MY ក្មេងអាយុដប់ប្រាំបីឆ្នាំថ្មីៗនេះបានសរសេរអត្ថបទមួយស្តីពីភាពមិនអាចទៅរួចដែលសកលលោកបានកើតឡើងដោយចៃដន្យ។ នៅពេលមួយនាងបានសរសេរថា៖
[អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងលោកីយ៍] បានខិតខំធ្វើការអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយដើម្បីរកការពន្យល់“ ឡូជីខល” សំរាប់សកលលោកដោយគ្មានព្រះដែលពួកគេមិនបានខកខាន រកមើល នៅសកលលោក ។ - ធានអានណាម៉លថេត
ចេញពីមាត់របស់ទារក។ លោកប៉ូលបានដាក់វាដោយផ្ទាល់ថែមទៀត
អ្វីដែលគេអាចស្គាល់អំពីព្រះជាម្ចាស់គឺជាភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ពីពួកគេពីព្រោះព្រះបានបង្ហាញឱ្យពួកគេឃើញ។ ចាប់តាំងពីការបង្កើតពិភពលោកគុណលក្ខណៈនិងថាមពលដ៏ទេវភាពដែលមិនអាចមើលឃើញរបស់គាត់អាចត្រូវបានគេយល់និងដឹងនៅក្នុងអ្វីដែលគាត់បានបង្កើត។ ជាលទ្ធផលពួកគេគ្មានលេសទេ។ ទោះបីពួកគេស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ក៏ដោយក៏ពួកគេមិនសមនឹងទទួលសិរីរុងរឿងដូចព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញពួកគេបានក្លាយជាមនុស្សឥតប្រយោជន៍ក្នុងការវែកញែករបស់ពួកគេហើយគំនិតដែលគ្មានប្រាជ្ញារបស់ពួកគេត្រូវបានគេងងឹត។ ខណៈពេលដែលអះអាងថាខ្លួនមានប្រាជ្ញាពួកគេក្លាយជាមនុស្សល្ងីល្ងើ។ (រ៉ូម ១: ១៩-២២)
អានបន្ត →