Lectio de virtute crucis

Posted in by

 

IT Lectiones in vita potissima fuit. Cupio tecum communicare quod mihi in recenti recessu tacito accidit…

 

Vulnera et Agone

Ante annum Dominus me et familiam meam vocavit ex "deserto" in Saskatchewan, Canada ad Albertam. Motus ille motus processio incepit sanationis in anima mea — quae vere culmen attingit Triumph hoc mense ante receptum est. "IX diebus ad libertatem" dicit eorum website. Nulla non kidding. Aspiciebam multas animas ante oculos meos in recessu meo transformare — inclusa mea. 

Per eos dies memoriam mei Donec anni revocavi. Commutatio inter nos donum fuit - sed oblitus sum. stantem memini me separatum sentiens, puduit, etiam pudet. Numquam vere multam stirpem in eo collocavi…, sed cum vitam meam meditari coepissem, intellexi me cum illo momento haberem. semper seorsum sensit. Cum in fide mea sicut puer crevit, sensi etiam magis remotus sicut plerique haedi in scholis meis catholicis numquam Missam frequentarunt, ita numquam validas amicitias in schola annis habui. Frater meus optimus fuit amicus meus; amici mei erant amici mei. Et hoc perseuerauit cum domo discessi, toto cursu meo, ac deinde annis ministerii mei. Is igitur in familiarem vitam meam sanguinem mittere coepit. De amore uxoris me atque etiam liberorum meorum dubitare coepi. Nulla ei veritas fuit, sed increvit tantum insecuritas, mendacia maior ac magis credibilis facta est, et haec sola contentio inter nos fuit.

Septimana ante recessum omnia ad spicam venerunt. Sciebam sine dubio me in illo loco spiritualiter impugnari, sed mendacia tam vera, tam obstinata, tamque gravia, ut dixi rectori spirituali meo proxima hebdomada: «Si Pater Pio de cubiculo suo corporaliter iactatus est. daemones ibam per aequi- mentis.' Omnia instrumenta ego in praeteritum erant seemingly incipiendo deficere: oratio, ieiunium, rosarium, etc. Non nisi pridie ante confessionis recessum accessi, impetus illico cessavit. Sed sciebam venturos esse... atque eo profectus sum receptui. 

 
Liberatus a tenebris

Non plus recipiam in recessu, nisi si dicamus se connectere Ignatianam discretionem ac spiritualitatem Teresianam, sacramentis permixtam, intercedente Domina Nostra, ac magis. Processus tam vulnerum quam exemplorum mendaciorum ex illis emersorum me intrare permisit. Primis diebus lacrimas multas flevi, praesentiam Domini in thalamo meo delapsam, et conscientia mea illuminata est veritati. Tenella verba in ephemeride mea fudit potentes ac liberantes. Ita, sicut hodie in Evangelio audivimus; 

Si vos manseritis in sermone meo, vere discipuli mei eritis, et cognoscetis veritatem, et veritas liberabit vos. (Ioannes VIII, 8-31)

Tres Personas sanctae Trinitatis offendit distincte et plusquam umquam in vita mea. Obrutus sum Dei amore. Ostendebat mihi quomodo callide emissem in mendacii patris mendacii.[1]cf. Ioannes II, V et cum unaquaque illustratione, liberatus eram ab negativitatis spiritu, qui vitam et affinitates meae pallium imposuerat. 

Octavo recessus die, cum reliquo coetui communicavi ut amore Patris obruerer — sicut filius prodigus. Sed statim ut loquutus sum, quasi clavus apertus in anima mea fuit, et supernam pacem experiundo incepi exstingui. Coepi inquietum et inritatum. Per ortum, in atrium ingressus sum. Repente lacrimae sanationis suffecti sunt lacrymis sollicitudinis — iterum. Quid ageretur non potui intelligere. Dominam nostram, angelos et sanctos invocavi. Vidi etiam archangelos praeter me in oculis animi mei, sed tamen timore ad terrorem detinebar. 

Eo momento eos vidi.

 

A Counter-Apugno

Stans extra fores vitreas contra me, "vidi" in ictu Satanam ibi stantem sicut lupus magnus rubeus.[2]Tempore recessi mei, pater meus dixit magnum lupum per hortum ubi habitat. Biduo post iterum venit. In his verbis, "Persuete lupum videre." Non mirum me hic esse partem receptui sanationem nostram "arboris familiaris". Post eum minores lupi rubri. Tunc audivi in ​​anima mea verba mea. "Devorabo te cum hie exeatis." Ita exterritus sum literam backpedaled.

Proximo sermone vix focus. Memoriae mentis iactatae circa quasi pannus pupa hebdomade ante recurrentis accessit. Vereri coepi ne in vetera exemplaria recidam; suspiciones, sollicitudine. Oravi, increpavi, et oravi plura, sed incassum. Hoc tempore Dominus voluit me ad lectionem crucialem discere.

telephonicum meum sustuli et textum ad unum ex ducibus receptui misi. "Jerry, excaecatus sum." Decem minutis post in officio sedebam. Sicut ei quod nuper explicavi exposui, substitit et dixit, "Marce, in timorem diaboli incidisti." Miratus sum primo hoc audire. Nempe in annos mortalem hunc incusavi hostem. Ut pater et domus meae caput, ego malignis spiritibus imperavi familiae meae oppugnandae. Ad litteram vidi filios meos in area cum dolore stomachi in media nocte volventes, ut tunc demum duobus minutis post benedictionem benedictionis aquae benedictae et paucas orationes inimicum increparet. 

Sed hic eram… ​​Etiam, vere commotus et timens. Simul oravimus, et me paenitet hujus timoris. Ut patet, angelis sunt potentior nobis hominibus — nostris. Sed…

Vos estis filii Dei, et vicistis eos, quia maior est qui in vobis est, quam qui in mundo. (1 John 4:4).

Mea pax redire coepit, sed non perfecte. Aliquid adhuc non erat rectum. profecturus eram cum Jerry ad me dixit: "Habes crucem?" Ita, dixi, demonstrans circa collum meum. "Hoc omni tempore" inquit. "Crux semper praecedet te et post te." Cum dixit, aliquid in anima mea excussum est. Sciebam Iesum mihi loqui. 

 

Leccionem

Cum ab officio discessi, crucem conprehendi meam. Nunc aliquid tristius dicere. Medium illud pulcherrimum receptum catholicum fuimus, sicut tot alii, in multis novis sseculi seminariis et exercitiis quasi Reiki hospes factus, etc. Dum in aula ambulabam versus cubiculum meum, crucem meam ante me tenebam. Et sicut vidi, sicut obumbratio, mali spiritus exedram versus incipiunt. Praeteriens eos, adoraverunt ante crucem circa collum meum. Obmutui.  

Cum redii ad cubiculum meum, ardebat anima mea. Aliquid feci quod nunquam facere soleo, nec commendo quemquam facere. ira autem sancta exstitit in me. Et tentorium apprehendi crucifixum in murum pervenerunt ad fenestram. Exorta sunt in me verba, quod si vellem desistere non possem, cum sensi vim Spiritus Sancti oboriantis. Sustuli crucem et dixi; "Satanam, in nomine Jesu, tibi praecipio ut ad hanc fenestram venias et ante hanc Crucem incurves." Repetivi… et "vidi" eum cito venientem et adorandum ad angulum extra fenestram meam. Hoc tempore multo minor fuit. tum dixi; "Omne genu flectatur, et omnis lingua confiteatur, quia Dominus Jesus"; praecipio tibi ut confitearis quia ipse est Dominus. Et audivi in ​​corde meo eum dicentem, "Dominus est" - paene pathetice. Atque eo coarguens fugit. 

Sedi and omne timoris vestigium penitus evanuit. Sensi ergo Dominum volentem loqui, sicut millies habet in hoc ministerio. Sic posui calamum meum, et hoc in corde meo defluxi; “Satanam ante Crucem meam procumbere debet quod victoriam putavit facta est eius clades. Semper ante Crucem flectat necesse est, quia instrumentum virtutis meae ac amoris mei symbolum est — atque Amor numquam excidit. SUM AMOR ideoque Crux amorem significat Sanctissimae Trinitatis quae exivit in mundum ad congregandos agnos Israel amissos ». 

Quocirca Iesus pulchram "litaniam" effudit in Crucem:
 
Crux, crux! O Crux mea dulcis, quam te amo,
quia adducam te ut falcem ad colligendum
animarum mihi messem. 
 
Crux, crux! Hanc eieci, non umbram;
sed lux super populum in tenebris. 
 
Crux, crux! Tu, tam humilis et tenuis
- duo ligna - 
orbem fibris tuis fata tenebat;
et sic in hac arbore omnium damnatione confixus est.
 
Crux, crux! Tu fons vitae,
lignum vitae, fons vitae.
Plane et invenuste tenuit Salvatorem
sicque arbor omnium fertilissima facta est. 
Ex tuis defunctis membris omnem gratiam pullulaverunt
et omnem benedictionem spiritualem. 
 
O crux, crux! In omni vena maceratum est lignum tuum
cum sanguine Agni. 
O dulcis mundi ara;
super surculis vestris ponunt Filium hominis;
frater omnium Deus creationis.
 
Veni ad me, veni ad hanc crucem;
quae clavis est, quae vincula omnia reserans, eorum nexus frangit;
qui tenebras dispergit et omnem daemonium fugat.
Crux illis damnatio est; eorum sententia est;
speculum est in quo vident
perfectae suae rebellionis. 
 
 
Tunc stans Iesus et ego sensi eum dicens: "Et ideo, dilecte mi fili, volui te novam potestatem cognoscere" Pono in manibus tuis potestatem crucis. Praeeat omne quod agis, stet omni tempore tecum; c*crebro ast intuitum. Ama Crucem meam, dormi cum cruce mea, manduca, vive et semper cum cruce mea existe. Tuum sit agmen. Fiat defensio sancta tua. Numquam, semper inimicum qui mox adoravit ante Crucem in manibus tuis.' Deinde adjecit;
 
Ita, crux, crux! Maxima vis in malum;
eo enim redemi animas fratrum meorum,
et viscera inferni exinanivit. [3]Profecto cum hoc dixit Iesus, putabam hanc esse haeresim, vel de meo capite venire. Hoc igitur in Catechismo intuens, satis certo, Iesus omnia viscera inferni evacuavit iustus quando ad mortuos post mortem suam descendit, vide CCC, 633;
 
Dixit ergo Jesus ad eum : “Fili, huic laboriosa lectio mihi ignosce. Nunc autem intelligis quam magnum sit tibi crucem, in corpore tuo, in corde et in animo tuo portare. Semper. Dilige, Jesum tuum. (Numquam omnibus meis annis ephemeridas in hoc modo verba eius desinentis recolo Iesum). 
 
Demisi calamum et spiritum altum sumpsi. Pax illa quae omnem intellectum exsuperat.[4]cf. Phil 4 rediit. Surrexi et transivi ad fenestram, ubi paulo ante inimicum se inclinaverat.
 
Despexi in nova nive. Ibi sub peccato erant pawprints qui recta duxit ad fenestram, et stetit. 
 
 
claudendo cogitationes
Plus est, sed aliud tempus. Domum redintegravi, et amor multiplicatus est inter uxorem meam ac filios. De tenacitate et suspicione quam sentiebam per annos iam elapsum est. timor habui quod non amavi evanuit. Liber sum amandus et amandus modo quo voluit. Precatio et ieiunia et rosaria que videbatur futilis? Ipsae me parabant ad gratiam plenam sanationis Christi amorem. Nihil vastat Deus, et nihil lachrymarum nostrarum ad se allatum, procumbit in terram. 
 
Exspecta Dominum, confortare; Confortare, exspecta Dominum. Psalm 27:14;
 
In oratione matutina hac hebdomade, ad scripturam veni in Sapientia quae pulcherrime asserit . cur tam potens crux. Scriptum est de filiis Israel, qui in negativa spi- cula serpentium missa. Multi mortui sunt. Clamant ergo ad Deum, quod iniuriam querantur et fide careant. Et ideo praecepit Dominus Moysi ut levaret serpentem aeneum in baculo suo. Qui viderit a serpente sanato fore. Quod quidem crux Christi praesignavit.[5]Videbunt in quem transfixerunt. John 19:37;
 
Cum enim super eos irrueret dirum bestiarum venenum, et a morsu tortuosi serpentium moreretur, ira tua non pertulit in finem. Sed ad admonitionem ad breve tempus expavesciuntur, habentes signum salutis, ad commonitionem praecepti legis tuae. Qui enim conversus est, salvatus est, non per visum, sed per te, omnium salvatorem. In hoc quoque inimicos nostros te esse persuasisti, qui ab omni malo liberares. (Sap. 16:5-8).
 
Nihil fere est quod addam, nisi forte unam lectionem. Distans patruelis meus, Lutheranus, dixit mihi ante multos annos quomodo orarent super mulierem in ecclesia sua. Repente coepit mulier sibilare et fremere et daemonium manifestare. Societas perterrita erat, quid facere nesciebant. Subito mulier e sella sua ad eos prosiluit. Cognata mea memorans quomodo catholici faciunt signum crucis; manu cito levavit et crucem in aere persecutus est. Mulier subito revolans per cubiculum. 
 
Vides « Salvatorem omnium » qui post hanc crucem stat. Virtus eius est, non lignum vel metallum, quod hostem expellit. Sensus meus fortis est quod Jesus mihi hanc lectionem non solum pro me, sed etiam pro me dedit vos qui formare Parum dominae Rabble.
Sed quales erunt isti servi, isti servi? isti filii Mariae? Gladium ancipitem habebunt verbi Dei in ore ipsorum et cruentum vexillum Crucis humeris suis. Crucifixum portabunt in dextra, rosarium in sinistra; et sancta nomina Jesu et Mariae in corde eorum. -St. Ludovici de Montfort penetratur, Verum erga Beatam Mariam Virginem, n. LXVII
Serva crucem semper tecum. Venerari. Dilige illum. Et ante omnia fideliter vivite verbum eius. Inimicum non timemus, quia major est qui in nobis est, quam qui in mundo. 
 
... te cum eo ad vitam perduxit,
dimissa nobis omnia delicta nostra;
juramenti contra nos oblitterando cum suis juribus ;
quod erat contra nos, etiam removit a medio nostro;
cruci affixus;
principatus et potestates exspolians;
spectaculum eorum publicum fecit;
abducunt eos in triumpho.
Col.
 
 

 

Support Mark's full-time ministerium:

 

apud XI |

 

Ut de itinere Mark apud quod Verbum autem,
click to sub vexillo scribet.
Tua inscriptio est quis non participatur.

Nunc in Telegram. Preme:

Marci dies subsequatur 'signa temporum' in MeWe:


Mark post scripta est hic:

Audi per haec:


 

 
Procer Friendly, & PDF Email

V.

V.
↑1 cf. Ioannes II, V
↑2 Tempore recessi mei, pater meus dixit magnum lupum per hortum ubi habitat. Biduo post iterum venit. In his verbis, "Persuete lupum videre." Non mirum me hic esse partem receptui sanationem nostram "arboris familiaris".
↑3 Profecto cum hoc dixit Iesus, putabam hanc esse haeresim, vel de meo capite venire. Hoc igitur in Catechismo intuens, satis certo, Iesus omnia viscera inferni evacuavit iustus quando ad mortuos post mortem suam descendit, vide CCC, 633;
↑4 cf. Phil 4
↑5 Videbunt in quem transfixerunt. John 19:37;
Posted in HOME, Familia ARMA et tagged , , , .