ចៀមរបស់ខ្ញុំនឹងស្គាល់សំឡេងរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងព្យុះ

…ពេលវេលានឹងមកដល់គឺពិតជាបានមកដល់ហើយនៅពេលដែលអ្នករាល់គ្នានឹងខ្ចាត់ខ្ចាយ… (ចនស៍ 16: 31) 

 

រួចហើយមានការបែងចែកបែបនេះភាពវឹកវរបែបនេះនៅក្នុងជួរនៃសាសនាចក្រជួនកាលវាពិបាកក្នុងការស្វែងរកបូជាចារ្យពីរនាក់ដែលយល់ព្រមលើរឿងតែមួយ! និងចៀម ... ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានសេចក្តីមេត្តាករុណា…ចៀមគឺមិនមានវណ្ណៈខ្ពស់ហើយស្រេកឃ្លានចំពោះសេចក្តីពិតដែលនៅពេលណាដែលមានភាពខាងវិញ្ញាណខាងវិញ្ញាណណាមួយមកពួកវានឹងចាប់វាឡើង។ ប៉ុន្តែភាគច្រើនជាញឹកញាប់វាត្រូវបានដាក់ដោយថ្នាំពុលឬមិនមានអាហាររូបត្ថម្ភពិតណាមួយដែលធ្វើឱ្យព្រលឹងខ្វះអាហារូបត្ថម្ភខាងវិញ្ញាណប្រសិនបើមិនស្លាប់។

ដូច្នេះព្រះគ្រីស្ទកំពុងតែព្រមានយើងឥឡូវនេះ “ មើលហើយអធិស្ឋាន” ដើម្បីកុំអោយយើងចាញ់បោកគេ។ តែទ្រង់មិន ទុកឲ្យ យើងដើរលើទឹកសមុទ្រដ៏គ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះដោយខ្លួនឯងទេ។ គាត់បានអោយហើយគឺអោយហើយយើងនឹងអោយយើង បង្គោលភ្លើងហ្វារ នៅក្នុងព្យុះនេះ។

ហើយឈ្មោះរបស់គាត់គឺ“ ពេត្រុស” ។
 

LIGHTHOUSE

លោកយេស៊ូបាន បាននិយាយថា:

ខ្ញុំជាអ្នកគង្វាលល្អខ្ញុំស្គាល់ខ្ញុំហើយខ្ញុំស្គាល់ខ្ញុំ។ ចៀមដើរតាមគាត់ពីព្រោះពួកគេស្គាល់សំលេងរបស់គាត់។ (ជ។ ១០:១៤, ៤)

ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកគង្វាលល្អហើយពិភពលោកកំពុងតែស្វែងរកទ្រង់ជានិច្ចសម្រាប់សំលេងណែនាំរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើនបដិសេធមិនទទួលស្គាល់វាហើយនេះជាមូលហេតុ៖ ដោយសារតែគាត់និយាយតាមរយៈពេត្រុសនោះគឺជាសម្តេចប៉ាប - និងប៊ីស្សពទាំងនោះដែលរួមរស់ជាមួយគាត់។ តើអ្វីជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការទាមទារដ៏ចម្រូងចម្រាសនេះ?

មុនពេលឡើងទៅស្ថានសួគ៌ព្រះយេស៊ូវបាននាំពេត្រុសទៅក្រៅបន្ទាប់ពីអាហារពេលព្រឹកហើយបានសួរបីដងថាតើគាត់ស្រឡាញ់ទ្រង់ទេ? រាល់ពេលដែលពេត្រុសឆ្លើយថាមែនគឺព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបថា

…បន្ទាប់មកចិញ្ចឹមកូនចៀមរបស់ខ្ញុំ…។ លំអៀងចៀមរបស់ខ្ញុំ ... ចិញ្ចឹមចៀមរបស់ខ្ញុំ។ (ជ។ ២១: ១៥-១៨)

មុននេះព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលដូច្នេះ He គឺជាអ្នកគង្វាលដ៏អស្ចារ្យ។ ប៉ុន្ដែឥឡូវនេះព្រះអម្ចាស់សូមអោយម្នាក់ទៀតបន្តការងាររបស់ទ្រង់គឺការងារនៃការផ្តល់ចំណីដល់ហ្វូងចៀមដោយអវត្តមានខាងរាងកាយរបស់គាត់។ តើពេត្រុសចិញ្ចឹមយើងដោយរបៀបណា? វាត្រូវបានកំណត់ជាមុននៅក្នុងអាហារពេលព្រឹកដែលពួកសាវកនិងព្រះយេស៊ូវទើបតែបានចែកចាយ៖ នំបុ័ងនិងត្រី។

 

អាហារខាងសាច់ឈាម

នេះ នំបុ័ង គឺជានិមិត្តរូបនៃសាក្រាម៉ង់ដែលព្រះយេស៊ូទំនាក់ទំនងសេចក្តីស្រឡាញ់ព្រះគុណនិងអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ដល់យើងតាមរយៈដៃរបស់ពេត្រុសនិងប៊ីស្សពទាំងនោះ (និងបូជាចារ្យ) ដែលត្រូវបានតែងតាំងតាមរយៈការស្នងតំណែងសាវ័ក។

នេះ ត្រី គឺជានិមិត្តរូបនៃ ការបង្រៀន។ ព្រះយេស៊ូវបានហៅពេត្រុសនិងសាវកថាជាអ្នកនេសាទមនុស្ស។ ពួកគេនឹងបោះសំណាញ់របស់ពួកគេដោយប្រើ ពាក្យនោះគឺជា“ ដំណឹងល្អ” ដំណឹងល្អ (មថ ២៨: ១៩-២០; រ៉ូម ១០: ១៤-១៥) ។ លោកយេស៊ូផ្ទាល់មានប្រសាសន៍ថា៖ «អាហាររបស់ខ្ញុំគឺធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំ ឲ្យ មក» (ជ។ ១៨:៣៦)។ ហេតុដូច្នេះហើយពេត្រុសនិយាយមកយើងអំពីការពិតដែលបានទៅដល់គាត់ដោយព្រះគ្រីស្ទដូច្នេះយើងនឹងស្គាល់ឆន្ទៈរបស់ព្រះ។ នេះគឺច្បាស់អំពីរបៀបដែលយើងត្រូវនៅជាប់នឹងទ្រង់៖

បើអ្នករាល់គ្នាប្រតិបត្ដិតាមបទបញ្ជាទាំងប៉ុន្មានរបស់ខ្ញុំអ្នករាល់គ្នាពិតជាទុកសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអោយស្ថិតនៅជាប់នឹងខ្ញុំមែនដូចខ្ញុំប្រតិបត្ដិតាមបទបញ្ជាទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះបិតាហើយទុកអោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គស្ថិតនៅជាប់នឹងខ្ញុំដែរ។ អ្នកគឺជាមិត្តរបស់ខ្ញុំប្រសិនបើអ្នកធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំបញ្ជាអ្នក។ ខ្ញុំសូមបង្គាប់អ្នកថា៖ ត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក (យ៉ូហាន ១៥:១០, ១៤, ១៧)

តើយើងអាចដឹងថាអ្វីដែលយើងត្រូវបានបញ្ជាឱ្យធ្វើគឺអ្វីដែលល្អនិងពិតលើកលែងតែមាននរណាម្នាក់ប្រាប់យើង? ដូច្នេះក្រៅពីការគ្រប់គ្រងសាក្រាម៉ង់កាតព្វកិច្ចរបស់ព្រះវរបិតាបរិសុទ្ធគឺដើម្បីបង្រៀនពីជំនឿនិងសីលធម៌ដែលព្រះគ្រីស្ទបានបញ្ជាយ៉ាងច្បាស់ដល់ពេត្រុសនិងអ្នកស្នងរបស់គាត់ឱ្យធ្វើ។ 

 

ការបែងចែកដ៏អស្ចារ្យ

មុនពេលឡើងទៅស្ថានសួគ៌ព្រះយេស៊ូមានភារកិច្ចចុងក្រោយមួយគឺត្រូវរៀបចំគេហដ្ឋានឱ្យមានរបៀបរៀបរយ។

ខ្ញុំបានទទួលគ្រប់អំណាចទាំងនៅស្ថានបរមសុខទាំងនៅលើផែនដី។

នោះគឺការនិយាយថា "ខ្ញុំជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ" នៃផ្ទះ (ឬ ព្រះសហគមន៍កាតូលិក ដែលមកពីភាសាក្រិកបុរាណ ប៉ារ៉ូកូកូស មានន័យថា“ ផ្ទះជិត”) ។ ដូច្នេះទ្រង់ចាប់ផ្ដើមធ្វើប្រតិភូកម្មមិនមែនដល់មនុស្សច្រើនទេ - ប៉ុន្តែចំពោះសាវកដប់មួយនាក់ទៀតដែលនៅសល់៖

ដូច្នេះចូរចេញទៅនាំមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍អោយធ្វើជាសិស្សហើយធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកអោយគេក្នុងព្រះនាមព្រះបិតាព្រះបុត្រានិងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ការបង្រៀន ពួកគេត្រូវកាន់តាមអ្វីៗដែលខ្ញុំបានបង្គាប់មកអ្នករាល់គ្នា។ ហើយមើលខ្ញុំនៅជាមួយអ្នកជានិច្ចរហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃគ្រាចុងក្រោយនេះ។ (ម៉ាថាយ 28: 19-20)

ប៉ុន្តែកុំអោយយើងភ្លេចអំពីការផ្ទេរសិទ្ធិរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានធ្វើនៅក្នុងការបំរើរបស់ទ្រង់។

ដូច្នេះខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នកថា អ្នក គឺពេត្រុសហើយនៅលើ នេះ ខ្ញុំនឹងសង់ព្រះវិហាររបស់ខ្ញុំហើយទ្វារនៃពិភពខាងក្រៅនឹងមិនអាចឈ្នះបានឡើយ។ ខ្ញុំនឹងផ្តល់ឱ្យ អ្នក កូនសោទៅនគរស្ថានសួគ៌។ ស្អី​ក៏ដោយ អ្នក ចងនៅលើផែនដីនឹងត្រូវបានចងនៅស្ថានបរមសុខ; និងអ្វីក៏ដោយ អ្នក នៅលើផែនដីនឹងត្រូវស្រាយនៅស្ថានសួគ៌។ (ម៉ាថាយ 16: 18-19)

ចៀមត្រូវការអ្នកគង្វាលបើមិនដូច្នោះទេពួកគេនឹងវង្វេងបាត់។ វាជាធម្មជាតិរបស់មនុស្សនិងជាលក្ខណៈខាងបុរាណវិទ្យាសម្រាប់មនុស្សដើម្បីចង់បានមេដឹកនាំមិនថាគាត់ជាប្រធានប្រធាននាយកសាលាគ្រូបង្វឹកឬសម្តេចប៉ាប - ពាក្យឡាតាំងដែលមានន័យថា“ ប៉ាប៉ា” ។ វាមិនច្បាស់ទេនៅពេលយើងពិនិត្យមើលយូដាសថានៅពេលដែលគំនិតដឹកនាំខ្លួនឯងវាងាយនឹងត្រូវគេបំភាន់? ហើយតើយើងអាចដឹងយ៉ាងដូចម្តេចថាគ្រាន់តែអ្នកនេសាទមនុស្សនឹងមិននាំយើងអោយវង្វេង? 

ពីព្រោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលដូច្នេះ។ 

 

 តើអ្វីទៅជាការពិត?

អង្គុយនៅបន្ទប់ខាងលើ (ជាថ្មីម្តងទៀតដោយប្រើតែម ជ្រើសរើស សាវក) ព្រះយេស៊ូវបានសន្យានឹងពួកគេថា៖

នៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិតយាងមកទ្រង់នឹងណែនាំអ្នករាល់គ្នាពីសេចក្តីពិតទាំងអស់។ (ចនស៍ 16: 13)

នេះហើយជាមូលហេតុដែលក្រោយមកនៅពេលក្រោយមកទៀតប៉ូលនិយាយនៅក្នុងការត្រេកត្រអាលរបស់ព្រះគ្រីស្ទមុនពេលការយាងឡើងរបស់ទ្រង់និយាយថា៖

…ប្រសិនបើខ្ញុំត្រូវពន្យាពេលអ្នកគួរតែដឹងពីរបៀបប្រព្រឹត្តក្នុងគ្រួសារនៃព្រះដែលជាសាសនាចក្រនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ជាសរសរគ្រឹះនិងគ្រឹះនៃសេចក្តីពិត។ (1 ធីម៉ូថេ 3: 15)

សេចក្តីពិតហូរចេញពីសាសនាចក្រមិនមែនគ្រាន់តែព្រះគម្ពីរទេ។ ប្រាកដហើយវាគឺជាអ្នកស្នងរបស់ពេត្រុសនិងពួកសាវកផ្សេងទៀតដែលប្រហែលជាបួនរយឆ្នាំបន្ទាប់ពីព្រះគ្រីស្ទបានដាក់បញ្ចូលគ្នានូវក្រុមអក្សរនិងសៀវភៅដែលត្រូវបានគេហៅថា“ ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ” ។ វាគឺជាការយល់ដឹងរបស់ពួកគេដឹកនាំដោយពន្លឺនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលបានដឹងថាសំណេរណាដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយព្រះហើយដែលមិនមាន។ អ្នកអាចនិយាយបានថាសាសនាចក្រគឺជាព្រះ គន្លឹះ ដើម្បីបើកព្រះគម្ពីរ។ សម្តេចប៉ាបគឺជាអ្នកដែល កាន់កូនសោរ.

នេះពិតជាសំខាន់ណាស់ដែលត្រូវយល់នៅថ្ងៃនេះនិងនៅថ្ងៃខាងមុខនៃការភាន់ច្រលំ!  សម្រាប់អ្នកដែលបកស្រាយបទគម្ពីរទៅការស្រមើស្រមៃផ្ទាល់ខ្លួន៖

មានរឿងខ្លះនៅក្នុង [ការសរសេររបស់ប៉ូល] ពិបាកយល់ដែលមនុស្សល្ងង់ខ្លៅនិងមិនចេះរីងស្ងួតទៅនឹងការបំផ្លាញខ្លួនឯងដូចពួកគេបានធ្វើនៅក្នុងបទគម្ពីរផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយអ្នកបានដឹងទុកជាមុនហើយដូច្នេះត្រូវប្រយ័ត្នក្រែងលោអ្នកនាំមនុស្សល្ងីល្ងើចេញឆ្ងាយពីកំហុសរបស់ខ្លួន។ (ពេត្រុសទី ២ ៣: ១៦-១៧)

ដោយដឹងច្បាស់ថានឹងមានចៅក្រមផ្សេងទៀតដែលនឹងព្យាយាមបង្កើតភាពមិនស៊ីសង្វាក់គ្នាព្រះយេស៊ូវបានបញ្ជាឱ្យពេត្រុសការពារពួកសាវកផ្សេងទៀត ... និងប៊ីស្សពនាពេលអនាគត៖

ពេលអ្នកត្រឡប់ក្រោយអ្នកត្រូវតែពង្រឹងបងប្អូនរបស់អ្នក។ (លូកា 22: 32)

 នោះគឺជាក បង្គោលភ្លើងហ្វារ.

សាសនាចក្រមានចេតនាបន្តបញ្ចេញសំឡេងដើម្បីការពារមនុស្សជាតិទោះបីជាគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋនិងមតិសាធារណៈភាគច្រើនមានទិសដៅផ្ទុយក៏ដោយ។ ការពិតការពិតទាញកម្លាំងចេញពីខ្លួនវាហើយមិនមែនមកពីចំនួននៃការយល់ព្រមដែលវាកើតឡើងនោះទេ។  - ជំនួយប៉ុបទី ១៦ អាយ, ហូលី, ថ្ងៃទី ២០ ខែមីនាឆ្នាំ ២០០៦; គេហទំព័រ LifeSiteNews.com ។

 

មិនត្រូវប្រយ័ត្ន!

ដូចជាព្រះយេស៊ូវដែលជា“ ថ្មជ្រុង” គឺជាការជំពប់ដួលរបស់ជនជាតិយូដាដូច្នោះដែរពេត្រុស“ ថ្ម” គឺជាឧបសគ្គដែលធ្វើឱ្យគំនិតរបស់មនុស្សសម័យថ្មីនេះជំពប់ដួល។ ដូចជាជនជាតិយូដានៅសម័យនោះមិនអាចទទួលយកបានថាព្រះមេស្ស៊ីរបស់ពួកគេអាចជាជាងឈើទុកឱ្យព្រះ“ នៅក្នុងសាច់ឈាម” ដូច្នេះពិភពលោកក៏មានបញ្ហាក្នុងការជឿថាយើងអាចត្រូវបានដឹកនាំដោយអ្នកនេសាទម្នាក់មកពីក្រុងកាពើណិម។

ឬបាវ៉ារៀប្រទេសអាល្លឺម៉ង់។ ឬ Wadowice, ប៉ូឡូញ…

ប៉ុន្តែនេះគឺជាកម្លាំងមូលដ្ឋានរបស់ពេត្រុស៖ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានបញ្ជាគាត់បីដង ឲ្យ ឃ្វាលចៀមរបស់គាត់បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖ «សូមមកតាមខ្ញុំ»។ មានតែនៅក្នុងការដើរតាមព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងអស់ពីចិត្តទេដែលសម្តេចប៉ាបជាពិសេសនៅក្នុងសម័យទំនើបនេះអាចចិញ្ចឹមយើងបានយ៉ាងល្អ។ ពួកគេផ្តល់អ្វីដែលពួកគេបានផ្តល់ឱ្យ។

សម្តេចប៉ាបមិនមែនជាអធិបតីភាពទាំងស្រុងទេដែលគំនិតនិងបំណងប្រាថ្នាជាច្បាប់។ ផ្ទុយទៅវិញក្រសួងប៉ុបគឺជាអ្នកធានាដល់ការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះព្រះគ្រីស្ទនិងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។ -POPE BENEDICT XVI, Homily នៅថ្ងៃទី ៨ ខែឧសភាឆ្នាំ ២០០៥; សហសេវិក San Diego-Tribune

វាគឺនៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយដែលព្រះគ្រីស្ទរឹងមាំ។ ទោះជាមានសម្តេចប៉ាបដែលមានបាបច្រើនណាស់ក្នុងរយៈពេល ២០០០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះក៏ដោយក៏គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេដែលមិនធ្លាប់បានបរាជ័យក្នុងការការពារសេចក្ដីពិត - ការទុកចិត្ដលើជំនឿនោះទេ - ដែលព្រះយេស៊ូបានប្រគល់ដល់ពួកគេ។ នោះគឺជាអព្ភូតហេតុដាច់ខាតដែលពិភពលោកបានបំភ្លេចចោលប្រូតេស្ដង់ជាច្រើនមិនបានដឹងហើយពួកកាតូលិកភាគច្រើនមិនត្រូវបានបង្រៀនទេ។

ដោយមានទំនុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ដូច្នេះចូរសំឡឹងមើលទៅអ្នកស្នងរាជ្យរបស់លោកពេត្រុសដែលព្រះគ្រិស្ដគង់នៅជាមួយយើង។ ស្តាប់សំលេងរបស់លោកចៅហ្វាយនិយាយតាមរលកនៃព្យុះកាត់តាមវីរៈរបស់ទ្រង់នាំយើងដោយពន្លឺនៃសេចក្តីពិតដែលឆ្លងកាត់ផ្ទាំងថ្មនិងឆ្នេរខ្សាច់ដ៏គ្រោះថ្នាក់ដែលស្ថិតនៅខាងមុខរលកនៃភាពវឹកវរ។ សម្រាប់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ រលកដ៏អស្ចារ្យបានចាប់ផ្តើមធ្វើឱ្យអាហារ“ ថ្ម” …។

អ្នកណាស្ដាប់ពាក្យខ្ញុំហើយប្រព្រឹត្ដតាមអ្នកទាំងនោះប្រៀបបានទៅនឹងមនុស្សឈ្លាសវៃម្នាក់ដែលបានសង់ផ្ទះរបស់ខ្លួននៅលើផ្ទាំងថ្ម។ ពេលមេឃកំពុងភ្លៀងទឹកជន់លិចហើយខ្យល់បក់បោកបក់បោកផ្ទះ។ ប៉ុន្តែវាមិនបានដួលរលំឡើយ។ វាត្រូវបានដាក់នៅលើថ្ម។

ហើយអ្នកណាដែលស្តាប់ពាក្យខ្ញុំទាំងនេះតែមិនប្រតិបត្តិតាមពួកគេនឹងដូចជាមនុស្សល្ងីល្ងើម្នាក់ដែលបានសង់ផ្ទះរបស់គាត់នៅលើដីខ្សាច់។ ពេលមេឃកំពុងភ្លៀងទឹកជន់លិចហើយខ្យល់បក់បោកបក់បោកផ្ទះ។ ហើយវាបានដួលរលំនិងត្រូវបានបំផ្លាញទាំងស្រុង។ (ម៉ាថាយ ៧; ២៤-២៧)

 

អានបន្ថែម៖

• តើនឹងមានសម្តេចប៉ាបប្រឆាំងដែរឬទេ? អាន សម្តេចប៉ាបខ្មៅ? 

• តើអ្នកណាមានសិទ្ធិបកស្រាយបទគម្ពីរ? សូមមើល បញ្ហាមូលដ្ឋានគ្រឹះ