DEFECTUS. Quantum spiritualia saepe erroribus prorsus sentio. Sed audi: quia et Christus passus et mortuus est pressius defectis. Quod peccare est deficere deficere ... vivere ad imaginem quem nos creavit. Itaque in eo Circa nos sunt omnia delicta: omnes enim peccaverunt.
Ne putes quod Christus defectis erubescunt in via tua? Deus, qui novit numerum capilli capitis? Quis astra arbitratus est? Quis novit cogitationes tuae universum, somnia atque oppidorum? Deo est, suam non demiratur. Videt lapsus hominis naturam plane. Videt enim de limitations, vitiorum suorum et sua multas dispositiones praecedentes, adeo ut, id quod brevi salútis exórdium posset esse salutem neque. Etiam viderit iacentem vulnere infirmus respondet mittens Salvatorem. Quod est dicere: Qui videt, quod non ipsi nisi.
VICTRIX EJUS CORDIS
Ita Deus scit quod corda nostra vincere non possumus, ut conatus nostros mutare, sanctum esse, perfectos esse, ad pedes eius cadere. Et sic pro: vult nos vincere cor eius.
Secretum volo tibi narrare quod omnino nullum est secretum: non est sanctitas quae vincit cor Dei, sed humilitatem. Publicani Matthaeus et Zachaeus, adultera Maria Magdalena, et latro in cruce, hi peccatores Christum non repulerunt. sed magis in eis propter parvitatem. Quorum humilitas ante eum non solum salutem, sed etiam affectum Christi vicit. Maria et Matthaeus comites eius facti sunt, Iesus cenare in domo Zacchaei rogavit, et fur vocatus est in paradiso illo ipso die. Etiam amici Christi non erant sancti, sed simpliciter humiles erant.
Si terribilis es peccator, scito Christum hunc diem transire ad coenam cum eo invitanti. Sed nisi parvus es, non audies. Christus peccata tua novit. Cur illos abscondis, aut minuis conaris? Imo ad Christum accede et haec peccata omnem suam ruditatem in Reconciliationis Sacramento expone. Ostende (qui iam videt) quid miser sis. Propone contritionem tuam, infirmitatem tuam, vanitatem tuam, probitatem et humilitatem, et pater ad te curret et te amplectatur sicut pater filium prodigum amplexus est. sicut Christus Petrum post negatam amplexus est. Sicut dubitans Thomas amplectitur Jesus, qui adhuc infirmitate sua confitebatur, "Dominus meus et Deus meus."
Via ad cor vincendi Dei non est longa rerum gestarum index. Immo brevis index veritatis: "Nihil sum, Domine. nihil habeo, nisi desiderium amandi et a te amari".
Hic est quem probo: humilem et contritum hominem qui tremit verbo meo. -Isaiah 66:2
Si cecideris, redieris ad Christum, septies septies, si debes, et quoties dic, Domine mi et Deus meus, te requiro; tam pauper sum, miserere mei peccatoris. Christus jam novit te peccatorem esse. Sed parvulum vocantem videre, agnum in vepribus infirmitatis deprehensum, nimium est pastori ignorare. Plena fuga ad te veniet, et ad cor suum trahat te, Corde, quem vicisti.
Sacrificium meum, Deus, spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies. — Psalm 51:19
Et qui vicerit peccatum, vincet pro te cor tuum.
Click hic Subscribe or Subscribe Journal huic.
