Audientia cum Benedicto XVI - exhibens Papam meam musicam
Duodeviginti abhinc annis in 2005, uxor mea in cubiculum venit cum quodam atroci nuntio: "Cardinalis Ratzinger modo Papa electus est!" Hodie, nuncium non minus est taetrum quod post aliquot saecula nostra tempora primum Pontificem abdicare se magistratu videbunt. Mea mailbox hoc mane interrogationes habet ex "quid hoc est in ambitu "temporum finis"?, "numne nunc erit".nigrum papa"?', etc. Potius quam elaborare vel speculari hoc tempore, prima cogitatio occurrit inopinatus congressus, quem habui cum Benedicto Papa, mense Octobri MMVI, et ita omnia explicata sunt…. Ex litteris legentibus die 2006 Octobris 24:
CARA amici,
Hoc vespere tibi scribo e deversorio meo sicut iactus lapidis e Quadrato S. Petri. Hi sunt dies grati. Nimirum multi miramini si Papam conveni…
Causa itineris mei hic erat 22 Octobris in concentu canendi, ut XXV anniversarium Ioannis Pauli II Fundationis honoret, necnon XXVIII anniversarium nuper institutionis Pontificis in Papa die 25 Octobris 28 .
IOANNES PAULUS II
Cum aliquoties percurrimus duorum dierum decursum eventum, qui in Polonia proxima hebdomade nationalem televisificabitur, de loco sentire coepi. Circumventus sum a summis quibusdam in Polonia ingeniis, cantoribus incredibilibus et musicis. In uno puncto extra novum aliquod aerem ivi et per antiquum Romanum murum ambulavi. Pinus coepi, “Quare hic sum, Domine? Non convenit inter hos gigantes!" Non possum tibi dicere quomodo scio, sed sensi Ioannes Paulus II respondeo in corde meo, "Id est quod vos" sunt hic, quia sunt tantillus ".
Statim experiri coepi paternitatem Pontificatum vero huius Servi Dei Ioannis Pauli II insignitum. Conatus sum esse eius fidelis filius per annos ministerii mei. Cotidianum nuntium Vaticanum perlustrare velim lacus, gemmam hic quaerens, ibi glebae sapientiae, auram quandam Spiritus e labiis JPII efflantem. Cumque cordis et mentis mei vela caperet, cursum verborum meorum ac etiam musicam in novas directiones dirigeret.
et idcirco Romam veni. Cantare ante omnia; Song Habemus Papam quem diem JPII obiit p. Cum ante duas noctes in scaena steti et in mare faciei plerumque Poloniae prospexi, intellexi me stare inter carissimos nuper Papae amicos. Moniales quae cibum coxerunt, Sacerdotes et Episcopi, quos genuit, ignotas facies senum ac iuvenum, qui cum eo momenta privata ac pretiosa communicaverunt.
Et audivi in corde meo verba mea.Volo te amicis meis optime dignum."
Ac singillatim eis occurrere coepi. In fine con- centu, omnes artifices et musici et lectores carminis JPII scaenam compleverunt ad unum ultimum canendum. Stabant post tergum, post saxophonum scaenicum latens, qui me vesperi cum ariis suis iaculo delectabat. Vidi post me, et moderatores pavimenti me progredi furibunda movebant. Cum incedere coepi, repente coetus sine causa in medium divisus est, et nihil delectum habebam nisi ad frontem moverem. centrum scaena. Oy. Id cum venit ad Pontificem Nuntium Poloniae pauca quaedam dicenda. Et tunc incepimus cantare. Sicut fecimus, stans iuxta me, manum apprehendit et in aere levavit, sicut omnes tribus linguis cantabant "Abba Pater". O momentum! Cantus inexpertis prius quam intensam fidem, nationalismum et fidelitatem erga Ioannem Paulum II populi Polonici experti estis! Heic cantus eram e regione Polonorum Nuncio Pontificii!
TUMULUS IOANNIS PAULI II
Quia tam prope Vaticanam commoratus sum, potui quater usque ad Ioannis Pauli II sepulcrum orare. Est ibi gratia tangibilis et praesentia, quae plus me ad lacrymas movit.
Post aream psaltriam flexis genibus, Rosarium orare coepit juxta monialium coetum Sacrum Cordi eorum habitum involutum. Postmodum venit vir vir ad me, et dixit, "Vidistine illas moniales?" respondi, inquam. "Iliae moniales serviebant Ioanni Paulo II!"
CONVENIENDUM parat "Petrus"
Postridie concentus mane evigilans, necessitatem sentiens me in oratione immergere. Post prandium, ingressus Basilicam S. Petri et Missam fortasse septuaginta metrorum e sepulcro Petri frequentavi, et ad aram, quam Ioannes Paulus II pluries dixisse certus erat, eius XXVIII anno decimo octavo.
Postquam sepulchrum JPII et S. Petri sepulchrum iterum visitans, ad S. Petri Quadratum petii ut cum meis polonicis contactibus occurreret. Vaticanam inituri eramus in auditorio pontificio cum Benedicto XVI, unus ex JPII amicis et sociis dilectis. Meminerint papae auditorii aliquid esse a paucis ad paucos centum. Erant autem ex nobis aliquot centum quadra- turi eo mane.
Exspectat omnes peregrinos ad congregandum, vidi faciem meam agnovi. Tunc me percussit – adulescentem actorem qui in recenti vitae suae pellicula Ioanne Paulo II egit; Karol: Homo qui factus est Papa. EGO had iustus vigilavi movie septimana ante! Accessi ad Petrum Adamczyk et amplexus sum illum. Fuerat ex con- centu noctis. Itaque ei exemplum dedi Canticum pro Habemus Papam quem me subscribere rogavit. Hic erat Ioannes Paulus II character cinematicus meus autographum desiderans! et cum hoc intravimus Vat.
AUDITORES PAL
Post aliquot custodes Helvetiorum adversos severos transivimus, aulam longam, angustam, cum sellis ligneis antiquis saeptam, ab utraque parte porticus centralis intravimus. In fronte erant vestigia alba usque ad sellam albam. Id est ubi mox sedebit Benedictus papa.
Papam Benedictum nunc personaliter convenire non expectabamus. Uno presbytero mihi dixit, "Mater Teresia successor et multi Cardinales eum adhuc exspectant!" Verum, haudquaquam Benedictini Pontificis ratio est quam Decessorem suum tam late salutaturum atque salutandum. Itaque seminarium Americanum et aulam prope aversam sedem cepi. « Saltem brevem intenti successorem Petri intrantis volumus » disputavimus.
Exspectatio crevit ut iam hora 12 appropinquaremus cum Sanctus Pater adveniret. Aer erat Electric. Cantores induti more maiorum vestimentis Polonicis ex melodiis ethnicis cingulum coeperunt. Gaudium in conclavi palam erat — et cor palpitaret.
Eisdem, virum qui me invitaverat ut ad Urbem veniret, intuitum Monsignoris Stefani a JPII fundationis deprehendit. Is raptim deambulans in media porticu fuerat quasi aliquem quaereret. Apprehensumque oculum meum ostendit mihi et ait: “Tu! Etiam veni mecum!" Annuit mihi obices ambulare et eum sequi. Subito ambulabam porticum versus illam sellam albam! Monsignor me duxit ad primos ordines paucos, ubi me inveni sedentem prope plures alios artifices, inter quos igneum Franciscanum Americanum, Fr. Stan Fortuna.
BENEDICTO!
Subito totum cubiculum eius ad pedes surrexit. In cantu ac decantatione «Benedicto!», corpuscula amplissimae animae per ligneum vallum a latere nostro cubiculi ambulare incepit.
Cogitationes meae ad diem designatus recesserunt. Dormiveram mane post noctes in studio Scito ergo Dominummeus CD recentissimus ad «Eucharistiae Annum» commemorandum, quem JPII praedicavit. Subito uxor mea per ostium cubiculi erupit, in lecto terminata exclamavit: "Papa habemus!" Sedi, statim evigilavi. "Quis est!?"
"Cardinalis Ratzinger!"
Coepi cum gaudio flere. Nam per triduum supernaturali gaudio repletus sum. Hic novus Papa non solum nos ducat sed neget etiam. Quin etiam punctum inveniendi feci eius quotes as well. Parum scio eum successorem futurum esse Petrus.
"Ibi est", inquit Bozena, amicus et Canadiensis Polonicus, quem ego nunc adstantem. Papa Ioannes Paulus II quater convenerat, et magnae author fuit musicae meae in manu magistratus Romae comparandi. Iam stabat pede solo a Benedicto pontifice. Aspiciebam ut 79 annos natus pontificem quemque in suo loco conveniret. Capilli eius grossi et perfecte albi. Subridens numquam cessavit, sed parum dixit. Picturas seu rosaria benediceret eunti, manus quassans, tacite agnitionem oculis suis coram se agnum.
Multi homines in sellis stabant et ad vallum propellebant (moerore officialium Vaticanorum). Si pressi manum meam in medio populi extra me, capiet eam. Sed quid intus ad me non nimis. Iterum percepi praesentiam JPII apud me.
"Perge, non est nimium sero!" dixit una mulier, impellente me ad pontificem. "Non," inquam. "Satis est" videre Petrus.
inopinato
Post brevem Fundationis nuntium, Benedictus Papa e cathedra resurrexit et finalem benedictionem nobis dedit. Cubiculum tacuimus, et audivimus benedictionem latinam per aulam resonantem. "Quam gratiam", Cogitavi. "Benedictus a successor piscatoris de Capharnaum. "
Cum Sanctus Pater ad gradus descendisset, nos scivimus esse tempus vale dicere. At subito constitit, ac tres ordines ex adverso aulae vacuare ac per gradus ascendere coepit. Singulatim senes ex Polonia membra Fundationis ad pontificem ascenderunt, papalem anulum osculatus, pauca locutus est, et Rosarium a Benedicto accepit. Pontifex perparum dixit, sed quamlibet salutationem comiter ac benigne excepit. Deinde per praecones ad nostri aulae. Sedebam in tertio… et ultima row quod papam dignum erat.
CD meum arripui quod in sacculo meo habui, et ad frontem perrexi. erat surreal. Recordatus sum S. Pio orans paucis ante annis, Iesum petere gratiam ut ministerium meum ad pedes Petri ponere posset. Et hic eram, libellus missionarius cantus ex Canadensis, ab Episcopis et Cardinalibus stipatus, cum Beatissimo Patre solo pedibus ablatus.
Vir ingenuus ante me discessit, et fuit Papa Benedictus, adhuc subridens, me coram oculis intuens. Anulum eius osculatus sum, et extendit mihi CD Song Habemus Papam in vertice. Archiepiscopus præter Sanctum Patrem aliquid germanice dixit in voce "concentus" in ea, cui Benedictus dixit, Ohh! Intuitus eum dixi: « Evangelista sum de Canada, et gaudeo ut serviam tibi ». Et eo conversus sum ut revertere ad sedem meam. Et stans Cardinalis Stanislaus Dziwisz. Hic est vir qui fuit a secretis domini pape Ioannis Pauli II, qui manum quondam pontificis tenebat extremum spiritum… et sic easdem manus arripiens, eas tenens, subridens adoravit. Ille me benigne excepit. Et cum ad sedem meam redii, iterum audire potui, "Volo te in occursum amici optimi mei. "
AMICI CARISSIMI
Cum ad S. Petri Quadratum iterum venimus, non potui amplius motus meos continere. Denique pacem et fidem et amorem Iesu sensi. Quamdiu in tenebris fui, tremenda dubia de ministerio meo, de vocatione mea, de donis meis… Sed nunc persensit amorem Ioannis Pauli II. Videbam eum subridens, et sensi sicut filius eius spiritualis (ut multi faciunt). Scio viam mihi non esse diversam… Crucem, parvam, humilem, obsequentem morantem. Nonne via omnium nostrum haec est? attamen renovata pace hodie evigilavi.
Etiam, amici novi.
EPILOGUS
Postmodum pomeridiano post auditorium apostolicum pransus sum cum sodalibus Fundationis. Cognovimus Cardinalem Stanislaum proximum ianuam esse! Quaerebam si possem ei occurrere, quod ridentem nun- tionem perniciosam misit. Intra minuta, me inveni in conclavi cum Bozena et Cardinali Stanislawi photographe personali. Tunc cardinalis intravit.
Paucis momentis inter se loquentibus, alter alteri manum tenens, Cardinalis oculis intente intuebatur. Dixit se libenter vocem meam cantare et non credere me septem filios habere - quod facies mea minor aspiceret. Ego respondi, "Non vide te ipsum malum."
Tunc dixi ei verba gravia in corde meo : Eminentia tua, Canada est somnum. Mihi videtur hieme nos ante "vernum novum" .... orare pro nobis. Et ego orabo pro vobis. Intuitus me sincera fide, respondit, "Et ego, nam tu quoque."
Et cum hoc, manus meas Rosarias benedixit, et frontem meam convertens, Summus Pontifex Ioannes Paulus II amicissimus e cubiculo ambulavit.
Primus evulgatus est die 24 mensis Octobris, anno 2006
Tibi gratias ago pro subsidio tuo.
-------
Click transferendum est sub hanc in alia lingua,
