អត់ទេ, បាបដែលមិនចេះស្លាប់ អាចបំបែកយើងចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែបាបក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ធ្វើ ញែកយើងចេញពី“ ព្រះគុណដែលបានរាប់ជាបរិសុទ្ធ” របស់ព្រះដែលជាអំណោយនៃសេចក្តីសង្រ្គោះដែលចេញពីព្រះយេស៊ូវ។ ព្រះគុណនេះគឺចាំបាច់ដើម្បីចូលទៅកាន់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយវានឹងកើតឡើង ការប្រែចិត្តពីអំពើបាប។
អំពើបាបមិនដែលរក្សាទ្រង់ដែលជាសេចក្តីស្រឡាញ់ឡើយ។ តាមពិតទៅ វាជាអំពើបាបរបស់យើង។ ដែលទាក់ទាញសេចក្តីស្រឡាញ់មកយើងក្នុងទម្រង់នៃ សេចក្ដីមេត្ដាករុណា.
ដូច្នេះ បើអ្នកបានប្រព្រឹត្តអំពើរំលងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ កុំគិតថាព្រះឈប់ស្រឡាញ់អ្នក! តាមពិត អ្នកគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលទ្រង់កំពុងរត់ដោយប្រញាប់ប្រញាល់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យ! ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវនឹងឈប់រត់ពេលទ្រង់ចូលដល់ទ្វារ។ តើច្រកទ្វារអ្វីខ្លះ? ច្រកទ្វាររបស់អ្នក។ នឹង។ អ្នកត្រូវតែ ចង់ ព្រះគ្រីស្ទចូលក្នុងបេះដូងរបស់អ្នក។ ទ្រង់បង្ខំអំណោយរបស់ទ្រង់មិនមាននរណាម្នាក់ឡើយ។
ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់លោកីយ៍ដល់ម៉្លេះបានជាទ្រង់បានប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ទ្រង់មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ (ចនស៍ 3: 16)
បន្ទាប់មករត់… រត់តាមទ្វារនៃឆន្ទៈរបស់អ្នក ហើយចូលទៅក្នុងដៃរបស់ព្រះយេស៊ូវ! តើអ្នកត្រូវរបួស ក្នុងភាពងងឹត ជាប់ក្នុងការញៀន ឬមានស្នេហានឹងការសប្បាយនៃអំពើបាបឬ? រួចដាក់ខ្លួននៅជើងទ្រង់ ហើយដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ចូរប្រាប់ទ្រង់នូវសេចក្ដីពិតដ៏សាមញ្ញថា ៖
«ខ្ញុំចង់ដើរតាមលោកយេស៊ូ ប៉ុន្តែខ្ញុំទន់ខ្សោយខ្លាំងណាស់ ស្រឡាញ់អំពើបាបរបស់ខ្ញុំ សូមដោះលែងខ្ញុំទៅ!»។
នោះគឺជាការចាប់ផ្តើម។ សម្រាប់សេចក្តីពិតដំបូងដែលរំដោះយើងឱ្យមានសេរីភាពគឺ ការពិតអំពីខ្លួនយើង.
