ម៉ាក់!

ហ្វ្រានស៊ីស្កូដឺហ្សេរ៉ារ៉ាន (១៥៩៨-១៦៦៤)

នាង នៅថ្ងៃបន្ទាប់បន្ទាប់ពីសន្និសីទនៃអណ្តាតភ្លើងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់នៅទីក្រុង Philadelphia ជាកន្លែងដែលខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់បន្ទប់មួយដែលនិយាយពីតំរូវការក្នុងការលះបង់ខ្លួនឯង។ ម៉ារី។ ប៉ុន្តែនៅពេលខ្ញុំលុតជង្គង់បន្ទាប់ពីការរួបរួមដោយគិតអំពីឈើឆ្កាងដែលព្យួរនៅលើទីសក្ការៈនោះខ្ញុំបានគិតអំពីអត្ថន័យនៃការ«ថ្វាយខ្លួន»ខ្លួនឯងចំពោះម៉ារី។ តើការផ្តល់ឱ្យខ្លួនខ្ញុំទាំងស្រុងចំពោះម៉ារីមានន័យយ៉ាងណា? តើមនុស្សម្នាក់អាចលះបង់រាល់ទំនិញរបស់គាត់ទាំងពីអតីតកាលនិងបច្ចុប្បន្ននេះទៅម្តាយយ៉ាងដូចម្តេច? តើវាពិតជាមានន័យអ្វី? តើពាក្យអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនៅពេលដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអស់សង្ឃឹម? "

វាគឺនៅពេលនោះខ្ញុំមានសម្លេងដែលមិនអាចស្តាប់លឺបាននិយាយនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំ។

នៅពេលទារកតូចស្រែករកម្តាយវាមិននិយាយច្បាស់ទេហើយក៏មិននិយាយដោយឥតខ្ចោះដែរ។ ប៉ុន្តែវាគ្រប់គ្រាន់ហើយដែលកុមារយំហើយម្តាយមកយ៉ាងលឿនយកគាត់ឡើងហើយយកវាទៅសុដន់របស់នាង។ ដូចគ្នានេះផងដែរកូនរបស់ខ្ញុំវាគ្រប់គ្រាន់ហើយក្នុងការស្រែក“ ម៉ាក់” ហើយខ្ញុំនឹងមករកអ្នកដោយដាក់អ្នកនៅដើមទ្រូងនៃព្រះគុណហើយផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវតម្រូវការដែលអ្នកត្រូវការ។ នេះ, នៅក្នុងសំណុំបែបបទសាមញ្ញបំផុតរបស់ខ្លួន, គឺការបូជាសម្រាប់ខ្ញុំ។

ចាប់តាំងពីពេលនោះមកពាក្យទាំងនេះបានផ្លាស់ប្តូរទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយម៉ារី។ ដោយសារតែខ្ញុំបានឃើញខ្លួនឯងជាញឹកញាប់នៅក្នុងស្ថានភាពដែលខ្ញុំមិនអាចអធិស្ឋានមិនអាចរកឃើញកម្លាំងដើម្បីបញ្ចូលពាក្យត្រឹមត្រូវជាមួយគ្នាហើយដូច្នេះខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយថា“ ម៉ាក់!” ហើយនាងបានមក។ ខ្ញុំដឹងថានាងមកពីព្រោះនាងជាម្តាយដ៏ល្អម្នាក់ដែលរត់ទៅរកកូន ៗ របស់ពួកគេរាល់ពេលដែលពួកគេទូរស័ព្ទមក។ ខ្ញុំនិយាយថា“ រត់” ប៉ុន្តែនាងមិនឆ្ងាយទេដើម្បីចាប់ផ្តើម។

ពេលខ្ញុំពិចារណាអំពីរូបម្ដាយដ៏ជ្រាលជ្រៅនេះដែលជ្រាបចូលទៅក្នុងជម្រៅនៃរូបកាយខ្ញុំខ្ញុំដឹងថាព្រះអម្ចាស់របស់យើងបន្ថែមពាក្យទាំងនេះ៖

ដូច្នេះយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលនាងប្រាប់អ្នក។

នោះគឺម្តាយយើងមិនអកម្មទេ។ នាងមិនធ្វើឱ្យភាពឥតប្រយោជន៍របស់យើងមិនរង្គោះរង្គើឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញនាងបានប្រមូលផ្តុំយើងនៅក្នុងដៃរបស់នាងដើម្បីនាំយើងឱ្យកាន់តែជិតស្និទ្ធ ព្រះយេស៊ូវដើម្បីពង្រឹងយើងអោយក្លាយជាសាវកដ៏ប្រសើរហើយចិញ្ចឹមបីបាច់យើងដើម្បីអោយយើងបានទៅជាបរិសុទ្ធ។ ដូច្នេះហើយបន្ទាប់ពីយើងស្រែកយំម៉ាក់ដោយ“ ភ្ជាប់ខ្លួនយើង” ទៅនឹងនាងដែល“ ពេញដោយព្រះគុណ” បន្ទាប់មកយើងត្រូវស្តាប់ប្រាជ្ញាការបង្រៀននិងការណែនាំរបស់នាង។ ដោយរបៀបណា? អញ្ចឹងនេះជាមូលហេតុដែលម្សិលមិញខ្ញុំបាននិយាយថាយើងត្រូវតែធ្វើ អធិស្ឋាន, អធិស្ឋាន, អធិស្ឋាន។ ត្បិតវាស្ថិតនៅក្នុងការអធិស្ឋានដែលយើងរៀនលឺសំលេងរបស់អ្នកគង្វាលល្អមិនថាទ្រង់កំពុងនិយាយដោយផ្ទាល់ទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងតាមរយៈម្តាយរបស់គាត់ឬតាមរយៈព្រលឹងឬកាលៈទេសៈផ្សេងទៀតក៏ដោយ។ ដូច្នេះយើងចាំបាច់ត្រូវចុះឈ្មោះចូលក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន សាលាអធិស្ឋាន ដូច្នេះយើងអាចរៀនធ្វើជាមនុស្សដែលងាយទទួលយកព្រះគុណ។ តាមវិធីនេះនារីរបស់យើងមិនត្រឹមតែអាចបំបៅយើងប៉ុណ្ណោះទេតែថែមទាំងលើកយើងឡើងទៅជាកំពស់របស់ព្រះគ្រីស្ទរហូតដល់ពេញសមត្ថភាពជាគ្រីស្ទាន។ ^[1]cf. អេភេសូរ ៥:២៧

ដោយភាពស្រដៀងគ្នាខ្ញុំបានរំhereកម្តងទៀតនៅទីនេះនៅពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះខ្ញុំបានឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនដល់ស្ត្រីរបស់យើងជាលើកដំបូងបន្ទាប់ពីការរៀបចំសាមសិបបីថ្ងៃ។ វាស្ថិតនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិកតូចមួយនៅប្រទេសកាណាដាដែលភរិយាខ្ញុំនិងខ្ញុំបានរៀបការជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក។ ខ្ញុំចង់បង្កើតនិមិត្តសញ្ញាតូចមួយនៃក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះម្ដាយយើងហើយដូច្នេះខ្ញុំបានចូលទៅក្នុងឱសថស្ថានក្នុងស្រុក។ អ្វីទាំងអស់ដែលពួកគេមានគឺជារូបចម្លាក់មើលទៅគួរអោយអាណិត។ “ សុំទោសម៉ាក់ប៉ុន្តែនេះជាអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវផ្តល់ឱ្យអ្នក” ខ្ញុំបានយកពួកគេទៅព្រះវិហារដាក់នៅជើងរូបសំណាកនាងហើយធ្វើពិធីឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនដល់ខ្ញុំ។

នៅល្ងាចនោះយើងបានចូលរួមការប្រជុំនៅថ្ងៃសៅរ៍។ នៅពេលយើងទៅដល់ព្រះវិហារខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅរូបសំណាកដើម្បីមើលថាតើផ្ការបស់ខ្ញុំនៅទីនោះដែរឬទេ។ ពួកគេមិនមែនទេ។ ខ្ញុំគិតថាអ្នកយាមគុកប្រហែលជាក្រឡេកមើលពួកគេហើយបោះពួកគេទៅឆ្ងាយ! ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅម្ខាងទៀតនៃទីសក្ការៈដែលជាកន្លែងដែលរូបសំណាកព្រះយេស៊ូវនៅទីនោះមានគ្រោងឆ្អឹងរបស់ខ្ញុំត្រូវបានរៀបចំយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងថុ! តាមពិតពួកគេត្រូវបានតុបតែងជាមួយនឹងដង្ហើមទារកដែលមិនមាននៅក្នុងផ្កាដែលខ្ញុំបានទិញ។ ភ្លាមៗខ្ញុំបានយល់នៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ: ពេលណា យើងផ្តល់ជូនខ្លួនយើងដល់ម៉ារីតាមរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រគល់ជីវិតទាំងមូលរបស់គាត់ទៅនាងនាងនាំយើងដូចជាយើងតូចនិងអស់សង្ឃឹមបាបកម្មនិងខូចហើយនៅក្នុងសាលានៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់នាងធ្វើឱ្យយើងថតចម្លងខ្លួនឯង។ ច្រើនឆ្នាំក្រោយមកខ្ញុំបានអានពាក្យទាំងនេះដែល Lady របស់យើងបាននិយាយទៅកាន់ Sr. Lucia នៃ Fatima:

គាត់ចង់បង្កើតការលះបង់ក្នុងពិភពលោកចំពោះដួងចិត្តដ៏ខ្ជះខ្ជាយរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំសន្យាការសង្គ្រោះដល់អ្នកដែលឱបក្រសោបវាហើយព្រលឹងទាំងនោះនឹងត្រូវបានព្រះស្រឡាញ់ដូចជាផ្កាដែលដាក់ខ្ញុំឱ្យតាក់តែងបល្ល័ង្ករបស់គាត់។ - ដោយគ្មានម្តាយទៅ Sr Lucia នៃ Fatima ។ បន្ទាត់ចុងក្រោយនេះឡើងវិញ៖“ ផ្កា” លេចចេញនៅក្នុងគណនីមុន ៗ របស់ Lucia ។ ហ្វាម៉ាម៉ានៅក្នុងពាក្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លូសៀ: អនុស្សាវរីយ៍របស់បងស្រីលូសៀ, Louis Kondor, SVD, ទំព័រ ១៨៧, លេខយោង ១៤ ។

ម៉ារីគឺជាម្តាយហើយយើងគឺជាកូន ៗ របស់នាង - ផ្តល់ឱ្យម្នាក់ទៀតនៅពីក្រោមឈើឆ្កាង។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅកាន់អ្នកនិងខ្ញុំនៅថ្ងៃនេះថា៖

មើលម្តាយរបស់អ្នក។ (យ៉ូហាន ១៩:២៧)

ពេលខ្លះអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានក្នុងគ្រាទាំងនោះ - ជាពិសេសនៅពេលឈរនៅមុខឈើឆ្កាងរបស់យើង - គឺត្រូវនិយាយថា“ ម៉ាក់” ហើយយកនាងចូលទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង…នៅពេលនាងនាំយើងចូលទៅក្នុងដៃរបស់នាង។

តាំងពីពេលនោះមកសិស្សនោះយកគាត់ចូលក្នុងផ្ទះ។ (យ៉ូហាន ១៩:២៩)

ខ្ញុំមិនកាន់កាប់ខ្លួនឯងជាមួយរបស់ដែលអស្ចារ្យនិងអស្ចារ្យពេកសម្រាប់ខ្ញុំទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានស្ងប់ស្ងៀមនិងស្ងប់ស្ងៀមដូចកូនក្មេងនៅទ្រូងម្តាយ។ ព្រលឹងរបស់ខ្ញុំដូចជាកូនក្មេងដែលស្ងប់ស្ងាត់។ (ទំនុកដំកើង ១៣១: ១-២)

 សូម​ចំណាំ: អ្នកអានជាច្រើនកំពុងត្រូវបានឈប់ជាវពីបញ្ជីសំបុត្ររួមនេះដោយមិនចង់ធ្វើ។ សូមសរសេរអ្នកផ្តល់សេវាអ៊ិនធឺរណែតរបស់អ្នកហើយសុំឱ្យពួកគេ“ whitelist” អ៊ីមែលទាំងអស់ពី markmallett.com ។ ដើម្បីឱ្យប្រាកដថាអ្នកមានសិទ្ធិចូលដំណើរការរាល់ការសរសេរអ្នកក៏អាចចំណាំនិងចូលមើលគេហទំព័រនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ កំណត់ចំណាំទិនានុប្បវត្តិប្រចាំថ្ងៃនៅទីនេះ៖
https://www.markmallett.com/blog/category/daily-journal/

សូមអរគុណចំពោះការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់របស់អ្នក -
ទាំងពីរត្រូវការខ្លាំងណាស់។ 

ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុសនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។