នេះ បេះដូងគឺជាឧបករណ៍ដែលមានសំលេងល្អ។ វាក៏ឆ្ងាញ់ផងដែរ។ ផ្លូវ "តូចចង្អៀតនិងគ្រើម" នៃដំណឹងល្អនិងស្នាមជាំដែលយើងជួបប្រទះនៅតាមបណ្តោយផ្លូវអាចបោះបេះដូងចេញពីការក្រិតតាមខ្នាត។ ការល្បងការសាកល្បងការរងទុក្ខ ... ពួកគេអាចអង្រួនបេះដូងដែលយើងបាត់បង់ការផ្តោតអារម្មណ៍និងទិសដៅ។ ការយល់ដឹងនិងការទទួលស្គាល់ភាពទន់ខ្សោយផ្នែកខាងក្នុងនៃព្រលឹងគឺការប្រយុទ្ធពាក់កណ្តាលៈប្រសិនបើអ្នកដឹងថាបេះដូងរបស់អ្នកត្រូវការត្រូវបានគេគិតឡើងវិញបន្ទាប់មកអ្នកនៅពាក់កណ្តាលទីនោះ។ ប៉ុន្តែមានមនុស្សជាច្រើនបើមិនបានអះអាងថាជាគ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើនមិនទាំងដឹងថាចិត្តរបស់ពួកគេមិនសមហេតុផលផងដែរ។ ដូចគ្នានឹងអ្នកធ្វើចលនាអាចរំcanកបេះដូងរាងកាយបានដែរដូច្នេះយើងក៏ត្រូវអនុវត្តឧបករណ៍វាស់ស្ទង់ចិត្តសាស្ត្រនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងដែរព្រោះមនុស្សគ្រប់រូបមាន“ បញ្ហាបេះដូង” ដល់កម្រិតមួយឬផ្សេងទៀតនៅពេលដើរក្នុងលោកនេះ។
ព្រឹកព្រលឹម
ពេលអ្នកភ្ញាក់ពីគេងពេលព្រឹកតើអ្នកធ្វើអ្វីមុនគេ? ប្រសិនបើវាត្រូវការអ្នកពីរបីម៉ោងមុនពេលដែលអ្នកសូម្បីតែស្គាល់ព្រះនោះបេះដូងរបស់អ្នកត្រូវការត្រូវបានគណនាឡើងវិញ។
នៅពេលដែលគំនិតរបស់យើងចាប់ផ្តើមច្របូកច្របល់ជាមួយនឹងទំនួលខុសត្រូវទាំងអស់នៃថ្ងៃវាងាយស្រួលក្នុងការចាប់យកខ្យល់ព្យុះនៃអ្វីដែលយើងប្រឈមមុខ។ មានការយល់ឃើញភ្លាមៗថាមនុស្សម្នាក់នៅពីក្រោយហើយថាគ្មានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ចប់នូវរាល់ថ្ងៃដែលទាមទារនោះទេ។ នេះគឺជាពេលដែលបេះដូងត្រូវការការគណនាឡើងវិញយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ បើមិនដូច្នោះទេយើងប្រថុយនឹងការចូលទៅក្នុងរនាបនៃភាពមមាញឹកហើយនៅទីបំផុតព្រះនឹងយកកៅអីខាងក្រោយ។ ហើយយើងនឹងរងទុក្ខដូចមែកឈើនឹងរងទុក្ខនៅពេលបែកចេញពីវល្លិ។
តែទ្រង់គឺជាសន្តិភាពនិងការលួងលោមរបស់យើង! គាត់គឺជាអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងជីវិតដង្ហើមរបស់យើងហេតុផលរបស់យើង! ចិត្តយើងកាន់តែបាត់បង់ការក្រិតនេះហើយការផ្តោតអារម្មណ៍លើគាត់កាន់តែ ធ្វើឲ្យ យើងកាន់តែស្រងាកចិត្តនិងរំខាន។ ដាក់ជាវិជ្ជមាន…
ខ្ញុំបានដាក់ព្រះ អម្ចាស់នៅចំពោះមុខខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនត្រូវរំខានដោយព្រះអង្គនៅខាងស្ដាំខ្ញុំឡើយ។ (ទំនុកដំកើង ១៦: ៨)
កុំឆ្កួត! រាល់ព្រឹកស្មៅកំពុងដុះឡើង 
ច្របាច់យកគ្រាប់ពូជល្អដែលព្រះបានដាំក្នុងចិត្តអ្នក…
…ការថប់បារម្ភក្នុងលោកីយ៍និងការលោភលន់ចង់បានទ្រព្យសម្បត្ដិហើយព្រះបន្ទូលនោះមិនបង្កើតផលអ្វីឡើយ។ (ម៉ាថ។ ១៣:២២)
នោះហើយជាមូលហេតុដែលបទគម្ពីរដាស់តឿនយើងអោយនៅជាប់ជានិច្ច ចូរភ្ញាក់ខ្លួនហើយប្រុងប្រយ័ត្ន។ [1]1 សត្វចិញ្ចឹម 5: 8 យើងត្រូវតែកំណត់ព្រះអម្ចាស់ជានិច្ចនៅចំពោះមុខយើងដើម្បីរំalកដួងចិត្តចំពោះទ្រង់ម្តងហើយម្តងទៀត។ តើនេះមានន័យថាម៉េច?
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនយើង ឲ្យ ប្រយ័ត្នប្រយែងក្នុងការទទួលយកខ្យល់ព្យុះរបស់ព្រះអម្ចាស់ ការខិតខំ បន្ទាប់ពីភាពចាំបាច់នៃជីវិតឬអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត“ ថមម៉ាដុម” របស់លោកីយ៍កំណប់ទ្រព្យដែលពុករលួយនិង
របស់ទាំងអស់នេះដែលអ្នកមិនជឿស្វែងរក។ ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់អ្នកជ្រាបថាអ្នកត្រូវការវាទាំងអស់។ ចូរស្វែងរកព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់និងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គជាមុនសិនទើបព្រះអង្គប្រទានរបស់ទាំងនោះមកអ្នករាល់គ្នាថែមទៀត។ (ម៉ាថ។ ៦: ៣២-៣៣)
យើងគួរតែចាប់ផ្តើមថ្ងៃរបស់យើងដោយចំណាយពេលបន្តិចដើម្បីថ្លែងអំណរគុណនិងសរសើរដល់ព្រះសម្រាប់ថ្ងៃថ្មីដង្ហើមជីវិតសុខភាពសុខភាពការផ្គត់ផ្គង់និងអ្វីដែលសំខាន់បំផុតសម្រាប់ទ្រង់។ ដើម្បីទទួលស្គាល់អរគុណនិងសរសើរព្រះគួរតែជាការក្រិតតាមខ្នាតដំបូងនៃបេះដូងរាល់ព្រឹក។ បន្ទាប់មកយើងត្រូវនិយាយដោយត្រង់ ៗ ថា“ ព្រះអម្ចាស់អើយអ្វីៗដែលខ្ញុំធ្វើនៅពេលនេះខ្ញុំធ្វើសំរាប់អ្នក។ ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គជាចំណីអាហាររបស់ខ្ញុំ។ ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គនិងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គជាកង្វល់របស់ខ្ញុំទោះបីខ្ញុំធ្វើអ្វីក៏ដោយខ្ញុំធ្វើអ្វីៗដើម្បីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នក។ សម្រាប់អ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ។ ប្រសិនបើអាចធ្វើបានពេលព្រឹកគឺជាពេលវេលាល្អបំផុតដើម្បីទុកពេលវេលានៃការឆ្លុះបញ្ចាំងនិងការអធិស្ឋានជាមួយបទគម្ពីររ៉ូរីរី។ នៃថ្ងៃឬជាធម្មតាទាំងស្រុងលើគែម។
ថ្ងៃ
យើងភាគច្រើនមិនមែនជាព្រះសង្ឃឬសាសនាទេ។ យើងត្រូវបានហៅឱ្យរស់នៅនិងធ្វើការនៅផ្សារ។ ហេតុដូច្នេះព្រះជាម្ចាស់មិនរំពឹងថាអ្នកនឹងអង្គុយរាប់ម៉ោងដើម្បីសញ្ជឹងគិតនៅក្នុងព្រះវិហារឬថ្វាយការអធិស្ឋានរាប់ម៉ោងនៅពេលដែលអាជីពរបស់អ្នកមិនអនុញ្ញាតិ។
…ការអនុវត្តនៃការលះបង់ត្រូវតែត្រូវបានសម្របខ្លួនទៅនឹងកម្លាំងសកម្មភាពនិងភារកិច្ចរបស់មនុស្សម្នាក់ៗផងដែរ។ - ស្ត។ ហ្វ្រេនដឺដឺលក់ សេចក្តីណែនាំអំពីជីវិត devout, ទំ។ ៣៣, បកប្រែដោយចនឃេរ៉ន
យើងម្នាក់ៗទោះជាយ៉ាងណាត្រូវបានគេហៅទៅ ភក្ដីភាពចំពោះតាមពិតទៅ សូមអធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ។ [2]1 Thess 5: 17 ។ តើនេះគឺអាចធ្វើបាន? តាមរយៈដួងចិត្តដែលត្រូវបានក្រិតតាមខ្នាតចំពោះព្រះរាល់ថ្ងៃ។
នៅថ្ងៃមុនខ្ញុំត្រូវដឹកអ្វីមួយទៅជង្រុក។ ភារកិច្ចដ៏សាមញ្ញមួយដែលតាមរយៈការបង្ហាញទាំងអស់គឺអាចបំភ្លេចបានទាំងស្រុងនិងមិនសំខាន់។ 
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំដើរចេញទៅក្រៅនៅពេលល្ងាចខ្ញុំនិយាយថា“ ព្រះអង្គនេះហើយជាអាហាររបស់អ្នក។ ជាមួយនឹងជំហ៊ាននីមួយៗខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកគោរពអ្នកហើយដើរជាមួយអ្នកក្នុងកាតព្វកិច្ចនេះនាពេលឥឡូវនេះ” ។ ហើយដូចជាឆ្កួតលាន់ that ដូចជា sound ខ្ញុំបានដឹងអំពីព្រះ។ ខ្ញុំបានដឹងអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាម្តងទៀតហើយខ្ញុំត្រូវបានរំជួលចិត្តជារៀងរហូត។ ត្រូវហើយនោះជារបៀបដែលជីវិតរបស់យើងត្រូវរស់នៅក្នុងការយល់ដឹងជាប្រចាំអំពីវត្ដមានរបស់ព្រះ (មិនថាយើងមានអារម្មណ៍ថាមានទ្រង់រឺអត់) កំពុងធ្វើ កាតព្វកិច្ចនៃពេលនេះសកម្មភាពតូចតាចទាំងនោះដោយក្តីស្រឡាញ់។ បន្ទាប់មកស្ថានបរមសុខនិងផែនដីប្រសព្វគ្នាហើយអ្វីដែលមើលទៅដូចជាគ្មានអ្វីសោះក្លាយជាពាក្យថា“ អ្វីៗទាំងអស់” ។
សាកល្បងវាសូម្បីតែឥឡូវនេះដូចដែលអ្នកបានអាន។ និយាយទៅកាន់ព្រះថា "ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក។ ខ្ញុំបានអានរឿងនេះតាមរយៈអ្នកជាមួយអ្នកនិងនៅក្នុងអ្នកដោយការឯកភាពនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីឱ្យសិរីល្អនិងកិត្តិយសទាំងអស់អាចជាព្រះវរបិតាដ៏មហិមារបស់អ្នកជារៀងរហូតនិងជារៀងរហូត" ។ ការលះបង់តិចតួចនៃពេលបច្ចុប្បន្នការជូនតង្វាយតិចតួចនេះគឺជារបៀបដែលអ្នកអាចរស់នៅ“ បព្វជិតភាពព្រះរាជា” របស់អ្នក។
ប៉ុន្តែជាការពិតប្រសិនបើយើងបន្ដអធិស្ឋានបែបនេះជានិច្ចនោះយើងទំនងជានឹងមិនអាចបង្រៀនថ្នាក់មួយចូលរួមការប្រជុំប្រជុំសរសេរការប្រឡងជាដើម។ ចូរនៅជាមួយទ្រង់។ ឃ្លាដ៏សាមញ្ញដូចជា“ ព្រះយេស៊ូវខ្ញុំទុកចិត្តលើអ្នក” ឬសូម្បីតែ“ ព្រះយេស៊ូវ” គឺជាវិធីតិចតួចដែលយើងអាចធ្វើបាន ចងចាំបេះដូង- ពាក្យដែលជួយយើងផ្តោតលើព្រះអម្ចាស់យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ [3]Cf. ការចងចាំ តាមវិធីនេះបេះដូងអ្នកនឹងត្រូវបានគិតឡើងវិញពីព្រោះដើម្បីធ្វើការនិងលេងជាមួយព្រះគឺត្រូវរស់នៅសម្រាប់ទ្រង់ដើម្បីនគររបស់ទ្រង់ហើយចាប់ផ្តើមទទួលយកនគរដែល«ជិតដល់»។
មែនហើយការក្រឡេកមើលទៅព្រះគឺជាការមើលឆ្ពោះទៅរកភាពអស់កល្បជានិច្ច។
ព្រឹត្តិការណ៍
ដោយចៀសមិនរួចនៅពេលយប់យើងនឹងជំពប់ដួលដួលហើយភ្លេចភ្លេចក្រិតតាមខ្លួននៅចំពោះព្រះនៅពេលថ្ងៃ។ 
ពេលល្ងាចមកដល់យើងត្រូវក្រិតបេះដូងឡើងវិញមុនពេលយើងចូលគេង។ ដោយចិត្ដរាបទាបយើងត្រូវចូលទៅជិតព្រះដោយពិនិត្យយ៉ាងខ្លីនូវមនសិការសារភាពកំហុសរបស់យើងហើយប្រគល់ជីវិតរបស់យើងទៅទ្រង់។ នេះគួរតែជាពេលវេលាស្និទ្ធស្នាលរវាងអ្នកនិងព្រះវរបិតានៅពេលអ្នកទទួលស្គាល់ជាថ្មីម្តងទៀតនូវសេចក្ដីមេត្តាករុណានិងការអភ័យទោសដ៏គ្មានទីបញ្ចប់របស់ទ្រង់និងដែនកំណត់របស់អ្នក។
bility ដើម្បីស្រឡាញ់។ តាមវិធីនេះបេះដូងអ្នកត្រូវបានធ្វើឱ្យស្រស់និងស្តារឡើងវិញជាថ្មីម្តងទៀតដូច្នេះនៅព្រឹកបន្ទាប់អ្នកអាចចាប់ផ្តើមថ្ងៃរបស់អ្នកដោយគ្មាន "ឥតប្រយោជន៍" កាលពីម្សិលមិញ។
កុំផ្តល់ឱកាសឱ្យអារក្សដោយអនុញ្ញាតឱ្យព្រះអាទិត្យកំណត់នៅលើបេះដូងដែលមិនចេះរីងស្ងួត។
ចាប់ផ្តើមម្តងទៀត
ការរំtheកដួងចិត្តមានន័យថាចាប់ផ្តើមម្តងហើយម្តងទៀតនៅពេលយើងឡើងលើភ្នំនៃភាពបរិសុទ្ធឆ្ពោះទៅរកការរួបរួមជាមួយព្រះដោយជំពប់ដួលហើយក្រោកឡើងម្តងទៀត។ ដូចដែលខ្ញុំបានដកស្រង់ពីសាសនានៅក្នុងការចាក់ផ្សាយចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំនៅលើ អំណាចនៃឈើឆ្កាង...
អ្នកដែលឡើងភ្នំមិនដែលឈប់ពីដើមដល់ចប់ទេតាំងពីដើមរៀងៗខ្លួន។ -ធម្មទេសនានៃវិហារកាតូលិក 2015
កុំភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលអ្នកដឹងថាអ្នកត្រូវតែរំលឹកបេះដូងរបស់អ្នកអោយបានញឹកញាប់ឬអ្នកបានចំណាយពេលរាប់ម៉ោងដោយមិនគិតពីព្រះ! ផ្ទុយទៅវិញប្រើពេលវេលានេះដើម្បីបន្ទាបខ្លួនអ្នកហើយទទួលស្គាល់ថាអ្នកប្រហែលជាមិនមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដូចព្រះដែលអ្នកគិតថាអ្នកស្វែងរកនគររបស់អ្នកច្រើនជាងរបស់ទ្រង់ហើយថានៅតែមានការប្រែចិត្តជឿជាច្រើនដែលនៅសល់ក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ ជាការប្រសើរណាស់សម្រាប់អ្នកនិងខ្ញុំដែលព្រះយេស៊ូវបានយាងមកមិនមែនសម្រាប់អណ្តូងនោះទេប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកឈឺ។ [4]cf. ម៉ាកុស ៤: ៨ ការរស់នៅប្រកបដោយភាពខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះដោយអស់ពីចិត្តអស់ពីព្រលឹងនិងអស់ពីកម្លាំងបានមក ទម្លាប់.
ដូច្នេះជីវិតនៃការអធិស្ឋានគឺជាទំលាប់នៃការស្ថិតនៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះដ៏បរិសុទ្ធបីដងនិងនៅក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយគាត់។ ការរួបរួមគ្នានៃជីវិតគឺតែងតែអាចទៅរួចពីព្រោះតាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកយើងបានរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្ទរួចហើយ។-ធម្មទេសនានៃវិហារកាតូលិក 2565
អ្នកមិនអាចធ្វើវាបានដោយគ្មានព្រះគុណរបស់ព្រះឡើយ។ ដូច្នេះដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើងសូមកំណត់ព្រះអម្ចាស់ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនអ្នកឱ្យបានញឹកញាប់តាមដែលអ្នកអាចចាំបានហើយព្រះនឹងធ្វើនៅសល់។ សូមថ្វាយនំប៉័ងប្រាំដុំនិងត្រីពីររបស់អ្នកនៅពេលព្រឹកហើយគាត់នឹងគុណវាពេញមួយថ្ងៃពេញមួយជីវិតរបស់អ្នក។ គាត់អាចនាំអ្នកចូលទៅក្នុងភាពសប្បាយរីករាយនៃសហជីពក្នុងរយៈពេលមួយវិនាទី។ ប៉ុន្តែគាត់មិនទេពីព្រោះផ្លូវត្រូវតែជាផ្នែកមួយនៃការទុកចិត្តមិត្តភាពទំនាក់ទំនង ... ជំនឿ. [5]មើលឃើញ ហេតុអ្វីមានជំនឿ? ហើយដូចដែលយើងដឹងហើយនោះគឺជាផ្លូវមួយនៃការចាប់ផ្តើមការខិតខំនិងការគណនាឡើងវិញជាច្រើន។
ប៉ុន្តែវានាំទៅរកជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅទីនេះនិងនៅទីនេះ។
ចូរកែប្រែចិត្ដគំនិតឡើងដ្បិតព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខមកជិតបង្កើយហើយ។ (ម៉ាថ។ ៤:១៧)
