង់ដូចដែលពួកគេធ្វើអំពើល្អ។ (១ពេត្រុស ៤:១៩)
ប៉ុន្តែការសាកល្បងនឹងមិនស្ថិតស្ថេររហូតទេ។
ព្រះនៃព្រះគុណទាំងអស់ដែលបានត្រាស់ហៅអ្នកឱ្យទៅកាន់សិរីល្អដ៏អស់កល្បរបស់ទ្រង់តាមរយៈព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវនឹងទ្រង់ផ្ទាល់នឹងស្តារ បញ្ជាក់ ពង្រឹង និងស្ថាបនាអ្នក បន្ទាប់ពីអ្នកបានរងទុក្ខតិចតួច។ (១ពេត្រុស ៥:១០)
… ប្រសិនបើយើងរងទុក្ខជាមួយនឹងទ្រង់ ដើម្បីឲ្យយើងបានលើកតម្កើងទ្រង់ផងដែរ។ (រ៉ូម ៨:១៧)
