ផ្អែកលើជំនឿនិងការផ្តល់

 

“ គួរតែ យើងស្តុកទុកអាហារ? តើព្រះនឹងនាំយើងទៅដល់ទីជំរកទេ? តើយើងគួរធ្វើអ្វី? ទាំងនេះគឺជាសំណួរមួយចំនួនដែលមនុស្សកំពុងសួរឥឡូវនេះ។ អញ្ចឹងវាពិតជាសំខាន់ណាស់ រ៉ាប៊ីបតូចរបស់ស្ត្រីយើង យល់ពីចម្លើយ…

 

បេ​សកម្ម​របស់​យើង

នៅក្នុងសារដែលបានយល់ព្រមទៅអេលីសាបិត Kindelmann ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា៖

អ្នកទាំងអស់ត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យចូលរួមជាមួយកងកម្លាំងប្រយុទ្ធពិសេសរបស់ខ្ញុំ។ ការមកដល់នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ខ្ញុំគឺជាគោលបំណងតែមួយគត់របស់អ្នកនៅក្នុងជីវិត។ ពាក្យរបស់ខ្ញុំនឹងទៅដល់ព្រលឹងជាច្រើន។ ជឿទុកចិត្ត! ខ្ញុំនឹងជួយអ្នកទាំងអស់គ្នាតាមរបៀបអព្ភូតហេតុ។ កុំស្រឡាញ់ការលួងលោម។ កុំធ្វើជាមនុស្សកំសាក។ មិន​រង់ចាំ។ ប្រឈមមុខនឹងព្យុះដើម្បីជួយសង្គ្រោះព្រលឹង។ ផ្តល់ឱ្យខ្លួនឯងនូវការងារ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនធ្វើអ្វីទេអ្នកបោះបង់ចោលផែនដីទៅសាតាំងនិងអំពើបាប។ បើកភ្នែករបស់អ្នកហើយមើលឃើញពីគ្រោះថ្នាក់ទាំងអស់ដែលអះអាងពីជនរងគ្រោះនិងគំរាមកំហែងដល់ព្រលឹងផ្ទាល់ខ្លួន។ - ព្រះយេស៊ូវទៅអេលីសាបិត Kindelmann, អណ្តាតភ្លើងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ pg ។ 34, បោះពុម្ពផ្សាយដោយកុមារនៃមូលនិធិព្រះបិតា; Imprimatur អាចារ្យឆាឆាឆា

តើពាក្យអ្វីដែលមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់! តើត្រូវនិយាយអ្វីទៀត? ដូច្នេះសំណួរថាតើព្រះនឹងការពារអ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកនៅក្នុងព្យុះនេះឬអត់ ខុស សំណួរ។ សំណួរត្រឹមត្រូវគឺ៖

“ ឱព្រះអម្ចាស់អើយតើយើងអាចលះបង់ជីវិតរបស់យើងដោយព្រោះដំណឹងល្អយ៉ាងដូចម្តេច?”

"ព្រះយេស៊ូវតើខ្ញុំអាចជួយអ្នកឱ្យជួយសង្គ្រោះព្រលឹងបានយ៉ាងដូចម្តេច?"

អមដោយការប្តេជ្ញាចិត្តខ្ពស់៖

“ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់។ សូមអោយអ្វីៗទាំងអស់បានសំរេចតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ»។

ប្រសិនបើអ្នកមិនបានអាន រ៉ាប៊ីបតូចរបស់ស្ត្រីយើង, សូមធ្វើៈវាពិតជាការអញ្ជើញអោយ“ កងកំលាំងពិសេស” ។ វាផ្អែកលើរឿងនៅពេលព្រះជាម្ចាស់ប្រាប់គេឌានអោយកាត់បន្ថយកងទ័ពរបស់គាត់ដែលគាត់និយាយជាមួយពាក្យទាំងនេះ៖

“ បើអ្នកណាខ្លាចរឺភ័យខ្លាចចូរអោយគេចាកចេញទៅ! សូមអោយគាត់ចាកចេញពីភ្នំកាឡាដ! ទាហានម្ភៃពីរពាន់នាក់បានចាកចេញ… (ចៅក្រម ៧: ៣-៧)

នៅទីបំផុតគេឌានចំណាយពេលតែប៉ុណ្ណោះ បី​រយ ទាហានជាមួយគាត់ដើម្បីព័ទ្ធជុំវិញកងទ័ពរបស់ជនជាតិម៉ាឌាន។ លើសពីនេះទៅទៀតពួកគេត្រូវបានគេណែនាំឱ្យទុកអាវុធចោលហើយយកតែពិលពាងនិងស្នែងប៉ុណ្ណោះ។ និយាយម៉្យាងទៀតយើងត្រូវតែប្រឈមមុខនឹងព្យុះនេះជាមួយនឹងអណ្តាតភ្លើងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើងភាជន៍នៃភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងនិងស្នែងនៃដំណឹងល្អ។ ទាំងនេះជាសំវិធានការរបស់យើង - និងរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវចង់អោយវានៅគ្រានេះៈ

ពេលវេលានៃភាពងងឹតកំពុងតែមកដល់លោកីយតែពេលវេលានៃសិរីល្អកំពុងតែមកដល់ព្រះវិហាររបស់ខ្ញុំហើយពេលវេលានៃសិរីល្អកំពុងតែមកដល់សម្រាប់ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងចាក់អំណោយទាំងអស់នៃព្រះវិញ្ញាណរបស់អ្នកមកលើអ្នក។ ខ្ញុំនឹងរៀបចំអ្នកសម្រាប់ការប្រយុទ្ធខាងវិញ្ញាណ; ខ្ញុំនឹងរៀបចំអ្នកសម្រាប់ពេលវេលានៃការផ្សាយដំណឹងល្អដែលពិភពលោកមិនដែលបានឃើញ…។ ហើយនៅពេលដែលអ្នកមិនមានអ្វីក្រៅពីខ្ញុំអ្នកនឹងមានអ្វីគ្រប់យ៉ាង… - អំណោយទានដែលបានផ្តល់ឱ្យលោកបណ្ឌិតរ៉ាល់ម៉ាទីននៅការេសេនធ័ររបស់ពេត្រុសនៅចំពោះមុខសម្តេចប៉ាបប៉ូលទី ៦ ។ ថ្ងៃបុណ្យទី ៥០ ថ្ងៃចន្ទឧសភា ១៩៧៥

វាជាការប្រឆាំងនឹងវិចារណញាណ។ យើងចង់រស់រានមានជីវិត។ យើងត្រូវបានបង្កើតឡើង សម្រាប់ ជីវិត។ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានកំណត់ថា“ ជីវិត” ពិតគឺ៖

អ្នកណាចង់មកតាមក្រោយខ្ញុំត្រូវបដិសេធខ្លួនឯងត្រូវលីឈើឆ្កាងរបស់ខ្លួនហើយមកតាមខ្ញុំ។ អ្នកណាចង់រក្សាទុកជីវិតរបស់ខ្លួនអ្នកនោះនឹងបាត់បង់ជីវិតរីឯអ្នកដែលបាត់បង់ជីវិតព្រោះតែខ្ញុំនិងព្រោះតែដំណឹងល្អនឹងបានរួចជីវិត។ (ម៉ាកុស ៨: ៣៤-៣៥)

នៅក្នុងដំណឹងល្អថ្ងៃនេះព្រះយេស៊ូវាយប្រដៅប្រជាជនពីព្រោះពួកគេដើរតាមទ្រង់ - មិនមែនជាអាហារនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះទេ។

កុំធ្វើការដើម្បីចំណីអាហារណាដែលត្រូវវិនាសតែនឹងអាហារដែលស៊ូទ្រាំសម្រាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដែលកូនមនុស្សនឹង ឲ្យ អ្នក ... (ដំណឹងល្អថ្ងៃនេះ; យ៉ូហាន ៦:២៧)

ផ្ទុយទៅវិញស្ទេផានត្រូវបានគេបៀតបៀនព្រោះគាត់បានដាក់ជីវិតរបស់គាត់នៅក្នុងការបម្រើដំណឹងល្អ។

ស្ទេផានបានពេញដោយព្រះគុណនិងព្រះចេស្ដាបានធ្វើការអស្ចារ្យនិងទីសំគាល់ជាច្រើននៅក្នុងចំណោមប្រជាជន ... ពួកគេបានញុះញង់ប្រជាជនព្រឹទ្ធាចារ្យនិងពួកស្ក្រែបអោយចាប់គាត់ហើយចាប់គាត់ ... អស់អ្នកដែលអង្គុយនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់បានក្រឡេកមើលទៅគាត់ហើយបានឃើញ។ ថាមុខរបស់គាត់គឺដូចជាមុខរបស់ទេវតា។ (អំណានដំបូងថ្ងៃនេះ; កិច្ចការ ៦: ៨-១៥)

នោះគឺជារូបភាពដ៏សំខាន់នៃសិស្សដ៏ពិតម្នាក់និងព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាក្នុងពេលតែមួយ: ស្ទេផានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ដល់ព្រះហើយព្រះបានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលស្ទេផាន តម្រូវការ, នៅពេលគាត់ត្រូវការវា។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលមុខរបស់គាត់ដូចជាទេវតាពីព្រោះនៅខាងក្នុងស្ទេផានមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទោះបីជាគាត់ត្រូវគេគប់នឹងដុំថ្មរហូតដល់ស្លាប់ក៏ដោយ។ បញ្ហាជាមួយគ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះគឺយើងមិនជឿថាព្រះវរបិតានឹងផ្គត់ផ្គង់ទេ។ ដោយដៃម្ខាងបានលើកថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់យើងទូលសុំទ្រង់សម្រាប់“ នំប៉័ងប្រចាំថ្ងៃ” របស់យើងហើយមួយទៀតយើងប្រកាន់ភ្ជាប់នឹងប័ណ្ណឥណទានរបស់យើង - គ្រាន់តែនៅក្នុង ករណី។ ប៉ុន្តែសូម្បីតែនៅទីនោះការផ្តោតអារម្មណ៍របស់យើងគឺទៅលើសម្ភារៈនិងរបស់របរយើងដែលជាមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់យើង «ស្វែងរកនគរព្រះជាម្ចាស់និងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គជាមុនសិនទើបព្រះអង្គប្រទានរបស់ទាំងនេះមកអ្នករាល់គ្នាថែមទៀត» (ម៉ាថ។ ៦:៣៣) ។

ប៉ុន្ដែ ស្មារតីនៃ សមហេតុផល គឺជាគ្រោះកាចដ៏មហិមាមួយនៃពេលវេលារបស់យើង ពិសេស នៅក្នុងសាសនាចក្រ។ វាជាវិញ្ញាណដែលទុកបន្ទប់សម្រាប់ជំនឿអរូបីគ្មានបន្ទប់សម្រាប់ព្រះប្រទានពរដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់និងធ្វើការអស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ដរាបណាយើងអាចវិភាគទស្សន៍ទាយនិងគ្រប់គ្រងបរិដ្ឋានរបស់យើងបានយើងងាកទៅរកការភ័យខ្លាចនិងឧបាយកលជាជាងការទុកចិត្តនិងការចុះចាញ់។ មិត្តអ្នកអានសូមពិនិត្យមើលសតិសម្បជញ្ញៈរបស់អ្នកហើយមើលថាតើនេះមិនមែនជាការពិតទេទោះបីយើងដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកបញ្ជាក់និងឧទ្ទិសឆ្លងក៏ដោយក៏មិនមានអាកប្បកិរិយាថែរក្សាការពារខ្លួនដូចគ្នានឹងពិភពលោកដែរ។

តាមពិតនេះហើយជាមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវវាយប្រដៅសាសនាចក្រនៅគ្រាចុងក្រោយបំផុត៖ មិនក្តៅមិនត្រជាក់- បាត់បង់ស្មារតីអរូបីយការគិតខាងលោកីយ៍ហើយលែងដើរតាមជំនឿទៀតហើយគឺមើលឃើញ។

សម្រាប់អ្នកនិយាយថា I ខ្ញុំជាអ្នកមាននិងជាអ្នកមានហើយមិនត្រូវការអ្វីទៀតទេ› តែមិនទាន់ដឹងថាអ្នកកំពុងតែវេទនាគួរអោយអាណិតក្រខ្សត់ខ្វាក់ភ្នែកហើយអាក្រាតឡើយ។ (វិវរណៈ ៣:១៧)

ស្ត្រីរបស់យើងកំពុងហៅយើងទៅ អស្ចារ្យ ទុកចិត្តនៅម៉ោងនេះ។ នាងនឹងបង្ហាញពីបេសកកម្មរបស់អ្នកដល់អ្នកប្រសិនបើមិនមែនពេលនេះទេនៅពេលដែលពេលវេលាបានមកដល់ (ហើយក្នុងពេលនេះយើងអាចអធិស្ឋានរហ័សអធិស្ឋាននិងរីកចម្រើនក្នុងភាពបរិសុទ្ធដើម្បីឱ្យយើងទទួលបានផ្លែផ្កានៅកន្លែងដែលយើងនៅ) ។ ដំបូងនេះ “ ពិបាក ការឈឺចាប់ក្នុងកម្លាំងពលកម្ម” ដែលយើងកំពុងស៊ូទ្រាំគឺជាសេចក្តីមេត្តាករុណា។ វាកំពុងតែអំពាវនាវឱ្យយើងត្រៀមខ្លួន ជំនឿ (កុំខ្លាច) សម្រាប់ពេលបច្ចុប្បន្នដែលកំពុងលាតត្រដាងនៅជុំវិញពិភពលោក។

ប៉ុន្តែនៅតែសួរថាចុះសំណួរជាក់ស្តែងទាំងនេះវិញ?

 

នៅលើស្តុប

នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតអ័ដាមអោយដូចរូបអង្គទ្រង់នោះគឺដោយសារតែទ្រង់បានផ្តល់ឱ្យគាត់នូវបញ្ញាឆន្ទៈនិងការចងចាំ។ ជំនឿនិងហេតុផលមិនផ្ទុយពីគ្នាទេតែមានគោលបំណងបំពេញបន្ថែម។ អ្នកអាចនិយាយថាអំណោយដំបូងដែលព្រះបានប្រទានដល់អ័ដាមគឺក្បាលនៅចន្លោះស្មារបស់គាត់។

ក្រឡេកមើលជុំវិញពិភពលោកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះអំពីព្រឹត្តិការណ៍អាកាសធាតុអាក្រក់អស្ថិរភាពសេដ្ឋកិច្ចហើយជាការពិតភាពងាយរងគ្រោះរបស់យើងចំពោះអ្វីមួយដូចជាមីក្រូទស្សន៍ដូចជាវីរុស។ មានកន្លែងពីរបី ផែនដីដែលមិនមែនជាព្យុះកំបុតត្បូងខ្យល់ព្យុះរញ្ជួយដីខ្យល់មូសុងខ្យល់ត្រជាក់ខ្លាំង។ ល។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនមានសំភារៈខ្លះទុក? ក្នុងករណីមានអាសន្ន? នោះគ្រាន់តែជាការប្រុងប្រយ័ត្នប៉ុណ្ណោះ។

ប៉ុន្តែតើចំនួនប៉ុន្មានគឺគ្រប់គ្រាន់? ខ្ញុំតែងតែនិយាយថាក្រុមគ្រួសារប្រហែលជាត្រូវទុកអាហារទឹកថ្នាំពេទ្យជាច្រើនសប្តាហ៍សម្រាប់គ្រាអាសន្នបែបនេះល្មមអាចផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯងនិងអ្នកដទៃបាន។ ទោះយ៉ាងណាគ្រួសារខ្លះមិនអាចមានលទ្ធភាពទិញវាបានទេ។ អ្នកខ្លះទៀតរស់នៅក្នុងអាផាតមិនហើយមិនមានកន្លែងផ្ទុកទំនិញច្រើនទេ។ ដូច្នេះនេះជាចំនុចសំខាន់៖ ធ្វើអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបានដោយយោងទៅតាមការប្រុងប្រយ័ត្ននិងទុកចិត្តលើព្រះសម្រាប់អ្វីដែលនៅសល់។ អាហារច្រើនគុណគឺងាយស្រួលសម្រាប់ព្រះយេស៊ូ។ គុណ ជំនឿ គឺជាផ្នែកពិបាកពីព្រោះវាអាស្រ័យលើការឆ្លើយតបរបស់យើង។ 

ដូច្នេះតើចំនួនប៉ុន្មានគឺគ្រប់គ្រាន់? ម្ភៃថ្ងៃ? ម្ភៃបួនថ្ងៃ? ២៤.៦ ថ្ងៃ? អ្នកយល់ពីចំនុចរបស់ខ្ញុំ។ ទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់; ចែករំលែកនូវអ្វីដែលអ្នកមាន; ហើយស្វែងរកព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះជាមុនសិន ព្រលឹង។

 

លើប្រាក់កម្ចី

ប្រសិនបើគំនិតដំបូងរបស់អ្នកគឺជារបៀបដែលអ្នកអាចធ្វើវាទៅសករាជនៃសន្តិភាពហើយមិនមែនលើរបៀបដែលអ្នកអាចផ្តល់ជីវិតរបស់អ្នកដល់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់ព្រលឹងទេនោះអាទិភាពរបស់អ្នកមិនមានសណ្តាប់ធ្នាប់ទេ។ ខ្ញុំមិនចង់អោយអ្នកណាម្នាក់ស្វែងរកការធ្វើទុក្ករកម្មទេ។ ព្រះបញ្ជូនឈើឆ្កាងដែលយើងត្រូវការ; គ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវទៅស្វែងរកពួកគេទេ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកកំពុងអង្គុយនៅលើដៃរបស់អ្នកឥឡូវនេះរង់ចាំទេវតារបស់ព្រះនាំអ្នកទៅកាន់ទីជំរក ... កុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលបើព្រះអម្ចាស់វាយអ្នកចេញពីកៅអីអ្នក!

ការថែរក្សាខ្លួនឯងតាមវិធីខ្លះគឺការប្រឆាំងនឹងគ្រីស្ទសាសនា។ យើងដើរតាមព្រះដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់យើងហើយបន្ទាប់មកបាននិយាយថា “ ធ្វើបែបនេះដើម្បីចងចាំខ្ញុំ”

បើអ្នកណាចង់បំរើខ្ញុំអ្នកនោះត្រូវមកតាមខ្ញុំខ្ញុំនៅទីណាអ្នកបំរើរបស់ខ្ញុំក៏នឹងនៅទីនោះដែរ។ ព្រះបិតានឹងលើកកិត្ដិយសអ្នកណាដែលបំរើខ្ញុំ។ (យ៉ូហាន ១២:២៦)

ទាហានដែលបានបោះបង់ចោលគេឌានបានគិតអំពីជម្រកភៀសខ្លួនខុសពោលគឺការរស់រានមានជីវិត។ ទាហានដែលអមដំណើរគេឌានគ្មានអ្វីក្រៅពីជ័យជំនះរបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ។ នេះជាអ្វីដែលគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមណាស់ដែលមើលទៅ! ប៉ុន្តែអ្វីដែលជ័យជំនះដ៏រុងរឿងរង់ចាំពួកគេ។

ខ្ញុំបានដោះស្រាយការពិតរួចហើយ ភៀសខ្លួននៅក្នុងសម័យរបស់យើង. ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចសង្ខេបវាដូចតទៅ៖ កន្លែងណាដែលព្រះជាម្ចាស់គង់នៅទីនោះគឺជាកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាព។ នៅពេលព្រះជាម្ចាស់គង់នៅក្នុងខ្ញុំហើយខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងព្រះអង្គខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងជម្រករបស់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះអ្វីក៏ដោយដែលបានមក - ការលួងលោមឬការបំផ្លិចបំផ្លាញ - ខ្ញុំមានសុវត្ថិភាពពីព្រោះព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់តែងតែជាអាហាររបស់ខ្ញុំ។ នេះក៏មានន័យថាគាត់អាចដែរ រាងកាយ ការពារខ្ញុំនិងសូម្បីតែអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្ញុំប្រសិនបើនោះជាអ្វីដែលល្អបំផុត។ ព្រះពិតជានឹងផ្ដល់ទីជម្រកដល់ក្រុមគ្រួសារជាច្រើននៅគ្រានេះពីព្រោះពួកគេនឹងក្លាយជាផ្កានៃរដូវផ្ការីកថ្មី។

យើងក៏ត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងផងដែរដើម្បីចៀសវាងជំនឿឆ្វេង។ សាសនាចក្រមានសាក្រាម៉ង់ជាច្រើនដែលសន្យាថានឹងមានការការពារជាក់លាក់ពីអំពើអាក្រក់៖ មេដាយ Scapular, St. Benedict, Holy Water ជាដើម។ ការដាក់ទណ្ឌកម្ម»។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយគ្មានអ្វីទាំងនេះដូចទេពអប្សរទិព្វឬមន្តស្នេហ៍ដែលជំនួសសេចក្តីជំនឿគណៈកម្មការដ៏អស្ចារ្យនិងកិច្ចការដែលព្រះត្រាស់ហៅយើងអោយធ្វើនោះទេ។ យើងបានដឹងរួចមកហើយនូវអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះអ្នកដែលបានកប់ទេពកោសល្យរបស់គាត់នៅក្នុងដីដោយភាពភ័យខ្លាច…^[1]cf. ម៉ាថាយ ២៥: ១-១៣ លើសពីនេះទៅទៀតតើអ្វីទៅជាជម្រកខាងរូបកាយរបស់ព្រះយេស៊ូ?

កញ្ជ្រោងមានរណ្តៅហើយបក្សីនៅលើមេឃមានសំបុកតែកូនមនុស្សគ្មានកន្លែងណានឹងកើយក្បាលឡើយ។ (ម៉ាថាយ ៨:២០)

ចំពោះផ្លូវប៉ូលកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពបំផុតគឺត្រូវធ្វើតាមព្រះហឬទ័យព្រះ - ថាតើនេះជាប្រឡាយទំនប់ទឹកឬគុក។ អ្វីផ្សេងទៀតគាត់បានចាត់ទុកថាជាសំរាម។^[2]ហ្វីល 3: 8 ។ អ្វីទាំងអស់ដែលគាត់អាចគិតគឺការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អដល់ព្រលឹង។ នេះគឺជាបេះដូងរបស់ Lady របស់យើងកំពុងស្នើសុំនាងតូច Rabble ឱ្យមាន។

យើងគួរចងចាំពីមូលហេតុដែលពេលវេលារងទុក្ខវេទនានិងការវាយផ្ចាល - ព្យុះនេះ - ឥឡូវមកដល់លើផែនដី៖ វាជាផ្លូវរបស់ព្រះនៃការជួយសង្គ្រោះមនុស្សមួយចំនួនធំ នៅពេលដែលលេខធំបំផុតអាចបាត់បង់។ បើទោះបីជាវាមានន័យថាបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់ពីវិហារទៅទីក្រុង. មានអ្វីដែលល្អជាងការថែរក្សាធម្មជាតិទៅទៀត៖ វាជាការល្អដែលបាននៅជាមួយព្រះក្នុងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច។ ហើយនោះហើយជាកន្លែងដែលគាត់ត្រូវការឱ្យយើង Rabble ដើម្បីឆ្លើយតប។

នៅពេលដែលខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងសភាពធម្មតារបស់ខ្ញុំព្រះយេស៊ូវរីករាយរបស់ខ្ញុំបានដឹកខ្ញុំនៅខាងក្រៅខ្លួនខ្ញុំហើយបង្ហាញខ្ញុំនូវហ្វូងមនុស្សដែលយំសោកគ្មានផ្ទះសម្បែងហើយត្រូវវិនាសហិនហោចបំផុត។ ទីប្រជុំជនបានដួលរលំផ្លូវថ្នល់ត្រូវបោះបង់ចោលនិងមិនអាចរស់នៅបាន។ គេមិនអាចមើលឃើញអ្វីក្រៅពីគំនរថ្មនិងកម្ទេចថ្ម។ មានតែចំនុចមួយប៉ុណ្ណោះដែលមិនត្រូវបានប៉ះពាល់ដោយការវាយធ្វើបាប។ ឱព្រះនៃទូលបង្គំអើយការឈឺចាប់ដែលបានមើលការទាំងនេះហើយរស់នៅ! ខ្ញុំបានមើលទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំតែទ្រង់មិនបានបដិសេធមើលមកខ្ញុំទេ។ ផ្ទុយទៅវិញគាត់បានស្រែកយំយ៉ាងខ្លាំងហើយបានបន្លឺសំឡេងដោយទឹកភ្នែកប្រាប់ខ្ញុំថា៖ “ កូនស្រីរបស់ខ្ញុំបុរសបានភ្លេចឋានសួគ៌សម្រាប់ផែនដី។ អ្វីដែលផែនដីត្រូវដកហូតពីគាត់ហើយវាវង្វេងរកទីជំរកមិនអាចរកទីជម្រកបានដើម្បីឱ្យគាត់ចងចាំថាមានស្ថានបរមសុខ។ បុរសបានភ្លេចព្រលឹងសម្រាប់រាងកាយ។ ដូច្នេះអ្វីគ្រប់យ៉ាងគឺសម្រាប់រាងកាយ: ភាពសប្បាយរីករាយការលួងលោមភាពត្រេកត្រអាលភាពប្រណីតនិងអ្វីៗផ្សេងទៀត។ ព្រលឹងកំពុងអត់ឃ្លានដកហូតអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងហើយក្នុងនោះមានមនុស្សស្លាប់ជាច្រើនដូចជាពួកគេមិនមាន។ ឥឡូវនេះវាយុត្តិធម៌ដែលរាងកាយរបស់ពួកគេត្រូវបានដកហូតដើម្បីឱ្យពួកគេចងចាំថាពួកគេមានព្រលឹង។ ប៉ុន្ដែអូ! មនុស្សខ្លាំងណាស់! ភាពរឹងរបស់គាត់បង្ខំខ្ញុំឱ្យវាយគាត់បន្ថែមទៀតដែលដឹងថាតើគាត់នឹងបន្ទន់ខ្លួនឬ? - ព្រះយេស៊ូវដល់អ្នកបំរើរបស់ព្រះ Luisa Piccarreta ភាគ ១៤ ថ្ងៃទី ៦ ខែមេសាឆ្នាំ ១៩២២

ម៉្យាងទៀតព្រលឹងដែលរស់នៅក្នុងខ្ញុំបានរកឃើញជម្រកពីការរងទុក្ខរបស់នាង - ជាកន្លែងលាក់ខ្លួនដែលនាងអាចទៅហើយគ្មាននរណាម្នាក់អាចប៉ះនាងបានទេ។ ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ចង់ប៉ះនាងខ្ញុំនឹងដឹងពីរបៀបការពារនាងពីព្រោះការដាក់ដៃលើព្រលឹងដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំគឺអាក្រក់ជាងការដាក់ដៃលើខ្ញុំ! ខ្ញុំលាក់នាងនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំហើយខ្ញុំបានធ្វើឱ្យអ្នកដែលចង់ធ្វើបាបអ្នកណាដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ។ - ដេញថ្លៃ។ ភាគ ៣៦ ថ្ងៃទី ១២ ខែតុលាឆ្នាំ ១៩៣៨

នៅចុងបញ្ចប់ខ្ញុំចង់ណែនាំដល់អ្នកអានរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ដែលពួកគេអធិស្ឋានជាមួយខ្ញុំ ណុបណានៃការបោះបង់ចោល សម្រាប់គោលបំណងនៃការ ចុះចាញ់អនាគត - សេចក្តីត្រូវការខាងរាងកាយរបស់យើង- ទៅព្រះយេស៊ូវ។ រួច ទុកឲ្យ យើងខ្វាយខ្វល់ពីក្រោយយើងហើយស្វែងរកព្រះរាជាណាចក្រជាមុនសិនទើបវាអាច «សោយរាជ្យលើផែនដីដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ»

 

 

ការអានដែលទាក់ទង

ដំណឹងល្អសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់

 

ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយម៉ាកុស នេះ ឥឡូវពាក្យ,
ចុចលើបដាខាងក្រោម ជាវជាប្រចាំ.
អ៊ីមែលរបស់អ្នកនឹងមិនត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។