មិនមែនខ្យល់និងរលកទេ

 

ស្រឡាញ់ មិត្តភក្តិ, ការប្រកាសថ្មីរបស់ខ្ញុំ បិទចូលរាត្រី បញ្ឆេះការសរសេរអក្សរមិនដូចអ្វីដែលកាលពីមុន។ ខ្ញុំមានអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះសំបុត្រនិងកំណត់ចំណាំនៃក្តីស្រឡាញ់ការយកចិត្តទុកដាក់និងសេចក្តីសប្បុរសដែលត្រូវបានសម្តែងចេញពីពាសពេញពិភពលោក។ អ្នកបានរំmeកខ្ញុំថាខ្ញុំមិននិយាយទៅរកភាពខ្វះចន្លោះទេដែលភាគច្រើនអ្នកបាននិងកំពុងរងឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំង ពាក្យឥឡូវ។ សូមថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះដែលបានប្រើយើងទាំងអស់គ្នាសូម្បីតែភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងក៏ដោយ។ 

អ្នករាល់គ្នាមួយចំនួនបានគិតថាខ្ញុំនឹងចាកចេញពីក្រសួង។ ទោះយ៉ាងណានៅក្នុងអ៊ីមែលដែលខ្ញុំបានផ្ញើចេញនិងកំណត់ចំណាំនៅលើហ្វេសប៊ុកពួកគេបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាខ្ញុំកំពុង“ ឈប់” ។ ឆ្នាំនេះមានភាពច្របូកច្របល់ក្នុងវិស័យជាច្រើន។ ខ្ញុំបានលាតសន្ធឹងដល់ដែនកំណត់របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំត្រូវបានដុតចេញបន្តិច។ ខ្ញុំត្រូវគណនាឡើងវិញ។ ខ្ញុំត្រូវដាក់ហ្វ្រាំងលើល្បឿននៃជីវិតដែលមិនគួរឱ្យជឿដែលខ្ញុំចូល។ ដូចជាព្រះយេស៊ូវខ្ញុំត្រូវ "ឡើងលើភ្នំ" ហើយចំណាយពេលតែម្នាក់ឯងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំហើយទុកឱ្យទ្រង់ជាសះស្បើយនៅពេលខ្ញុំលាតត្រដាងនូវភាពខូចនិងស្នាមរបួសនៅក្នុង ជីវិតរបស់ខ្ញុំដែលចង្ក្រានសម្ពាធក្នុងឆ្នាំនេះបានបង្ហាញ។ ខ្ញុំត្រូវចូលទៅក្នុងការបន្សុតពិតប្រាកដនិងស៊ីជម្រៅ។

ជាធម្មតាខ្ញុំសរសេរទៅអ្នកតាមរយៈការមកដល់និងបុណ្យណូអែលប៉ុន្តែនៅឆ្នាំនេះខ្ញុំគ្រាន់តែត្រូវការសម្រាក។ ខ្ញុំមានគ្រួសារដែលមិនគួរឱ្យជឿបំផុតហើយខ្ញុំជំពាក់វាច្រើនជាងពួកគេដើម្បីទទួលបានលំនឹងរបស់ខ្ញុំ។ ដូចក្រុមគ្រួសារគ្រីស្ទានដទៃទៀតដែរយើងក៏រងការវាយប្រហារដែរ។ ប៉ុន្តែរួចហើយសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកកំពុងតែបង្ហាញថាខ្លួនវាខ្លាំងជាងសេចក្តីស្លាប់ទៅទៀត។

 

មិនវង្វេងនឹងរលក

ដូច្នេះហើយខ្ញុំមានពាក្យមួយឃ្លាចុងក្រោយដែលមាននៅក្នុងបេះដូងរបស់ខ្ញុំកាលពីពីរសប្តាហ៍មុនប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចរកពេលសរសេរបានទេ។ ខ្ញុំត្រូវតែឥឡូវនេះពីព្រោះមានអ្នកជាច្រើនបានបង្ហាញពីរបៀបដែលអ្នកកំពុងរងទុក្ខលំបាកខ្លាំងបំផុត។ ខ្ញុំជឿជាក់ថាឥឡូវនេះយើងបានឆ្លងកាត់ការសាកល្បងដ៏ធំបំផុតដែលសាសនាចក្របានជួបប្រទះ។ វាគឺជាការបន្សុទ្ធកូនក្រមុំរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ តែម្នាក់ឯងនេះគួរតែផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវក្តីសង្ឃឹមពីព្រោះព្រះយេស៊ូវចង់ធ្វើឱ្យយើងស្រស់ស្អាតមិនទុកឱ្យយើងធ្វើឱ្យប្រឡាក់ដោយភាពពិការទេ 

មិនថាវាជាព្យុះដ៏ធំនៃសម័យកាលរបស់យើងឬព្យុះផ្ទាល់ខ្លួនដែលអ្នកកំពុងស៊ូទ្រាំ (ហើយវាកាន់តែមានទំនាក់ទំនងកាន់តែខ្លាំងឡើង) ការល្បួងអនុញ្ញាតឱ្យខ្យល់និងរលកបំបែកការតាំងចិត្តរបស់អ្នកហើយអណ្តូងរ៉ែកាន់តែខ្លាំងឡើង ៗ ។ 

បន្ទាប់មកព្រះអង្គប្រាប់ពួកសិស្សអោយចុះទូកឆ្លងទូកទៅត្រើយម្ខាងមុនព្រះអង្គហើយព្រះអង្គក៏ប្រាប់មហាជនអោយវិលត្រឡប់ទៅវិញដែរ។ ក្រោយពីធ្វើដូច្នោះលោកបានឡើងទៅលើភ្នំដោយខ្លួនឯងដើម្បីអធិស្ឋាន។ លុះដល់ល្ងាចគាត់នៅម្នាក់ឯង។ ពេលនោះទូកនៅឯឆ្នេរសមុទ្រចម្ងាយប្រមាណជាពីរឬបីគីឡូម៉ែត្រត្រូវបានបោកបក់ដោយរលកដ្បិតខ្យល់ព្យុះបក់បោកមក។ (ម៉ាថ។ ១៤: ២២-២៤)

តើរលកអ្វីដែលបក់បោកអ្នកនៅពេលនេះ? តើខ្យល់នៃជីវិតហាក់ដូចជាប្រឆាំងនឹងអ្នកទាំងស្រុងទេប្រសិនបើមិនមែនជាព្រះទេ (ខ្យល់ក៏ជានិមិត្តរូបនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែរ)? ជំនួសឱ្យការប្រាប់អ្នកឥឡូវនេះដើម្បី "រស់នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ" ដើម្បី "គ្រាន់តែអធិស្ឋាន" ឬដើម្បី "ផ្តល់ជូនវា" លខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ទទួលស្គាល់ថាខ្យល់នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកគឺជាការពិតសម្រាប់អ្នកនិងរលក ពិតជាលើសលុប។ ពួកគេអាចជាមនុស្សមិនអាចដោះស្រាយបាន។ ពួកគេពិតជាមានសមត្ថភាពធ្វើឱ្យអ្នកឃ្លាតឆ្ងាយអាពាហ៍ពិពាហ៍គ្រួសារគ្រួសារការងារសុខភាពសុខភាពរបស់អ្នក។ ល។ នោះហើយជារបៀបដែលវាបង្ហាញដល់អ្នកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះហើយអ្នកគ្រាន់តែត្រូវការនរណាម្នាក់ប្រាប់អ្នកថាអ្នកពិតជា ឈឺចាប់ហើយអ្នកមានអារម្មណ៍ឯកា។ សូម្បីតែព្រះក៏មើលទៅដូចជាគ្មានអ្វីសោះក្រៅពីពេលយប់នៅពេលយប់។ 

ពេលយាមទីបួននៅពេលយប់ព្រះ ‌ អង្គយាងមករកពួកគេហើយដើរលើសមុទ្រ។ កាលពួកសិស្សឃើញព្រះអង្គយាងលើទឹកសមុទ្រដូច្នេះគេភ័យរន្ធត់។ ពួកគេនិយាយថា៖ «វាជាខ្មោចហើយពួកគេស្រែកដោយភ័យខ្លាច។ (ម៉ាថ។ ១៤: ២៥-២៦)

មែនហើយប្រសិនបើមានម្តងតើនេះមិនមែនជាពេលវេលានៃសេចក្តីជំនឿដែលអ្នកនិងខ្ញុំកំពុងប្រឈមមុខទេ? វាងាយស្រួលណាស់ក្នុងការជឿនៅពេលយើងមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ។ ប៉ុន្តែ “ សេចក្តីជំនឿគឺជាការសម្រេចនូវអ្វីដែលបានសង្ឃឹមនិងជាភស្តុតាងនៃអ្វីៗ មិនមាន បានឃើញ” ^[1]ហេព្រើរ 11: 1 នេះគឺជាពេលវេលានៃការសម្រេចចិត្តហើយ។ ពីព្រោះទោះបីជាអ្នកអាចត្រូវបានល្បួងឱ្យគិតថាព្រះយេស៊ូវជាខ្មោចទេវកថាការប្រឌិតគំនិតដូចជាអ្នកដែលមិនជឿថាមានព្រះប្រាប់អ្នក ... គាត់ឈរនៅខាងក្រៅទូករបស់អ្នកហើយនិយាយឡើងវិញទៅកាន់អ្នក៖

 ចូរមានភាពក្លាហានវាគឺជាខ្ញុំ។ កុំ​ខ្លាច។ (ទល់នឹង ២៧)

ឱព្រះអម្ចាស់អើយតើអ្នកអាចនិយាយយ៉ាងដូចម្តេចបានថានៅពេលដែលអ្វីៗទាំងអស់នៅជុំវិញខ្ញុំហាក់ដូចជាបាត់ទៅហើយនោះ?! អ្វីៗទាំងអស់ហាក់ដូចជាលិចទៅក្នុងទីជ្រៅនៃភាពអស់សង្ឃឹម!

មែនហើយពេត្រុសបានចេញពីទូកដូចជាគ្រីស្ទានម្នាក់ដែលមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ ប្រហែលជាការពេញចិត្តដោយខ្លួនឯងជាក់លាក់បានយកឈ្នះគាត់ថាគាត់ឆ្លាតហើយស្មោះត្រង់ជាងអ្នកដទៃទៀត។ ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មានគាត់បានដឹងថាមនុស្សម្នាក់មិនអាចដើរជារៀងរហូតលើគុណធម៌ធម្មជាតិភាពអំណោយអំណោយជំនាញខនសឺតឬអ្នកលក់បន្ត។ យើងត្រូវការព្រះអង្គសង្រ្គោះព្រោះយើង ទាំងអស់ ត្រូវការរក្សាទុក។ យើងទាំងអស់គ្នានៅចំណុចមួយរឺមួយផ្សេងទៀតប្រឈមមុខនឹងការពិតដែលថាពិតជាមានទីជ្រៅបំផុតរវាងយើងនិងព្រះរវាងយើងនិងសេចក្តីល្អដែលមានតែព្រះអង្គទេដែលអាចបំពេញបានដែលមានតែទ្រង់ទេដែលអាចធ្វើស្ពានបាន។ 

…ពេល [ពេត្រុស] ឃើញខ្យល់បក់ខ្លាំងតើគាត់ភ័យខ្លាចយ៉ាងណា? គាត់ស្រែកឡើងថា៖ «លោកម្ចាស់អើយសូមជួយខ្ញុំផង! »។ ភ្លាមៗនោះព្រះយេស៊ូលូកព្រះហស្ដទៅចាប់គាត់ ... (vs ៣០-៣១)

នៅពេលអ្នកឈរនៅលើទីជ្រៅនៃភាពអស់សង្ឃឹមរបស់អ្នកបងប្អូនប្រុសស្រីវាគឺជារឿងគួរឱ្យភ័យខ្លាចនិងឈឺចាប់។ មានការល្បួងជាច្រើននៅពេលនោះ ... ការល្បួងចង់ត្រឡប់ចូលក្នុងទូកនៃការលួងលោមនិងសុវត្ថិភាពមិនពិត។ ការល្បួងឱ្យអស់សង្ឃឹមពេលឃើញភាពអស់សង្ឃឹមរបស់អ្នក។ ការចង់គិតថាព្រះយេស៊ូនឹងមិនចាប់អ្នកនៅពេលនេះទេ។ ការល្បួងឱ្យមានមោទនភាពនិងការបដិសេធដូច្នេះពីព្រោះមនុស្សគ្រប់គ្នាមើលឃើញអ្នកដូចអ្នកដែរ។ ការចង់គិតថាខ្ញុំអាចធ្វើវាដោយខ្លួនឯងបាន។ ហើយការល្បួងប្រហែលជាសំខាន់បំផុតដើម្បីបដិសេធការជួយសង្រ្គោះរបស់ព្រះយេស៊ូនៅពេលដែលទ្រង់ឈោងទៅរកគ្រឿងស្រវឹងចំណីអាហារផ្លូវភេទការកំសាន្ដដែលគ្មានគំនិតនិងអ្វីៗផ្សេងទៀតដើម្បី«ជួយសង្រ្គោះខ្ញុំពីការឈឺចាប់) ។ 

នៅគ្រានៃខ្យល់និងរលកបងប្អូនប្រុសស្រីវាត្រូវតែជាពេលនៃភាពបរិសុទ្ធឆៅនិង ជំនឿដែលមិនគួរឱ្យជឿ។ លោកយេស៊ូមិនរួញរានឹងពាក្យទេ។ គាត់មិនដោះសារទេ។ គាត់បាននិយាយយ៉ាងសាមញ្ញទៅនឹងការលិចខ្លួនឯងគ្រប់គ្រាន់នៅក្រោមភាពអស់សង្ឃឹមរបស់ពួកគេ:

អ្នកមានជំនឿតិចហេតុអ្វីបានជាអ្នកសង្ស័យ? (ទល់នឹង ៣០-៣១)

ជំនឿគឺផ្ទុយពីហេតុផលរបស់យើង! វាពិតជាមិនសមហេតុផលចំពោះសាច់ឈាមរបស់យើងទេ! ពិបាកនិយាយណាស់រួចរស់តាមពាក្យ៖

ឱព្រះយេស៊ូអើយខ្ញុំសុខចិត្តថ្វាយខ្លួនទៅព្រះអង្គថែរក្សាអ្វីៗទាំងអស់!

ការបោះបង់ចោលនេះទាក់ទងនឹងការស្លាប់ពិតប្រាកដការឈឺចាប់ពិតការអាម៉ាស់មុខអារម្មណ៍ផ្លូវចិត្តអារម្មណ៍និងការឈឺចាប់ខាងវិញ្ញាណ។ តើអ្វីជាជំរើស? ដើម្បីរងទុក្ខដោយគ្មានព្រះយេស៊ូវ។ តើអ្នកមិនសុខចិត្តរងទុក្ខជាមួយទ្រង់ទេឬ? នៅពេលដែលអ្នកធ្វើទ្រង់នឹង មិនមាន ធ្វើ​ឱ្យ​អ្នក​អស់សង្ឃឹម។ គាត់នឹងមិនធ្វើតាមវិធីរបស់អ្នកទេ។ គាត់នឹងធ្វើវាតាមវិធីល្អបំផុតហើយវិធីនោះច្រើនតែជាអាថ៌កំបាំង។ ប៉ុន្តែតាមពេលវេលានិងមាគ៌ារបស់ទ្រង់អ្នកនឹងទៅដល់ច្រាំងម្ខាងទៀតពន្លឺនឹងបែកពពកហើយរាល់ទុក្ខវេទនារបស់អ្នកនឹងមានផ្លែដូចជាបន្លាដុះពន្លកផ្កាកុលាប។ ព្រះនឹងធ្វើអព្ភូតហេតុនៅក្នុងបេះដូងរបស់អ្នកទោះបីជាបេះដូងរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នាមិនផ្លាស់ប្តូរក៏ដោយ។ 

ពួកគេចង់នាំព្រះអង្គចូលក្នុងទូកតែទូកបានទៅដល់មាត់ច្រាំង។ (យ៉ូហាន ៦:២១)

ចុងក្រោយបញ្ឈប់ការធ្វើសមាធិហើយឈប់និយាយថា“ ប្រាកដជាម៉ាក។ ប៉ុន្តែវានឹងមិនកើតឡើងជាមួយខ្ញុំទេ។ ព្រះមិនស្តាប់ខ្ញុំទេ។ នោះគឺជាសំឡេងនៃមោទនភាពឬសំលេងរបស់សាតាំងមិនមែនជាសំលេងនៃសេចក្តីពិតទេ។ អ្នកកុហកនិងអ្នកចោទប្រកាន់មកដោយឥតឈប់ឈរដើម្បីលួចក្តីសង្ឃឹមរបស់អ្នក។ ឆ្លាត។ កុំអោយគាត់។ 

អាម៉ែនខ្ញុំប្រាប់អ្នកថាបើអ្នកមានជំនឿទំហំគ្រាប់មូស្ដាតអ្នកនឹងនិយាយទៅកាន់ភ្នំនេះថា "ចូរចេញពីទីនេះទៅទីនោះ" ហើយវានឹងរើចេញ។ គ្មានអ្វីដែលមិនអាចទៅរួចសម្រាប់អ្នកទេ។ (ម៉ាថ។ ១៧:២០)

មើលទៅព្រះយេស៊ូវមិនមែនខ្យល់ឬរលកទេ។ សូមឡើងលើភ្នំនៅថ្ងៃនេះហើយនិយាយថា“ មិនអីទេព្រះយេស៊ូវ។ ខ្ញុំទុកចិត្តលើអ្នក។ ការអធិស្ឋានតូចនេះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំអាចរកឃើញ។ វាគឺជាគ្រាប់ស្ពៃខៀវរបស់ខ្ញុំ។ មួយភ្លែតក្នុងពេលតែមួយ។ ខ្ញុំសុខចិត្តលះបង់ខ្លួនឯងដើម្បីអ្នកថែរក្សាអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង!

 

អ្នកត្រូវបានគេស្រឡាញ់។ ខ្ញំ​ុ​នឹង​ឆាប់​ជួប​អ្នក…

 

ការអានដែលទាក់ទង

ណុបណានៃការបោះបង់ចោល

 

ព្រះបន្ទូលឥឡូវគឺជាកិច្ចបំរើពេញម៉ោង
នឹង បន្តដោយការគាំទ្ររបស់អ្នក។
ជូនពរអ្នកនិងអរគុណ។ 

 

ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុស នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។